Srpska prezimena parohije Šibenik u prošlosti (Slobodan Zrnić, 2023)

Srbi (pravoslavni Morlaci) se u Šibeniku pojavljuju u 17. vijeku tokom Kandijskog rata (1645-1669) između Mlečana i Turaka. Do tada su bili vezani isključivo za unutrašnjost Dalmacije pod kontrolom Osmanlija. Mletačka republika je u početku držala samo uzak primorski pojas. Srbi su mahom stizali sa drniškog područja, što je nastavljeno i u kasnijem periodu. Dolazak u Šibenik i primorje iz zaleđa sredinom 17. vijeka uzrokovan je ratom, odnosno prelaskom na stranu Mlečana i napuštanjem turskog podaništva. Ranije je u Šibeniku bila pravoslavna zajednica koju su činili Grci, jer su Mlečani držali velike teritorije u Grčkoj, pa su odatle dolazili mornari, vojnici i trgovci. Iako su Grci započeli pravoslavnu crkvenu organizaciju u Šibeniku, njihov broj se konstantno smanjivao, dok se srpska zajednica povećavala. Prema podacima iz 1625. godine, već je 50 od 60 grčkih pravoslavnih porodica iz Šibenika prešlo na latinski obred.  U drugoj polovini 17. vijeka pojavljuju se srpska imena među kapelanima, dok su parosi i dalje bili etnički Grci, značajni u crkvenoj organizaciji i tokom 18. i početka 19. vijeka, a nakon toga potpuno nestaju. Kada je Napoleon 1808. dozvolio formiranje samostalne Eparhije dalmatinske sa sjedištem u Šibeniku, osnovan je takozvani “Grčki sinod” od 40 članova, ali svi su imali srpska imena osim četvorice (Matej Veja, Nikola Ruđeri, Đorđe Fumiš i Dimitrije Leši). Bilo je i pravoslavaca u Šibeniku koji su zapisivani kao Bugari (mercante Bulgari), iako su im prezimena bila kao srpska (Đurović, Mitrović itd), a čije je porijeklo iz Soluna i sjevernijih oblasti. Može se pretpostaviti da su neki od navođenih Bugara i Grka bili cincarskog porijekla. Uglavnom, grčko-bugarsko-cincarska pravoslavna zajednica je naseljavala sam Šibenik (Grad), dok su Srbi bili u predgrađima (uglavnom Varoš, a u manjem broju Dolac). Tokom 19. vijeka pojavljuju se srpski trgovci i zanatlije u samom gradu, a dosta ih je doseljeno iz Hercegovine, Boke i Crne Gore.

Brojna srpska prezimena u parohiji Šibenik, koja postoje i danas, imaju kontinuitet od 17. vijeka, odnosno samog početka doseljavanja (Računica, Pavković, Šandić, Brkić, Kalik, Kukolj, Sekulić, Ronac, Radečić, Vulinović, Milovac itd). Prva struja doseljenih Srba iz Kandijskog rata sredinom 17. vijeka naselila je predrađa Varoš i Dolac, a došli su sa teritorije u zaleđu koja je nakon ratova ostala pod turskom vlašću. Kasnije su iz Šibenika preseljavali u neka sela zaleđa u kojima su im Mlečani dali posjede. Veliki priliv novog pravoslavnog stanovništva u Šibenik desio se na početku Morejskog rata 1680-ih, kada je narod ustao protiv turske vlasti, dok Mlečani još uvijek nisu proglasili rat. To su bili  i pravoslavci i rimokatolici, opet mahom s područja Drniša. Ipak, to stanovništvo koje je jedno vrijeme boravilo u Varošu, masovno se vratilo na područja iz kojih su došli, jer su Mlečani trajno zauzeli te teritorije (Drniš, Knin). Krajem 18. i u 19. vijeku, pod austrijskom vlašću, u Šibenik postepeno pristižu nove srpske porodice. To su bili pojedinačni dolasci iz ekonomskih razloga, bez ratnih dešavanja. I u ovoj etapi doseljavanja dominaciju je imalo područje Drniša, a zatim Knina i Vrlike, a pojedini trgovci dolaze iz udaljenih oblasti (Lika, Bosna, Hercegovina, Boka, Crna Gora).

