Svrljig i okolna sela

11. jun 2012.

komentara: 51

Zavičaj - sela i gradovi

Opština Svrljig:

Beloinje, Burdimo, Bučum, Varoš, Vlahovo, Galibabinac, Gojmanovac, Grbavče, Gulijan, Guševac, Davidovac, Drajinac, Đurinac, Željevo, Izvor, Kopajkošara, Labukovo, Lalinac, Lozan, Lukovo, Manojlica, Merdželat, Mečji Do, Niševac, Okolište, Okruglica, Palilula, Periš, Pirkovac, Plužina, Popšica, Prekonoga, Radmirovac, Ribare, Svrljig, Slivje, Tijovac, Crnoljevica i Šljivovik.

Naredni članak:
Prethodni članak:

Komentari (51)

Odgovorite

51 komentara

  1. 30. novembar 2016. u 19:48

    vojislav ananić

    MANOJLICA (406 st.), ratarsko (67,7% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje razbijenog tipa, između Tiovice (740 m), Planinice i Gabra (747 m), na (450 m) dolinskim stranama Manojličke reke, pritoke Svrljiškog Timoka, koja izvire u ataru na mestu zvanom Ždrelo, 18 km istočno od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.211 ha. Podeljena je na 11 mahala (Đorđinci, Taninci, Džukljarci, Tulubanci, Miljkovci, Tošonci, Pećinci, Salilo, Mala, Selo i Rosulja). Spada u stara naselja. Pominje se u turskom popisu iz XV v. zajedno sa selom Brezovče, koje je imalo 37 kuća, 2 udovice i 8 neoženjenih. St. je srpsko (slavi Spasovdan i dr.). Indeks demografskog starenja (15) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 4,2 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Sv. caru Konstantinu i carici Jeleni izgrađena je početkom XIX v., a u selu se nalazi i zavetni krst na mestu Borovac. Elektrificirana je 1965, a vodosnabdevanje je individualno (česme i kopani bunari).

    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  2. 30. novembar 2016. u 19:49

    vojislav ananić

    MERDŽELAT (218 st.), ratarsko (46,3% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (400 m) asimetričnim dolinskim stranama neogene doline Široka Ornica, JZ od regionalnog puta Svrljig-Popšica, 4 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 613 ha. Deli se na dve mahale: Gornju i Donju. Ubraja se u stara naselja. Prvi pisani pomen datira iz XV v. St. je srpsko (slavi Sv. Nikolu i dr.). Indeks demografskog starenja (j5) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 2,2 (1991). Električno osvetljenje dobija 1964, a vodosnabdevanje je individualno (česme i kopani bunari).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  3. 30. novembar 2016. u 19:49

    vojislav ananić

    MEČJI DO (92 st.), ratarsko (58,7% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (450 m) dolinskim stranama Belice, pritoke Svrljiškog Timoka, u vrtačastom udubljenju između Popovačkog trapa (573 m), Izlaza (553 m) i Dela (570 m), s obe strane lokalnog put prema Varoši i Svrljigu, 14 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 455 ha. Pominje se i pod imenom MečiDo. Deli se na dve mahale: Iznad i Ispod puta. Spada u stara naselja. Prvi pisani pomen o selu datira iz XV v., kada broji 32 kuće. St. je srpsko (slavi Spasovdan i dr.). Indeks demografskog starenja (D) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 4,5 (1991). U selu se nalazi stari kameni krst, gde se meštani okupljaju na Spasovdan i Uskrs. Struju dobija 1966, a vodom se snabdeva sa česmi, izvora i preko lokalnog vodovoda.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  4. 30. novembar 2016. u 19:50

