Ub i okolna sela

53 komentara

1. 1. januar 2013. u 19:08

   Milodan

   Selo Brezovica
   Popis stanovništva 1863. godine:
   Popis 1863. godine
   Za pravednije oporezivanje stanovništva Srbije rešenja su počela da
   se traže tek za druge vladavine kneza Mihaila Obrenovića III. Zakon o
   plaćanju poreza po imućnosti knez Mihailo je potpisao 17. avgusta 1861.
   godine s tim što je trebalo da stupi na snagu 1. novembra iste godine.
   Ali, kako se ovaj zakon nije mogao primenjivati bez prethodnog utvrđiva-
   nja imovnog stanja svih stanovnika Srbije, to su 19. marta 1862. godine iz-
   data Pravila za popis ljudstva, imanja i prihoda za porez imućnosti.
   Popis je trajao skoro dve godine, 1862. i 1863. Stanovništvo Valjeva
   i okolnih zaselaka popisani su 1862. dok je popis u srezu tamnavskom, op-
   štini vreljanskoj pa i u selu Brezovici izvršen 1863. godine.
   Popis je bio vrlo detaljan i dao je dragocene demografske podatke
   (stanovnik, brak, domaćinstvo, naselje), neka biološka (pol, starost) i ne-
   ka ekonomska (zanimanje, nepokretna imovina, brojnost domaćinstva, rad-
   na sposobnost) obeležja Kneževine Srbije toga vremena.
   U popisnim komisijama bili su i članovi „precenitelji” sa dužnoš-
   ću da procene vrednost nepokretne imovine i mesečne prihode svakog po-
   pisanog domaćinstva ili pojedinca, kao i vrednost državnih, crkvenih,
   opštinskih, seoskih i školskih imanja. Rubrike koje su popisne komisije
   popunjavale bile su sledeće:
   1. Redni broj;
   2. Ime i prezime domaćina i domaćice, dece, roditelja i drugih srod-
   nika i ukućana, koji ponaosob danak ne plaćaju i njihovo zanimanje;
   3. Stanje zdravlja lica, tj. da li je ono i zašto za rad nesposobno;
   4. Godine starosti: muški, ženski;
   5. Nepokretno imanje, sastojaće se u zemljama, kućama, zdanijama i
   zgradama, koje isto lice ima u ataru svoje obštine ili izvan toga mesta u
   Srbiji; procenjeno u dukatima cesarskim;
   6. Mesečni prihodi od zanimanja, po zaslugi i plati, od penzije i od
   pokretnog imanja izraženi u talirima;
   7. U koju klasu spadaju: po imanju, po prihodima (obe klase su od I do
   VII);
   8. Primedba.
   Evo popisa sela Brezovice:
   1. Jovan Begović, zemljedelac, 44
   žena Savka 40
   sin Danilo 24
   sin Miloš 9
   sna Anđelija 21
   kći Ivana 15
   kći Stojana 13
   unuk Ljubomir 3
   Nepokretno imanje: 1 kuća sa ostalim zgradama, 3 voćnjaka, 1 vinograd
   u selu Banjanima, čiste njive i livade, zabrani – svega 50 dana oranja zem-
   lje na ataru brezovačkom.
   15 Leposava Cvijetić, n. d. 11.
   Nastaviće se….

   Odgovori

   • 23. novembar 2017. u 14:08

     Marko

     Postovani
     Ja sam iz sela Brgule potomak Brankovica 2napisite nesto vise o mojoj porodici I svim Brankovicima o njihovom doseljavanju,zanima me gde mogu dobiti te informacije o njima komplet.A I zanima me gde je bila stara crkva I da li he bilo neko utvrdjenje jer na mestu zvanom Djirdap IMA ukopan neki kameni betoski stub a I kazu da je bilo izvora.