Parohija Šibenik 1885. godine (937 duša):

Šibenik/Grad – 167 duša

Šibenik/Varoš – 268 duša

Bilice – 25 duša (prezimena Šarić i doseljeni Graovac/Dragutin i Dedić)

Podlukovnik (danas Bilice) – 8 duša (prezime Sekulić)

Vrulje (danas Bilice) – 22 duše (prezimena Kalik, Skočić i doseljeni Vuković)

Raslina – 29 duša (prezime Računica)

Danilo Biranj – 22 duše (prezime Pavković)

Radonić – 133 duše (prezimena Vrljević, Širko, Milovac i Vulinović-Zlatan)

Gradina – 109 duša (prezimena Knežić, Brkić i tek doseljeni Jelić)

Konjevrate – 85 duša (prezimena Poduriljko, Brkić, Knežić i Gligić)

Slatka Draga/Lozovac– 30 duša (prezime Skočić)

Goriš – 39 duša (prezimena Šandić i Gligić)

Najstarija prezimena iz 17. i 18. vijeka

BUSOVIĆ – Dolac/Šibenik

Harambaša Radivoj Busović je dokumentovan 1648. Braća Vuleta i Dragosav (sin Nikola rođ. 1657. bio je budući episkop Nikodim Busović). Kao mjesto porijekla Busovića navodi se Vakuf. Busovići 1693. stanuju u Docu. Imali su dodatak Krička na prezime (Busović-Krička), a mahom su bili sveštenici kao i istorijski značajna popovska porodica Krička. Marko Busović je kao unijatski pop umro 1839. u Baljcima, a Pahomije Busović je u Vrlici pokrenuo unijaćenje 1830-ih, da bi ga episkop Rajačić ipak vratio na pravoslavlje. U drugoj polovini 19. vijeka više nema niti jednog zapisa Busovića u matičnim knjigama rođenih, umrlih i vjenčanih parohije Šibenik, što znači da su iščezli do tada, ne samo iz Šibenika, nego potpuno.

RAČUNICA (Jovanjdan) – Raslina

Nikola Računica je 1654. dokumentovan u predrađu Šibenika, zvanom Dolac (umro je 1677. kao pravoslavac). Imao je sinove Stevana, Pavla i majstora Mihaila (dokumentovan 1676, 1686. i 1693). Od 18. vijeka su nastanjeni u čisto katoličkom selu Raslina na Prokljanskom/Prukljanskom jezeru, pa se sahranjuju na pravoslavnom dijelu tamošnjeg groblja.  Iz Šibenika su nestali u 18. vijeku, a iz Rasline su kasnije naselili Prukljan, s druge strane jezera. Bilo ih je i u Skradinu.

SEKULIĆ (Nikoljdan) – Varoš/Šibenik i Podlukovnik/Bilice

Filip Sekulić 1684. godine, sluga Vulete Busovića. Grubiša Sekulić 1687. Braća Jovan (sin Todor) i Miajlo Sekulić 1685. Nikola Sekulić je stanovao u Varošu početkom 19. vijeka. Ilija Sekulić je 1821. u Varošu dobio Luku. Mijo Sekulić je 1839. u Varošu dobio Krstu, koji je umro u Podlukovniku. Godine 1874. bili su Andre, Đuro, Krsto, Jovo, Luka, Špiro i dva Mitra Sekulića.

ŠARIĆ – Bilice

Harambaša Cvitko/Cvijan Šarić je prešao sa turske na mletačku stranu i 1652. se naselio u Šibeniku/Varošu. Jovan, sin Cvitka Šarića, dokumentovan je 1672. Harambaša Jovan Šarić bio je stanovnik Varoša 1685. Todor Šarić 1693. u Varošu. Šarići su 18. vijeku stanovali u Bilicama, gdje su dobili posjed. Nikola Šarić u Bilicama 1825. dobio Filipa, čiji su sinovi bili Jovan i Nikola. Toma Šarić 1842. dobio Jovana, a 1854. Mihaila.