    vojislav ananić

    NIŠEVAC (607 st.), ratarsko-stočarsko (40,2% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (350 m) levoj strani Svrljiškog Timoka, u podnožju Bogdanice (792 m) i Malog vrha (664 m), pored železničke pruge Niš-Svrljig-Zaječar, 6 km severno od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.494 ha. U blizini sela nalazila se Svrljiška banjica, koja se prvi put pominje 1565. pod nazivom Banja (u istorijskim izvorima poslednji put se navodi u Požarevačkom ugovoru o miru 1718). N. spada u stara naselja. Pominje se u turskom popisu s kraja XV v., kada broji 53 kuće i 2 neoženjena. St. je srpsko (slavi Sv. Iliju i dr.). Indeks demografskog starenja (j5) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 2,9 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Sv. Iliji sazidana je 1890. god. Električno osvetljenje dobija 1968, a vodom se snabdeva iz kopanih bunara, sa česmi i preko lokalnog vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ, staru Grgurovu vodenicu, koju meštani nazivaju “Turska vodenica” i dr.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  5. 30. novembar 2016. u 19:51

    vojislav ananić

    OKOLIŠTE (237 st.), ratarsko (61,6% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje razbijenog tipa, na (500 m) Svrljiškoj površi i dolinskim stranama Viševske reke, iz Borišpog kraka Svrljiškog Timoka, 15 km istočno od Svrljiga. Površina atara iznosi 723 ha. Objedinjuje devet mahala (Selo, Kozjanci, Goloigrini, Mikinci, Puškari, Đenini, Slatina, Gorolomci i Sibinci). Ubraja se u stara sela. Pominje se u XV v. (29 kuća i 2 neoženjena). Prvobitno naselje zbijenog tipa vremenom je transformisano u razbijeno. Formirano je na mestu Selište, odakle je premešteno na sadašnju lokaciju, u mahalu Selo. Krajem XIX v. počelo je preseljavanje meštana na okolne ”pojate” – privremene stočarske kolibe. St. je srpsko (slavi Spasovdan i dr.). Indeks demografskog starenja (k) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 2,8 (1991). U selu se nalazi staro crkvište posvećeno Sv. Iliji, u čijoj blizini je istoimeni zatvoreni rudnik mrkog uglja. Električnu energiju dobija 1961, a vodosnabdevanje je individualno (česme i kopani bunari).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  6. 30. novembar 2016. u 19:52

    vojislav ananić

    OKRUGLICA (301 st.), ratarsko (57,5% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (450 m) kosi pravca prostiranja SZ-JI, koja se blago spušta ka dolini Svrljiškog Timoka, pored regionalnog puta Svrljig-Bela Palanka, 11 km JI od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.139 ha. Obuhvata devet mahala (Samoglavci, Maslarci, Gelinci, Turci, Brćinci, Racini, Grci, Šumarci i Žarkovci). Ubraja se u stara naselja (pominje se 1478. i 1481. – 53 kuće i 11 neoženjenih). St. je srpsko (slavi Đurđevdan i dr.). Indeks demografskog starenja (d) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 5,4 (1991). Kod kamenog krsta, u blizini seoskog groblja, meštani se okupljaju (pale sveće i ručavaju) u praznične dane. Struju dobija 1968, a vodom se snabdeva sa izvora, iz kopanih bunara i preko lokalnog vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ, hotel (odmaralište) – vlasništvo EI iz Niša i dr.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  7. 30. novembar 2016. u 19:52

    vojislav ananić

    PALILULA (101 st.), ratarsko (21,8% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (350 m) levoj strani Svrljiškog Timoka, s obe strane železničke pruge Niš-Zaječar, 11 km severno od Svrljiga. Površina atara iznosi 386 ha. Povezuje tri fizionomska dela (Tominci, Mala ispod puta i Mala iznad puta). Spada u stara naselja. Osnovana je u blizini Gole planine na čijem vrhu se nalaze ostaci starog grada Svrljiga. St. je srpsko (slavi Trojice, Sv. Nikolu i dr.). Indeks demografskog starenja (kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 14 (1991). Kod stare zadružne zgrade, u središtu sela, nalazi se zavetno mesto obeleženo kamenim krstom u čijem vrhu je urezana 1879. god. Struju dobija 1962, a vodom se snabdeva sa izvora, iz bunara i preko mesnog vodovoda. Ima železničku stanicu.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  8. 30. novembar 2016. u 19:53