     Odgovori

2. 4. februar 2013. u 23:17

   Milodan

   Sela opštine Ub, Liso Polje. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića “Antropogeografija valjevske Tamnave”
   Liso Polje se sa istočne strane graniči sa selom Poljane, sa severoistočne selom Draževac, severozapadne Velikom Poljem, zapadne Piromanom i južne Brgulama.
   Močila su jaki i čisti izvori, dublja od živobara, otiču čistom vodom iste temerature kao i susedni vazduh, ne upotrebljavaju se za piće, ali se upotrebljavaju kao močila za (“kiseljenje”) lan i konoplju. Ovakvih močila ima u Zabrežju, Urovcima, Piromano, LISOM POLJU, Brezovici i dr.
   Kolubara je zbog velike količine vode nebrodna reka (ne može se pregaziti), op. Milodan). Kad bi stanje vode spalo na najmanju meru, onda se može broditi po izvesnim mestima. Takvi su brodovi: Beli Brod u Lajkovcu, Dabin Brod u Jabučju, Skobaljski u Skobalju, Protin Brod u LISOM POLJU i Carev Brod u Stublinama. Na Kolubari su danas (u ono vreme, op. Milodan) dva gvozdena mosta, jedan na Belom Brodu a drugi kod Obrenovca.
   Liso Polje je raselica Brgula, ravno selo sa kućama rasturenim na sve strane, gde su svega dve manje porodične grupe.
   U “Rečniku” (Rečnik mesta) K. Jovanovića od 1872. godine od 80 naseljenih mesta, gde su: Hrvati, posavske Brgule (Brgulice, nemaju ništa sa Brgulama osim sličnosti naziva, op. Milodan) i Stepanje zaseoci a LISOG POLJA, i ako ga Vuk u haračkim tefterima pominje, u ovoj knjizi ga nema.
   I ako je Liso Polje kod Vuka naročito selo, ipak nije bilo dugo posle toga posebno selo. Tek oko 1860. godine zasebno se odvojilo od Brgula i dobilo naročitog kmeta, a sve dotle, pa i u doba Vukova, bio je pravi Brgulski zaseok, što znaju i davnašnje porodice, ako su starije. I Prota Mateja, koji je imao svoju vodenicu u ovom selu, pominje ga kao zasebno selo u 1813. godini, ali posle oslobođenja ostalo je poduže neodvojeo od Brgula.
   Za Liso polje priča se da je došlo otuda, što su pre 120 godina neki seljaci pekli rakiju i pozvali svoje susede na probu prvenca. Probajući prvenac, svi, koliko ih je god bilo, izopijaju se i u tom trenutku na njih nabasa nekakva lisa kobila, koju uhvate, opiju, oderu i oderanu najure u selo. Što su lisu kobilu oderali, selo se prozove Liso Polje, odvoji se od Brgula a staro ime Šimnatica napusti se. I danas se priča, da je kobila bila jednog od Jankovića iz istog sela.
   Crkvine u Lisom Polju, Sovljaku i Lončaniku pripisuju se katoličkim stanovnicima, pa i grobovi oko njih istim stanovnicima. Dalje se kaže: Misišta ili katoličkih crkava po narodnom predanju bilo je u Lisom Polju, Sovljaku i Lončaniku. U Lisom polju, priča se, da je bio katolički manastir u kome je bilo kaluđerica.
   Kada je Sibiljanin Janko pošao od Beograda sa vojskom na Kosovo, priča se, da je prešao Kolubaru na brodu u Stublinama, da se brod po njemu zove Carev Brod, zatim, da je došao u Piroman i ulogorio se na potoku, koji se po njemu zove Carevac. Na Carevcu je vojska bila tri dana, očekivala drugu vojsku i pirovala, to se po tome selo nazvalo Piroman. Kad je pomoćna vojska došla, Janko je sa ovom vojskom otišao u Liso Polje u misu, ondašnji manastir, pričestio vojsku i s njome uz Kolubaru i Ljig otišao na Kosovo.

   Odgovori

3. 5. februar 2013. u 00:11

   Milodan

   Poreklo famiija-prezimena sela Liso Polje, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:
   -Bogićevići, druga polovina 18. veka, Jablanica u Starom Vlahu, Nikoljdan.
   -Brankovići, posle 1827. godine, obližlji Grabovac, Đurđevdan.
   -Ilići, posle 1827. godine, Otanj kod Požege, Nikoljdan.
   -Jankovići i Jegdići. Videti Jegdići i Jankovići.
   -Jegdići, Jankovići i Maričići. Videti Maričići, Jegdići i Jankovići.
   -Ješići, druga polovina 18. veka, Suvodanje u Podgorini, Jovanjdan.
   -Kostići, posle 1827. godine, Srem, Aranđelovdan.
   -Manojlovići, druga polovina 18. veka, Stara Reka u Podgovini, Jovanjdan.
   -Maričići, Jankovići i Jegdići, stara porodica, Lazarevdan.
   -Mikulji, posle 1827. godine, Erdelj, ne slave, Rumuni.
   -Perići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Nikoljdan.
   -Petrovići, druga polovina 18. veka, Svojdrug – okrug užički, Vrači.
   -Timotići, posle 1827. godine, Srem, Aranđelovdan.

