Grad Vranje:
Aleksandrovac, Babina Poljana, Barbarušince, Barelić, Beli Breg, Bojin Del, Bresnica, Bujkovac, Buljesovce, Buštranje, Viševce, Vlase, Vranje, Vranjska Banja, Vrtogoš, Golemo Selo, Gornja Otulja, Gornje Žapsko, Gornje Punoševce, Gornje Trebešinje, Gornji Neradovac, Gradnja, Gumerište, Davidovac, Dobrejance, Donja Otulja, Donje Žapsko, Donje Punoševce, Donje Trebešinje, Donji Neradovac, Dragobužde, Drenovac, Dubnica, Duga Luka, Dulan, Dupeljevo, Zlatokop, Izumno, Katun, Klašnjice, Klisurica, Kopanjane, Korbevac, Korbul, Koćura, Kriva Feja, Kruševa Glava, Kumarevo, Kupinince, Lalince, Leva Reka, Lepčince, Lipovac, Lukovo, Margance, Mečkovac, Mijakovce, Mijovce, Milanovo, Milivojce, Moštanica, Nastavce, Nesvrta, Nova Brezovica, Oblička Sena, Ostra Glava, Pavlovac, Panevlje, Pljačkovica, Prvonek, Prevalac, Preobraženje, Ranutovac, Rataje, Ribnice, Ristovac, Roždace, Rusce, Sebevranje, Sikirje, Slivnica, Smiljević, Soderce, Srednji Del, Stance, Stara Brezovica, Stari Glog, Strešak, Stropsko, Struganica, Studena, Suvi Dol, Surdul, Tesovište, Tibužde, Toplac, Trstena, Tumba, Ćukovac, Ćurkovica, Urmanica, Uševce, Crni Vrh, Crni Lug i Čestelin.
28. decembar 2013. u 00:01
Šarko
Poreklo stanovništva sela Oblička Sena, opština Vranje. Prema knjizi dr. Jovana F. Trifunoskog, “Vranjska Kotlina stanje iz 1951 -1955”. Priredio saradnik portala Poreklo Šarko
Položaj i tip.
Selo je planinsko. Leži u blizini granice između Vranjske kotline i Poljanice. Severno od naselja diže se vrh Oblik (1310 m). Najbliža sela su: Bijin Del i Tesovište. Voda se pije sa izvora i iz bunara. Poznatiji izvori zovu se: Bela Voda, Maćanovica, Kućetine.
Nazivi za potese oko sela su: Grot, Katunište, Brestovac, Brestovačka Čuka, Uši, Slatina, Kosirevac, Bobovište, Beljanica, Selište, Staro Selo, Oblik, Kućetine. Oblička Sena je razređenog tipa. Sastoji se iz grupa kućaizmeđu kojih je neznatno rastojanje. U svemu selo ima 50 domova (1953. g.).
Starine i prošlost.
U južnom delu sela, pored sadašnjeg groblja, poznaju se i stari grobovi. Oni pripadaju “nekom prednjem narodu”. Pravac tih grobova je SZ-JI. Stariji seljaci za njih kažu da su tobož rimski. Potes Staro selo leži istočno od Obličke Sene. To je neko selište čija je zemlja “jako osokula”.
Oblička Sena osnovana je u drugoj polovini XVIII veka (pre oko 190 godina). Osnivač je bio neki deda Milisav, doseljen sa Kosova. Milisav je bio hrabar čovek i imao je po jednog pobratima u susednim selima, Bojin Delu (Ljutu) i Struganci. Milisav je imao česte sukobe sa Arbanasima naseljenim u susednoj Beljanici (sada selište). Najpre je Milisav napravio kuću na potesu Kućetine (više današljeg sela). Tamo su jednom došli Arbanasi iz Beljanice. Oni su mu ubili dva brata, ukrali stoku i poneli kazan pun mleka. Milisav je stigao ove Arbanase i ubio ih. Posle toga on se za neko vreme sa porodicom preselio u selo Jovac (mesto Jermazovce). Kasnije se Milisav vratio u Obličku Senu gde je produžio da se odupire Arbanasima. Jednom je uhvatio njihovu decu kojoj je otsekao uši. Zatim su ga poterali beljanički Arbanasi i on se sakrio u staroj crkvi sela Tesovišta. Verovalo se da Milisava “kuršumi nisu mogli da probiju”. Na samrti (umro je prirodnom smrću) Milisav je tražio, zbog mržnje prema Arbanasima, da ne bude glavom sahranjen prema Beljanici, već na sever. Njegov grob pravca sever-jug i sada postoji.
