Opština Nova Varoš:
Akmačići, Amzići, Bistrica, Božetići, Brdo, Bukovik, Burađa, Vilovi, Vraneša, Gornja Bela Reka, Gornje Trudovo (do 1959. godine Jasenovačko Trudovo), Debelja, Donja Bela Reka, Draglica, Draževići, Drmanovići, Jasenovo, Komarani, Kućani, Ljepojevići, Miševići, Negbina, Nova Varoš, Ojkovica, Radijevići, Radoinja, Rasnica (zaselak Draglice), Rutoši, Seništa, Tisovica, Trudovo (od 2007. godine Trulovo), Čelice i Štitkovo (formirano novo naselje 2007. godine Tikva od dela naselja).
27. april 2013. u 14:01
Šarko
Poreklo stanovništva, selo Draglica (Nova Varoš)
Poreklo stanovništva sela Draglica, opština Nova Varoš. Prema knjizi Ljubomira Ž. Mićića, izdanje iz 1906. godine. Priredio saradnik portala Poreklo Šarko.
Položaj sela.
Draglica je jugozapadno od Murtenice i ispod Međeg Brda, Karaulištine, Klikova i Ošte Kose se strmenito spušta u Uvac. Mnogo je brdovita i krševita.
Izvori.
Glavni su izvori: Drenova voda u Tustom Brdu, Kutlacka Česma, Kara-Jankovića Česma pod Stjenom, Šuljagića Česma, Ajdučica i Stojkovača u Murtenici.
Zemljište i šume.
Zemljište se zove: Pragovi, Dolovi, Ograda i Nokli. Šume i ispaše su: Zbjegovište, Brežđe. Ljutak, Borova Glava, Karanovo Brdo, Gornje Livadice, Jelje, Kara-Jankovića Prisoje, Bregovi, Čukanova Dolina i Pleće. Zakosa imaju u Zlatiboru u Borjima, a njiva u Zdravčićckom Polju.
Poreklo stanovništva.
Pod Murtenicom su 15 k. Grujičića. 2 k. Arsenijevića. 15 k. Kutleša, 4 k. Kara-Jankovića. preko Kutleškog Potoka, Peruničić i po 3 k. Kovačevića i Zečevića. Do Zlatibora u Vranjevskom Prisoju su Šuljage (15 k.), i i 5 k. Šišaka u Tustom Brdu. Dve trećine sela u donjem delu delom je nenaseljeno i puno golih, krševitih brda.
U Vranjevskom Prisoju stanovali su neki: Vranjevići. Vrlo davno su doseljeni od planine Zlatar.
Šuljagići (Šišaci) od nekih Lučića (Sierčića), koji sad žive isturčeni na granici Bosne. Zbog Turaka su i pobegli. Slave Tomin-dan i od njih su Čumići u Alin Potoku.
Kutleši doseljeni pre 200 godina iz Kutlovca kod Priboja “progonjeni od Turaka”, slave Jovan-dan i ima ih u Čajetini i Alin Potoku.
Grujičići (Savkovići)iz užičkih Skržuti “za stokom”, slave Đurđev-dan i ima ih u Alin Potoku.
Kara-Jankovići iz Drobnjaka, slave Đurđev-dan i od njih Pavlovići u Čajetini.
U početku 19. veka doseljeni su: Peruničići “iz Turske”. slave Đurđev-dan.
Kovačevići (Panovići) iz Drobnjaka, slave Đurđev-dan.
Arsenijevići iz Sjeništa od Varage, daljom poreklom su od Lima, slave Savin-dan.
Zečevići od istoimenog roda iz Rasnice, daljom poreklom su iz Drobnjaka, slave Jovan-dan.
IZVOR: Ljubomir Ž. Mićić, “Zlatibor”. Priredio saradnik portala Poreklo Šarko.
18. mart 2014. u 20:28
Milodan
Poreklo stanovništva sela Gornja Bela Reka i Donja Bela Reka (po knjizi Bjela Rjeka), opština Nova Varoš – Zlatiborski okrug. Iz knjige „Zlatibor – antropogeografska ispitivanja“ od Ljubomira Ž. Mićića, prvo izdanje 1906. godine.