RONAC/RONČEVIĆ – Varoš/Šibenik

Kojo/Kostadin Ronac pok. Jovana 1683. u Varošu. Jovan Rončević 1693. Todor Rončević 1730-ih. Mihailo Ronac 1874.

RADEČIĆ/RADAČIĆ – Varoš/Šibenik

Luka Radečić je dokumentovan 1654. godine, a vjerovatno njegov potomak, istoimeni Luka, bio je stanovnik Varoša 1690, 1693, 1695. i 1705. Glišo, Jovo i Mitar Radečić evidentirani su 1874.

BRKIĆ (Nikoljdan) – Varoš/Šibenik, Konjevrate i Gradina

Vudrag Brkić je dokumentovan 1654. godine. Ilija Brkić je 1673. zapisan kao stanovnik Varoša, a njegova braća Sava i Miajlo 1684. godine (navodi se pokojni brat Ilija). Braća Sava i Petar su zapisani 1693. Brkići su u 18. vijeku iz Varoša naselili Konjevrate, potom Gradinu, a krajem 19. vijeka i Lozovac. Jovan Brkić je 1806. u Konjevratima dobio Luku. Jakov Brkić je 1830. u Gradini dobio Nikolu. Nikola Brkić je 1899. u Lozovcu dobio Krstu. Godine 1874. u Varošu su bili Jovo, Petar, Špiro i Stevo Brkić.

LAURIĆ (Aranđelovdan) – Varoš/Šibenik

Nikola Laurić rođen oko 1750. bio je pravoslavac u Varošu početkom 19. vijeka. Postojali su i kao rimokatolici. Godine 1874. bili su Krste, Špiro i Mitar Laurić.

KUKOLJ – Varoš/Šibenik

U Varošu je 1678. evidentiran Kojo Kukolj pok. Mitra, a 1693. Nikola Kukolj. Vid i Nikola Kukolj su zapisani 1730-ih. Jakov, Mitar, Nikola i Špiro Kukolj 1874.

MATAVULJ (Jovanjdan) – Varoš/Šibenik

Početkom 19. vijeka na čelu porodice u Varošu bio je Đuro pok. Marka rođen 1774. godine, a doselio je iz Dalmatinskog Kosova (tamo prezime više nije postojalo u 19. vijeku). Đuro je 1811. dobio Stevana, a drugi sin je bio Simeon/Serafim, iguman manastira Krupa. Stevan je sa suprugom Simeonom Trivom pokrenuo tekstilnu industriju u gradu, odnosno proizvodnju narodnog veziva. Dizajnirali su kapu koja je postala uobičajena za područje Šibenika i Drniša. Industrijska proizvodnja se nastavila generacijama, tako da je porodica postala jedna od najbogatijih u Šibeniku. Stevanovi sinovi bili su čuveni pisac Simo Matavulj i Đuro, koji je nastavio proizvodnju tekstila i likera. Đuro je imao više sinova. Najstariji Petar je završio medicinu i bio dekan na Hemijskom fakultetu u Beogradu, dok su Marko i Simo nastavili porodičnu industriju u Šibeniku. Imao je još tri sina. U Drugom svjetskom ratu je Marko sa sinovima pobjegao u Italiju, a zatim u SAD, gdje i danas ima potomaka. U Šibeniku je ostao samo Simo, čijom je smrću 1963. prezime iščezlo iz grada. Pogledati detaljan rodoslov porodice Matavulj.

