O porodici kompozitora Kornelija Stankovića (1831-1865)

10. avgust 2021.

komentara: 3

Poznati, Umetnici

Kornelije Stanković, prvi srpski školovani kompozitor, melograf, dirigent i pijanista, rođen je 23. avgusta 1831. godine u srpskoj četvrti Tabanu u Budimu, u porodici bivšeg sudije Georgija Stankovića i Sofije, ćerke Konstantina Kuka. Kršten je pet dana kasnije pod imenom Kornilij u hramu Sošestvija sv. Duha u Budimu, a kuma mu je bila strina pisca Jakova Ignjatovića, Teodosija Ignjatović.

Kornelije Stanković, litografija Anastasa Jovanovića (Biblioteka Matice srpske FG I 6/1)
Upisano rođenje i krštenje Kornelija Stankovića

Porodica Stanković spada u red najuglednijih srpskih porodica u Budimu. Često su joj sveštenici dodavali plemićko „ot“ ali za sada nismo utvrdili da li je porodica nosila plemićku titulu. Birov u Budimu 1718/1719. godine bio je Stanko Todorović za kojeg Dušan Popović navodi da je „izgleda rodonačelnik porodice Stanković“. Stanko Todorović je bio rodom iz Kruševca, po zanimanju je bio tačadžija i trgovac. Početkom 19. veka u matičnim knjigama se sreću senator Joanikije Stanković, krojač Branko Stanković, sudija Mihail ot Stanković, sudija Georgije Stanković itd.

Georgije Stanković, Kornelijev otac, bio je sudija u periodu od 1820. do 1826. godine, a 1826. godine je bio i direktor srpske škole. Po zanimanju je bio trgovac. Imao je dva braka i obe supruge su mu se zvale Sofija. Prva supruga je preminula 14. septembra 1810. godine nakog čega se oženio sa Sofijom (1793-1.12.1841), ćerkom Konstantina i Sofije (1764-1839) Kuk iz Budima.

Upisano venčanje Kornelijevih roditelja, Georgija Stankovića i Sofije Kuk 1811. godine

U prvom braku je imao Georgija († 1819), Josifa (1802-1868), Mariju udatu 1825. godine za Gavrila Bozitovca iz Budima, i Ekaterinu udatu 1828. godine za Jovana ot Rogulić iz Iriga, i Julijanu (1810-1811).

U drugom braku je imao Aleksandra (1813-1836), Konstantina (1815-1835), Stefana (1817-1838), Nauma (1818), Mihaila (1819), Judit (1820-1866) udatu 1841. godine za Arona ot Mocika iz Sentmikloša, zatim Jovana (1823-1852), Gavrila (1825), Nikolaja (1827-1843) i Kornelija (1831-1865).

Kornelijev otac Georgije je preminuo 17. juna 1832. godine u starosti oko 50 godina. Kornelijeva majka Sofija je preminula 1. decembra 1841. godine nakon čega su brigu o Korneliju preuzeli sestra i brat.

Upisana smrt Georgija Stankovića, 1832. g.
Upisana smrt Sofije Stanković, 1841. g.

Kornelijev najstariji brat Josif (1802-1868) se venčao 1842. godine sa udovicom Jelenom Rozmir (1810-1866) sa kojom je imao Georgija (1843-1902), Pavlinu (1845) i Anastasiju (1846-1917). Anastasija se udala za Georgija Nedeljkovića iz Novog Sada. Georgije i Anastasija Nedeljković su 1899. godine dobili na lutriji glavnu nagradu od 150.000 kruna. Od tog iznosa 126.000 kruna su zaveštali za srpske narodne, prosvetne i privredne potrebe. Osnovali su fondaciju za pomaganje siromašnih srpskih spisatelja. Obavezali su Maticu srpsku da upravlja fondacijom i odlučuje kome će biti data pomoć. Odredili su da pomoć u novcu mogu dobiti siromašni, oboleli i ostareli srpski književnici.

Aleksandar Stanković (1813-1836) je preminuo kao “pri visokoj kraljevskoj kamer. koncert. praktikant”(!), Stefan (1817-1838) kao praktikant prava, Jovan (1823-1852) kao zanatlija – staklar, a Nikolaj (1827-1843) kao “slušatelj 5. latinske škole”. O Naumu (1818), Mihailu (1819) i Gavrilu (1825) nismo našli više podataka.

Kornelije Stanković je preminuo 16. aprila 1865. godine u Budimu.

Upisana smrt Kornelija Stankovića 1865. g.
Avatar photo

Autor članka:
Radovan Sremac

Radovan Sremac je rođen 1982. godine. Osnovnu i srednju školu je završio u Šidu. Diplomirao na Odeljenju za arheologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu. U periodu 2009-2013. bio je zaposlen kao kustos-arheolog u Galeriji slika „Sava Šumanović“ Šid. Obavljao funkciju direktora pomenute ustanove 2011-2012. god. U periodu od 2014. do 2017. godine bio je zaposlen u Zavičajnoj arheološkoj zbirci pri Narodnoj biblioteci „Simeon Piščević“ Šid kao kustos-arheolog, a od 2018. godine u Muzeju naivne umetnosti „Ilijanum” Šid. Zvanje višeg-kustosa je stekao 2017. godine. Član je Srpskog arheološkog društva od 2007. godine. Istraživačko interesovanje se kreće od arheologije rimskih provincija Centralnog Balkana, preko istorije Vojvodine 18-20. veka do genealogije. Autor je izložbi: „Gradina na Bosutu“ namenjene za gostovanje u zemljama regiona (2017), muzejske postavke Crkvene riznice Srpskog pravoslavnog arhijerejskog namesništva Šidskog (2016), „Gradina na Bosutu“ u Zavičajnom muzeju u Rumi (2015), „U zaleđu prestonice – Opština Šid u kasnoj antici“ u Galeriji slika „Sava Šumanović“ Šid (2012), „Sava Šumanović – lično, porodično, nacionalno“ u Galeriji slika „Sava Šumanović“ Šid (sa gostovanjem u Muzeju savremene umjetnosti Republike Srpske u Banja Luci i u Domu vojske Srbije u Beogradu) (2012), „Nit koja nas veže" u Muzeju naivne umetnosti „Ilijanum" Šid itd. Autor je 33 monografije i preko 90 radova u serijskim publikacijama. Za svoj rad je nagrađen Višnjićevom nagradom u kategoriji mladih stvaralaca u kulturi za 2010. godinu, Šestodecembarskom Zahvalnicom Opštine Šid (2015), priznanjem gradonačelnika Haife (Izrael) za naučno-istraživački rad o istoriji jevrejskih zajednica u Srbiji (2015) i priznanjem Ministarstva spoljnih poslova Izraela za širenje i unapređivanje srpsko-izraelskog prijateljstva (2016).

Naredni članak:
Prethodni članak:

Komentari (3)

Odgovorite

3 komentara

  1. 19. avgust 2021. u 06:18

    Jedan pismen, za razliku

    Muškarac može da oženi SE(BE) nekOM ženOM, a nikako da “oženi nekU ženU”.

    Koliko puta to treba da se ponovi da bi se utuvilo u glave nepismenih?

    Odgovori

    • 19. avgust 2021. u 06:41

      Radovan Sremac

      A da se vi pismeni usaglasite već jednom oko pravopisa jer mi nepismeni ne možemo više da vas povatamo ko je u pravu a ko ne

      Odgovori

  2. 28. novembar 2023. u 14:47

    Vasa

    Sjajan članak! Imate li nekih informacija o Kornelijevim potomcima?

    Odgovori