Ub i okolna sela

53 komentara

1. 22. februar 2013. u 21:58

   Milodan

   Sela opštine Ub, Takovo. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Takovo je s obe strane Tamnave na istok od Vrela, ravno selo s nagibom jugoistoku. Seoske kuće po džematima, bliske i s obe strane seoskih puteva. Glavne su tri male: Prekorečka na sever od seoske Reke do Joševe i Ljubinića, Pločarska sredinom sela i Bogdanovica, ciganski-romski kraj ispod Uba, pored okružnog druma. Bogdanovica je sada zasebno selo, op. Milodan.
   Jedne godine u Takovu, kod izvora Dumače, jednog mladog petka beše se slegao silan svet s kolima i kao u nekoj vodenici čekaše na red da priđe izvoru, umije bolnika i izvor daruje. Do podne nije se mogao svet razići, mada je sav osvanuo na istom mestu.
   Kad bi Turske vlasti osudile neku porodicu na progonstvo ili surgun, njihova bi imanja prelazila u druge ruke. Ako bi se povratili u selo, mogli bi dobiti ista imanja, ili bi im se dala druga u blizini ili nova da treba da se krče. Markovići-Popovići iz Takova, kad su prelazili u Austriju i otuda se vraćali, neki su se naselili na ista mesta, a neki otišli u druga sela.
   Još se drže stare, napuštene crkve u Drenu, Orašcu i Crniljevu. Porušnih crkava ili crkvina ima u: Bresnici, Vrelu, Jabučju, Kamenici, Ljubiniću, Novacima, Brgulama, Raduši, Svileuvi, Radljevu, Sovljaku (do Gunjevca), Stublinama, Takovu, Tularima, Urovcima, Rvatima i Čučugama.
   Stari valjevski put nije išao današnjim putem. U oblast je ulazio na Karauli, odatle vencem silazio u varošicu Ub, odakle je u Sovljaku prelazio Tamnavu, pa preko Vrela, Takova, Ljubinića, Joševe, Lončanika, Trstenice i Stublina prelazio Kolubaru, na Carevom Brodu.
   Haništa su osobna imena pojedinih mesta, na kojima su bili putnički hanovi: Ovakvih haništa ima u: Brgulama, Paljuvima, Nepričavi, TAKOVU, Joševi, Ljubiniću i Skeli. I prota Matija pominje, da je bilo ovakvih hanovia u početku ustanka, da su bili turski i da su ih Srbi u prvoj pobuni odmah otpočeli paliti, kao što je bio slučaj sa orašačkim hanom u Šumadiji.
   Treba videti selo Grabovac i njegovu okolinu, treba upoznati ma kog seljaka i s njime se pustiti u razgovor, gde se može odmah saznati, da i u selu i po okolini ima dosta đulića, kremenja i raznog kamenog i glinenog oruđa. Kad s proleća i s jeseni sela: Vrelo, Ljubinić, Joševa i Takovo razoravaju svoju Lokvu, redak je slučaj da se ne izore po koji đulić, sudić ili kremen.
   Starost pojedinih sela daje se u nekoliko odrediti položajem i rasporedom imanja i porodičnim vezama. Stara sela, koja bi po narodnom predanju postojala od pre 300 (sada 400) godina, bila bi ova: Grabovac, Breska, Zabrežje, Skela, Ušće, Dren, Trstenica, Piroman, Banjani, Vrelo, TAKOVO, Paljuvi, Jabučje, Nepričava, Tvrdojevac, Dokimr, Novaci, Koceljeva, Brgule, Svileuva, Ljutice, Kamenica, Bukor itd.

   Poreklo famiija-prezimena sela Takovo, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Božići, druga polovina 18. veka, Ostružanj u Podgorini, Aranđelovdan.
   -Bojičići, posle 1827. godine, Lopatanj u Podgorini, Đurđic, došao na kupljeno imanje.
   -Brankovići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Stevanjdan, uljezi-srodnici drenskih Brankovića.
   -Velimirovići, druga polovina 18. veka, Zukve u oblasti, Đurđevdan.
   -Vesići i Tošići. Videti Tošići i Vesići.
   -Gavrilovići, posle 1827. godine, Stara Reka u Podgorini, Jovanjdan.
   -Glišići, posle 1827. godine, Osečina u Podgorini, Jovanjdan.
   -Guskići i Damnjanovići. Videti Damnjanovići i Guskići.
   -Damnjanovići i Guskići, druga polovina 18. veka, Beomužević u Podgorini, Aranđelovdan.
   -Đorđevići, posle 1827. godine, Tuđin u Podgorini, Lazarevdan.
   -Živanovići i Mašići. Videti Mašići i Živanovići.
   -Živkovići, posle 1827. godine, Stapar u Podgorini, Nikoljdan.
   -Ilići, posle 1827. godine, Krasna u Rađevini, Stevanjdan.
   -Jakovljevići, posle 1827. godine, Dragijevica u Podgorini, Lazarevdan.
   -Jankovići, druga polovina 18. veka, Gornja Bukovica u Azbukovici, Sv. Vasilije.
   -Jovanovići 1, druga polovina 18. veka, Paune kod Valjeva, Aranđelovdan.
   -Jovanovići 2, druga polovina 18. veka, obližnji Bajevac, Aranđelovdan.
   -Jovanovići 3, posle 1827. godine, Oglađenovac u Podgorini, Alimpijevdan.
   -Jovići, posle 1827. godine, Osečina u Podgorini, Nikoljdan.
   -Kabulci*, prva polovina 18. veka, Prizren, Lazarevdan.
   *Kabulci su nazvani po svom pretku, za koga se priča da je u razgovoru mnogo “kabulio” (odobravao) Turcima, upravo bio njihov stalni špijun i dostavljač.
   -Lukići, druga polovina 18, veka, Šušeoka u Kolubari, Aranđelovdan.
   -Markovići* 1, prva polovina 18. veka, Drobnjaci, Đurđevdan.
   *Markovići su iz Drobnjaka i ovde su se doselila tri brata: Marko, Branko i Sava (Savatije). Marko je bio pop i u početku je podelio braću, Branka preselio u Dren, Savu bliže crkvi vreljanskoj, a on se naselio preko Reke, pošav Ljubiniću. Branku se ne svidi Dren nego pređe u Grabovac i tamo ostane, a Sava se pomakne još na istok, pod Vrelo. Pop Markova je kuća danas na istom mestu, i njegovo ognjištee se još nije ugasilo. I pop Marko i svi njegovi potomci gledali su da se orađaju sa najviđenijim porodicama u oblasti, odkuda su i danas, kao i uvek, nejuglednija, najviđenija i najimućnije svešteničke, trgovačke i ratarske porodice iz pop Markovog doma izlazile. U selu se zovu još i: Popovići, Maksimovići, Vićentići, Đukići, Savatići i Petrovići.
   -Markovići 2, posle 1827. godine, Briježđe u Kolubari, Aranđelovdan.
   -Mašići i Živkovići, druga polovina 18. veka, Tornik u Azbukovici, Đurđic.
   -Mitrovići, druga polovina 18. veka, Leskovica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Pavlovići i Ćućorići. Videti Ćućorići i Pavlovići.
   -Pandurovići, posle 1827. godine, Srem, Sv. Joakim i Ana.
   -Pločarci*, prva polovina 18. veka, Donji Polog u Staroj Srbiji, Đurđic.
   *Predak Pločaraca zvao se Deda Radivoje Pločarac, prognat iz Stere Srbije sa 3 unuka, pa se prvo naselio u rudničkom Takovu i odatle iselio u ovo selo. Misli se da je deda Radivoje doneo ime selu Takovo.
   -Protići, posle 1827. godine, Gornja Bukovica u Podgorini, Aranđelovac, sveštenička porodica.
   -Pureševići, posle 1827. godine, Banjani u Crnoj Gori, Nikoljdan.
   -Radovanovići, posle 1827. godine, Vragočanica u Podgorini, Sv. Jovan Milostivi.
   -Rakići, posle 1827. godine, Osat, Lazarevdan.
   -Stanojevići, posle 1827. godine, obližnja Vukona, Đurđic, dovodci.
   -Stojanovići, druga polovina 18. godine, Osat, Aranđelovdan.
   -Tešići i Vasići, druga polovina 18. veka, Brezovice u Podgorini, Miholjdan.
   -Đuđorići i Pavlovići, druga polovina 18. veka, Družetić, Đurđevdan.