   Odgovori

4. 5. februar 2013. u 20:36

   Milodan

   Sela opštine Ub, Brgule. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“
   Brgule se sa istočne strane graniči sa Poljanama, na severnoj strani je Liso Polje, na severozapadnoj strani je Piroman, zapadnoj Brović, jugozapadnoj sa selom Šarbane, južno sa Radljevom i jugoistočno sa Kalenićem.
   Brgule su pri stranama Uba (rečice) i Tamnave, na ravnici koja se strmo spušta u Tamnavu a blago ka Kolubari i s kućama rasturenim na sve strane. Pa ipak se po položaju kuće razlikuju tri kraja: Rupljani su do Šarbana, Degurski Kraj niz potok Pljoštanicu i do Kalenića, Šimnatica na sever do Lisog Polja, oko stare crkve.
   Neka sela na tamnavskoj ravnici imaju mala i džemata, ali su razbijenog tipa. Okućnice su velike, s kućama i zgradama u sredini votnjaka i s naročitim putovima. Male su na ravnici, porodice po njima rasturene i među druge uvučene i tiime i malama daju razbijen tip. Kod ovakvih sela jače povećavanje mala doprineće zbijanju i sašoravanju sela. Ovakva su sela: Svileuha, Jabučje, Nepričava, BRGULE, Paljuvi, Radljevo itd.
   Imena naselja:
   Tamnava je po imenu i mestu čisto srpska oblast. Ime joj je narodno, ali su u njoj imena sela, zaseoka, brda i reka ili čisto narodnog ili stranog porekla. Ova imena stranog porekla opominju, da je nekada Tamnava bila naseljena nekim stranim elementima ili da je njome, naseljenom našima narodom, zavladala neka tuđa sila, te su ostavili tragove u imenima pojedinih mesta.
   Stranih imena je malo, više u brdskom kraju nego u revnijem, mada i tu ima poneko očuvano ime. Imena srpska su ili vezana za današnje ili nekadašnje stanovništvo, i ima ih raznih vrsta.
   Imena stranog porekla:
   Strana imena, za koje se pozitivno može tvrditi da su latinskog ili romanskog porekla, jesu: Banjani, BRGULE, Bukor, Koceljeva itd..
   Madžarska čaršija u Brgulama je do Radljeva, na (potoku) Pljoštanici, na mestu gde su danas Popovića kuće. I ovo je ziratno polje, na kome su se plugom i motikom našli mnogi stari bunarevi gvožđa, oružja, alat. (Videti pod Radljevo, op. Milodan).
   Još se drže stare, napuštene crkve u mnogim selima tamnavskim među koje spada i selo Brgule.
   Haništa su osobna imena pojedinih mesta, na kojima su bili potnički hanovi. Ovakvo hanište postoji i u Brgulama.
   Starost pojedinih sela daje se unekoliko odrediti položajem i rasporedom imanja i porodičnim vezama. Za Brgule se, po narodnom predanju, kaže da selo postoji preko 300 godina.

   Odgovori

5. 5. februar 2013. u 21:53

   Milodan

   Poreklo famiija-prezimena sela Brgule, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:
   -Bajići, druga polovina 18. veka, Orahovica u Azbukovici, Nikoljdan.
   -Brankovići 2, posle 1827. godine, Belopavlovići, Jovanjdan, uljez u Brankoviće 1.
   -Vasiljevići, posle 1827. godine, Miličinica u Podgorini, Đurđic.
   -Vujanovići, druga polovina 20. veka, Ostružanj u Podgorini, Jovanjdan.
   -Grujičići i Degurci. Videti Degurci i Grujučići.
   -Daničići, posle 1827. godine, Titel u Bačkoj, Petrovdan.
   -Divnići (Rupari), druga polovina 20. veka, Pričević u Podgorini, Nikoljdan.
   -Đurići, druga polovina 20. veka, Osat, Mitrovdan.
   -Degurci i Grujičići, druga polovina 18. veka, Degurić u Kolubari, Đurđic.
   -Erdeljski, posle 1827. godine, Vršac, Nikoljdan.
   -Živnovići 1, druga polovina 20. veka, Drobnjaci, Đurđevdan.
   -Živanovići 2, posle 1827. godine, Lopatanj u Podgorini, Đurđic.
   -Živojinovići, druga polovina 18. veka, Lučica u Jadru, Đurđevdan.
   -Ivanovići, druga polovina 18. veka, Pljevlje, Jovanjdan.
   -Ilići 1, druga polovina 18. veka, Bajice u Crnoj Gori, Jovanjdan.
   -Ilići 2, posle 1827. godine, Osat, Đurđevdan.
   -Jovanovići i Stanići. Videti Stanići i Jovanovići.
   -Kedići, druga polovina 18. veka, Suvodanj u Podgorini, Lazarevdan.*
   *Kedići u Brgulama i Broviću su jedna ista porodica, potomci čuvenog podgorskog vojvode Milića Kedića. U Broviću su potomci njegova dva brata a u Brgulama Milićevog rođenog sina Tadije, koji je u selu i okolini, u doba sređenih državnih prilika, učinio dosta velikih usluga u podizanju crkve, škole, puteva i drugih kulturnih tekovina. Za Tadiju se priča da je bio neobično pametan, hladan i sređen čovek, da je dugo kmetovao, da je nuđen raznim počastima, ali ih nije hteo primati.
   -Lazarevići, posle 1827. godine, Zvizdar-okolina Uba, Đurđic.
   -Lazići, posle 1827. godine, Gunjljaci u Azbukovici, Jovanjdan i Petrovdan, uljezi.
   -Lukići, druga polovina 18. veka, Babina Luka u Kolubari, Đurđic i Alimpijevdan, uljez u Maričiće.
   -Maksimovići, posle 1827. godine, Miličinica u Podgorini, Nikoljdan.
   -Mataruge, posle 1827. godine, Mataruge u Polimlju, Đurđevdan.
   -Matići, druga polovina 18. veka, Kostojevići kod Užica, Sv. Jovan Zlatousti.
   Nastaviće se…

