Svrljig i okolna sela

11. jun 2012.

komentara: 51

Zavičaj - sela i gradovi

Opština Svrljig:

Beloinje, Burdimo, Bučum, Varoš, Vlahovo, Galibabinac, Gojmanovac, Grbavče, Gulijan, Guševac, Davidovac, Drajinac, Đurinac, Željevo, Izvor, Kopajkošara, Labukovo, Lalinac, Lozan, Lukovo, Manojlica, Merdželat, Mečji Do, Niševac, Okolište, Okruglica, Palilula, Periš, Pirkovac, Plužina, Popšica, Prekonoga, Radmirovac, Ribare, Svrljig, Slivje, Tijovac, Crnoljevica i Šljivovik.

Naredni članak:
Prethodni članak:

Komentari (51)

Odgovorite

51 komentara

  1. 30. novembar 2016. u 19:34

    vojislav ananić

    BELOINJE (415 st.), ratarsko (58,1% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (400 m) južnom obodu Svrljiške kotline, pored desne strane regionalnog puta Svrljig-Bela Palanka, 5 km JI od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.378 ha. Deli se na pet ”krajeva” sa rodovskim nazivima (Živkovci, Raškovići, Dinini, Brankovići i Šodini). Kroz selo protiče Beloinjski potok, pritoka Svrljiškog Timoka. Spada u stara naselja. Više puta kroz istoriju menja topografski položaj. Osnovano je na lokalitetu Stari dom, pa premešteno na lokalitet Podzarine, a odatle na današnju lokaciju. Pominje se 1454. u turskom popisu kao nenaseljena mezra pod nazivom Belohna, a potom 1560. pod imenom Gorne Belohne. St. je srpsko (slavi Sv. Marka i dr.). Indeks demografskog starenja (C) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 2,2 (1991). Pored sela, ispod jakog vrela kod vodenice, nalaze se ruševine crkvice Sv. Marka. Elektrificirano je 1961, a vodom se snabdeva sa izvora, česmi i preko lokalnog vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ i dr.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  2. 30. novembar 2016. u 19:35

    vojislav ananić

    BURDIMO (601 st.), ratarsko (63,6% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje razbijenog tipa, na (580 m) dolinskim stranama Burdimske reke, koja se sastaje sa Izvorskom rekom i uliva kao desna pritoka u Svrljiški Timok, između Sladunice (751 m) i Đigosa (758 m), 12 km istočno od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.399 ha. Deli se na 11 mahala (Vretenci, Kojčšievi, Šuma, Gajinci, Podinci, Nenici, Dugalinci, Bušinci, Vasilijiči, Malenovci i Joginci). Spada u stara sela. Prvobitno naselje osnovano je na Selištu, odakle je premešteno na današnju lokaciju. Pominje se u turskim popisima 1478. i 1481. (32 kuće). St. je srpsko (slavi Spasovdan i dr.). Indeks demografskog starenja (C) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 5 (1991). Poseduje staro crkvište Martina zavetina. Struju dobija 1960, a vodom se snabdeva sa česmi, iz kopanih bunara i preko lokalnog vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ, MK za tri naselja (B., Bučum i Tijovac) i dr.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  3. 30. novembar 2016. u 19:36

    vojislav ananić

    BUČUM (185 st.), ratarsko (48,6% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (580 m) Svrljiškoj površi, između Đigosa (758 m), Planinice (694 m), Vrha (769 m), Osmakovog dela (647 m) i Gložja (696 m), 11 km istočno od Svrljiga. Površina atara iznosi 813 ha. Obuhvata šest fizionomskih delova (Selo, Dignimagarci, Petkovci, Gornji kraj, Podina i Pavlovci). Kroz selo protiče potok koji nastaje od dva manja potočića, od kojih jedan nastaje sa izvora Bela voda, a drugi od izvora Slatina. Spada u stara sela. Pominje se u XV v., u turskom popisu Vidinskog sandžaka. Prvobitno naselje osnovano je na lokaciji današnjeg centra sela. Krajem XVIII i početkom XIX v. počelo je premeštanje (iseljavanje) pojedinih rodova na okolne ”pojate” – privremena stočarska naselja. St. je srpsko (slavi Sv. cara Konstantina i caricu Jelenu i dr.). Indeks demografskog starenja (15) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 8,2 (1991). Električno osvetljenje dobija 1961, a vodom se snabdeva iz kopanih bunara, sa česmi i preko lokalnog vodovoda.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  4. 30. novembar 2016. u 19:37