   Odgovori

2. 23. februar 2013. u 21:03

   Milodan

   Sela opštine Ub, Tvrdojevac. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Tvrdojevac je s obe strane rečice Uba, neravno i brdovito selo. Kuće su s obe strane reke. Na desnoj strani su ispod brda, a na levoj po ravnici i na oba mesta zbijene i time čine dve poveće male; Prekoubsku do Trlića i Gradinare do Gvozdenovića.
   Tamnava beše podeljena na male župe. Listina kralja Žigmunda od 1426. godine pominje kao sastavne delove stare Mačve župe: Nepričavu, Ub i Tamnavu. Središte mačvanskoj župi Ubu nije današnja varošica Ub nego pre negde u Tvrdojevcu ili Sovljaku.
   Pop Krsta Đelmašević iz Gvozdenovića zapisuje, kako je pao sneg 14 maja 1781. godine, veli da je oprašio po Posavini. Na belegu kneza Petra Milovanovića iz Tvrdojevca, kojega su Turci oknežili 1813. godine, stoji, da je bio knez sela Tvrdojevca i Posavine. Ni Gvozdenović ni Tvrdojevac nisu ni nalik na prava posavska sela, piše Ljuba Pavlović.
   Na spomeniku mladića Radovana Milovanovića, brata potonjeg kneza Petra, poginulog na Zasavici 1813. godine, pored ostalog napisano je i ovo (prevodim sa staroslovenskog, op Milodan): Godine 1804. zbog varvarizma digla se Srbija na ustanak protiv Turaka pod voćstvom Đorđa Petrovića ali ponovo beše pokorena Srbija od strane Turaka 1813. godine.
   14. maja 1815. godine u šancu na Kličevcu, iznad Valjeva, poginuo je tadašnji tamnavski knez Petar Milovanoić iz Tvrdojevca. O ubistvu kneza Petra viđeni i uglednio starac Andrija Davidović iz Gvozdenovića priča, da je knez Petar poginuo zbog izdaje Turcima u 1814. godini, ubica dokmirskih haračlija i da je poginuo od popa Žuće Radovanovića iz Dupljaja radi osvete svoga brata, kojega su Turci ubili u Jabučju i nekoliko meseci držali izloženog na točku. Pop Žućin brat u društvu još nekih Tamnavaca pobio je dokmirske haračlije. Knez Petar je bio veliki prijatelj kuće Đelmaša i po njegovoj smrti politička vlast prešla je na Đelmaše.
   Srpska imena sela, koja su postala od prezimena razrođenih porodica ili muških ili ženskih imena i nadimaka jeste, između ostalih, i Tvrdojevac.
   U tvrdojevačkom neobično očuvanom starom groblju, nalaze se i danas dva važna spomenika, rađena istom rukom i oba broje po jedno stoleće. Spomenici su od krečnog kamena, pločastog izgleda, uglađeni na svim mestima na kojima su izrezana slova. Na prvom belegu već je opisano šta piše na spomeniku Radovana Milovanovića. Na drugom belegu, između ostalog, piše (prevdim sa staroslovenskog, op. Milodan). Potpisa se na belegu Jakov Đellmašević iz Gvozdenovića.
   U Tvrdojevcu, na desnoj strani reke Uba, narod priča da je bio nekakav “tvrd grad” (tvrđava), svojina nekog madžarskog plemića, koji je bio ustupio sinu, pa kad se ovaj pobunio, onda se naljutio i s vojskom ga porušio. Mnogi seljaci s ovih zidina podigli su kuće i zgrade, a ima još nešto. Zidine su u blizini starog puta, koji je silazio sa gvozdenovačke Karaule i spajao dolinu kolubarsku i zamnavsku, pa je verovatno, da je ovo bila neka tvrđava s posadom za održavanje pomenutog puta. Po sličnoj priči bio je boj između oca i sina u Tvrdojevcu. Sin se bio zatvorio u grad a otac ga s topovima i vojskom napadne s visa u Dokmiru i posle trodnevne bitke nadbije, uhavti ga i pogubi, a grad mu do zemlje poruši. Priča se da se radilo o plemićima, Madžarima.
   Izoravanja starih vatrišta, ognjišta i pepelišta po Bukoru, Jabučju, Skeli, Trliću, Tvrdojevcu, Stublinama i Goločelu dokazuju da je tu bilo ranijeg života.
   U stara sela, koja bi po narodnom predanju postojala od pre 300 (sada 400) godina spada i Tvrdojevac.
   Doseljenici iz Nikšićke Župe, srodnici znamenitih valjevskih kuća krajem 18. i početkom 19. veka, znaju se, ma u kom selu i ma u kom stepenu srodstva se nalazili, a vidi se da su dugo između sebe održavali rodbinske veze, koje su danas sasvim prestale a u koje spada i familija Pejić iz Dokmira i Tvrdojevda, koji znaju da potiču iz Dragovoljića u Nikšićkoj Župi i od iste porodice.
   Andrija Davidović iz Gvozdenovića (već pomenut, op. Milodan) priča da zna, kad je u Tvrdojevcu bilo 11 domova, a danas ih je 41.

   Poreklo famiija-prezimena sela Tvrdojevac, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Grgurovići i Trifunovići. Videti Trifunovići i Grgurovići.
   -Grujići, druga polovina 18. veka, Rujevac u Azbukovici, Miholjdan.
   -Dubljevići i Stojanovići. Videti Stojanovići i Dubljevići.
   -Đermanići, posle 1827. godine, Dragijevica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Ilići, druga polovina 18. veka, Semegljevo-Stari Vlah, Jovanjdan poveća i viđena zadruga.
   -Jagodići*, posle 1827. godine, Zarožje-okrug užički, Đurđevdan.
   *Jagodići su kupili knez Petrovo imanje od njegovih naslednika i danas su u knez Petrovoj kući.
   -Jeremići, druga polovina 18. veka, susedni Dokmir, Lučindan.
   *Jeremići su sveštenička porodica od dokmirskih Pejića, a sišli su u Tvrdojevac posle deobe u selu.
   -Joksići, stara izumrla porodica.
   -Kneževići, posle 1827. godine, Ašanja u Sremu, Nikoljdan.
   -Kovačevići, posle 1827. godine, Pričević u Podgorini, Đurđic.
   -Mijailovići, druga polovina 18. veka, Kozličić u Kolubari, Jovanjdan.
   -Milovanovići*, stara izumrla porodica.
   *Iz ove porodice je knez Petar Milovanović, koji je tragično završio na Kličevcu iznad Valjeva.
   -Miloševići i Smuševići. Videti Smuševići i Miloševići.
   -Mihailovići, druga polovina 18. veka, Osat, Jovanjdan.
   -Nikolići, posle 1827. godine, Kotešica u Kolubari, Jovanjdan.
   -Rankovići*, prva polovina 18. veka, Čajniče, Miholjdan.
   *Rankovići iz ovog sela su od slatinskih Kovačevića, kao i gornji, vrlo ugledna i viđena porodica u selu.
   -Smušovići i Miloševići, stara porodica, Đurđevdan.
   -Stojanovići i Dubljevići, prva polovina 18. veka, Ozrinići, Đurđic.
   -Surudžići, stara izumrla porodica.
   -Trifunovići i Grgurevići, prva polovina 18. veka, Crna Gora, Savindan, za ovu porodicu piše da je iz Goločela a ne Tvrdojevca, op. Milodan.
   Švabići, stara izumrla porodica.