Položaj sela.
-Bela Reka je ispod Murtenice do ariljskih sela, Visoke i Klekove. Kroz nju teče Bjela Rjeka, čije su strane strmenite i razrivene potocima. Veći deo sela je po krečnjakom, naročito zemljište Čanak, Pitomine i Dukovići Krševi. Najuzvišenija mesta u selu su: Zečevo Brdo, Jankovo Polje, Crni Vrh, Džambaska i Vitorska Brda i Treštene Stjena a iznad sela: Pleće, Gradac, Đunatovac i Prisoje.
Po toku reke selo se deli na Gornje i Donje. U Gornjem Selu su zaseoci Zečevo Brdo u kome žive Spasojevići, Popovići, Miričići, Milojevići, Džambasi; Vitorovića Mala u kojoj žive Vitorovići i Gradac u kome su Popovići.
U Donjem selu su Žunići, Dželebdžići, Čolovići, Drobnjaci i na dnu sela Dukovići. U sredini sela pod Klisurom, preko koje vodi put za Jasenovu i Ojkovicu je škola, crkva, sudnica, bakalnica, dve mehane, jedna kuća Popovića i dve kuće Varagića.
Vode.
-Izvori su: Vrela, Gora, Srednja Česma, Vrelo Crkveno, Suvo Vrelo, Đenadina Ovda, Vodice, Stublina, Sodom i Ičkovac. Od ovih vrele pritiče Bjeloj Rjeci Gudurski Potok, Martin Potok, Čisti Potok, Sastavci, Duboki Potok, Srednji Potok i Tmajevac.
Zemlje i šume.
-Zemljišta se zovu: Šumska Brda, Dukovića, Dželebdžića i Čolovića Njive i Drobnjačka Ravan.
Šume se zovu: Džambasko i Milojevića Osoje, Meko Do i Zebin Laz.
Starine u selu.
-Na Gradcu je bio „neki grad“ a u obližnjoj pećini pod nazivom Peći vadila se šalitra. Na Zečevu Brdu, gde se zove mesto Kućište, blizu Milojevića Kuća na 20 mesta se poznaju ostaci od kuća, iskopavali su koplja i sablje, imaju zakopine od crkve, velike nadgrobne ploće a priča se da je to sve „od Grka“, koji su odavde nekuda odseljeni. Ovde su ranije stanovali neki Zečevići, imali ovde „ljetnice“ a „zimnice“ u Zečevoj Previji na Zlatiboru pod Malom Čigotom. Od njih su Dacovići u Ljubišu i Zečevići u Sirogojnu. Selište ima u Zminjaku, Džambasima i Donjem Selu.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
Pre 300 godina doseljeni su:
-Vitorovići su iz Mataruga kod Pljevalja, došli ovde idući za stokom i ima ih u Jasenovi i ariljskoj Latvici (Krčevinci), slave Aranđelovdan.
-Džambasi* (Lukovići, Bumbovići, Dumonjići, Kostići, Milinkovići i Popovići) su iz Drobnjaka i ima ih u Jasenovi (Nedovići), Kućanima i Semegnjevu, slave Đurđevdan.
*Predak im jahao dobre konje, te ga Turci zvali Džambas.
Pre 200 godina doseljeni su:
-Žunići su iz Hasa kod Berana, odavde odseljeni u Ljubiš, Visoku (Šaptovići), Krivu Reku, Nikojeviće i Užice, slave Đurđevdan.
-Dželebdžići (Milenkovići, Neškovići i Marinkovići), predak im čuvao turske „dželepe“ (volove), došli iz Pive i jedna porodica sa Milenkovićima u Nikojevićima od kojih su Tomaševići u Rožanstvu, slave Srđevdan.
-Čolovići su iz Sivčine više Ivanjice, slave Nikoljdan.
-Popovići su iz Kućana***.
Krajem 18. veka doseljeni su:
-Zebići, njihova prababa Karakasija je iz Babina, od njih su Jeremići u Čajetini, slave Lazarevdan.