    vojislav ananić

    PERIŠ (300 st.), ratarsko (67,7% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, u podnožju Svrljiških planina (1334 m), na (550 m) dolinskim stranama (veći deo na desnoj) Turije, koja ponire nizvodno od sela – ponor Pandiralo, i posle 660 m ponovo izbija na površinu, 21 km JZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.845 ha. U ataru, nizvodno od naselja, sastaju se reke: Turija, Viševska (Okoliška) i Manojlička, koje čine Svrljiški Timok. Podeljen je na osam mahala (.Popovci, Kartinci, Kitke, Andonovci, Ulica, Nugrinci, Krs i Drumarci). Pripada starim naseljima. Prvi put se pominje u drugoj polovini XV v. (turski popis Vidinskog sandžaka). Kroz istoriju više puta menja mesni položaj: osnovan je na mestu Popovci, odakle je premešten na lokalitet Staro selo, pa na sadašnju lokaciju (premeštanje je započeto između I i II svetskog rata). St. je srpsko (slavi Uskrs i dr.). Indeks demografskog starenja (j5) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 4,8 (1991). U ataru na mestu Ostrac se nalaze ostaci stare pravoslavne crkve nepoznate starosti. Elektrificiran je 1963, a vodosnabdevanje je individualno (izvori, kopani bunari i česme).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  9. 30. novembar 2016. u 19:53

    vojislav ananić

    PIRKOVAC (56 st.), ratarsko (73,2% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (350 m) jezerskoj terasi sa leve strane Bele reke, 22 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 413 ha. Povezuje četiri mahale sa rodovskim nazivima (Vidojkovci, Laškovci, Nešinci i Minci). Spada u stara sela o čemu svedoči, između ostalog, i pravoslavna crkva posvećena Sv. Arhangelu podignuta u vreme Nemanjića (obnovljena 1857, paljena od Turaka 1876). Manastir Sv. Arhangela sa jednom kućom pominje se 1479-1481, u jednom od prvih turskih popisa okoline Svrljiga. St. je srpsko (slavi Đurđevdan, Sv. Arhangela i dr.). Indeks demografskog starenja (k) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 7,3 (1991). Elektrificiran je 1970, a vodom se snabdeva sa česmi, iz kopanih bunara i preko lokalnog vodovoda.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  10. 30. novembar 2016. u 19:54

    vojislav ananić

    PLUŽINA (587 st.), ratarsko (64,4% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (500 m) dodiru pobrđa i oboda Svrljiške kotline, sa zaleđem od ogoljenog krasa, 10 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.706 ha. Prostire se u uporedničkom pravcu. Podeljena je na 13 ”krajeva” sa porodičnim imenima (Zverci, Bogdanići, Stojčići, Mušičkini, Kičamci, Dejanovci, Čorbinci, Masadžici, Radokanovi, Pujići, Grinići, Doselci i Belorajarci). Formirana je na mestu sa tragovima ranije naseljenosti (ostaci “latinskog groblja”), pored značajnog karavanskog puta, gde je pronađen miljokaz Trebonijana Gala, sa ostacima druma i zidina koje su 1860. bile znatno razorene i uništene. Prvobitno naselje osnovano je na lokalitetu Staro Selište, odakle je premešteno na mesto Kulišta, pa potom na današnju lokaciju. Pominje se u turskim popisnim defterima iz 1478. i 1481. pod nazivom Boluzina (38 kuća i 16 udovica). St. je srpsko (slavi Sv. Jeremiju i dr.). Indeks demografskog starenja (18) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 4,8 (1991). Električno osvetljenje dobija 1958, a vodosnabdevanje je individualno (česme i kopani bunari).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori
1 2 3 4 5