Opština Gnjilane:
Bilince (do 1975. godine Bilinca), Brasaljce (do 1959. godine podeljeno na Gornje i Donje Brasaljce), Bukovik, Burince, Velekince, Vladovo, Vlaštica, Vrapčić, Vrbica, Gadiš, Gnjilane, Gornje Kusce, Gornje Slakovce, Gornji Livoč, Gornji Makreš, Gumnište, Dobrčane, Donja Budriga, Donje Slakovce, Donji Livoč, Donji Makreš, Draganac, Dunavo, Žegovac, Žegovačka Vrbica, Žegra, Inatovce, Kišno Polje, Kmetovce, Koretište, Kravarica, Lipovica, Lovce, Mali Goden, Mališevo, Mozgovo, Mučibaba, Nosalje, Paralovo, Parteš, Pasjak, Pasjane, Pidić, Podgrađe, Poneš, Prilepnica, Sapar, Slubica, Stanišor, Stančić (1975-1991. godine Staničić), Straža, Stublina, Ugljare, Cernica, Čelik, Šilovo i Šurlane.
21. decembar 2013. u 16:28
Šarko
Poreklo stanovništva sela Parteš, opština Gnjilane. Prema knjizi Atanasija Uroševića “Gornja Morava i Izmornik iz 1929. godine”. I prema knjizi Vladimira Stojanovića i Stanislava C. Kojića “Parteš i Partešani” iz 2011. godine. Priredio saradnik portala Aleksandar Aksić.
– Prema knjizi Atanasija Uroševića “Gornja Morava i Izmornik”iz 1929. godine. –
Položaj sela.
Selo je u ravnici, na južnoj strani druma Gnjilane – Uroševac. Voda za piće dobija se iz izvora česme. Pije se i voda sa bunara kojih ima u severnom delu sela, dok je južni deo bez njih zbog kamenitosti i bezvodnosti zemlje.
Topografski nazivi.
Topografski nazivi za njive su Stupovi, Sadovina, Padičnik, Tatarske Njive i Gložje. Šuma je u hatarima sela Devaja i Vrapčića na mestima: Cerovi Rid, Raznin Deja, Samar, Plužica, Karavušina Livada i Kolaste Livade.
Tip sela.
Selo je zbijenog tipa, ovalnog oblika. Deli se u dve mahale: u Gornju Mahalu u severnom delu i u Donju Mahalu u južnom delu sela, koje razdvaja jedan mali potok.
U opštem delu kod postanka naselja je izneto, da se za doba kneza Lazara kao topografski naziv pominje “Parteš Kladenac”. Po narodnoj tradiciji na ovom mestu selo nije nikada postojalo do pre 180 godina, kada su se tu nastanili neki doseljeni Arbanasi. Zbog blata na ovom mestu oni se promene sa nekim srpskim rodovima iz sela Žegovca, pa odu u planinu, a Srbi siđu i nastane se u Partešu.
U selu žive Srbi sa jednom kućom pravoslavnih Cigana.
Rodovi:
Pavičići (12 k., Sv. Jovan), preseljeni iz Žegovca pre 180 godina. Simonići (5 k.) i Kovačovci (18 k.) su postali od Pavičića i imaju istu slavu.
Savići ili Kikerci (1 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Žegovca posle Pavičića. “Rastitkali se, jer su ubili nekog ćehaju.
Kulići (4 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Žegovca sa Pavičićima.
Kalauzi (12 k., Sv. Jovan), doseljeni iz Žegovca.
Karadžinci (9 k., Sv. Nikola), doseljeni posle Savića iz Karadžinca sa Kosova.
Nikići – Melezi (4 k., Sv. Nikola), doseljeni pre 120 godina sa Kopaonika. Prvo se nastanili u Vlaštici, pa boravili u Vladovu i pre 70 godina su preseljeni u Parteš. Melezima su prozvani što su prilikom doseljavanja sa Kopaonika znali arbanaški jezik, dok u Gornjoj Moravi taj jezik od Srba još niko nije govorio.
Grbelići (6 k., Sv. Marko). Džinići ih doveli iz Makedonije pre 100 godina. U početku su 7 godina živeli u Cernici i bavili se stočarstvom i vođenjem mečke. Džinići ih presele u ravnicu i nagnaju na zemljoradnju.
Ivanovci (1 k., Sv. Arhanđeo), preseljeni pre 34 godine iz Šilova na imanje svoje majke.
Adži-Perci (1 k., Sv. Đorđe), preseljeni iz Pasjana od istoimenog roda na nasleđeno imanje pre 25 godina. Starinom su od Nosolja.
Svilanac (1 k., ranije Sv. Vasilije, sada Sv. Jovan), pravoslavni Cigani, živeli kao čifčije, po mnogim selima u Gornjoj Moravi a u Parteš doseljeni pre 30 godina opet kao čifčije.
– Prema knjizi Vladimira Stojanovića i Stanislava C. Kojića “Parteš i Partešani” iz 2011. godine. –
Pavičići
Rod Pavičići prvi je dosenjen u Parteš pre 260 godina iz Žegovca sela smeštenog na planini između Lipnjana i Gnjilana. Po Atanasiju Uroševiću, 1929. godine bilo je 12 kuća, a 2011. godine postoje pet ogranaka ovog roda i svi oni slave Sv. Jovan, a to su:
1. ogranak Stolini – Stolići, Stojkovići, odnosno Vasići, ali i sa prezimenom Simić, ima ih trenutno 16 kuća. Iz ovog ogranka ostali su u zarobljeništvu u Drugom svetskom ratu: Stojkov (r. 1850) sin Jovan i Vasini (r. 1871) sinovi Ariton i Stojan.