   Odgovori

6. 5. februar 2013. u 23:48

   Milodan

   Nastavak…
   Poreklo famiija-prezimena sela Brgule, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:
   -Milićevići, druga polovina 18. veka, Miličinica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Milovanovići, posle 1827. godine, Konjuša u Podgorini, Jovanjdan.
   -Mitrovići 1 i Tomići. Videti Tomići i Mitrovići 1.
   -Mitrovići 2, posle 1827. godine, D. Ljuboviđa u Azbukovici, Jovanjdan.
   -Novakovići, posle 1827. godine, Degurić u Kolubari, Jovanjdan.
   -Pavlovići 1, druga polovina 18. veka, Balinović u Podgorini, Jovanjdan.
   -Pavlovići 2, posle 1827. godine, susedne Šarbane (!)*, Aranđelovdan.
   *Ljuba nije u svojoj knjizi popisao poreklo familija sela Šarbane koji su raselica Radljeva.
   -Pantelići, posle 1827. godine, Stave u Rađevini, Đurđevdan.
   -Pantići, posle 1827. godine, Bratačić u Podgorini, Jovanjdan.
   -Petrovići 1, posle 1827, Bela Karjina, Jovanjdan i Petrovdan, uljezi u Balinovce.
   -Petrovići 2, posle 1827. godine, Degurić u Kolubari, Jovanjdan i Nikoljdan, uljezi u Balinovce.
   -Popovići 1, posle 1827. godine, Blizonje u Kolubari, Jovanjdan, davnašnja sveštenička porodica..
   -Popovići 2, posle 1827. godine, Popučke u Kolubari, Đurđic, davnašnja sveštenička porodica.
   -Radojičići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Jovanjdan.
   -Radulovići, druga polovina 18. veka, Azbukovica, Jovanjdan.
   -Rankovići 1 i Brankovići, druga polovna 18. veka, Stari Vlah, Nikoljdan.
   -Sedlarci, posle 1827. godine, Sedlari u Podgorini, Đurđevdan.
   -Simići, posle 1827. godine, Crna Gora, Lučindan.
   -Stamenkovići, posle 1827. godine, Gare do Vlasotinaca, Aranđelovdan.
   -Stanimirovići, stara porodica, Alimpijevdan.
   -Stanići i Jovanovići, druga polovina 18. veka, Vrbić u Rađevini, Nikoljdan.
   -Stepanovići, posle 1827. godine, Osat, Aranđelovdan.
   -Tešići 1, druga polovna 18. veka, Tuzla, Pantelijevdan.
   -Tešići 2, posle 1827. godine, Krajina, Stevanjdan, uljezi u Tešiće 1.
   -Tomići i Mitrovići 1, druga polovina 18. veka, Šljivova u Rađevini, Jovanjdan.
   -Uroševići, druga polovina 18. veka, Sjenica, Tomindan.
   -Filipovići, druga polovina 18. veka, Babina Luka u Kolubari, Jovanjdan.
   -Hadžići, druga polovina 18. veka, Sitarica u Podgovini, Đurđic.
   -Šukići, posle 1827. godine, obližnja Ruklada, Nikoljdan uljezi.