   Odgovori

3. 26. februar 2013. u 00:15

   Milodan

   Sela opštine Ub, Trlić. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Trlić je na desnoj strani Tamnave i nagnut Gračici, koja teče kroz sredinu sela. Zemljište je neravno, neravnine su najveće prema Tamnavi, ali ipak nije brdovito. Kuće su rasturene na sve strane i po manjim džematima, ali se ipak raspoznaju tri kraja: Gornji do Tvrdojevca, Donji do Tamnave i Krajnji (Krajnjani) do Sovljaka.
   Na uzvišenijim mestima ove (tamnavske) ravnice nema ni bunara po nekim selima, te se muče bez vode, takva sela su: Tulari, Banjani, Trlić, ravniji delovi Čučuga i Pambukovice.
   Na tamnavskoj ravnici nalaze se mestimična ulegnuća okruglog ili eliptičnog oblika, koja su nekada bila ili su danas ispunjena atmosferskom bistrom vodom i narod ih zove jezerima. Ova jezera treba razlikovati od omanjih vodenih bazena, nazvatim barama. Jezerska dna su blatnjava i pri kraju prelaze u prave tresave, kojih ima na dosta mesta u oblasti. Jezera ove vrste su Vukićevo Jezero u Vukićevici, Stanarevića Jezero u Lončaniku, Jezero u Orašcu, u Dubravi, Jezera u Paljuvima, Trliću, Sovljaku itd.
   Stariji ljudi, kako po brdskim tako i po ravnijim selima, doživeli su u današnjim svojim osamdesetim godinama dva slučaja velikih snegova. Prvi je pao krajem februara 1831. godine, a drugi na Bele Poklade 1864. godine, oba su bila više od 1,5 metra visine, trajala po pet dana, pa se otopila. Kad se uzme da je i 1907. godine bio visok i dugotrajan sneg, onda od prilike svake trideset četvrte godine Tamnavu pokrivaju poveći snegovi i zime traju duže vremena. Kad bi u gornjim brdskim oblastima padao sneg aprila ili maja meseca, tada bi padao i u Tamnavi, ali bi je samo oprašio, što tvrdi i pop Krstina u svojim zabeleškama od 1781. godine i odmah bi se otopio čim bi prestao padati. Starci: Kosan Lelićanin iz Trlića, Jovan Đotunović iz Ušća i Belja Ružičić sa Zabrežja, pored drugih, pričaju da su ovi snegovi bili tako visoki, da su njihovi stari bili prinuđeni krčiti i otvarati putve, gde se po tri dana nija moglo izaći iz kuća i kuda na stranu ići. Na Karauli je bilo i smrtnih slučajeva, jer je zavejao sneg mnoge, koji su morali preko nje u to doba.
   U Grabovcu, ko bi se malo više zadržao u selu i ko bi se iz bliže raspitao o mestu neseljenja i imanja starijih porodica od pre 150 godina, uvideće da je stari Grabovac bio zbijen oko Vidana i da danas svaka starija porodica ima svojih predstavnika na tom istom mestu. Na ovaj način Stubline su se rasturile od svog izvora Crkvine, Piroman i Brović iz Starog Sela, Trstenica od starog groblja, Banjani iz Starog Voća, Tulari iz Klenovice, Trlić od Jezera, Sovljak od Korova itd.
   Izoravanja starih vatrišta, ognjišta i pepelišta po Bukoru, Jabučju, Skeli, Trliću, Tvrdojevcu, Stublinama i Goločelu dokazuju da je tu bilo ranijeg života.
   Dobrić smo nazvali Trlićem iz razloga, što svi Trlićani tvrde, da se njihovo staro selo, naseljeno oko Jezerine, zvalo Dobrić, pa kad ga je kuga posle 1739. godine, potrla, nazvalo se Trlić. Ostavili smo ovo ime, dokle se ne bi tome protivno dokazalo.
   Radljevo se zbog kuge raselilo i od sadašnje crkve raselilo na sve strane. Iz istih razloga pokretala su se sela: Skela, Ušće, Trlić (Dobrić) i dr.

   Poreklo famiija-prezimena sela Trlić, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Aleksići, druga polovina 18. veka, Osladić u Podgorini, Đurđic.
   -Bajići, druga polovina 18. veka, Svileuva, Miholjdan.
   -Brkići, prva polovina 18. veka, Zlodo-okrug užički, Stevanjdan.
   -Bukovčići i Ignjatovići. Videti Ignjatovići i Bukovčići.
   -Vračarići, druga polovina 18. veka, Kremna-Stari Vlah, Nikoljdan, velika zadruga.
   -Gavrilovići, druga polovina 18. veka, Paklje u Podgorini, Stevanjdan.
   -Dunjići, druga polovina 18. veka, Bela Krajina, Nikoljdan.
   -Živanovići, druga polovina 18. veka, Drlače u Azbukovici, Đurđic.
   -Živkovići, posle 1827. godine, Miličinica u Podgorini, Nikoljdan.
   -Ignjatovići i Bukovčići, prva polovina 18. veka, Donja Bukovica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Jovanovići, druga polovina 18. veka, Rujevac u Azbukovici, Jovanjdan.
   -Jugovići, posle 1827. godine, Vragočanica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Kandići, prva polovina 18. veka, Kremna-Stari Vlah, Nikoljdan.
   -Kostići, druga polovina 18. veka, Banat, Jovanjdan, cigansko-romskog porekla.
   -Lazarevići, posle 1827. godine, Gornja Bukovica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Lazići, posle 1827. godine, Osladić u Podgorini, Sv. Vasilije.
   -Lelićani*, prva polovina 18. veka, Lelić u Podgorini, Lazarevdan.
   *Lelićani u Trliću, danas još i Lazići, su iz Lelića od tamošnje porodice Miškovića. Ovde su došla tri brata, Lazar, Pavle i Mitar. Lazar je bio buljubaša knezu Aleksi Nenadoviću i to je onaj Lazar, što je Prota Matiji u Beogradu pričao o događajima iz 1794. godine i njegovi potomci su do skora bili sveštenici ovog sela.
   -Lukići 1, druga polovina 18. veka, Sovač u Podgorini, Stevanjdan.
   -Lazići 2, druga polovina 18. veka, Drlače u Podgorini, Jovanjdan.
   -Manojlovići, druga polovina 18. veka, Komirić u Rađevini, Đurđevdan, velika i ugledna zadruga.
   -Markulići, prva polovina 18. veka, Tetovo, Aranđelovdan.
   -Mijuškovići, posle 1827. godine, Srem, Nikoljdan.
   -Milojkovići, druga polovina 18. veka, Ponor kod Pirota, Aranđelovdan.
   -Mihailovići, druga polovina 18. veka, Suvodanje u Podgorini, Lučindan.
   -Nedeljkovići, posle 1827. godine, Osat, Sv. Strefan Dečanski.
   -Nikolići 1, posle 1827. godine, Gvozdac-okrug užički, Nikoljdan.
   -Nikolići 2, posle 1827. godine, Lug u Jadru, Jovanjdan.
   -Pavlovići, stara porodica, Đurđevdan.
   -Petrići, druga polovina 18. veka, Suho Selo u Posavskoj Tamnavi, Nikoljdan.
   -Petrovići, posle 1827. godine, Suvodanj u Podgorini, Đurđevdan.
   -Popovići, posle 1827. godine, Banat, Jovanjdan, pokršteni Cigani-Romi.
   -Radosavljevići, druga polovina 18. veka, Gornja Bukovica u Podgorini, Nikoljdan.
   -Rafailovići*, stara izumrla porodica.
   *Ova porodica je zamrla u muškom potomstvu. U sredini sela iznad Gračice nalazi se na glavnom seskom putu lep spomenika sa natpisom: Spomenik je Pavla Rafailovića-Vorošice, na čijem belegu stoji, da je svojom šešenom ubio Osman Džoru u Čučugama. Po pričanju starca Kosana Lelićanina, nadimak Vorošica Pavle je imao zbog toga, što je u austrijskim frajkorima bio seiz nekog dobrovoljačkog oficira a po opisu bio je omalenog rasta, žive prirode i neobične drskosti i smelosti. O njegovoj ličnoj hrabrosti, njegovoj smelosti u borbama, njegovim ranama i snošenju ratnih tegoba, po selu se pričaju neverovatne priče. Pavlovi potomci su zamrsli pre 20 godina, a oružje mu je očuvano kod dece i njegovih potomaka od kćeri.
   -Savići, posle 1827. godine, Rujevac u Azbukovici, Jovanjdan.
   -Stajčići, druga polovina 18. veka, Balinović u Podgorini, Jovanjdan.
   -Stanići, druga polovina 18. veka, Paklje u Podgorini, Petrovdan.
   -Stepanovići, druga polovina 18. veka, Tupanjci u Podgorini, Stevanjdan.
   -Tanaskovići, druga polovina 18. veka, Strmovo-okrug užički, Stevanjdan, uljezi u Vukoviće.