2. ogranak Perini – Perići i Trajkovići 13 kuća. Iz ovog ogranka Trajkov (r. 1858) sin Damjan (r. 1881) je poginuo u Prvom svetskom ratu, dok je Damjanov brat Stojan (r. 1905) ostao u zarobljeništvu u Nemačkoj, a potom je otišao u Australiju.
3. ogranak Stankovi – Stankovići 15 kuća.
4. ogranak Petkovi – Petkovići, Jovići, Stojkovići i Trajkovići, ima ih 9 kuća. Iz ogranka Petkovih Trajkov sin Živojin ubijen je 1914. od strane šiptarskih odmetnika kod Čivlaka. Drugi Trajkov sin Sarafin (r. 1868) nije imao muško potomstvo, imao je samo ćerku Cvetu, udatu u Žitinje za Veljka (Aksinog) Krstića, a posinio je Cvetinog, odnosno ćerkinog deveričića Filimona (r. 1906) (Kostinog) Krstića sa 12 godina u Partešu. Veljko i Filimon su bili braća od stričeva. Filimonovog oca Kostu su zarobili Bugari za vreme Prvog svetskog rata, odveden je u zarobljeništvo u Bugarskoj gde je i umro. Filimonova majka se zvala Riska i bila je rodom iz Cernice. Filimon je imao dva rođena brata starijeg Milana i mlađeg Vitka, sestre nije imao. Filimonov deda zvao se Sava, a baka Mladena rodom je bila iz Vladova. Filimon je imao četiri strica: Aksu, Spasu, Antonija i Krstu i tetku Aleksandru zvanu Sandru udatu u Trepzu. Filimonov rod Krstića u Žitinju, slavi Svetog Arhanđela i vodi poreklo iz Sirinića iz sela Sevce.
5. ogranak Cvetkovi i Gavini – Cvetkovići, Gavini Jovanovići ima ih 9 kuća. Iz ovog ogranka Stojanov (r. 1855) sin Kosta nestao je kao turski vojnik i on nije ostavio potomke.
Loza Pavičića sa usvojenim Filimonom iz Žitinja trenutno ima 62 kuće u Partešu.
Simonići
Simonići su postali od Pavičića i slave istu slavu Sv. Jovana. Po kazivanju starijih meštana, Pava si Sima su bili braća. Po Uroševiću, 1929. bilo ih je 5 kuća. Sada iz ovog roda u Partešu postoje u 23 kuće tri ogranka i to:
1. ogranak Dimići sa 10 porodica. Iz ovog ogranka Dimin sin Trajko (r. 1885) je odveden u janičare u Trusku.
2. ogranak Miloševići sa 6 porodica, a javljaju se i sa prezimenom Stojković. Iz ovog ogranka Stojanov (r. 1870) sin Milan poginuo je u Prvom svetskom ratu.
3. ogranak Perići sa 7 porodica.
Kovačevci
Kovačevci su takođe postali od Pavičića i slave istu slavu Sv. Jovana. Po Uroševiću 1929. bilo ih je 18. kuća, a doseljeni su u Parteš pre 180 godina, što sada iznosi 260 godina. U 2011. godini iz ovog roda u Partešu ima ukupno 105 porodica, mada ih ima podosta na radu u inostranstvu. Ovi ogranci verovatno su nastali još u Žegovcu deobom, Sada su se prilično udaljili te se međusobno žene. Takođe se žene i sa Pavičićima, dok Pavičići i Simonići se još ne žene i udaju međusobno.
NASTAVIĆE SE……
21. decembar 2013. u 21:17
Šarko
Pošto rodbinski ne mogu da se međusobno povezuju, zato ih ovde delimo na sledeće ogranke:
1. ogranak Mirkovi – Bosini i Jovini – 39 kuća. Koriste prezimena Mirković, Jović i Arsić – Iz ogranka Jovini Jovina sestra Grozda bila je udata u Šilovo, ali je kasnije sa suprugom živela u Parteš, to je sadšnja porodica Ivanović, odnosno Aksić.
2. ogranak Karakanci, podogranak Stolini, Markovi – Miloševići, 30 kuća. Prezimena su im Stolić, Stojković – Marković, Živković – Milošević. Karakancima su prozvani zato što su se mnogo “karali” (svađali). Ogranak Karakanci, sa podogranak Stoiljkovih neko vreme su nakon doseljavanja iz Žegovca živeli u Partešu, a potom su se preselili u Gnjilane, Pasjane i Bujanovac.
3. ogranak Mirkovi – Cilini – podogranak Đokini, 15 kuća. Mirkovići, Mladenović, i Vasić, dok podogranak Đokini nose prezimena Đokić i Stanojević. Od Mirkovog unuka Trajka (r. 1900) po sinu Mladenu, žena Kostadinka se nakon muževljeve smrti preudala za Milana Markovića, koji je došao na njihovo imanje i sa njim ima sina Trajka (r. 1943). Dok Mirkov unuk Petko (r . 1903) imao je dve ćerke, od kojih je ćerka Lefterija (r. 1934) dovela muža Vojina Vasića (r. 1932) na svoje imanje i sa njim ima svoje potomke.
4. ogranak Takini nose prezimena Perić i Stević ima ih 7 kuća. Perin unuk Milan (r. 1886) bio je poznati terzija (krojač) za šire područje. Ubijen je u Gnjilanu od nepoznatih špijuna koji su ga odali, nakon prebacivanja komita iz Parteša u Binač, kada je na poklon dobio pušku. Postoje dve verzije o njegovoj izdaji nakon hapšenja i ubistva komita, koji su ubijeni od strane Turaka. Po jednoj verziji pratili su ga turski, a po drugoj srpski špijuni i nakon toga je pozvan u Gnjilane, gde je i ubijen. Perin praunuk Stanko (r. 1929) imao je samo dve ćerke, a njegov domazet Vojislav (r. 1965) sa ćerkom Vesnom (r. 1969) ima sina Bojana (r .1987) i ćerku Ljiljanu (r. 1990).