   Odgovori

7. 6. februar 2013. u 20:45

   Milodan

   Sela opštine Ub, Banjani. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“
   Banjani su neravnog izgleda, ali ne i brdovitog, u sredini oblasti sa nagibom ka istoku. Uzvišenija mesta su sa zapadne strane, a kuće rasturene na sve strane i opet primetno razređene u četiri kraja: Sređ jugozapadni deo do Tulara, Gornji Kraj, severni deo do Vukone, Donji Kraj severoistočno do Vukićevice i Vrela i Iverić, najseverniji deo do Drena. Koliko mi je poznato zaseok Iverić sada pripada Drenu i to je romsko naselje, op. Milodan.
   Tamnava (kao prostor) je od najstarijih deo stare Mačve, koji se prostirao na istok do reke Klubare. Tamnava beše podeljena na male župe. Listina kralja Žigmunda od 1426. godine pominje kao sastavne delove stare Mačve župe: Nepričavu, Ub i Tamnavu, koje su sve tri u opsegu današnje Tamnave. Središte mačvanskoj župi Ubu nije današnja varošica nego pre negde u Tvrdojevcu ili Sovljaku. Ako bi centar mačvanske župe Uba bio u ovim mestima ili negde u njegovoj blizini, onda bi tadašnja župa Ub obuhvatala sliv današnje rečice Uba. Središte mačvanskoj župi Tamnavi ne bi tako isto mogao biti današnja varošica Obrenovac ili stariji Palež već pre negde sela Tulari ili BANJANI.
   U godini 1429. u hrisovulju despota Đurđa Brankovića, kojim odobrava svom čelniku Radiču, da može primiti podareni poklon od ugarskog kralja Žigmunda, pominju se pored nekih sela iz susednih mačvanskih oblasti i sela ove oblasti: Trstenica, Bošnjaci, Ljutice, Zagreb (Zabrežje) i Medojeva Reka (Banjani).
   Imovinski odnosi mogu zgodno da posluže za objašnjenje porodičnih veza. Doseljenici iz jedne porodice su ili u blizini ili kad su rastureni, po imanjima su, koja su još u zajednici kod iste porodice. Svi stariji doseljnici su sa zajedničkim imanjima i većinom u sredini sela a mlađi po krajevima. Aškovići i Miškovići iz Banjana su u sredini Donjeg Kraja a oko njih su noviji doseljenici.
   Na uzvišenijim mestima ove (tamnavske) ravnice nema ni bunara po nekim selima, te se muče bez vode, takva sela su: Tulari, BANJANI, Trlić, ravniji delovi Čučuga i Pambukovice.
   U Tamnavi imamo nekoliko vrsta zemalja (zemlje): Peskuše, krečuše, crnice, smolnice, blaguše, mrtvuše i polojske zemlje.
   Mrtvuša je crvena, tvrda, hladna vodoizdržljiva glina, teška za rad i vodom oslkudeva. Na njoj uspevaju i samo rastu šume, a izvesnih godina mogu i strmni usevi, a ništa drugo ne može. Najlepši primeri mrtvuše su bezvodni delovi Tulara, Batalaga, BANJANA, Svileuha, Trlića i dr.
   Od današnjih sela, koja su postala od ranijih zaselaka je i Kalinovac, koji se odvojio od Banjana – raselica Banjana.
   Kuće imućnijeg Tamnavca je čitavo naselje s mnogim zgradama, poređenim u krug ili na duž. Dom Janka Aškovića iz Banjana, jednog među najimućnijim Tamnavcima, uz glavnu kuću ima još 15 drugih zgrada, i ako nema zadruge.
   Naziv sela Banjani je stranog imena, latinskog ili romanskog porekla. Međutim, Banjani su se ranije zvali Medovac po imenu, koje se danas nalazi očuvano u imenu polja, severo-zapadno od škole.
   Selišta ima svako selo, samo se različito zove. Selišta po nazivu Stare Kuće, Kućerine, Kućišta i Stara voća imaju u BANJANIMA, Subotici (Bariču), Crniljevu, Krtinskoj, Kozarici i dr.
   Stara groblja poznata su pod ovim osobnim imenima: Bobije, Umke i Staro Groblje. U Banjanima se staro groblje naziva Umka. U Banjanima, do Vukićevice, je neko staro groblje, koje se zove Cigansko Groblje, za koje se misli da su u njemu sahranjeni skitači Cigani, kad bi ih kuga zadesila.