Početkom 19. veka doseljeni su:
-Spasojevići su iz Ojkovice od Muniguza***.
-Dukovići su iz Štitkova kod Nove Varoši, slave Jovanjdan.
-Maričići su iz Gostilja od Tucovića***.
-Drobnjaci su iz Trudova kod Arilja i odavde ih ima iseljenih u Grabovicu kod Valjeva, slave Đurđevdan.
-Varagići su iz Sjeništa, zbog Turaka selili se u Negbinu, Ljubiš i dragačevski Grab.
***Ne kaže se koju slavu slave.
19. mart 2014. u 19:42
Milodan
Poreklo stanovništva sela Jasenovo (po knjizi Jasenova), opština Nova Varoš – Zlatiborski okrug. Iz knjige „Zlatibor – antropogeografska ispitivanja“ od Ljubomira Ž. Mićića, prvo izdanje 1906. godine.
Položaj i tip sela; vode, zemlje i šume.
Jasenovo je jugoistočno od Murtenice, vrlo brdovito, među najvećim brdima je Križevina, više peskovita no kamenita i okrenuta vodopađu Uvca. Vrela ima nekoliko od Bjelom Glavom, Pločom i kod crkve. Zemljište je slabe rodnosti i nazivi su mu: Kućište, Strane, Adžin Breg i Visoko Brdo. Šume ima naročito u Zekavičkom Potoku. Selo se deli po porodicama. U gornjem kraju sela su između brda izmešani Džambasi i Vitorovići a u donjem delu Removići, Tosuni, Zekavice, Smiljanići, Vukići, Šaponjići i Pantovići. Selo se nazvalo po jednom starom, veliko jasenu i zbog toga je dobilo ime Jasenovo.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-Vitorovići i Popovići su osnovali ovo selo u 18. veku dašavši iz Bele Reke nakon deobe*.
*Videti Gornja i Donja Bela Reka
-Zekavice su došli posle gornjih porodica od planine Zlatara i od njih su Ješići u Gorobilju, slave Đurđevdan.
Početkom 19. veka doselili su se:
-Mirosavići iz Babina, slave Lazarevdan.
-Čakarevići (Removići) su iz Štitkova, slave Đurđevdan.
-Tosuni su iz Negbina od Kuzelja***.
-Vukići su iz Burađe od Lješevića***.
Pre 50-70 godina doseljeni su:
-Smiljanići su iz Ljubiša***.
-Šaponjići su iz Šaponja kod Nove Varoši, ima ih u Krivoj Reci***.
-Pantovići su iz Ojkovice***.
Napomena:
***Ne kaže se koju slavu slave ali se može utvrditi pogledom na mesta odakle potiču.
20. mart 2014. u 20:29
Milodan
Poreklo stanovništva sela Ojkovica, opština Nova Varoš – Zlatiborski okrug. Iz knjige „Zlatibor – antropogeografska ispitivanja“ od Ljubomira Ž. Mićića, prvo izdanje 1906. godine.
Položaj sela.
-Ojkovica se pruža pored reke Tisovice i Uvca i veoma je brdovita. Naveća su brda: Crni Vrh, Stanojev Vrh, Piskovića Vrh i Radmilovka. Selo se deli na Brđane i Lučane. Brđani su na istočnoj strani sela i dele se na Pećane u kojima su Čolovići, Piskovići, Vićovići i Ribovići; i Koprivnu u kojoj su Bataci, Popovići, Jocovići, Markovići, Petrovići, Matovići i Marjanovići. Lučani se dele na Gornje Dolove u kojima su Lisice, Timotijevići i Tanovići; Donje Dolove u kojima su Tomići, Rogovići, Aleksići, Garonjići, Maslari i Čolani; Brezet u kojima su Pantovići i Tošići u kojima su Tošići, Smiljanići, Šunjevarići i Bjekići.
Vode.
-Glavni izvori su: Batačko Vrelo, Vrelo pod Čolovića Stenama, u Milavin Dolu od koga je Tabov Potok, pod Matovića Kućama od koga su Maslarski Potok i Točkovica, u Maslarskom Polju, Šušina Česma, Popov Potok, Studeno Vrelo, Šećerovo i Madžovića Vrelo.