5. ogranak Stošini – Petkovi (Bulejkovi) – ima ih 5 kuća. sa prezimenom Stošić i Petković. Stošini unuk Milan (r. 1893) poginuo je od groma, dok Petkov sin Stojan (r. 1888) poginuo je na Solunskom frontu u Prvom svetskom ratu. Stojanova unuka Božana (r. 1934), koja je bila udata u Žitinje, došla je osamdesetih godina sa suprugom Vladimirom P. Đorićem (r. 1936) i porodicom na nasleđeno imanje da očuva roditelje, a nakon 1999. godine Đorići su iseljeni u Smederevo. Vladmirovi sinovi Stanimir, Novica, Momčilo sa svojim porodicama žive u Švajcarsku, četvrti sin Srećko živi u Smederevu. Đorići su ogranak roda Krstića iz Žitinja, slave Sv. Arhanđela i starinom su Sirinićani iz sela Sevce.
6. ogranak Tomini i Vesini, ima ih trenutno 9 kuća u Partešu. Koriste prezimena Tomić i Jović. Vesin (r. 1872) sin Trajko (r. 1896) je poginuo u Prvom svetskom ratu kao dobrovoljac. Od Tominog sina Vase (r. 1884) žena Vela (r. 1881) se preudala za Spasu Simića. Jovin sin Gligorije – Giga (r. 1870) imao je ćerke Petru i Mitru i sina Milana koji je poginuo u Prvom svetskom ratu, pa je na svome imanju ćerka Petra Đorđević (r. 1899) dovela muža Petka (r. 1890) Stojkovića iz Pasjana i njihova porodica pripada posebnom rodu Adži – Perci – ogranak Stojkovi – Stojkovići i Đorđevići slave Sv. Đorđa.
Rod Savići – Kikerci ( Ne navodi se u knjizi iz 2011. godine), vrlo je verovatno da je ta jedan kuća koliko ih je bilo 1929. godine izumrla ili se odselili negde pre Drugog svetskog rata.
Kulići
Kulići su doseljeni u Parteš pre 180 godina iz Žegovca zajedno sa Pavičićima, kako je zabeležio Urošević 1929. godine, kada su u Partešu živele 4 porodice. Neki stariji Partešani smatraju da su Kulići među prvima došli u Parteš, sudeći prema grobovima gde su sahranjivani s istočne i zapadne strane od crkvišta, tj. stare kamene ploče na grobnju, gde se pale sveće. Najverovatnije da je proces doseljavanja Srba iz Žegovca u Parteš tekao istovremeno za više rodova, a da su Kulići imali u to vreme prvi smrtni slučaj i da su započeli sahranjivanje pored starog crkvišta. Sada iz ovog roda u Partešu ima 21 kuća i oni se dele u tri ogranka:
1. ogranak Drini ima ih 6 kuće – imaju prezime Savić. Iz ovog ogranka Nikola (r. 1925) odseljen je u Gornje Kusce, prizećen je na ženino imanje, gde je formirao svoju porodicu.
2. ogranak Živkovići ima ih 10 kuća. Živkov sin Nićifor poginuo je u Prvom svetskom ratu.
3. ogranak Cvetkovići ima ih 5 kuća.
Kalauzi – sada Kalausci
Kalausci su doseljeni iz Žegovca, posle Pavičića, Kulića i ostalih. Urošević je 1929. godine zabeležio da u Partešu žive 12 kuća iz ovoga roda. Porodična slava ovog roda je Sv. Jovan. Sada u Partešu u 55 kuća (sa Jocićima) žive ovi ogranci:
1. ogranak Kalausci – Stanislavovi – Zdravkovi, Cvetkovi i Lazini. Iz porodice Zdravkovi u Partešu sada ima 12 kuća, imaju prezimena Zdravković i Petković. Stefanov unuk, a Petkov (r. 1852) brat Stojan ostao je u turskoj vojsci i nema potomke u Partešu.
2. ogranak Kalausci – Stanislavovi – Stefanovi – Cvetkovi i podogranak Lazić. Imaju prezimena Cvetković, Bojković i Lazić, ima ih 11 kuća. Iz podogrank Lazin sin Đorđa (r. 1883) ubijen je u šumi na Badnji dan 6. januara 1903. godine od strane Albanaca. Rodovsko prezime – nadimak Kalausci im je navodno po tome što su sve u kući zaključavali nekada, a i među prvima su koristili katance i umeli da svaku bravu i katanac da naprave, da zaključaju ali i otključaju.
3. ogranak Matejci – Mitrovići ima ih trenutno 8 kuće u Partešu. Mitrov sin Mladen (r. 1889) imao je 4 ćerke. Njegova ćerka Blagica (r. 1922) dovela je muža Petra (r. 1920) na svoje imanje i sa njim ima potomke. Od Mitrovog unuka Antonija (r. 1891) sin Milan (r. 1927) poginuo je u Drugom svetskom ratu.
4. ogranak Perini – Perići sada u Partešu ima dve porodice sa prezimenima Perić, Stojanović i Trifunović po usvojenom detetu Srboljubu (r. 1923) Trifunoviću iz Cernice od Jovanove (r. 1887) žene Stanice (1887) iz drugog braka. Perini su najbliži rod sa Matejcima u odnosu na ostale Kalausce, pošto su Jovan i Mladen braća od stričeva, odnosno Mitar i Pera su bili braća i živeli su u jednoj kući.