TRIVA (Jovanjdan) – Varoš/Šibenik

Početkom 19. vijeka na čelu porodice u Varošu bio je Krste Triva. Moguće da je doseljenik sa Sedramića kod Drniša, pošto je prezime postojalo samo u tom selu (bili su pravoslavci parohije Kričke, 1830-ih prešli na uniju, a na kraju postali rimokatolici). Krste Triva je imao sina Marka, unuka Krstu rođ. 1826. i unuku Simeunu udatu za Stevana Matavulja, zaslužnu za razvoj industrije narodnog veziva. Trive su bile bogata i uticajna porodica iz Šibenika, posebno u doba Kraljevine Jugoslavije, kada su bili na značajnim položajima (najviše u školstvu).

KALIK (Nikoljdan) – Nos Kalik (u parohiji Skradin), Šibenik/Varoš, Vrulje

Godine 1654. dokumentovani su Marko, Jovan, Pavko, Ostoja i Toma Kalik, u vezi sa zakupom vodenice kod Skradina. Milosav, Stojan i Jovan Kalik zapisani su kao stanovnici Crnice (predgrađe Šibenika) 1660-ih. Toma, Stojan i Mišljen Kalik su 1686. popisani među ljudima/vojnicima koji su na početku Morejskog rata prešli sa turske teritorije na mletačku stranu i boravili u Šibeniku. Toma i Jovan Kalik su 1693. bili stanovnici Varoša, a ista dvojica su prema mletačkom katastru iz 1709. imali posjed u selu Nos, kasnije po njima nazvanom Nos Kalik. Početkom 19. vijeka u Vruljama je stanovao Stanko Kalik. Špiro Kalik je 1828. u Varošu dobio Nikolu.

SKOČIĆ (Nikoljdan) – Nos Kalik (u parohiji Skradin), Lozovac/Slatka draga, Vrulje i Šibenik

Nastali su od Bogunovića, koji moguće da su potomci Vukasa, sina Boguna, koji je popisan turskim defterom 1574. u Drinovcima (Miljevci) kod Nos Kalika, a imao je i mlin/vodenicu na Krki. Cvijo Bogunović je 1684. bio među pravoslavcima Šibenika koji su se sklonili sa turske teritorije na početku rata, a Sekula Bogunović je 1693. stanovao u Varošu. Isti Sekula Bogunović pok. Vučena je prema mletačkom katastru iz 1709. imao posjed u Nos Kaliku, a njegovi potomci su nosili prezime Bogunović-Skočić ili samo Skočić. Todor Skočić je 1787. u Vruljama dobio Đuru. U Vruljama su postojali i tokom 19. vijeka, a potom su nestali. U Lozovcu (zaselak Slatka draga) još krajem 18. vijeka bio je Filip Skočić. Naselili su još Skradinsko Polje (Pavasoviće) i Sonković. Trgovac Ilija Skočić iz Nos Kalika se preselio u Šibenik/Grad i tamo vjenčao 1862.

KNEŽIĆ (Nikoljdan) – Gradina i Konjevrate

Vjerovatno su potomci Jovana Bogunovića zvanog Knežića pok. Vučena koji je 1698. dokumentovan u Varošu/Šibeniku (u tom slučaju bi bili isti rod sa Skočićima). U 18. vijeku su Knežići postojali u Gradini, gdje su najbrojniji, a u 19. su odatle naselili i Konjevrate. Ilija Knežić je 1773. u Gradini dobio Mariju. Jovan Knežić 1820. dobio Aleksu/Lazara. Jovo Knežić je 1897. u Konjevratima dobio Milicu. Pantelejmon Knežić rođen u Gradini umro je 1899. u Varošu.

PODURILJKO/PUNDURILJKO – Gradina/Konjevrate (na granici ta dva sela)

Izvorno prezime je Punduriljko, zapisivano tako u matičnim knjigama do kraja 19. vijeka, a u 20. vijeku se javlja verzija Ponduriljko i Poduriljko. Pundurilja je bila vrsta napitka (surutka). Vule Punduriljko je stanovnik Varoša 1693. godine, a zapisan je i 1705. kao član pravoslavne zajednice. Jovan Punduriljko je 1730-ih vjerovatno živio na granici Gradine i Konjevrata, gdje su dobili zemlju. Njihove kuće katastarski pripadaju Gradini, ali su u prošlosti zapisivani kao stanovnici Konjevrata.