Zemlje i šume.
-Zemlja slabe rodnosti i nazivi su: Kolibište, Spasojevina, Strane, Peći, Zaboj, Bregovi Vrh, Klekovita i Sinjac. Ispaše su: Karaulčina, Vis, Bukovi Do i Palež a šume su u Začijaku i Dubokom Dolu.
Ime selu.
-Do Uvca, kraj Sinjca, je Ojkova Pećina, koja se zove po nekom Ojku, koji se u njoj slomio vadeći med od divljih rojeva pčela i po njemu se docnije nazvalo selo.
Starine u selu.
-Kraj Sinjca, gde je do skora bila pogranična karaula, postoji Grčko Groblje u kome je dupke pobijeno kamenje sa turskim slikama i Crkvina, stara crkva koju su zapalili Turci u vreme Prvog Ustanka.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-Muniguzi su doseljeni pre 200 godina iz Mataruga kod Pljevalja kao velika zadruga idući za stokom, koji od pre 100 godina imaju sporedna-nova prezimena:
-Čolovići, Vićovići, Ribovići, Bataci, Piskovići, Popovići, Jocovići, Petrovići, Šećerovići, Markovići i Miloševići. Od njih su i Aničići u Debelji kod Nove Varoši, Aleksandrovići u Čajetini, Spasojevići u Beloj Reci, Lješevići, Čolovići i Udbinići u Burađi, Mrakovići u Sjeništima, Varnice u Dobroselici, Rosići u Negbini, Vukići u Čajetini i Kovačevići (Munići) u Godoviku. Slave Nikoljdan.
Pre 200 godina doseljeni su i:
-Maslari (Garonjići) su od Novog Pazara. Od njih su Lukovići u Kruščici, slave Nikoljdan.
-Vukovići (Aleksići, Tomići, Matovići, Tanovići i Timotijevići) su iz Pive, slave Ignjatijevdan.
-Tošići su iz Štitkova gde ih još ima kao i u Trnavi i Semegnjevu, slave Nikoljdan.
U 19. veku doseljeni su:
-Rogovići su od Nikšića, slave Lučindan.
-Čolani (Cerovići) su iz Trudova gde ih još ima, slave Stevanjdan.
-Šunjevarići su iz Radojne (ima ih u Burađi)***.
-Lisice (Stevanovići) su iz Močioca, došli kao uljezi u Tanoviće, njihovom slavim Ignjatijevdan zamenili svoju bivšu slavu Đurđic.
-Pantovići su iz Vraneša, slave Đurđevdan.
Pre 40-60 godina doseljeni su:
-Marjanovići su iz Krovog Dola kod Nove Varoši, slave Đurđevdan.
-Bjekići su iz Močioca, slave Nikoljdan.
Napomena:
***Ne kaže se koju slavu slave.
21. mart 2014. u 19:56
Milodan
Poreklo stanovništva sela Burađa, opština Nova Varoš – Zlatiborski okrug. Iz knjige „Zlatibor – antropogeografska ispitivanja“ od Ljubomira Ž. Mićića, prvo izdanje 1906. godine.
Položaj sela.
-Burađa je zapadno od Ojkovice a južno od Kućana. U gornjem delu je blažija dok se u donjem strmenito spušta u Uvac. Kroz Burađu je od starine izlazio drum Užice – Nova Varoš. Ispod sela prelazio jeUvac na Kokinom Brodu gde je do skora bila carinarnica a petkom pazar za obe strane. Sada je tu mehana.
Vode.
Severnim krajem sela teče Marića Reka i odvaja ga od Kućana i Negbine a niz selo teku u Uvac: Duboki Potok ispod Visa i Šakov Potok ispod Torine Stene. Jači izvori su: Bogićevića Vrelo, Mednjak, Avrša i Česmica.
Zemlje i šume.
-Zemljišta se zovu: Koprivna, Dolina, Jagodnjak, Jagnjilo, Luke, Bazov Brod i Okrugla Luka a šume: Velika Dolina, Gubin Breg, Paljevina, Krčevina i Ljetnji Put.