Porodica Jocić žiovi na nasleđenom imanju Mladenove ćerke Blagice Blagice Mitrović – Perić (r. 1922). na koje je došao Petar Jocić (r. 1920) sin Stevana i Anđe kao domazet iz Poneša kod Gnjilana. Slava porodice Jocić je kao i kod ostale Kalausce Sv. Jovan, ali proslavljaju i Sv. Aranđela. U Partešu žive 3 porodice Jocić.
5. ogranak Ilijini – Mitrovići, Simići, Tasići, Gavrilovići, Vasići. Sada u Partešu živi 19 porodica iz ovog ogranka. Za podogranak Sime Ilijinih u Partešu se upotrebljava i termin Similijini, iako je poznato da su oni nastali od Kalausca.
Karadžinci – sada Karadžići
Karadžići su u Parteš doseljeni pre 250 godina, posle Pavičića, Savića, Kulića i Kalausca. Doseljeni su iz Karadžinca (kod Prizrena) sa Kosova, pa otuda i naziv ovome rodu Karadžinci, gde mnoge porodice još uvek imaju prezime Karadžić. Karadžince još pojedinci nazivaju Karajča familija. Urošević je 1929. godine zabeležio 9 kuća iz ovog roda u Partešu, a sada ih ima 27 kuća. Slave Sv. Nikolu. U Partešu trenutno žive ovi osnovni ogranci, mada ima više ogranaka.
1. ogranak Trajkovi – Gajini 4 kuće. Koriste prezimena Simić, Trajković i Karadžić.
2. ogranak Mitrovi 12 kuća. imaju prezimena Mitrović i Karadžić.
3. ogranak Savini, Stankovi, Stevini 11 kuća. Imaju prezimena Savić, Stanković, Stević, Trajković i Karadžić.
Nikići – Melezovi
Melezi – Melezovi ili Melesci doseljeni su na ove prostore pre 210 godine sa Kopaonika, kao rod Nikići. Pošto su znali albanski jezik, još u to vreme i sporazumevali su se sa Albancima, dok drugi Srbi nisu razumeli albanski jezik, zato su prozvani Melezima. Po jednom nepouzdanom predanju Melezovi vode poreklo iz sela Rudince, opština Raška. Prilikom doseljavanja u ove krajeve pre 200 godina, Nikići su se prvo nastanili u Vlaštici, a zatim su prešli u Vladovo, u Parteš su doseljeni pre 150 godina, ima ih iseljenih u Žegri. Slava Melezovih je Sv. Nikola, bile su 4 kuće Melezovih, koje je Urošević zabeležio 1929. godine. Sada iz ovog roda ima 20 porodica.
1. ogranak Stojanovi, koriste prezimena Stojanović, Živković i Cvetković.
2. ogranak Ljamperi koriste prezimena Stojanović i Cvetković. Iz ovog ogranka Stojan je imao sinove Stanoja, Cvetka i Janka. Stojanov unuk, a Cvetkov sin Trajko (r. 1890) poginuo je u Prvom svetskom ratu. Nadimak Ljamperovi dobili su po tome što su se nekada često seljakali iz jednog mesta u drugo.
Grbelići
Grbelići ili Mečkarci su po kazivanju starijih došli iz Makedonije, kao što i Urošević navodi 1929. godine, da su ih Gospodari Džinići doveli pre 100 godina, odnosno sada je to vreme pre 180 godina. Slava Grbelića je Sv. Marko.
Grbelića rod zbog vođenje mečke, kada su se doselili u Parteš, prozvali su ih Mečkarci. Prilikom dolaska iz Makedonije, najpre su 7 godina živeli u Cernici, a zatim su preseljeni u Parteš i 1929. bilo ih je, po Uroševiću 6 kuća. Grbelići se sada dele na ove ogranke:
1. ogranak Stojkovi
2. ogranak Stankovi
3. ogranak Markovi
NASTAVLJA SE….
22. decembar 2013. u 00:18
Šarko
1. ogranak Stojkovi – Stojkov sin Nićifor – Nićko je poginuo u Prvom svetskog ratu. Stojkov unuk Jovan kidnapovan je i nestao bez traga u Prvom svetskom ratu, dok je za bugarsku vojsku prevozio zapregom stočnu hranu do Uroševca. Ctojkov sin Antonije (r. 1872), njegov sin Petko je ostao u zarobljeništvu u Prvom svetskom ratu. Od Antonije žena Sanfila (r. 1872) bila je poznatija kao baba Avka, pa se po njoj, njihovi potomci nazivaju baba Avkini.
2. ogranak Stankovi – Stanko je kod druge loze Grbelića u Partešu imao sinove Zdravka (1872) i Savu. Sava je imao ćerke Sutku i Vetku. Na svoje imanje je posle udaje u Koretište ćerka Vetka dovela supruga Kostu Denića (domazeta) i tako su nastavili svoju lozu Denića u Partešu.
3. ogranak Markovi – Jedna porodica živi u Partešu od Milana (r. 1906), sin Milenko (r. 1926), dok druga porodica Milana sin Predrag (r. 1944), živi u Donjoj Budrizi.
Sada u Partešu živi 15 porodica iz roda Grbelića zajedno sa Denićima. Koriste prezimena: Stojković, Marković, Gigić, Zdravković, Stanković i Denić.
Ivanovci
Ivanovci poreklom su iz Šilova, a nastanjeni su na nasleđenom imanju u Partešu od žene Grozde iz roda Kovačevci – Jovini pre 115 godina. Slava ovog roda je Sv. Arhanđel. Po Uroševiću 1929. godine bila je jedna kuća iz ovog roda, sada ih ima tri kuće. Ivan je iz Stančićke familije iz Šilova, njegov sin Aksa oženio se Grozdom i kasnije se doselio u Parteš. Ima ih tri kuće i prezivaju se Aksić po Ivanovom sinu Aksi.