   Odgovori

8. 6. februar 2013. u 22:08

   Milodan

   Poreklo famiija-prezimena sela Banjani, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:
   -Aleksići, druga polovina 18. veka, Dubica u Bosanskoj Krajini, Pantelijevdan.
   -Aškivići i Miškovići. Videti Miškovići i Aškovići.
   -Bojići, druga polovina 18. veka, Lopatanj u Podgovini, Jovanjdan.
   -Bukovičići, druga polovina 18. veka, Donja Bukovica u Podgorini, Mala Gospojina.
   -Vesići, druga polovina 18. veka, Gornja Bukovica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Vićentići, druga polovina 18. veka, Kolašin, Sv. Ćirilo i Metodije.
   -Vukovići, posle 1827. godine, Bječuša u Starom Vlahu, Aranđelovdan.
   -Gavrilovići, posle 1827. godine, Pričević u Kolubari, Nikoljdan.
   -Gagići, posle 1827. godine, Srem, Đurđevdan.
   -Damnjanovići, posle 1827. godine, Osat, Tomindan.
   -Dimitrijevići, druga polovina 18. veka, Cvetulja u Rađevini, Nikoljdan.
   -Dojčinovići, posle 1827. godine, Bela Krajina, Đurđevdan.
   -Đorđevići, posle 1827. godine, Lopatanj u Podgorini, Đurđic.
   -Ivkovići, druga polovina 18. veka, Lopatanj u Podgorini, Jovanjdan.
   -Ilići 1, druga polovina 18. veka, Todisavac u Rađevini, Alimpijevdan.
   -Ilići 2, druga polovina 18. veka, Zavlaka u Rađevini, Alimpijevdan.
   -Jovanovići, druga polovina 18. veka, Prilep, Đurđevdan.
   -Jovičići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Jovanjdan.
   -Joksimovići, druga polovina 18. veka, Vragočanica u Podgovini, Nikoljdan, poveća porodica.
   -Keserovići, druga polovina 18. veka, Oglađenovac u Podgorini, Đurđic.
   -Komadinići, posle 1827. godine, Kačer u Starom Vlahu, Jovanjdan.
   -Lazarevići 1, druga polivina 18. veka, Donja Bukovica u Podgorini, Nikoljdan, poveća zadruga.
   -Lazarevići 2, druga polovina 18. veka, Ravnaja u Rađevini, Nikoljdan.
   -Markovići, posle 1827. godine, Banat, Jovanjdan.
   -Miloševići 1*, prva polovina 18. veka, Jadar, Nikoljdan.
   *Predak ovih Miloševića bio je sluga neke stare zamrle porodice, ušao je devojci u kuću od iste porodice, s njom se zarodio i od njega su današnji Miloševići.
   -Miloševići 2, posle 1827. godine, obližnji Orašac, Jovanjdan, uljezi u Aškoviće-Miškoviće.
   -Mihailovići 1, druga polovina 18. veka, Gornja Bukovica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Mihailovići 2, posle 1827. godine, od Sarajeva, Jovanjdan.
   -Miškovići i Aškovići, prva polovina 18. veka, Banjani – okrug rudnički, Jovanjdan.
   -Nenadovići, druga polovina 18. veka, Dragodol u Azbukovici. Đurđic.
   -Ostojići, druga polovina 18. veka, Krasava u Rađevini, Stevanjdan.
   -Petrovići* 1, prva polovina 18. veka, rudnički okrug, Jovanjdan.
   *Petar, predak ovih Petrovića, bio je hajduk i drug Miška iz Banjana, pa kad se ovaj ostavio hajdučije i stalno naselio u ovom selu, tada se i Petar pored njega naselio.
   -Petrovići 2, posle 1827. godine, Bela Krajina, Đurđevdan.
   -Radojičići, druga polovina 18. veka, Osladić u Podgorini, Đurđevdan.
   -Savići, posle 1827. godine, Osat, Đurđevdan.
   -Selenići, posle 1827. godine, Loznica u Kolubari, Ignjatijevdan, zanatlijska porodica.
   -Stanimirovići, druga polovina 18. veka, Šljivova u Rađevini, Nikoljdan.
   -Tomići, posle 1827. godine, Bela Krajina, Nikoljdan.
   -Trifunovići, druga polovina 18. veka, Cerova u Rađevini, Đurđevdan.
   -Cvetkovići, posle 1827. godine, Beograd, Đurđic.

   Odgovori

9. 7. februar 2013. u 22:08

   Milodan

   Sela opštine Ub, Brezovica. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“
   Brezovica je u sredini oblasti, na levoj obali Tamnave i u ravnici, s rasturenim kućama na sve strane, tako da je ovo selo tip razbijenosti, bez ikakvih tragova s malama, džematima ili kakavih drugim formiranjem kuća.
   Močila su jaki i čisti izvori, dublji od živobara, otiču čistom vodom iste temerature kao i susedni vazduh, ne upotrebljavaju se za piće, ali se upotrebljavaju kao močila za lan i konoplju. Ovakvih močila ima u Zabrežju, Urovcima, Piromanu, Broviću, Lisom Polju, BREZOVICI i dr.
   Korito tamnavsko nije jednostavno, nego je na mnogim mestima staračama i očagama izrasecano. U Sovljaku i Vrelu starača se zove Jezava, kojom otiče voda pri povodnjima, inače je prava bara. Ovakvih privremenih i stalnih očaga i starača ima u BREZOVICI i Novacima i one su preko cele godine bogate vodom, koja ne otiče.
   Dolina tamnavska, od početka do kraja, puna je živobara, močila, mlakni i ritova. Zemljišta su navodnjena, ali nikad potolita, već se daju lako kanalistai i ocediti.
   Sela u tamnavskoj ravnici ili su bez mala ili sa malama, koje se zovu krajevima, u kojima su kuće neobično rasturene i daju tip nemačkog sela. Sve kuće su rasturene s imanjima oko kuća i na sve strane, s malim ograđenim okućnicama i s prostranim predvorom, koji služi za ulaz u kuću i držanje domaće stoke. Sa zapadne ili severne strane je kakav zabrančić s voćem, gde se drži sitnija stoka. Ovakva sela prevlađuju u oblasti i njih je najviše u sredini oblasti: Grabovac, BREZOVICA, Novaci, Vrelo, Stubline, Ljubinić itd…
   Selo, koja su postali zaseoci od drugih sela pre 200 (sada 300) godina, između ostalih, je i Brezovica koja se odvojila – raselica sela Vrelo.