Starine u selu.
Više Neškovića vrela postoji staro Grčko Groblje a na grobovima su pobodene velike kamene ploče visine i do dva metra.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
U prvoj polovini 18. veka doseljenisu:
-Šunjevarići (Zarići,Ćorovići, Mitrovići, Vakiri i Radovanovići). Odavde ih ima odseljenih u novovaroškim Amzićima, Ojkovici, Drenovi (Krejovići) i užičkoj Zlakusi, slave Đurđevdan.
-Udbinići (Brkovići) Lješovići i Čolovići su iz Ojkovice od Muniguza***.
-Kokići* su iz Tušine u Drobnjaku, doseljeni u drugoj polovini 18. veka, ima ih odseljenih oko ljubićske Preljine, slave Lučindan.
*Njihovo pradedu Todora otrovali su Turci u Novoj Varoši a sina Đunisija su ubili na Uvcu kod Kokinog Broda.
Pre 100 godina doseljeni su:
-Bogićevići (Žućkovići) su iz Kolašina, slave Stevanjdan.
-Grbići su iz Kućana***.
-Miloševići su iz Komorana, slave Đurđic.
-Sindžiri su iz Amzića gde ih još ima, slave Đurđic.
-Mandići su doseljeni 1876. godine iz Amzića, ima ih u Radojni i odseljenih u Rasnici i Krivoj Reci, slave Đurđevdan.
Napomena: ***Ne kaže se koju slavu slave mada se to može utvrditi pregledom drugih, okolnih,sela.
21. mart 2014. u 20:27
Milodan
Poreklo stanovništva sela Negbina, opština Nova Varoš – Zlatiborski okrug. Iz knjige „Zlatibor – antropogeografska ispitivanja“ od Ljubomira Ž. Mićića, prvo izdanje 1906. godine.
Položaj sela.
-Negbina se ispod Murtenice spušta u Uvac. Selo je zatalasano i bez krševa. Ponajravniji delovi su: Čukir, Golo Brdo i Karaulština. Na jednoj ravni više Uvca je škola, crkva, sudnica i mehana. Do Uvca je zaselak Volujak u kome su Ćorovići, Bošnjaci i Rosići, zatim Đenići u kojima su Đenići, Nedići u kojima su Nedići i Cvijanovići i Srđevac u kojima su Paunovići, Ilići, Bralovići, Kuzelji, Perišići i Radovanovići.
Vode.
-Niz selo teku u Uvac: Đenića Potok (iz Bunara u Kereševini), Đurdića Potok, Grlić i Perišića Potok. Od izvora su važniji: Bjelan, Đenića Bunar i Vrelo u Prlima.
Zemlje.
-Zemljište je krševito(?) i zove se i zove se: Niš, Čačak, Nevidijon i Gomile. Šume se zovu: Borje, Gajevi, Blatina i Rekača.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-Bralovići* su najstarija porodica, ima ih u Drenovi, požeškim Rogama i takovskim Pranjanima, slave Cveti.
*Nazvani su Bralovići po nekom pretku koji je zamahnuo sabljom da poseče Turčina a ovaj mu doviknuo: „Nemoj, brale“!
U 18. veku doseljeni su:
-Ćirovići (Ćurdići i Ivkovići) su iz Kuča, ima ih u Čajetini, slave Đurđevdan.
-Đenići, slave Nikoljdan.
-Ilići i Perišići su iz Drobnjaka, nisu u srodstvu, slave Đurđevdan.
-Kuzelji (Markovići) su iz Božetića kod Nove Varoši, ima ih u Dobroselici, Ljubišu i Jasenovi, slave Jovanjdan.
-Paunovići i Nedići su iz Gonja kod Sjenice, slave Jovanjdan.
U 19. veku doseljeni su:
-Radovanovići (Pitići) su iz Božetića, slave Nikoljdan.
-Bošnjaci su iz Praveševa, slave Stevanjdan.
-Rosići su iz Burađe od Lješevića***.
-Cvijovići (Cvijanovići) su iz Kolašina***.