   Odgovori

4. 26. februar 2013. u 21:58

   Milodan

   Sela opštine Ub, Tulari. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Tulari su na jugozapad od Banjana, veliko, uzdignuto, neravno, ali ne i brdovito tamnavsko selo, mada su mu u padini sekundarni krečnjaci, koji se na zapadnom kraju sela i vade. Seoske kuće su po džematima, a razlikuju se dva kraja: Gornji do Batalaga i donji do Kalinovca.
   Tamnava beše podeljena na manje župe. Listina kralja Žigmunda od 1426. godine pominje kao sastavne delove stare Mačve župe: Nepričavu, Ub i Tamnavu. Središte mačvanskoj župi Ubu nije današnja varošica Ub nego pre negde u Tvrdojevcu ili Sovljaku. Središte mačvanskoj župi Tamnavi ne bi tako isto moglo biti današnja varošica Obrenovac ili stariji Palež već negde sela Tulari ili Banjani.
   Tokom Prvog srpskog ustanka Prota Mateja i pop Luka imali su i čestitih svojih saradnika, Tamnavaca, čija su imena vredna pomena: Isailo Lazić iz Krtinske, Petar Erić iz Zvečke, pop Leontije Marković iz Urovaca, Živan Petrović iz Kalenića, Vasilj Pavlović iz Bajevca, Đura Kostić iz Crvene Jabuke, Iguman Jeremija iz Grabovca, Milovan Zujalović iz Tulara, Živko Dabić iz Gole Glave, Jovan Tomić-Belov iz Crniljeva, Mihailo Gluvac iz Kamenice, Rade Radosavljević iz Goločela i dr.
   Sela nemaju šuma oko kuća nego po krajevima njiva i po dolinama reka. Sudnice, škole, crkve mehane nisu u sredini sela, čiji naziv nose, nego na putu i središtu, koje služi za više obližnjih sela. Takva su sela: Svileuha, Vrelo, Radljevo, Tulari, Brgule, Nepričava, Jabučje itd…
   Tulari imaju svoju zajednicu Rovače, na kojima svaki seljak ima svoj kamenolom za vađenje krečnjaka i žeženje kreča. Kamenolomi su privatna svojina a zemljište je seosko.
   U Tamnavi imamo nekoliko vresta zemalja: peskuše, krečuše, crnice, smolnice, blaguše, mrtvuše i polojske zemlje.
   Mrtvuša je crvena, tvrda, hladna vodoodrživa glina, teška za rad i vodom oskudna. Na njoj uspevaju i samo rastu šume, a izvesnih godina mogu i strmni usevi, ništa više ne može. Najlepši primeri mrtvuše: Dubrava u Orašcu i Ljubiniću, Dubrava u Jabučju, zatim bezvodni delovi sela: TULARI, Banjani, Batalaga, Svileuve, Trlića i dr..
   U selima, u kojima ima krečnog kamena, veći broj seljaka uzgred se bavi vađenjem kamena, žeženjem kreča i prodajom. U Jabučju, Nepričavi, Stepanju, TULARIMA, Čučugama, Pambukovici i svim drugim brdskim selima, u gornjem toku Tamnave, svaki seljak ima svoj kamenolom i krečanu.
   U Grabovcu, ko bi se malo više zadržao u selu i ko bi se iz bliže raspitao o mestu neseljenja i imanja starijih porodica od pre 150 godina, uvideće da je stari Grabovac bio zbijen oko Vidana i da danas svaka starija porodica ima svojih predstavnika na tom istom mestu. Na ovaj način Stubline su se rasturile od svog izvora Crkvine, Piroman i Brović iz Starog Sela, Trstenica od starog groblja, Banjani iz Starog Voća, Tulari iz Klenovice, Trlić od Jezera, Sovljak od Korova itd.
   Stara groblja poznata su pod osobnim imenima: Bobije, Umke i Staro Groblje. Bobije postoje u Dokmiru, Kršnoj Glavi, Kožuharu, Družetiću i Tularima. U Tularima, na Markovcu, nalazi se nekakvo staro groblje, koje narod zove Neznano Groblje; groblje sa polomljenim stećcima, nepravilnog oblika, velike težine, dosta razneto i po izgledu je hrišćansko groblje.
   Joše se drže stare, napuštene crkve u Drenu, Orašcu i Crniljevu. Porušnih crkava ili crkvina ima u: Bresnici, Vrelu, Jabučju, Kamenici, Ljubiniću, Novacima, Brgulama, Raduši, Svileuvi, Radljevu, Sovljaku (do Gunjevca), Stublinama, Takovu, Tularima, Urovcima, Rvatima i Čučugama.
   Pred prvi ustanak bilo je po posavskim selima i čitluk-sahibija, ali ni oni, kao ubski i paleški Turci, pa ni oni što narod drži, da su živeli u Tularima i Nepričavi, nisu ostavili, kao ni njihova vladavina, nikakvih vidnijih tragova osim ponekog imena.
   U spisku sela valjevske eparhije od 1735. godine, od tamnavskih sela pominju se: Dobrić (Trlić), Jabučje, Sovljak, Stubline, Breska, Grabovac, Vrelo, TULARI, Banjani, Dokmir, Raduša, Bukor, Crniljevo, Goločelo, Kamenica, Svileuva, Nepričava, Palež (Obrenovac), Skela i Novaci.