VRLJEVIĆ (Đurđevdan) – Radonić

Mihailo Vrljević pok. Milina je 1750-ih bio vlasnik zemlje u Radoniću. Vjerovatno su imali neko drugo prezime ranije u Varošu (nemaju veze sa katoličkim Vrljevcima i Vrljajcima). Đuro Vrljević iz Radonića bio je nastanjen u Varošu 1890-ih, a još ranije Stanko Vrljević.

ŠIRKO (Đurđevdan) – Radonić

Vukas Sirković iz Radonića 1650. godine. Jovan zvani Vuleta Sirković pok. Dragoja iz Varoša 1651. godine. Đuro Širković je 1750-ih imao posjed u Radoniću.

VULINOVIĆ-ZLATAN (Nikoljdan) – Radonić

Vulinovići su starinom iz Kanjana u Petrovom polju, odakle su u Kandijskom ratu doseljavali u Varoš, a zajedno sa Kričkama su naselili i Bratiškovce kod Skradina. Bili su harambaše. Još 1585. je dokumentovan Vukelja Vulinović iz Kadine Glavice (spojena sa Kanjanima), 1654. harambaša Ilija Vulinović, a 1663. harambaša Filip Vulinović. Milin Vulinović 1674. stanuje u Varošu i svjedoči o indentitetu nekih Vulinovića iz Kanjana na turskoj teritoriji. U 18. vijeku su iz Varoša preselili u Radonić, gdje su dobili zemlju (Vučen i Ilija 1750-ih), a u prezimenu je nastao dodatak – Zlatan. Todor Vulinović rođen u Varošu je 1852. dobio Jovana. Nikola Vulinović-Zlatan se krajem 19. vijeka iz Radonića doselio u Grad/Šibenik i tamo imao krčmu.

MILOVAC – Radonić

Nikola Milovac je 1693. bio stanovnik Varoša. Njegov istoimeni potomak je 1750-ih imao zemlju u Radoniću. U prvoj polovini 19. vijeka u Radoniću su bili Božo, Đuro, Špiro, Niko, Lazar i i Antonije Milovac. Luka Milovac iz Radonića (oštar/gostioničar) se preselio u Konjevrate (kod rimokatoličke crkve) i tamo 1886. dobio Krstu koji je 1911. prešao u rimokatoličku vjeru. Oko 1930. je prezime ženidbom stiglo i u Nos Kalik (zaselak Zeljaka).

ŠANDIĆ (Đurđevdan) – Goriš

Jovan Šandić je poginuo zajedno sa Vukom Mandušićem 1648. kada su napali tursku tvrđavu Zečevo. Šandića je opjevao fra Andrija Kačić-Miošić u 18. vijeku (naziva ga Jovanom, a ne Ivanom), navodeći ga kao serdara (“serdarstvo je na boju dobio, a nije ga za novce kupio”). Braća Jovan i Đuro Šandić pok. Jovana su 1677. dokumentovani kao stanovnici Varoša. Godine 1684. popisana je desetočlana porodica Đure Šandića, koji je inače bio među vodećima ljudima pravoslavne zajednice u Šibeniku. Toma Šandić je 1693. zapisan u Varošu, a zatim 1730-ih. Vjerovatno je tada živio u Gorišu, gdje su dobili zemlju. Petar Šandić je 1788. u Gorišu dobio Krstu.

GLIGIĆ (Jovanjdan) – Goriš i Konjevrate

Gligići su potomci Glige Zubićevića, koji je 1686. bio jedan od sudija grčke bratovštine Sv. Julijana. Sljedeće godine se navodi u popisu pravoslavaca, na čelu porodice od 9 članova. Pominje se i 1697. kao Morlak u Varošu, a 1709. je u Gorišu. Dmitar i Simo Gligić su dokumentovani 1732. godine. Jovo i Cvitko Gligić su 1780-ih bili u Gorišu. Oko 1830. su u Konjevratima dobijali djecu Pantelija i Jovan Gligić.