Napomena:
***Ne kaže se koju slavu slave.
22. mart 2014. u 20:21
Milodan
Poreklo stanovništva sela Seništa (po knjizi Sjeništa), opština Nova Varoš – Zlatiborski okrug. Iz knjige „Zlatibor – antropogeografska ispitivanja“ od Ljubomira Ž. Mićića, prvo izdanje 1906. godine.
Položaj sela.
-Seništa se protežu pored Uvca i u njima su najuzvišenija brda: Golo Brdo, Rastova Glavica, Stražica i Omarić. Kroz sredinu sela proteže se Sjeničko Polje a paralelno sa njim jedan breg sa koga se strmenito spušta u Uvac zaseok Klak. Selo je više krševito.
U zaseoku Klaku su: Gojkovići, Minići, Jovanovići, Korupovići, Mlađenovići, Čorbići i Mrvići.
Južno pored Uvca su: Sinđelići, Mrakovići, Varagići, Jovanovići i Gojkovići.
U Čistom Dolu su Stojakovići, pod Mijaljevicom su Markovići, iznad Klaka su Žunići, pod Crkvinom Ljubojevići u Selištu su Mutavdžići, pod Crnim Vrhom su Marinkovići, u Polju Mrakovići, Jelići, Vukovići, Klisarići i Mosuri, u Selačkoj Dolini, Polju i Selačkom Crnom Vrhu su Selakovići.
Vode.
-Izvori su: Zmajevac, Jankovo Vrelo, Marinkovića Vrelo, Durdžića Česma, Česma kod Crkvine, Mrakovića Stublina i Mosursko Vrelo.
Zemlje i šume.
-Zemljišta se nazivaju: Ljubojevića Pećina, Rikavac, Luka, Pavlova Stjena, Vitanova Glavica i Brda. Šume ima naročito u Dučića Zabranu.
Klima.
-Selo je između brda, zaklonjeno je od vetrova te mu je klima blaža u odnosu na okolna sela i dosta dobro uspeva pšenica i kukuruz.
Ime selu.
-Stoka prvih doseljenika nije mogla preko leta da popase svu travu, koliko je bila bujna, već je kroz sneg u proleće pronicalo „kao sjeno“ te se tako nazvalo selo Senište-Sjenište.
Starine u selu.
-Na sredini sela kod sadašnjeg groblja je Crkvina, gde su crkvu Turci zapalili. U Selištu su živeli Kneževići odseljeni u dragačevske Zeoke. Kod Uvca je „Grad Proklete Jerine“ i Manastirina od „grčkog manastira“ a na Uvcu naspram Radojne bio je veliki most, koga su Turci zapalili i razrušili.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-Ševrljuge su u Klaku bila stara porodica.
-Selakovići su ovde doseljeni od Kosovske Bitke, ima ih odseljenih i Zeokama kod Dragačeva*** i:
-Gojkovići (Minići i Jovanovići) su iz Vasojevića, slave Aranđelovdan.. Ove dve porodice imaju i sad „unakrsno kumstvo“.
Oko polovina 18. veka doseljeni su:
-Mutavdžići (Marinkovići) iz Čolovine – zaseoka Radojne, slave Stevanjdan.
-Jovanovići (Korupovići i Mlađenovići) su iz Bistrice, slave Lučindan.
U početku 19. veka doseljeni su:
-Ljubojevići iz Kratova kod Priboja, ima ih u Kriveoj Reci i Sevojnu, slave Jovanjdan.
-Čorbići (Lučići) su od Lima, slave Stevanjdan.
-Mrvići (Eldići) su od Sjenice, slave Stevanjdan.
-Markovići (Memiši) su iz Drobnjaka, slave Đuređevdaan.
-Varagići su od Lima, ima ih Beloj Reci, Draglici, požeškim Duškovcima i Tometinom Polju, slave Savindan.
-Stojkovići (Obradovićći) su od Pljevalja, slave Nikoljdan.
-Vukovići su iz Ojkovice***.
-Mrakovići iz od Udbinića iz Burađe, praded im bio crn i zvali ga „Mrako“***.
-Mjailovići (Durdžići) su iz Tikve kod Nove Varoši, slave Nikoljdan.