   Poreklo famiija-prezimena sela Tulari, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Adamovići, druga polovina 18. veka, Bosanska Krajina, Petrovdan, uljezi u Popoviće.
   -Bojići, druga polovina 18. veka, Dragijevica u Podgorini, Nikoljdan.
   -Brankovići, druga polovina 18. veka, Dragodo u Azbukovici, Đurđic.
   -Brisići, druga polovina 18. veka, Obajgore-okrug užički, Đurđevdan, velika i ugledna zadruga.
   -Vezilići, druga polovina 18. veka, Uzovnica u Azbukovici, Lučindan, velika i ugledna zadruga.
   -Vićentići, posle 1827. godine, Osat, Đurđevdan, uljezi u Lentiće.
   -Vukovići, druga polovina 18. veka, Bela Krajina, Jovanjdan.
   -Glišići, prva polovina 18. veka, Levač, Nikoljdan.
   -Grujući, posle 1827. godine, Osat, Đurđevdan.
   -Dimitrijevići, druga polovina 18. veka, Osečina u Podgorini, Jovanjdan.
   -Đukići*, prva polovina 18. veka, Jagodina, Alimpijevdan.
   *Đukića je predak odnekuda iz Jagoine i zalutao je u ove krajeve, pa se naselio po dnu sela, ispod Popovića.
   -Đurđevići, posle 1827. godine, Kunice u Podgorini, Đurđic.
   -Zujalovići*, prva polovina 18. veka, Zvečka, Đurđic.
   *Zujalovići su od starih zvečanskih Markovića, proterana otuda zbog pomaganja austrijskim vlastima pri njenim radnjama za dizanje naroda protiv Turaka. Iz ove porodice je čuveni borac za narodnu slobodu Milovan Zujalović, prvo buljubaša, a posle i kapetan do 1813. godine i najzad je poginuo u šancu na Dublju 1815. godine.
   -Lentići, prva polovina 18. veka, Stave u Rađevini, Đurđevdan.
   -Majstorovići, prva polovina 18. veka, Gornje Košlje u Azbukovici, Đurđevdan.
   -Maksimovići, druga polovina 18. veka, Ogar u Sremu, Sv. Petka.
   -Mandići, druga polovina 18. veka, Brdarica u posavskoj Tamnavi, Jovanjdan, dovodac uz mater.
   -Mitrići, prva polovina 18. veka, Bastav u Rađevini, Đurđevdan.
   -Mitrovići, posle 1827. godine, Plužac u Podgorini, Jovanjdan.
   -Mladenovići, posle 1827. godine, Vragočanica u Podgorini, Lučindan.
   -Pavlovići, posle 1827. godine, Lopatanj u Podgorini, Đurđic.
   -Pločarci, posle 1827. godine, Takovo, Đurđic.
   -Popovići*, prva polovina 18. veka, Konavli, Petrovdan.
   *Popovići su neobično stara i ugledna sveštenička porodica, doseljena kao takva u velikoj davnini iz Konavla u Dalmaciji, pa je isto i danas, i u sredini sela.
   -Pucarevići, prva polovina 18. veka, Uzovnica u Azbukovici, Đurđevdan, velika i ugledna porodica.
   -Radivojevići, druga polovina 18. veka, Bastav u Rađevini, Đurđevdan.
   -Rusovani, posle 1827. godine, Bačka, Lučindan.
   -Sarići*, prva polovina 18. veka, Čajniče, Miholjdan.
   *Po pričanju vrlo uglednog i trezvenog starca Mihaila Sarića, člana iste porodice, Sarići su iz Čajniča u Bosni. Po njegovom pričanju iz Čajniča su se doselila sedmorica braće u Orahovicu pa su dvojica ostala u Orahovici, treći, po zanatu kovač, naselio se u valjevskoj Slatini, četvrti kao drvodelja, došao u Tulare, peti, kao isti zanatlia otišao u Rubribrezu, šesti u Podgorske Brezovice i sedmi u posavsko-tamnavski Jalovik. Kovač iz Slatine imao je više sinova, pa su mu dvojica sišli u Tvrdojevac, jedan prešao u Kupinovo, a jedan, kao pop, otišao u Zvečku.
   -Simići, prva polovina 18. veka, Gornja Bukovica u Podgorini, Jovađdan.
   -Sitarice, druga polovina 18. veka, Sitarice u Podgorini, Lazarevdan.
   -Stanići, druga polovina 18. veka, Sitarice u Podgorini, Jovanjdan.
   -Terzići, druga polovina 18. veka, Gornja Bukovcia u Azbukovici, Alimpijevdan.
   -Timotići, druga polovina 18. veka, Plužac u Podgorini, Jovanjdan.
   -Ćosići, posle 1827. godine, Stapar u Podgorini, Nikoljdan.
   -Filipovići* 1, druga polovina 18. veka, Prilep, Nikoljdan.
   *Predak ovih Filipovića je bio pekar u Valjevu, pa kad mu posao nije išao dobro, a uz to je napravio i neku krivicu, pobegao je iz Valjeva i slučajno se našao u ovom selu, gde se prvo pogodio u službu kod starih Popovića, a posle oženio, okućio i decu izrodio.
   -Filipovići 2, posle 1827. godine, Krajina, Petrovdan, uljezi u Popoviće.
   -Hadžići, druga polovina 18. veka, Sitarice u Podgorini, Jovanjdan uljezi u Simiće.

   Odgovori

5. 27. februar 2013. u 21:16

   Milodan

   Sela opštine Ub, Crvena Jabuka. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Crvena Jabuka je na severoistok od Vrela, ravno selo s kućama poređanim duž seoskog puta s obe strane.
   Tokom Prvog srpskog ustanka Prota Mateja i pop Luka imali su i čestitih svojih saradnika, Tamnavaca, čija su imena vredna pomena: Isailo Lazić iz Krtinske, Petar Erić iz Zvečke, pop Leontije Marković iz Urovaca, Živan Petrović iz Kalenića, Vasilj Pavlović iz Bajevca, Đura Kostić iz Crvene Jabuke, Iguman Jeremija iz Grabovca, Milovan Zujalović iz Tulara, Živko Dabić iz Gole Glave, Jovan Tomić-Belov iz Crniljeva, Mihailo Gluvac iz Kamenice, Rade Radosavljević iz Goločela i dr.
   Kad bi Turske vlasti osudile neku porodicu na progonstvo ili surgun, njihova bi imanja prelazila u druge ruke. Ako bi se povratili u selo, mogli bi dobiti ista imanja, ili bi im se dala druga u blizini ili nova da treba da se krče. Markovići-Popovići iz Takova, kad su prelazili u Austriju i otuda se vraćali, neki su se naselili na ista mesta, a neki otišli u druga sela. Đurići-Jevtići iz Crvene Jabuke pri povratku nisu se mogli vratiti na isto mesto, već je jedna ostala na Ušću. Zazići iz Skele nisu mogli da se vrate u svoje Popučke, već ostali u Skeli. Lelićani iz Trlića vratili su se opet na svoje imanje.
   U Tamnavi ima nekoliko vrsta zemalja: peskuše, krečuše, crnice, smolnice, blaguše, mrtvuše i polojske zemlje.
   Polojske su zemlje tresetne, pune vode, uvek gnjila, dobre livade i pašnjaci. Ovakve zemlje su oko bara i pri stavama pojedinih reka. A ima ih u: Crvenoj Jabuci, Broviću, Trstenici, Piromanu, Stublinama, Zabrežju, Ratarima, Krtinskoj itd.
   Po narodnim tradicijama mnoga današnja sela postala su od raselica. Narod misli, da su ovakva sela bila trla ili ispust glavnog sela, pa su se pojedinci deobom ili zbog kakve bolesti udaljavali iz sela i stvarali nova sela; Brović je raselica susednog Piromana, Batalage – Svileuve, Kršna Glava – Dokmira, Milorci – Crvene Jabuke, Krtinska, Urovci, Hrvati, Zvečka i Ratari stare Bresk(v)e, Belo Polje od Zvečke itd.
   Imena, koja bi opominjala na voća; Orašac, Jabučje, Crvena Jabuka, Zukve, Gunjevac i Bresk(v)a.
   Doseljenici iz Nikšićke Župe, srodnici znamenitih valjevskih kuća krajem 18. i početkom 19. veka, znaju se, ma u kom selu i ma u kom stepenu srodstva se nalazili, a vidi se da su dugo između sebe održavali rodbinske veze, koje su danas sasvim prestale a u koje spadaju i familije Pejić iz Dokmira i Tvrdojevda, Šajinovići u Zvečkoj, Grabovcu, Urovcima, Pušići u Grabovcu, Đurići u Crvenoj Jabuci i Milorcima, Đotunovići na Ušću, Nešovići u Vrhovinama, Vukomanovići u Murgašu i Gunjevcu, Milakovići u Crniljevu i Petrovići (Tovarovići) u Bukoru pored drugih, koji znaju da potiču iz Dragovoljića u Nikšićkoj Župi i od iste porodice.
   Milin, tvorac sela Joševa, je pred smrt uzeo u službu dečka Velimira, rodom iz Belopavlića, pa su ga Milanovi sinovi zbog duge i poštene službe oženili i okućili; Velimir je zbog toga primio slavu svojih dobrotvora i ostavio posle smrti šest sinova, od kojih su dvojica prešli u Crvenu Jabuku i Milorce, a četvorica ostali u Joševi.