    vojislav ananić

    VAROŠ (261 st.), ratarsko (46% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (420 m) obodu Svrljiške kotline, između Bogdanice (792 m), Kuline (505 m) i Ropalja (792 m), 11 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 1.160 ha. Deli se na devet grupa rodovskih kuća (mahala) – Vlasi, Petrovci, Miloinci, Pavlovci, Marjanovci, Rakinci, Matinci, Nikodinci i Todorovci. Spada u stara sela. Osnovana je u neposrednoj blizini ruševina starog Svrljiga. Pominje se tokom XV v. u turskim defterima Vidinskog sandžaka. St. je srpsko (slavi Trojice i dr.). Indeks demografskog starenja (j5) kreće se u rasponu od 0,8 (1961) do 38 (1991). U selu se nalaze tri zavetna mesta (kameni zapisi) posvećena Sv. Nikoli, Sv. Trojici i Sv. Pantelejmonu. Elektrificirana je 1966, vodom se snabdeva iz bunara, sa česmi i preko lokalnog vodovoda. Sedište je MK za tri naselja (V., Mečji Do i Palilula).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  5. 30. novembar 2016. u 19:38

    vojislav ananić

    VLAHOVO (255 st.), ratarsko (65,9% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje razbijenog tipa, na (550 m) dolinskim stranama potoka koji nastaje od vrela Grlo, između Careve glave (774 m), Tijovica (740 m) i Gabora (774 m), 20,5 km istočno od Svrljiga. Površina atara iznosi 938 ha. Prostire se u meridijanskom pravcu. Objedinjuje devet ”krajeva” (Centar sela, Krivomalci, Špkarci, Pladništani, Cacin del, Rosulja, Malo Vlahovo, Blato i Drum). Formirano je na lokalitetu Selište, odakle je premešteno na današnje mesto. Prvobitno naselje zbijenog tipa, krajem XIX v. transformisano je u razbijeni, kada su se pojedini rodovi preseljavali na okolne ”pojate” – sezonske stočarske kolibe. Pominje se 1478. i 1481. u turskim defterima Vidinskog sandžaka. St. je srpsko (slavi Đurđevdan i dr.). Indeks demografskog starenja (15) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 6,4 (1991). Električno osvetljenje dobija 1965, a vodosnabdevanje je individualno (kopani bunari, izvori i česme).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  6. 30. novembar 2016. u 19:39

    vojislav ananić

    GALIBABINAC (488 st.), ratarsko (84,6% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (700 m) SI obodu Svrljiške kotline i padinama Device (1187 m), 23 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 2.951 ha. Podeljen je na 15 grupa rodovskih kuća {Karčinci, Krljinci, Matevci, Midinci, Veličkovci, Vidinci, Katići, Videnovci, Rašinci, Dedićevci, Ivkovci, Petrovci, Zmijarci, Šakerci i Simonovci). Pripada starim selima. Pominje se 1478. i 1481. u turskim defterima Vidinskog sandžaka. Prvobitno naselje osnovano je na mestu Selište, odakle je premešteno na sadašnju lokaciju. St. je srpsko (slavi Spasovdan i dr.). Indeks demografskog starenja (15) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 22,4 (1991). U selu se nalaze dva crkvišta neutvrđene starosti, koja u narodnoj tradiciji imaju poseban kultni značaj: na ulazu u selo, sa ukopanim krstom, i u središtu naselja, gde je kapela sa ukopanim krstom od kamena, Električno osvetljenje dobija 1966, a vodom se snabdeva sa česmi, iz kopanih bunara i preko lokalnog vodovoda. Ima MK i dr.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  7. 30. novembar 2016. u 19:39