Selište je kraj sela sa severa. Tu je do 1907. g. ležalo današnje naselje. Pomenute godine, zbog klizanja zemljišta, seljaci su sagradili kuće na novom položaju. Na potesu Brestovac u blizini prevoja Uši za vreme Turaka nalazio se han. Tu su prolazili Srbi iz Poljanice kada su išli u Vranje (pravac: Oblička Sena – Bojin Del – Klašnica – Vranje). Tada su naši stanovnici izbegavali put koji vodi dolinom Vranjske Reke “preko Kaleta” jer su saobraćaj na tom putu bili ugrozili Arbanasi iz okolnih sela (Suharne, Devotina, Beljanice i dr.). Do Brestovca je mesto Smejisko Kolibče. Seoska slava je letnji Sv. Nikola.
Poreko stanovništva.
Milisavci (42 k., Sv. Nikola), dele se na manje grupe: Deda Jovanovci, Deda Stojkovci, Deda Markovci, Deda Marinkovci i Deda Milenkovci. Osnivač ovog roda je napred pomenuti deda Milisav, dosenjen pre oko 190 godina iz nekog sela na Kosovu. Genealogija im je: Stojadin, 70 godina – Manča – Miloš – Peša – Jovan – Milisav. Rod se namnožio od Milisavljevih sinova: Jovana, Stojka, Marka, Marinka i Milenka. Oni su bili “Karađorđevi vršnjaci”. Jednom su Arbanasi između Bojin Dela i Obličke Sene terali stoku koju su ukrali od Srba pored J. Morave. Deda Ljuta iz Bojin Dela i Milisav tada su oteli stoku i u borbi ubili 17 Arbanasa. Onog seljaka iz Struganice Milisavljevog pobratima Arbanasi su ubili na prevaru: “došli mu u kuću preobučeni u trgovce i tako ga ubili”.
Podgorci (8 k., Sv. Nikola), rod je osnovao neki deda Stanko, koji se doselio sa tri sina pre oko 130 godina (Dimitrije, 70 godina – Miloš – Stevan – Stanko). Njihovo je poreklo iz sela Podgorca u Metohiji. Podgorce je u Obličku Senu naselio kao čifčije neki “gospodar Turčin” iz Vranja. On je zgrabio nešto zemlje od potomaka Milisavljevih. Između stanovnika roda Milisavci i Podgorci trajala je velika mržnja do 1916. godine; nisu se “prijateljili”, međusobom nisu govorili, čak su se na njivama gađali iz pušaka. Za Podgorce se priča da su do 1878. g. “više držali tursku stranu”.
IZVOR: DR. Jovan F. Trifunoski, “Vranjska Kotlina, iz 1951 – 1955”. Priredio saradnik portala Poreklo Šarko.
7. avgust 2014. u 22:38
pedja
da li neko zna o poreklu sela rajcevac u opstini trgoviste i mahale pljackovci.
15. april 2015. u 11:58
Eli
dal neko zna za selo Lukovo?Deda mi je bio rodjen tamo,a 44g je pobegao.
7. jul 2015. u 01:04
Mirjana
Da li neko zna kako je selo Boin-del dobilo ime, i koje godine ? HVALA
7. jul 2015. u 01:07
Mirjana
Da li neko zna Kada je nastalo selo Boin0del?
6. mart 2016. u 12:09
dili
Da li zna neko poreklo sela Klasnjice
31. avgust 2017. u 06:04
vojislav ananić
VRANJE
Nema pouzdanih podataka kada i gde je formirano naselje i na čijim temeljima je iznikao grad Vranje. Pretpostavlja se da se to dogodilo u vreme Trakolira (Rimljana), Vizantije, Grka ili Slovena koji su ove prostore naseljavali u VI i VII veku. Međutim, jedno je sasvim jasno: ovo je izuzetno važno geostrateško područje na kome su se od pamtiveka ukrstavali karavanski putevi. Tako da je najlakši put ka jednome i ka drugome, osvajače vodio put preko vranjskog pomoravlja.