   Poreklo famiija-prezimena sela Brezovica, opština Ub:
   Prezime-kada su doseljeni-odakle su doseljeni-Krsna slava-napomena:

   -Vučetići, posle 1827. godine, Vrelo (valjevsko), Nikoljdan, Brezovčani i susedni vreljanski Vučetići su ista porodica.
   -Gavrići, posle 1827. godine, Dragijevica u Podgorini, Đurđic. Ova familija je ista kao Gavrići u Sovljaku s tim što su Gavrići iz Brezovice uljezi u Beljakoviće.
   -Grujučići, posle 1827. godine, Beomužević u Podgorini, Jovanjdan. Ista porodica kao i Grujučići u Pambukovici.
   -Živkovići, posle 1827. godine, Gornja Bukovica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Ivanovići, posle 1827. godine, Babina Luka u Kolubari, Đurđic.
   -Jerotići i Sokići. Videti Sokići i Jerotići.
   -Joksimovići, posle 1827. godine, Pambukovica, Nikoljdan, uljezi u Jerotiće, Joksimoviće.
   -Maksimovići, posle 1827. godine, Bresnica, Jovanjdan, uljez u Jerotiće-Maksimoviće.
   -Markovići, posle 1827. godine, Dragijevica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Milovanovići, posle 1827. godine, Dragijevica u Podgorini, Jovanjdan.
   -Nedeljkovići, posle 1827. godine, Dragijevica u Podgorini, Lazarevdan, uljezi u Nedeljkoviće-Jerotiće.
   -Novakovići, posle 1827. godine, obližnji Trlić, Nikoljdan, dovodci.
   -Pavlovići, posle 1827. godine, Dragodo u Azbukovici, Đurđic, uljezi u Pavloviće-Jerotiće.
   -Petrovići 1, posle 1827. godine, Bobova u Podgorini, Nikoljdan, uljezi u Jerotiće.
   -Petrovići 2, posle 1827. godine, susedni Sovljak, Đurđic, dovodci.
   -Sakići, posle 1827. godine, Stara Reka u Podgorini, Nikoljdan, uljezi u Jerotiće.
   -Simići, posle 1827. godine, Gornja Bukovica u Podgorini, Đurđevdan.
   -Sokići i Jerotići*, prva polovina 18. veka, Brezna – okrug rudnički, Aranđelovdan.
   *Po pričanju uglednog starca Milovana Sokića, Jerotići su s Kosova, od Prištine, prvi put naseljeni u Brezni, odakle su u 6 porodica došli na Ub, pa dve ostale na Ubu a 4 došle u ovo selo, stvorile ga i naselile u velikoj davnini. Jerotićima se Brezovčani ne zovu, ali se zovu i radi rođakaju s ubskim Jerotićima, koji su se pre 20 godina (krajem 19. veka, op. Milodan) iselili s Uba.
   -Stankovići, posle 1827. godine, Osat, Đurđevdan.
   -Cvejići, posle 1827. godine, obližnje Čučuge, Jovanjdan, uljezi u Jerotiće.
   -Čolići, posle 1827. godine, Vragočanica u Podgorini, Nikoljdan.

   Odgovori

   • 1. mart 2024. u 02:13

     Ostojić

     Stankovići iz Brezovice i Ostojići iz Novaka su direktan rod – naši preci Ostoja (stariji) i Stanko (mlađi) su se doselili iz Bosne pre 1827, prvo u Vrelo, a zatim u Novake, odakle je Stanko prešao u Brezovicu. Đed Ostoja, koji je inače bio prota u Bosni, je ostao u Novacima. Od Njegovog potomka potiče Milica Ostojić, od koje ide loza Mitrovića iz Novaka. Od naših Ostojića ima još u Ljigu, okolini Užica, Brodarevu, Beogradu, Vrulji, a poreklo nam je iz Crne Gore. Što se tiče prezimena DŽUMBIĆ, tako nešto ne postoji, oni su DŽOmbići, baba mi je bila Džombić pa mogu sa sigurnošču da tvrdim. Od njih su Teodosijevići, kojih isto nema na spisku. Obe familije su mnogo izginule u ratovima. Najčuveniji je Ivan Ostojić, nosioc Karađorđeve zvezde sa duplim mačem, sahranjen na Zejtinliku.