    vojislav ananić

    GOJMANOVAC (137 st.), ratarsko (62,8% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (300 m) dolinskim stranama Gojmanovačkog potoka, pritoke Labukovske reke, sa priključkom (2 km) na regionalni put Svrljig-Aleksinac, 23 km SZ od Svrljiga. Površina atara iznosi 660 ha. Deli se na pet razređenih ”krajeva” sa rodovskim imenima (Kolenikšci, Nikolinci, Taninci, Jocinci i Stojanovci). Ubraja se u stara sela. U turskim defterima iz 1478. i 1481. navodi se pod nazivom Gojmanovče. St. je srpsko (slavi Trojice i dr.). Indeks demografskog starenja (15) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 17 (1991). Struju dobija 1970, a vodom se snabdeva sa česmi, iz kopanih bunara i preko lokalnog vodovoda.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  8. 30. novembar 2016. u 19:40

    vojislav ananić

    GRBAVČE (758 st.), ratarsko (57% agrarnog st.), ranije stočarsko-ratarsko, seosko naselje zbijenog tipa, na (550 m) zaravni u podnožju Kalafata (837 m) i stranama Grbavačke reke, između Graca (609 m), Liljaka (727 m) i Bajtarice (724 m), 13 km zapadno od Svrljiga. Površina atara iznosi 2.919 ha. Obuhvata pet mahala (Gornja, Donja, Lazarevac, Despotovac i Stanići). Pripada starim selima. Pominje se u turskim defterima iz XV v. St. je srpsko (slavi Sv. Jeremiju i dr.). Indeks demografskog starenja (c) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 5,9 (1991). U selu se nalazi crkvište Sv. Lazara sa ostacima stare crkve (delimično obnovljena 1923) i hram Sv. Trojice podignut pre I svetskog rata na temeljima stare crkve. Struju dobija 1964, a vodosnabdevanje je individualno (česme i lokalni vodovod). Ima četvororazrednu OŠ, MK, autobusku stanicu, otkupnu stanicu za krupnu i sitnu stoku i dr.
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  9. 30. novembar 2016. u 19:41

    vojislav ananić

    GULIJAN (301 st.), stočarsko-ratarsko(80,4% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (530 m) dolinskim stranama Gulijanske reke i dodiru pobrđa i oboda Svrljiške kotline, u podnožju Zelenog vrha (1334 m), 14 km JI od Svrljiga. Površina atara iznosi 2.336 ha. Objedinjuje pet fizionomskih delova (Gornji kraj, Mala, Cvetkovci, Centar sela i Kusi del). Ubraja se u stara naselja. Pominje se u turskom defteru iz XV v. Prvobitno naselje bilo je locirano na lokalitetima Progon i Barije, 2,5 km južno od sadašnje lokacije. Današnje selo formirano je u blizini ostataka srednjovekovnog utvrđenja na brdu Gradac. St. je srpsko (slavi Petrovdan i dr.). Indeks demografskog starenja (c) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 13,5 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Sv. apostolima Petru i Pavlu izgrađena je 1933. god. Elektrificiran je 1964, a vodom se snabdeva sa česmi, izvora i preko mesnog vodovoda. Ima staru tursku česmu i MK za dva naselja (G. i Lozan).
    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori

  10. 30. novembar 2016. u 19:41

    vojislav ananić

    GUŠEVAC (459 st.), stočarsko-ratarsko (47,9% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (530 m) kosi koja se postepeno spušta, u podnožju Dobriča (596 m), 15 km istočno od Svrljiga. Površina atara iznosi 784 ha. Izduženog (linijskog) je oblika. Povezuje devet mahala sa rodovskim imenima (Seđerci, Živinci, Petrovci, Radžulovci, Nikolinci, Nedinci, Rajkovci, Kajganci i Milijinci). Ubraja se u stara naselja. Pominje se 1478. i 1481. u turskim defterima. St. je srpsko (slavi Rusalni petak i dr.). Indeks demografskog starenja (U kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 2,9 (1991). Električnu energiju dobija 1965, a vodosnabdevanje je individualno (česme, izvori i bunari). Ima četvororazredpu OŠ, MK za četiri naselja (G., Manojlica, Okolište i Periš), zdravstvenu ambulantu, poštu, zemljoradničku zadrugu, otkupnu stanicu za stoku i dr.

    Dr Petar Golubović
    Izvor: GEOGRAFSKA ENCIKLOPEDIJA naselja SRBIJE POD RUKOVODSTVOM PROF. DR SRBOLJUBA Đ. STAMENKOVIĆA

    Odgovori
1 2 3 … 5