Svilanac
Ovaj rod pravoslavnih Cigana, koji je i Urošević zabeležio 1929. sada u Partešu nema potomke. Bila je jedna kuća iz ovog roda. Oni su najpre slavili Sv. Vasilija, a potom Sv. Jovan. Doseljeni su iz Nosolja kao čifčije na begovo imanje. Marko (r. 1856) i Cveta (r. 1856) Svilanović imali su sina Spasu koji je poginuo u Prvom svetskom ratu i ćerku Janu (r. 1882) koja se nije udavala. Do duboke starosti je živela u Partešu, a potom je prodala imovinu i otišla u Donji Livoč kod rođaka, gde je i umrla.
Micanovi – Micanovići
Micanovići koji imaju i prezime Đorđević, doseljeni su u Gornju Budrigu oko 1930. i zato ih Urošević ne spominje. Oni su doseljeni iz Vladičinog Hana. Posle bombardovanja Beograda 6. aprila 1941. i početka rata u Jugoslaviji, oni su preseljeni u Parteš, tako da su im svinje ostali u Gornjoj Budrizi i svakodnevno ih obilazili, ali su ih jednog dana zatekli ubijene. Pošto u Gornjoj Budrizi žive Albanci, nisu bili bezbedni, pa su zato izbegli u Parteš. Oni su tada stanovali privatno i obrađivali su zemljište. Danas u Partešu nema Micanovića, nakon Drugog svetskog rata iselili su se u Gnjilane, iz Gnjilana su se neki iselili i nastanili se u Kruševacu i Leskovacu.
Porodica Simić
Simići su poreklom iz Klokota iz roda Rajkovih. Bilo ih je sedmoro braće iz siromašne porodice. Oni su se rastikali i neki od njih su otišli u Leskovac. Jedan od sedmoro braće Sima oženio se i prešao na imanje svoje žene u Gornjem Livoču. Kada je Spasa (r. 1887) stasao za ženidbu, oženio se udovicom Velom (r. 1881), koja je imala sina Srboljuba iz prvog braka. Pošto joj je muž poginuo u Prvom svetskom ratu, dovela je drugog muža Spasu na imanje prvog pokojnog muža. Sa Spasom Vela je imala sina Trajka (r. 1926). Kada je Trajko pošao u školu sa navršenih sedam godina. Velin sin iz prvog braka Srboljub Tomić po nagovoru rođaka proteruje majku sa očuhom i polubratom Trajkom. Pošto Vela nije imala braće, živela je kod sestre u Žitinju tri godine na imanju svojih roditelja. Po dogovoru sa sestrom podelile su imanje i Vela je prodala svoj deo, pa je tim novcem kupila plac u Partešu, gde je sagradila kuću, a kupila je i zemljište, tako i sada na tom imanju živi nesrodna druga porodica Simić Krste iz Grnčara, dok je Ljubomir sa porodicom iseljen osamdesetih godina u selu Plaskovac kod Topole. Slava ove porodice je Sv. Nikola. Koriste prezimena Simić i Nikolić.
Simić – Dejanovići
Iz druge porodice Simić u Partešu živi profesor biologije Zoran Krste (1920) i Stane (1921) Simić 1955. iz Grnčara kod Vitine sa suprugom vaspitačicom Slobodankom Goroljuba Karadžića – Simić 1954. iz Parteša. Oni su 1984. godine kupili kuću u Parteš i rade u OŠ “Dositej Obradović” u Partešu. Slava Sv. Nikola.
Porodica Spasić
Spasići su iz roda Bojkovića doseljeni u Donju Budrigu pre 180 godina iz Domorovca. (opština Kosovska Kamenica), a pre 100 godina su preseljeni iz Budrige u Parteš, Živeli su na begovom imanju. Odseljeni su 1958. u Drobeš (opština Vitina) i koriste prezimena Spasić i Savić. Slava Sv. Nikola, sada u Partešu nema nikoga iz ove porodice.
Porodica Stojanović
Iz ove porodice su u Partešu pre Prvog svetskog rata živeli Stojan (r. 1867) i Marija (1869), ali nije poznato iz kojeg su roda. Imali su sina Jovana, zvanog Vanče, koji je poginuo u Prvom svetskom ratu. Njegova supruga Mladena poznatija kao Lovka, posle njegove smrti se preudala. Dok je imanje nasledila njegova sestra Velika (r. 1889), udata za Stojana Kulića u Partešu.
Porodica Lovcovi
Ova familija je u Parteš naseljena pre Drugog svetskog rata, ali je Urošević ne navodi, jer su došli posle njegovog istraživanja. Arsin (r. 1886) sin Trifun (r. 1903) oženio se Marom (r. 1903) sestrom od Petka Lovca, kome je otac Serafin bio iz Pasjana, inače, poreklom iz sela Lovce po čemu je i naziv ove porodice. Trifun otac je poreklom iz Mogile, ali su oni neko vreme živeli u Devaju, gde je rođena njegova sestra Mileva (r. 1937), a potom su preseljeni u Parteš. Koriste prezime Stojković. Ova porodica je u međuvremenu iseljena 1973. Vladimir u Žitkovcu kod Aleksinca, a nakon toga i Trajan, dok je Srboljub iseljen u Gnjilane, a nakon 1999. godine iz Gnjilana u Novo Selo kod Niša. Slava Sv. Nikola.
Porodica Kovačević
Prva sveštenička porodica koja je od 2002 – 2004. živela u Partešu. Sveštenik Zoran Kovačević od oca Dragoljuba i majke Stane, poreklom iz Koretišta, sa suprugom Ružicom imaju sina Marka i ćerke Jelisavetu i Jefimiju. Njegovim angažovanjem podignut je parohijski dom sa krstionicom i ograđeno je crkveno dvorište. Sada je sa službom u prvoj parahiji gnjilanskoj za deo Gnjilane i Koretište.