LUGOVIĆ – Varoš/Šibenik i Bilice?

Pravoslavci Lugovići iz Koševića (Mirlović Zagore) su dokumentovani u prvoj polovini 17. vijeka. U Kandijskom ratu dolaze u Varoš. Još 1543. zapisani su u jednom ugovoru Vukdrag i Vukmir Lugović iz Koševića. Harambaša Marko Lugović pok. Vida je stanovnik Varoša 1656. Nikola Lugović je 1666. u morlačkoj četi pod komandom Tadije Mandušića. Stanko Lugović pok. Dragole 1680. Kojo Lugović 1684. i 1687. (vjerovatno Stanko i Kojo prešli u rimokatolike). Među pravoslavnom zajednicom 1684. zapisani su kapetan Marko i Lazo Lugović, a 1689. Jovan Lugović. Početkom 18. vijeka pravoslavnoj parohiji Šibenik pripadao je Petar Lugović. Katolici Lugovići su sasvim sigurno postojali u Bilicama početkom 18. vijeka, gdje je 1708. Ante Lugović dobio Šimuna.

ZUBIĆEVIĆ (Jovanjdan) – Varoš/Šibenik

Petar Zubićević je 1608. bio jedan od vođa ustanka protiv Turaka, a iste godine je od Turaka otkupljen Radivoj Zubićević iz Velušića kod Drniša. Harambaša Milivoj Zubićević je dokumentovan 1653. Među popisanim pravoslavcima u Varošu/Šibeniku iz 1687. godine, nalaze se Gligo, Grubiša, Milin, Rado i Todor Zubićević. Od Glige Zubićevića su potekli Gligići iz Goriša. Prezime Zubićević više nije postojalo u matičnim knjigama u 19. vijeku. U Skradinu su još uvijek bili zapisivani krajem 18. vijeka.

DRAGOLOVIĆ – Grad/Šibenik

Petar Dragolović 1693. godine, a brat Simo početkom 18. vijeka, u Gradu Šibeniku. Zapisivani su kao bugarski trgovci, a nadimak je bio Seralija. Đorđe Dragolović 1858. Pop Mihail Dragolović službavao je u više mjesta i umro u dubokoj starosti 1910. u Zadru. Na popisu 1948. godine, evidentirana je samo jedna osoba Dragojlović u Šibeniku i u čitavoj Dalmaciji (nije bilo Dragolovića).

KLANAC, PALIGAĆA, OSTROGAŠ, MILJEVAC, TOMAŠEVIĆ, NIKIĆ, MILIČIĆ, TOKMAK, VRZIPRNJA, GRBEŠA, DOBRIĆ, RAIČEVIĆ, VUKČEVIĆ – samo su neka od pravoslavnih prezimena dokumentovanih u Šibeniku u 17. vijeku, a kojih više nije bilo u kasnijem periodu.

Ostala prezimena

VIDAK Krste je 1813. dobio Petra u Varošu. Krste i Petar Vidak 1874.

ČUČUK Marko  je 1842. dobio Nikolu u Varošu.

ČELAR Krste  je 1858. dobio Antu u Varošu.

BABIĆ Špiro je 1833. dobio Nikolu u Gradu.

LONČAR Luka  je 1822. dobio Nikolu u Gradu.

ŠUŠIĆ Todor je 1822. dobio Jovana, budućeg paroha, u Gradu.

DIMITROVIĆ Đorđe je 1826. dobio Katu u Gradu.

PETRANOVIĆ-SLAMUŠA Marko rođen u Drnišu, doselio se u Šibenik početkom 19. vijeka. Njegovi sinovi su bili čuveni Božidar (Teodor) Petranović i vladika Gerasim Petranović.

PETRANOVIĆ-DUNDAK Jakov rođen 1800. u Drnišu, živio je u Varošu.

PETRIČEVIĆ Ilija vjerovatno rođen u Drnišu, stanovao u Varošu početkom 19. vijeka.