   Poreklo famiija-prezimena sela Crvena Jabuka, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Andrići, prva polovina 18. veka, Carina u Azbukovici, Alimpijevdan.
   -Gajići, druga polovina 18. veka, Rovni u Podgorini, Đurđevdan.
   -Đurići i Nenadovići. Videti Nenadovići i Đurići.
   -Živanovići, druga polovina 18. veka, Tubrović u Podgorini, Nikoljdan.
   -Ilići, prva polovina 18. veka, Rebalj u Podgorini, Jovanjdan.
   -Jakovljevići i Đurđevići, prva polovina 18.veka, Drobnjaci, Đurđevdan.
   -Kuzmanovići i Stankovići. Videti Stankovići i Kuzmanovići.
   -Kuzmanovići i Petrovići. Videti Petrovići i Kuzmanovići.
   -Nenadovići i Đurići*, prva polovina 18. veka, Nikšićka Župa, Lučindan.
   *Nenadovići su od porodice Grbovića i Vukomanovića. Predak im se zvao Nenad i ostavio je posle sebe više sinova. Njegov unuk Nikolica, buljubaša kneza Alekse Nenadovića iz 1791. godine, poginuo je iste godine u Skobalju u čarci između Karađorđeve hajdučke čete i knez Aleksine potere. Nikolin sinovac je kapetan Đura, koji je bio među prvim Tamnavcima, koji su se 1804. godine digli na ustanak, a koji je živeo do 1883. godine i bio buljubljšlj i kapetan. Đurini se potomci zovu još i: Stojkovići, Uroševići i Jeremići, a Nikoličini: Nenadovići i Đotunovići na Ušću.
   -Petrovići i Kuzmanovići, druga polovina 18. veka, Suvodanje u Podgorini, Jovanjdan.
   -Stankovići i Kuzmanovići, druga polovina 18. veka, Gola Glava u oblasti, Nikoljdan, od Stankovića iz Gole Glave.