Porodica Kojić
Druga sveštenička porodica koja živi u Partešu u parohijskom domu od 2004. godine. Sveštenik Dragi Kojić poreklom iz Vrbovca bio je najpre sa službom u Velikoj Hoči od 1984, zatim u Vitini od 1994. do 2004, a sada u Partešu, gde podižezvonaru u 2011. godini. Ima zvanje protojereja – stavrofora, kojim je postavljen blagoslovom episkopa Raško – prizrenskog i Kosovsko – metohijskog gospodina Artemija za gnjilanskog namesništva. Veroučitelj je u Ekonomskoj i Tehničkoj školi. Njegov brat Srećko živi u Smederevu, a Nebojša u Švajcarsku.
Nastaviće se
22. decembar 2013. u 16:13
Šarko
Osobine Partešana
– Partešani su skromni i radni ljudi. Ima ih podosta u inostranstvu.
– Poštuju porodicu i običaje, ali nisu veliki vernici.
– Ima i onih koji veruju u čuda pa i u Božju pravdu.
– Znaju da poštuju rodbinu i prijatelje, ali mogu i da iznevere kada se nek najmanje nada na tako nešto, naročito u novije vreme.
– Podložni su političkim uticajima radi lične koristi ili iz revanšizma.
– Prestiž im mnogo znači, pa su neki od njih podložni hvalisanju.
– Privrženi su zavičaju i precima uz poštovanje tradicije.
– Drže do svog obraza, ali ima pojedinaca koji su spremni da podvale i obmane druge.
– Krađa je velika sramota za Partešane, ali u svakom žitu ima kukolja, pa pojedinci nisu imuni da slažu i ukradu u saradnji sa drugima iz okolnih sela sa kojima se uortače radi ličnog biznisa.
– Moto Partešana je: “Kako došlo – tako otišlo”.
– Mogu biti pokorni prijatelji do određene mere, ali i ljutiti neprijatelji u borbi za opstanak.
– Poseduju dozu tolerancije.
– Umeju da se šale na tuđ račun, ali i da prihvate šalu na svoj račun.
– Ponekad su mudri, ali i lukavi u ophođenju sa drugima.
– Dostigli su određeni razvoj i standard, pa im ukor drugih ne smeta.
– Znaju ko su i šta su i toga se ne stide.
– Uglavnom su svi pismeni, mali je izuzetak nekoliko starijih ljudi sa ne dovršenim osnovnim obrazovanjem.
– Organizuju svadbe obavezno kao i druga naselja, a posebno slavem ali nisu potpuno odani postu i drugim verskim obredima i ako imaju poslednje dve decenije novosagrađenu crkvu u selu.
– Poštuju kult mrtvih prilikom čina sahrane i kod ostalih adeta, mada im je duhovnost slaba strana.
– U pogledu antropoloških osobina Partešana po boji kože i kose, preovlađuje plavi tip, sa prosečnom visinom oko 170 centimetara i težinom oko 65 kilograma, što je opet individualna odlika svakog pojedinca.
Demografija Parteša
Prema statističkim podacima iz 2011. godine, od 362 doma u kojima je registrovano 1787 članova porodice, u Partešu je ostalo da živi 1102, a u inostranstvu se nalazi 493 Partešana, u azilu je trenutno 58 članova, van Kosmeta u Srbiji se nalazi 144 člana porodica iz Parteša.
Meštani Parteša su se od 1999. godine iseljavali u gradove i naselja u okolini Niša, Jagodine, Vranja, Smedereva, Leskovca, Beograda, Kragujevca, Ćuprije, Kruševca i u druga mesta.
U inostranstvu ima najviše porodica u Švajcarskoj, Austriji, Nemačkoj, Francuskoj, Luksemburgu, mada sve ove porodice redovno dolaze za vreme zimskih i letnjih odmora u Parteš.
Interno raseljena lica u Partešu
Pored stalnih meštana Parteša, ovde je bilo i onih koji su povremeno boravili ili stanovali za vreme obavljanja nekog posla u nekoj ustanovi, kao što su prosvetni, zdravstveni radnici, privrednici, sveštenici (trenutno ovde živi pop Dragi Kojić sa seam članova) i drugi, ali je bilo i onih kada su u zla nevremena 1999. proterani iz svojih domova u neposrednom okruženju, pa su u Partešu pronašli utočište privremeno kod svojih rođaka i prijatelja ili u kolektivnim smeštajima, šatorima, barakama, hangarima i drugim objektima. Takvih je bilo preko 70 porodica. Neke porodice su se duže vreme zadržale u Partešu od nekoliko meseci pa do nekoliko godina. Za mnoge porodice od juna 1999. godine iz Devaja, Žegre, Žitinja, Gnjilana, koje žive u kolektivnim smeštajima ili privatnim domaćinstvima u Donjoj Budrizi i Partešu, u cilju ostanka na ovim prostorima, Skupština opština Parteš dodelila je placeve od po tri ari na korišćenje u Donjoj Budrizi za raseljena lica iz Žegre, dok za raseljena lica iz Devaja i Žitinja placevi su dodeljeni u Partešu.
Porodice interno raseljenih koji su ostali i žive u Partešu 1999 – 2011
1. Arsić Slavica 1951. iz Žitinja.
2. Vasić V. Dušan 1965. iz Devaja, radnik u Lokalne samouprave u Vitini sa sedištem u Vrbovcu. Živi sa ocem Vitomirom 1936, suprugom Biserkom 1976, ćerkama Jasminom 1992, Snežanom 1993, Maricom 1994, Dušankom 1997, i sinom Markom 2005.