JOVIĆ Georgije vjerovatno rođen u Drnišu dobio je 1819. Andriju u Gradu.

NJEGUŠ Todor (Varoš) rođen u Drnišu je 1853. dobio Jovana koji se preselio u Grad i držao krčmu. Njegov sin je bio socijalista Nikola Njeguš koji je pokušao atentat na ministra u Bečkom parlamentu.

PAVLOVIĆ Nikola (Grad) rođen u Kanjanima/Kadinoj Glavici je 1811. dobio Marka.

MARTIĆ Todor rođen u Miočiću se vjenčao 1858. u Gradu, a kasnije nastanjen u Konjevratima.

PAVLIĆ Simeon (Grad) iz Miočića se vjenčao 1860.

JELIĆ Simo iz Biočića (trgovac) se 1868. vjenčao i živio u Gradu Šibeniku. Petar Jelić iz Biočića se 1885. vjenčao sa Božicom, udovom Špire Knežića iz Gradine i doselio u njenu kuću (prezime postoji i danas u Gradini).

GRAOVAC Jandrija (1824-1910) iz Štikova se u Bilicama vjenčao sa Marijom Erceg. Nasljednik kuće je bio Marko za koga se navodilo da je nahod (usvojen), te pod prezimenima Graovac-Erceg i DRAGUTIN, a 1897. je dobio sina Nikolu Dragutina.

IVAZ Ilija  iz Siverića je umro 1888. u Varošu.

BEADER Marko rođen u Žitniću 1846. u Varošu dobio Anastasiju, a Petar Beader rođen u Žitniću 1867. u Varošu dobio Niku.

KAŠIĆ Niko rođen u Žitniću 1894. u Varošu dobio Đuru.

DŽALETA Jovan rođen u Baljcima se 1863. vjenčao u Varošu.

DEDIĆ Krste rođen u Miočiću se 1859. vjenčao u Varošu, a njegovi potomci su bili Arsen i Milutin Dedić. Aleksa Dedić rođen u Miočiću se preselio u Bilice i tamo 1852. dobio Nikolu.

BELJAN Krste rođen 1856. u Miočiću, živio je u Šibeniku.

VUKOVIĆ Andrija rođen u Biočiću se 1867. vjenčao u Vruljama sa udovicom Skočić.

KULIŠIĆ Simo rođen u Vrlici je 1838. u Varošu dobio Špiru. Još ranije je tu bio Todor Kulišić.

OMČIKUS Sava rođ. u Radučiću, bogati trgovac i dobrotvor iz Šibenika, učestvovao na izborima 1848. godine.

RAPO Petar rođen u Uzdolju u Gradu je 1821. dobio Tomicu.

VERIĆ Evtimije rođen u Ramljanima se 1867. vjenčao u Gradu.

LEŠO Đorđe (zanatlija) rođen u Ramljanima se 1868 vjenčao u Gradu.

TRIŠIĆ Todor rođen u Orliću 1862. u Gradu se vjenčao i dobio Petra.

JOVČIĆ Lazar rođen u Otišiću se 1851. vjenčao.

MALJKOVIĆ Ilija rođen u Kukru/Vrlici se 1862. vjenčao u Gradu.

MILJKOVIĆ Vladimir (pećar) rođen u Koljanima se 1871. vjenčao u Gradu.

SLIPČEVIĆ Filip rođen u Koljanima (isluženi vojnik i trgovački služitelj) se 1872. vjenčao u Gradu.

TRIVIĆ Petar (trgovački sluga) rođen u Podosojama kod Vrlike se 1868. vjenčao u Gradu.

KREČAK Đuro/Marko (trgovački sluga) rođen u Podosojama se 1872. vjenčao u Gradu.

PAKLAR Lazo rođen u Biočiću u Konjevratima 1850. dobio Todora koji se preselio u Grad.

OŽEGOVIĆ Marko rođen u Biočiću je 1837. u Varošu dobio Tomu.

ČOLOVIĆ Jovan (trgovački sluga) iz Tepljuha, nastanjen u Gradu, bio kum 1863.