Prvi pisani trag o Vranju ostavila nam je Ana Komnina, vizantijska princeza, još u XI veku, pišući o vladavini svoga oca cara Aleksija Komnina. Ona u knjizi ,,Aleksijada” kaže da je raški župan Vukan 1093. godine u svom osvajačkom pohodu stigao do Vranja i osvojio ga. Ne zadugo, on se pred moćnijom Vizantijom morao povući. Ona to opisuje ovako:
„Na to se Vukan osmeli i, kako nije preostalo nikoga da mu se suprotstavi, poče da pljačka susedne gradove i zemlje. I okolinu Skoplja potpuno opustoši, a delom i popali. Ali ne samo to, nego, zauzevši Polov i stigavši do Vranja, uništi i opustoši sve i odvuče otuda mnogo plena pa se vrati u svoju zemlju. “
Drugi put 1193. godine, Vranje je od Vizantije privremeno preoteo veliki raški župan Stefan Nemanja i pripojio ga srednjovekovnoj srpskoj državi. Ipak, u sastavu srpske države Vranje je definitivno ušlo 1207. godine kada ga je osvojio Stefan Prvovenčani.
Interesantno je napomenuti da je prilikom raspada srpske srednjevekovne države, Vranje postalo samostalna oblast pod upravom kesara Uglješe, „Gospodara Vranja, Preševa i Kumanova“. Ova samostalna oblast nestala je posle Kosovske bitke, kada je Vranje ušlo u sastav države despota Stefana Lazarevića.
Raspadom srpske srednjovekovne države, Turci su Vranje osvojili 14. juna 1455. godine, i držali ga u svojim rukama sve do 31. januara 1878. godine, na svetog Antanasa, kada je varoš osvojila srpska vojska pod komandom generala Jovana Belimarkovića. Vranje je pod turskom vlašću bilo 422 godine. Grad je u Kneževini Srbiji dočekao slobodu sa nešto više od 8.000 stanovnika.
Početkom 20. veka, Vranje je imalo oko 12.000 stanovnika. Kao pogranični grad Kneževine/Kraljevine Srbije, služio je kao polazno mesto za četnike (komite) u Staru Srbiju. U to vreme, u gradu se nalazio i konzulat Osmanskog carstva.
U Balkanskim i dva svetska rata, Vranje i ovaj kraj ponovo su bili na meti osvajača. U Prvom balkanskom ratu, 1912. godine operacijama protiv Turaka, odavde su lično komandovali kralj Petar I Karađorđević, predsednik vlade Nikola Pašić, sa više ministara i generalštab sa načelnikom štaba Vrhovne komande vojvodom Radomirom Putnikom.
No, ovi prostori su, posebno u novoj istoriji, bili česta meta bugarskih osvajača koji su ovde počinili nečuvene zločine. U Prvom svetskom ratu, Bugari su okupirali Vranje 16/17. oktobra 1915. godine. Sloboda je tada plaćena sa 514 života na frontu i 335 nedužno streljanih.
U Drugom svetskom ratu, Nemci su u ovaj grad ušli 9. aprila 1941. godine, da bi ga 22. aprila predali u ruke bugarskim fašistima. Oni su u Vranju, za četiri godine, napravili prava zverstva – streljali su oko 700, a internirali 4.000 rodoljuba. U borbama je učestvovalo oko 12.000 boraca, od kojih 956 nije dočekalo slobodu 7. septembra 1944. godine.
Izvor: Internet
13. februar 2019. u 14:55
ddddd
da li ima poreklo za selo klasnjice vranje
17. januar 2020. u 11:50
jelena
Da li neko zna nesto o Drzmancima iz okoline vranja , odakle poticu , doselili su se iz okoline Vranha u Vranovcu okolona Jagodina .
2. februar 2020. u 16:12
Predrag
0693886465 predrag drzmanac