3. Dajić M. Radojko 1963. iz Vitine, radnik na Carini, živi sa ocem Mirom 1933, suprugom Blagicom 1971, sinom Goranom 1988, i ćerkom Snežanom 1991. i snajom.
4. Dimić D. Trajko 1949. iz Žitinja, zemljoradnik, živi sa suprugom Dobrilom 1951, sinovima Goranom 1974, Zoranom 1980, Milošem 1988, i snajom Trajković Mirjanom 1986.
5. Đorđević M. Vojislav 1965. iz Gnjilana, ostao bez posla posle 1999, živi sa suprugom Vesnom 1969, sinom Bojanom 1987, i ćerkom Ljiljanom 1990.
6. Đorić P. Jovan 1943. iz Žitinja, penzioner, živi sa suprugom Gordanom 1961, ćerkom Jovankom 1988, i sinom Petrom 1995.
7. Zafirović Đ, Simijon, zemljoradnik iz Žitinja i sin Rajko 1970. Đorići i Zafirovići su ogranci roda Krstića iz Žitinja, slave Sv. Aranđela. Starinom su Sirinićani iz sela Sevce.
8. Ivković Živojin 1942. zemljoradnik iz Devaja.
9. Janković Ž. Srboljub 1955. iz Gnjilana, nezapošljen.
10. Jovanović P. Miodrag 1957. iz Gnjilana, ostao bez posla 1999. Živi sa suprugom Đurđom 1962. zdravstvenim radnikom i ćerkama Ivanom 1984, zdravstvenim radnikom, Jasminom 1989, i Jelenom 1994.
11. Jovanović S. Petar 1967. iz Cernice, zdravstveni radnik.
12. Jovanović Sreten 1975. iz Žegre, ostao bez posla i živi sa četiri člana porodice.
13. Jovanović Stojan 1968. iz Žegre, živi od minimalne zarade.
14. Kecić D. Miloš 1960. prosvetni radnik iz Žitinja. Živi sa suprugom Blagicom 1960, sinom Markom 1990, i ćerkom Milicom.
15. Kecić D. Zoran 1963. radnik iz Žitinja, živi s majkom Stamenom 1922, suprugom Roskom 1968, ćerkama Snežanom 1995, i Jovanom 1997.
16. Kecić D. Bogisav 1964, iz Žitinja, ostao bez posla od 1999, živi s majkom Ilinkom 1935. Kecići žive u Žitinju od 1913. godine, doseljeni su od istomenog roda iz Štrpca. Dalja starina Kecića je iz okoline Peći u Metohiji, odakle su se doselili oko 1790. godine u Sirinić. Kecići slave Sv. Petku.
17. Novaković Dragan 1964. radnik iz Žegrem živi sa suprugom Jovankom 1962, radnicom trezora u Šilovu, ćerkom Zoricom 1990, i sinom Nevenom 2001.
18. Rajčić P. Slaviša 1962. iz Gnjilana, ostao bez posla 1999, živi s suprugom Slavicom 1971, zdravstvenim radnikom, ćerkama Nikolijom 1998, Anđelom 1999, i sinom Lukom 2003.
19. Spasić S. Milivoje 1965. iz Cernice, živi sa suprugom Slavicom 1971, ćerkom Milicom 1995, i sinom Vukašinom 1998.
20. Stanišić V. Zoran 1957. prosvetni radnik iz Žitinja, živi sa suprugom Ankom 1965.
21. Stanković P. Dragutin 1930. iz Devaja.
22. Stanković D. Slaviša 1968. iz Devaja, ostao bez posla nakon 1999, živi sa suprugom Vesnom 1973, ćerkama Nenom 1991, Sanjom 1994, Kristinom 1999, i sinom Ivicom 1993.
23. Spasić S. Miodrag 1969, prosvetni radnik iz Cernice, živi sa suprugom Snežanom 1966, prosvetnim radnikom i sinovima Vojislavom 1996, Dušanom 1999, Slobodanom 2007.
24. Savić V. Srećko 1965. radnik iz Cernice, živi sa suprugom Mirjanom 1970, ćerkama Draganom 1991, Dušicom 1993, i sinom Draganom 1993. Ova porodica je ogranak roda Kramovića iz Cernice, slave Sv. Đorđa Alimpija i starinom su iz okoline Kosovske Mitrovice.
25. Stojković Dragan 1969, radnik Pošte iz Žegre, živi sa suprugom Danijelom 1977, ćerkama Kristinom 2005, Anđelom 2007, i majkom Dušicom 1942. penzionerkom.
IZVOR: Atanasije Urošević, “Gornja Morava i Izmornik”. Vladimir Stojanović i Stanislav C. Kojić, “Parteš i Partešani”. Atanasije Urošević, “Šarplaninska Župa Sirinić”.
27. oktobar 2017. u 15:57
Vlasta
Dali mozete da mi pomognete oko porekla familije Ristic, selo Pones, mahala Jovanovci, opstina Gnjilane
8. decembar 2017. u 13:52
Branka
Imate li podatke o poreklu Ilica i Jovanovica, gornja mala,ul. Stojadina Trajica, opstina Gnjilane,slava sv.Jovan.
Unapred hvala.
9. februar 2018. u 15:13
Jovica Jovanovic
Imate i podatke o porelu Jovanovica iz Straze pored Gnjilana. Deo njih se preselio na podrucje opstine Medvedja, tacnije Tulara…!
25. jun 2018. u 06:16
Janićijević
Poreklo stanovništva sela Gornji Livoč, opština Gnjilane. Prema knjizi Atanasija Uroševića „Gornja Morava i Izmornik iz 1929. godine“.