   Odgovori

6. 28. februar 2013. u 22:38

   Milodan

   Sela opštine Ub, Čučuge. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Čučuge se s obe strane rečice Uba, neravno ali ne i sve brdovito selo, s kućama Ubom razdeljenim u dva velika kraja. Na desnoj strani reke su: Čučuge sa zbijenim kućama u dolinama potoka, koji s Avale i Džorinog Brda silaze u Ub i Crna Bara, na levoj strani, s rasturenim kućama na sve strane, gde ni dve kuće nisu zajedno.
   Pa ne samo u Svileuvi, nego na Beljinu, Čučugama, Bratačiću, Bukovici, Mišaru, Loznici i Lešnici Tamnavci osvetlaše obraz i sebi i svojim potomcima i dokazaše, da se u njima nije ugasila ljubav preme slobodi i viteštvu. Mnogo je Tamnavaca krvlju svojom i kostima zalilo svako bojno polje u današnjoj Srbiji. Tokom Prvog srpskog ustanka Prota Mateja i pop Luka imali su i čestitih svojih saradnika, Tamnavaca, čija su imena vredna pomena: Isailo Lazić iz Krtinske, Petar Erić iz Zvečke, pop Leontije Marković iz Urovaca, Živan Petrović iz Kalenića, Vasilj Pavlović iz Bajevca, Đura Kostić iz Crvene Jabuke, Iguman Jeremija iz Grabovca, Milovan Zujalović iz Tulara, Živko Dabić iz Gole Glave, Jovan Tomić-Belov iz Crniljeva, Mihailo Gluvac iz Kamenice, Rade Radosavljević iz Goločela i dr.
   Seljaci se služe bunarčićima i izvorcima po stranama peskovitih delova ravnice, zatim veštačkim kopanim bunarima, barama i udoljinama po ravnici. Bunarčići i izvori su više od dve trećine godine bez vode, a bunari, bare i udoljine su opet puni kad su kiše, inače prazni ili sa ustajalom vodom. Na uzvišenijim mestima ove (tamnavske) ravnice nema ni bunara po nekim selima, te se muče bez vode, takva sela su: Tulari, Banjani, Trlić, ravniji delovi Čučuga i Pambukovice.
   Pravih jezera nema u oblasti. U brdskom delu delu oblasti ima poneka vrtačica ispunjena vodom i narod to zove jezerom. Ova jezera pune se atmosferskom vodom, koju vrtače zadržavaju preko celog leta i koja se muti pri padu kiša, topljenju snega i nanetim šljamom sa strane; ona ne otiču, bez izvora su i bez pritoka. Zbog mnogih nanosa sa strane kratkog su veka, presušuju ili obrastu barskim biljem i prelaze u male tresavice. Ovakva jezera su: Stepanjsko u Rogaju, Devojačka Voda u Raduši, Osman-Džorina Bara u Čučugama, Slatinsko Jezero u Kovačevićima, Goločeljansko u Brazniku i Drlupsko u Kamenici.
   Sela u ovoj oblasti bila su toliko nenaseljena, samo što se može reći da nisu bila pusta. Spahije su zbog toga bile rado predusetljive prema seljacima, tado su ih zadržavali i naseljavali. Naseljenima se davalo sve, što je trebalo i od strane spahija gledalo se da se zadrže i da još po koga od svojih srodnika nasele. Ako je bilo koji seljak uviđao da će ostati bez poroda i naslednika, pa bi osećao potrebu da se s kime zbratimi ili da koga usini, spahije su rado pristajale i odobravale. Posinci i zadrugari posle smrti svojih poočima imali su prava na ova uživanja, kao i za njihovog života. Na taj način iz tog doba stari Milošević od Đakova u Staroj Srbiji zbratimio se sa Smiljanićem iz Čučuga i u zadrzi ostao do danas.
   U Čučugama, Kršnoj Glavi, Slatini i Dokimiru pojedini delovi sela polažu zajednička prava na kamenolome i daju ih pod zakup.
   Kameničke i Ljutičke zajednice u Šeševici, u prostoru preko 130 ha opet su šumske zajednice, ali lošije vrednosti od Koceljevačkih šuma. Zajednice brdskih sela: Stepanja, Bajevca, Vrhovina, i Kršne Glave su seoski ispusti, dokle zajednice: Goločela, Kozarice, Novaka i Slatine su šumske celine, samo manjeg obima.
   U Čučugama, Kršnoj Glavi, Slatini i Dokmiru pojedini delovi sela polažu zajednička prava na kamenolome i daju ih pod zakup.
   U selima, u kojima ima krečnog kamena, veći broj seljaka uzgred se bavi vađenjem kamena, žeženjem kreča i prodajom. U Jabučju, Nepričavi, Stepanju, Tularima, Čučugama, Pambukovici i svim drugim brdskim selima, u gornjem toku Tamnave, svaki seljak ima svoj kamenolom i krečanu.
   Strana imena za koja se pozitivno sme tvrditi da su latinskog ili romanskog porekla jesu: Banjani, Brgule, Bukor, Koceljeva, Šarbane, Balačka, Palanka, Vlašić, Cer, Vorbiz (sada Vorbis, deo skeljanskog atara upravo na kome je izgrađena Termoelektrana Obrenovac – “B”, op. Milodan), Balur (Krtinska), Banja (Bajevac) i Misište (Liso Polje).
   Strana imena, koja bi opominjala na ranije gospodare u oblasti, bila bi: Madžarevac (vis u Šeševici), Madžarac (Bukor), Madžarsko Groblje (po mnogim selima), Šančište (Nepričava), Pakaj (Nepričava), Šančić (Svileuha), Šimnatica (Brgule); Skela, Murgaš, Čučuge; Alije (Murgaš), Nurča (Urovci), Dumača (Takovo), Čolopek (Vrelo), Anatema (Bresnica) Avala (Pambukovica) Batalage, Budžak (Rubribreza) i dr.
   Porušenih crkava ili crkvina ima u: Bresnici, Vrelu, Jabučju, Kamenici, Ljubiniću, Brgulama, Novacima (u sredini sela), Raduši, Svileuvi (na dva mesta), Radljevu, Sovljaku, (do Gunjevca), Stublinama (na dva mesta), Takovu, Tularima, Urovcima, (Na Breski ali je Sava pre , tada, 15 godina odnela), Rvatima i Čučugama.
   Zadružni život je u oblasti na velikoj ceni. Jedinština je posledica porodičnih nedaća i ona ne mora da predstavlja siromanštinu. Inokonština je posledica deobe i materijalnog upropašćavanja kuće i porodice od strane rđavih starešina i predtavnika. Nema doma u selu, koji nije bio, ili koji nije zadužen ili koji se ne sprema da bude zadužen. Za zadružni život vezano je i blagostanje doma, za jedinštinu oskudica u radnoj snazi, za ikonoštinu krajnja nemaština. Pa i danas ova oblast ističe se sa najvećim brojem stanovnika na jednu kuću u Kraljevini. Zadruga ima s osobinama i bez osobina, i uopšte uređenih, kao što su zadruge gornjih valjevskih oblasti. U oblasti zadruge prvog oblika, kao i gore, su: Stankovići u Golohj Glavi, Aškovići i Miloševići u Čučugama, Đapići i Arsenovići u Bukoru, Jovanivići i Cvejići u Crniljevu, Kovačevići i Paunovići u Koceljevi, Petrići u Družetiću itd.
   Zadruge od nesrodnih elemenata su: Jovanovići u Crniljevu sa starim Milakovićima od najranijih vremena, Miloševići u Čučugama sa starincem Smiljanićem itd.
   U toku štampanja ovog izdanja (1912, godine, op. Milodan) mnoge su se velike tamnavske zadruge izdelile, te danas i ne mogu se uzeti kao zadruge u ovom smislu. Zadruge: Stankovića, Aškovića, Jovanovića, Petrića, Jovičića, Nešića, Antonića, Todorovića, Mišića, Popovića i Miloševića izdelile su se. Ranije bilo se uobičajilo, da se zadruge drže za života ponekog uglednijeg člana, koji bi kuću podigao i istakao se kao pametan starešina i dobar kućanik. Ovaj se starešina neobično cenio i poštovao, naročito se cenila njegova umešnost i pažljivost prema zadrugama, zbog čega i nezadovoljnici retko su se smeli usuđivati, da potraže deobu. Već se ova zadrugarska osobina gubi i zadrugari prolaze olako preko nje, pa se i dele, na pazeći, da li će ovim uvrediti starešinu. Kad se kuća Miloševića u Čučugama htela deliti, desila su se u životu dva starca, koji su oba, kad su unuci predstavili potrebu i volju da se dele, naprečac umrla, nisu mogli da prežive taj slučaj. Taj je isti slučaj bio i kod Ilije Kovačevića u Slatini, kad se njegova zadruga počela da raspada.

   Poreklo famiija-prezimena sela Čučuga, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Aškovići i Kokorovići. Videti Kokorovići i Aškovići.
   -Vasiljevići, posle 1827. godine, Stara Reka u Podgorini, Đurđic.
   -Vukosavljevići, druga polovina 18. veka, Osladić u Podgorini, Sv. Trifun.
   -Davidovići, posle 1827. godine, Blizonje u Kolubari, Jovanjdan.
   -Živanovići, posle 1827. godine, Kotešica u Kolubari, Jovanjdan.
   -Živkovići, prva polovina 18. veka, Dragodo u Azbukovici, Đurđic.
   -Zabrđani, posle 1827. godine, Jovanjdan, uljezi u Lukiće.
   -Jankovići, posle 1827. godine, Gornja Bukovica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Jovanovići 1, posle 1827. godine, Železnik kod Beograda, Đurđevdan.
   -Jovanovići 2, posle 1827. godine, Osat, Sv. Trifun.
   -Kovačevići, posle 1827. godine, Blizonje u Kolubari, Jovanjdan.
   -Kojići, posle 1827. godine, Donja Bukovica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Kokorovići i Aškovići, prva polovina 18. veka, Ostružanj u Podgorini, Aranđelovdan.
   -Lukići, druga polovina 18. veka, Okletac-okrug užički, Jovanjdan.
   -Markovići 1, posle 1827. godine, Joševa u Podgorini, Jovanjdan.
   -Markovići 2, posle 1827. godine, Ševrljuge-okrug užički, Ilindan.
   -Markovići 3, posle 1827. godine, Strmovo-okug užički, Đurđevdan.
   -Miloševići*, prva polovina 18. veka, Đakovo u Staroj Srbiji, Nikoljdan.
   *Predak Miloševića još u velikoj davnini zbratimio se sa starim Smiljanićima i ta zadruga je i do danas ostala u celini.
   -Mihailovići, posle 1827. godine, Babina Luka u Kolubari, Jovanjdan.
   -Nikolići, posle 1827. godine, Kozličić u Kolubari, Nikoljdan.
   -Novakovići, druga polovina 18. veka, Carina u Azbukovici, Đurđevdan.
   -Ostojići, posle 1827. godine, Zaostro u Polimlju, Aranđelovdan.
   -Pavići, druga polovina 18. veka, Brankovina u Kolubari, Stevanjdan.
   -Pavlovići 1, druga polovina 18. veka, Koceljeva, Miholjdan.
   -Pavlovići 2, posle 1827. godine, Gornja Bukovica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Panići, druga polovina 18. veka, Joševa u Podgorini, Jovanjdan.
   -Petrovići 1, druga polovina 18. veka, Suvodanje u Podgorini, Jovanjdan.
   -Petrovići 2, posle 1827. godine, Koceljeva, Pantelijevdan, dovodci od tamošnjih Nikolića.
   -Ranisavljevići, druga polovina 18. veka, Gunjaci u Azbukovici, Sv. Stefan Dečanski.
   -Simići, posle 1827. godine, Okletac-okrug užički, Nikoljdan.
   -Smiljanići, stara porodica, Nikoljdan.
   -Stanojevići, druga ppolovina 18. veka, Stara Reka u Podgorini, Jovanjdan, velika i ugledna zadruga.
   -Stepanovići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Aranđelovdan.
   -Timotići, posle 1827. godine, Donja Bukovica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Trindići, posle 1827. godine, Osat, Đurđevdan.
   -Trifunovići, posle 1827. godine, Kotešica u Kolubari, Nikoljdan.