POKRAJAC Marko rođen u Razvođu je 1854. u Varošu dobio Jovana.

BERŠA Aleksa iz Razvođa, nastanjen u Varošu dobio 1879. Mariju.

ŠKARO Marko (trgovac) rođen u Radošiću se 1886. vjenčao u Varošu.

VUKŠIĆ Jovan rođen u Kričkama se 1886. vjenčao u Varošu.

MEDAKOVIĆ Jovan rođen u Kninu bio 1858. kum u Gradu.

TRZIN Jovan vjerovatno rođen u Mirlović Polju bio kum više puta 1860-ih u Gradu.

VUJINOVIĆ Grigorije (trgovac) rođen u Otonu bio kum 1871. u Varošu.

VRANJKOVIĆ Đorđe rođen u Miočiću bio kum 1858. u Šibeniku.

MILAŠ Trifun (trgovac) rođen u Cetini, a nastanjen u Gradu je 1863. sa Marijom Valmasioni (Italijanka) dobio Anđeliju i tom prilikom je zapisano da su roditelji vjenčani 1851. Njihov sin Nikola – vladika Nikodim Milaš rođen je u Šibeniku 1845. godine (po svemu sudeći prije vjenčanja).

POPOVIĆ Špiro rođen u Biskupiji 1890. dobio Simu.

JARAMAZ Todor rođen u Vrbniku se 1898. vjenčao u Varošu i dobio Lazara.

OPANČINA Ilija rođen u Drnišu se 1893. vjenčao u Varošu.

CRNČEVIĆ Nikola rođen u Biočiću se 1897. vjenčao u Gradu.

JAVOR Stevan (paroh) rođen u Zadru je 1887. dobio Milenu.

SIMIĆ Simo rođen u Imotskom dobio u Varošu Petricu koja se 1864. udala za Kulišića.

MITROVIĆ Jovan (trgovac) iz Skradina se preselio u Šibenik i tamo vjenčao 188o.

SMOLJANOVIĆ Nikola (Grad) rođen u Gospiću se vjenčao 1863.

DROBAC Luka iz Gračaca nastanjen u Gradu dobio 1877. Vladislava i Jovana.

LUKAČEVIĆ Jovan (čizmar) rođen je u Gradu Šibeniku, a 1848. je dobio Petra. Anastasija Lukačević je bila majka Božidara i Gerasima Petranovića. Prezime je stiglo u Šibenik krajem 18. vijeka, iz Podgorice.

BOGDANOVIĆ Vasilije/Mihail (Grad) rođen u Banjaluci je 1839. dobio Spiridona. Još 1693. je bio Stanko Bogdanović u Gradu.

BOŠKOVIĆ Stefan (Grad) rođen je prije 1800. (vjerovatno trgovačka porodica iz Hercegovine)

MAGAZIN Risto (Grad) rođen u Zagradinju u Hercegovini.

SUNDEČIĆ Niko (Grad) rođen u Imotskom se 1873. vjenčao u Šibeniku.

ŠPADIJER Marko (Grad) rođen na Cetinju 1864. bio kum.

POPOVIĆ Simo, zanatlija, (Grad) rođen u Morinju u Boki bio je 1861. kum i živio u Šibeniku.

ELAKOVIĆ Risto (Varoš) iz Uskoplja u Hercegovini se 1863. vjenčao u Šibeniku.

Izvori:

Podaci o najstarijim pravoslavnim prezimenima iz 17. vijeka preuzeti su od Kristijana Jurana (Stari i novi stanovnici Šibenika i njegovih predgrađa u drugoj polovici 17. i početkom 18. stoljeća, Državni arhiv u Šibeniku, 2016).

Slobodan Zrnić je pronašao podatke iz pravoslavnih matičnih knjiga parohije Šibenik (rođenih 1862-1890, umrlih 1888-1920, vjenčanih 1858-1920) i iz pojedinih mletačkih katastara.

Šematizmi Eparhije dalmatinske i Srpsko-dalmatinski magazin.