     Odgovori

10. 8. februar 2013. u 21:00

    Milodan

    Sela opštine Ub, Vrelo. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“
    Vrelo je u sredini Tamnave, na levoj obali reke i do Banjana, neravno ali ne i brdovito selo, s kućama razmeštenim u poveće džemate, koje su na sve strane račva od glavnog seoskog izvora (vrela) Rašća. Seoski džemati su: Staro Vrelo, zapadni deo sela do Banjana, Ždralovica, jugo-zapadni deo do Brezovice, Potok, zapadno od Rašća između oba gornja džemata, Donji kraj istočno od Rašća do Sovljaka i Lipovica, severni deo do Orašca.
    Korito Tamnave nije jednostavno, nego je na mnogim mestima staračama i očagama izrasecano. U Sovljaku i Vrelu starača se zove Jezava, kojom otiče voda pri povodnjima, inače je prava bara.
    Na Tamnavskoj ravnici nalaze se mestimična ulegnuća okruglog ili eliptičnog oblika, koja su nekada bila ili su danas ispunjena atmosferskom bistrom vodom i narod ih zove jezerima. Jezera po Orašcu, Lipovici, VRELU, Ljubiniću i drugim susednim susednim selima su izvan ograda i pored seoskih puteva, da bi se i drugi seljaci, kao i putnici, mogli njima služiti i da bi mogli pojiti stoku ne pojedinačno nego u grupama. Uz Tamnavu u selima Vrelu i Sovljaku postoji bara Ždralovica u postoru od 15 ha, je ulegnuće u tamnavskom koritu, koje pune vreljanski izvori. Ždralovica je obrasla barskim biljem, zimi mlaka i ne mrzne, puna vode i otiče očagom Jezavom u Tamnavu. Drugih većih bara u Tamnavi nema.
    Sela nemaju šuma oko kuća nego po krajevima njiva i po dolinama reka. Sudnice, škole, crkve mehane nisu u sredini sela, čiji naziv nose, nego na putu i središtu, koje služi za više obližnjih sela. Takva su sela: Svileuha, VRELO, Radljevo, Tulari, Brgule, Nepričava, Jabučje itd…
    Imanja starih manastira i crkava, koje su danas u ruševinama, prešla su u svojinu pojedinih seljaka ili pojedinih krajeva sela. Vrelo je staru crkvu u Starom Vrelu ogradilo, a uz nju i staro groblje i izvor, smatra se danas kao svojinu celog sekla.
    u Vukovim haračkim tefterima pominju se kao zaseoci: Koren u Družetiću i Jautana u Goloj Glavi, ali nisu bili zaseoci ni onda ni danas, jer ih tim imenom od njihovih seljaka ne zove. Vrhovi u Skeli, Staro Vrelo u Vrelu, Pljoštara u Drenu…. jesu veće male, koje bi se, kad bi se njihova imanja izdvojila od ostalog sela, mogle nazvati zaseocima, a vremenom i selima.
    Imena sela, koja bi opominjala na osobine vode su: VRELO, Stubline, Stublenica, Kladnica, Ušće, Stubla.
    Stari valjevski put nije išao današnjim putem. U oblast je ulazi na karauli, odatle vencem silazio varošici Ubu, odatle u Sovljaku prelazio Tamnavu, pa preko Vrela, Takova, Ljubinića, Joševe, Lončanika, Trstenice i Stublina prelazio u istom selu Kolubaru, na Carevom Brodu. Novakovićev nepoznati putnik Rus u 16. veku prošao je istim putem, gde u svom beznačajnom putopisu veli, da je od Karaule do Stublina išao kroz šumske krajeve. Ovaj put u Vrelu delio i jedan krak koji je odatle išao preko Orašca i drugih posavskih sela pravo na sever, ka reci Savi gde je u Skeli (skelom) prelazilo u Kupinovo.
    Treba videti selo Grabovac i njegovu okolinu, treba upoznati ma kog seljaka i s njime se pustiti u razgovor, gde se odmah može saznati, da i u selu i po okolini ima dosta đulića, kremenja i raznog kamenitog i glinenog oruđa. Kad s proleća i s jeseni sela: Vrelo, Ljubinić, Joševa i Takovo razoravaju svoju Lokvu, redak je slučaj da se ne izore po koji đulić, sudić ili kremen.
    Starost pojedinih sela utvrđuje se i očuvanim pismenim dokazima. U spisku valjevsje eparhije od 1735. godine od tamnavskih sela pominje se, između ostalih starih sela i Vrelo iz čega proizilazi da je Vrelo, po predanju, na ovim prostorim uz još neka sela iz te oblsti staro preko 300 (sada 400) godina. Svojevremeno se od Vrela odvojilo selo Brezovica, raselica Vrela.

    Odgovori