   Odgovori

7. 1. mart 2013. u 00:43

   Milodan

   Dodak na prethodni komentar, Čučuge. Molim moderatora da ubaci prezime Bajići:
   -Bajići, (Čučuge), posle 1827. godine, Osat, Lazarevdan.
   Hvala unapred!

   Odgovori

   • 1. mart 2013. u 11:00

     Jovica Krtinić

     Milodane, sređeno 🙂

     Odgovori

8. 1. mart 2013. u 20:12

   Milodan

   Sela opštine Ub, Čučuge. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“, izdanje 1912. godine.

   Šarbane su na desnoj strani rečice Uba, na zapad od Brgula i Radljeva, neravno, ali ne i brdovito selo s kućama u malim džematima, rasturenim na sve strane.
   Donja kladnička sela: Paljuvi, Brgule, Stublenioca, Radljevo, Mali Borak, Skobalj i Šarbane zovu svoje zajednice, u prostoru od 2-5 ha u ziratnoj zemlji, svojim beglucima, daju ih pod zakup, gde zakupnina ide u opštinsku kasu na olakšanje opštinskog budžeta.
   Strana imena za koja se pozitivno sme tvrditi da su latinskog ili romanskog porekla jesu: Banjani, Brgule, Bukor, Koceljeva, Šarbane, Balačka, Palanka, Vlašić, Cer, Vorbiz (sada Vorbis, deo skeljanskog atara upravo na kome je izgrađena Termoelektrana Obrenovac – „B“, op. Milodan), Balur (Krtinska), Banja (Bajevac) i Misište (Liso Polje).
   Sela, koja su postala zaseoci od drugih sela pre 200 (sada 300) godinlja, bila bi: Belo Polje od Zvečke, Radljevo od Brgula, Šarbane od Brgula, Joševa od Ljubinića, Kožuar od Vukone, Brezovica od Vrela, Kalinovci od Banjana, Subotica od Koceljeve i dr.

   Poreklo famiija-prezimena sela Šarbane, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Adamovići*, prva polovina 18. veka, Prizren, Nikoljdan.
   *Rodonačelnik ove porodice je Ilija sa svojih pet sinova: Lazarom, Adamom, Damnjanom, Avramom i Đorđem. Samo je Đorđe umro bez dece, a svi ostali ostavili su svoje potomstvo, te ga ima i danas, i zovu se: Adamovići, Avramovići, Damnjanovići i Lazarevići.
   -Blagojevići i Hadžići. Videti Hadžići i Blagojevići.
   -Brankovići, druga polovina 18. veka, Stave u Rađevini, Nikoljdan.
   -Gajići i Ilići. Videti Ilići i Gajići.
   -Đorđevići, druga polovina 18. veka, Joševa u Kolubari, Jovanjdan.
   -Živanovići, posle 1827. godine, Osat, Nikoljdan.
   -Ilići i Gajići, druga polovina 18. veka, Srem, Đurđic.
   -Jovanovići 1, posle 1827. godine, Seljani u Polimlju, Nikoljdan.
   -Jovanovići 2, posle 1827. godine, Bah (ja bih rekao Ba, op. Milodan) u Kolubari, Nikoljdan, uljezi u Adamoviće.
   -Manojlovići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Jovanjdan.
   -Markovići, druga polovina 18. veka, Balinović u Podgorini, Jovanjdan.
   -Matijaševići, druga polovina 18. veka, Carina u Azbukovici, Nikoljdan.
   -Matići, druga polovina 18. veka, Zlatarić u Podgorini, Đurđevdan.
   -Nikolići, posle 1827. godine, Bojić u Pocerini, Đurđic.
   -Pavićevići, posle 1827. godine, Priboj, Nikoljdan.
   -Pavlovići, posle 1827. godine, Rabas u Podgorini, Đurđic.
   -Rankovići 1, druga polovina 18. veka, Prijepolje, Đurđic.
   -Rankovići 2, posle 1827. godine, Dobanovci u Sremu, Ignjatijevdan.
   -Hadžići i Blagojevići, druga polovina 18. veka, Stave u Rađevini, Đurđic.
   -Čolići, druga poolovina 18. veka, Suvodanje u Podgorini, Tomindan.

   Odgovori

   • 3. jun 2013. u 10:54

     dragan

     Postovanje,imam jednu ne jasnocu,Markovici koji slave Djurdjic se ne pominju,pa me interesuje da li imate bilo kakvu informaciju o njima?Hvala

     Odgovori

9. 1. mart 2013. u 20:27

   Milodan

   Sa ovim sam završio sva sela opštine Ub izuzev Bogdanovice, koju Ljuba Pavlović u par navrata pominje kao zaseok Takova što znači da je Bogdanovica raselica Takova. Inače, to je neselje naseljeno Romima i, sada je, skoro pa predgrađe Uba idući regionalnim putem iz smera Obrenovca i Beograda.
   U nastavku “prelazim” na sela opštine Obrenovac, koja se nalaze na levoj obali Kolubare, po azbučnom redu
   Moguće su greške u postavljanju ovih tekstoova, koje idu meni na dušu, ali nisu bile namerne, ali i priređivaču knjige Ljube Pavlovića, jer, slučajno sam uočio, nisu naveli sve stranice na kojima se dotično selo pominje. Tako je u prethodnom tekstu bio propust kod familije Ilić i Gajić, nije navedena stranica gde je ona opisana što sam uočio prilikom pregleda teksta pre slanja, ali isto tako, sinoć sam uočio svoj propust kod familije Bajić iz Čučuga (kod kucanja prezimana Bajić na stranici “od A do Š”) i ko zna koliko sam propusta napravio (a bogme i priređivač) tako da propusti i greške nisu isključeni/e.
   Hvala na pažnji!

   Odgovori

   • 25. mart 2013. u 19:16

     masan

     ako moze vrhovine.. da li se u knjigi ljube pavlovic pominju vasiljevici u vrhovinama ?

     Odgovori

10. 25. mart 2013. u 22:06

    Milodan

    masan!
    ako moze vrhovine.. da li se u knjigi ljube pavlovic pominju vasiljevici u vrhovinama?
    ____________________________________________________________________________
    Imate linkovane Vrhovine. U Ljubinoj knjizi nema familije Vasiljević. Najbliži Vasiljevići su u Čučugama i Stublenici.

    Odgovori