U opštem delu kod postanka naselja je izneto, da se Livoč pominje u doba despota Stevana i docnije u 1530. godini. Najstariji rodovi (Rajkovići i Tutini) prilikom naseljavanja su zatekli selo na mestu sadašnje Maljočke Mahale. Ti su se rodovi docnije raselili, a selo premestilo pored reke.
Selo je raslo priraštajem i doseljavanjem. Maljočka Mahala je postala pre 100 godina, Muhadžirska pre 50 a Jabučanska pre 35 godina. U selu žive Srbi, Albanci i pravoslavni Cigani.
Selo je u dolini Livočke Reke. Glavni deo sela je na reci, s obe njene strane. Glavni deo sela, koji se zove Gornji Livoč, zbijenog je tipa, ali sela pripadaju još tri mahale:
Mahaljočka
Jabučanska
Muadžeri
Prva je na 150 metara od sela na levoj strani doline, a druge dve na čitav sat hoda uz dolinu (s leve strane jabučani, a s desne — Muadžeri.)
Topografski nazivi za njive su: Gornjo Selište, Kalilo, Crvenice, Jaruge i Šeov Potok ili Bel Kamen
Topografski za šumu: Kobilina Glava, Crveni Breg i Golemi Rid.[1]
Poreklo stanovništva po rodovima
Podaci iz 1929. godine
Srpski rodovi:
Baba-Janjići (3 kuće., slave Sv. Nikolu). Starinom su iz Kičeva u Makedoniji, a živeli su u Mešini i Gornjem Makrešu (Kriva Reka), odakle su se pre 1882. godina kupili zemlju u Livoču i na nju se doselili.
Đorđijini (1. kuća., slave Sv. Arhanđela); doseljeni davno i poreklo im se ne pamti.
Žegrani (2. kuće., slave Sv. Arhanđela). Starinom su iz Žegre, odakle su se zbog zuluma izbegli u Gnjilane; u Gornji Livoč su doseljeni 1894. godine.
Prokišići (1 kuća., slave Sv. Đorđa). Starinom su iz Žegovca, odakle su od zuluma prešli u susedno selo Poneš (Kriva Reka), pa 1859. godine doseljeni u Livoč.
Antići (1 kuća., slave Sv. Đorđa); iseljeni pre 290 godina iz pećkog kraja, jer su tamo Čitaci zaveli održavanje prava na prvu noć. Prvo se nastanili u Velekincu, pa prešli u Gornji Livoč, gde su već bili Rajkovi i Tutini.
Kopilj (1 kuća., slave Sv. Nikolu); predak im je bio doveđen iz Mogile 1899. godine.
Maksimović (1 kuća., slave Sv. Nikolu); predak im je bio preseljen iz Donjeg Livoča 1904. godine kao čifčija.
Čikić (1 kuća., slave Sv. Đorđa), doseljeni iz Crnice 1910. godine.
Kačarci (3. kuće., slave Sv. Đorđa). Starinom su iz Niša, živeli u krivorečkim selima Paralovu i Ponešu, zatim u Gnjilanu, najzad 1869. godine prešli u Gornji Livoč.
Milenkovci (1. kuća., slave Sv. Nikolu); preseljeni iz Pasjana 1749. godine.
Menkovci (3 kuće., ranije slavili Sv. Vasilija, sada Sv. Jovana), pravoslavni Cigani koji su živeli po mnogim selima u Gornjoj Moravi kao čifčije i sluge Albanaca i Turaka; u Livoču se nastanili 1906. godine.
Recini (2 kuće., slave. Sv. Vasilija), su pravoslavni Cigani preseljeni iz Mogile 1904. godine kao čifčije.
Albanski rodovi:
Kurteši (4 kuće.), Albanci muslimani, od plemena Bitići; doseljeni iz Kištanpolja (Žegovac) 1921. godine na kupljeno imanje.
Lukići (2 kuće.), Albanci muslimani, od plemena Bitić, iz Gadiša 1919. godine došli na kupljeno imanje.
U Maljočkoj Mahali živi albanski rod:
Maljok (10 kuća.), od plemena Gaši; doseljeni iz Zlokućana (Kumanovo) pre 180 godina. Daljim poreklom su iz okoline Đakovice.
U muhadžirskoj mahali su:
Busca (2 kuće.), Albanci muslimani, od plemena krasnići, muhadžiri iz Busca (Toplica).
Dubov (1 kuća.), Albanci muslimani, od plemena Krasnići, muhadžiri iz Dubova (Toplica).
Brestovc (1 kuća.), Albanci muslimani, od plemena Gaši, muhadžiri iz Brestovca (Jablanica).
Krivača (1 kuća), od plemena Gaši, muhadžiri iz krivače (Jablanica).
Vlasak (1 kuća.), od plemena Krasnić, muhadžiri iz Vlasa (Leskovac.)
Dedović (1 kuća.), od plemena Krasnić, predak im je bio preseljen iz Gnjilana 1914. godine, a starinom su iz Malesije (severna Albanija).
Zećiri (1 kuća.), Turci iz Dobrčana; preseljeni 1909. godine,a starinom iz Tokata u Maloj Aziji.
Trajković (1 kuća., slave Sv. Đorđa), kolonisti, doseljeni iz Davidovca (Pnjiča) 1925. godine.
6. maj 2020. u 01:15
Marija00
Postovanje. Vasu stranicu pratim odavno .Zanimame familija Melci slave Sv Luku iz Gornje Kuce , odakle su dosli ili nesto drugo sta znate o tome .
14. oktobar 2020. u 15:34
N.N.
Imaš ovde: https://www.poreklo.rs/2020/10/08/poreklo-prezimena-selo-gornje-kusce-gnjilane