-Mosurovići su iz Vrbova kod Pljevalja, ima ih u Čajetini***.
Za vreme ratova 1876. godine doseljeni su od Nove Varoši:
-Žunići iz Amzića, slave Đurđevdan.
-Jovanovići iz Zlošnice, slave Vasiljevdan (Sv. Vasilije – Nova Godina).
-Sinđelići su iz Rutoši, slave Đurđic.
-Klisarići su iz Rasnice***.
Napomena:
***Ne kaže se koju slavu slave.
16. novembar 2015. u 22:22
goran saponjic
U selu jasenovo saponjici slave djurdjevdan.tu je dosao neki milos saponja iz komarana kod nove varosi prebegao na zlatibor pa se udomio kod jedne udovice od nedovica koja je slavila ocevu slavu djurdjevdan a bila je udata za nekog smiljanica koji je mlad umro.ovaj je milos saponja prihvatio njenu slavu djurdjevdan kao prizet.ostali saponjici slave sv.arhidjak.stefana.njegove sinove u selu su zvali i grkovici sto je stari pradedovski predimak u saponjama.
16. novembar 2015. u 22:33
vidoje
S(Š)aponjiću, kada ćeš preći na ćirilicu?
12. maj 2017. u 13:19
vojislav ananić
NOVA VAROŠ, varoš u Južnoj Srbiji, u užičkoj oblasti, u izvornom kraju Bistrice, desnom pritoku Lima, niže Prijepolja. Leži na apsolutnoj visini preko 1,000 m, u divnom crnogoričnom predjelu, između planine Zlatara na jugu, prema Limu, i planine Tikve na sjeveru. prema Uvcu. Ima 511 kuća, sa 2.358 stanovnika. N. V. je jedno od poviših varoških središta. Spominje se prvi put tek u 16. vijeku, pod imenoim Skender-pašina Varošica ili Palanka. Postala je kao i druge turske palanke (utvrđeno konačište) na važnom drumu kojim se u tursko doba kretao živ karavanski saobraćaj između Bosne, preko stare Raške, do Povardarja i Carigrada. Sa bosansko-makedonskim ili bosansko – carigradskim drumom, koji je kroz N. V. vodio između Priboja i Sjenice, ovdje se križao stari brdski put za Užice na kome je, na Uven pod Murtenicom važan prijelaz Kokin Brod. N.V. dobila je definitivno današnje ime u 17. vijeku. Tada je imala oko 2.900 kuća, i bila je lijep i napredan grad. U 18. vijeku bilo je u N. V. crnogorskih doseljenika iz Cuca, koji su tu stvorili malo središte za širenje srpske crkvene književnosti.
Na glavnoj metanastazičkoj stazi dinarske struje, koja se stalno kretala prema Šmnadiji i Pomoravlju. N. V. je od turske palanke i kasabe u 18. vijeku postala jače kršćansko središte. Sultan Abdul Hamid dodijelio je (1776) N. V. novopazarskoj mitropoliji. U 19. vijeku N. V. se razvijala kao važan stočni trg. Trgovalo se sa Sarajevom i Skopljem, a preko Kokinog Broda sa Srbijom. Za vrijeme ustanka u Šumadiji, ovdašnje srpsko stanovništvo stajalo je u vezi sa Karađorđem, čija je vojska 1809. prodrla do N.V. Na brdima iznad N. V. ima još tragova od Karađorđovih šančeva. U okolini N. V. u selu Radojnji, kod Kokinog Broda, domaći su ustaše za vrijeme nevesinjske bune vodili borbu s Turcima. Sredinom 19 vijeka u N. V. bilo je oko 309 kuća od kojih dvije trećine pravoslavnih Srba. Turci su se sve više povlačili. U vrijeme oslobođenja (1912) bilo je u N. V. oku 450 kuća sa 2.000 stanovnika. Pravoslavni Srbi bili su tada skoro u podjednakom broju sa muslimamanima, koji su jačali doseljivanjem bosanskih muhadžira (1878, 1110). 1920 bilo je u N. V. 2.400 stanovnika, od kojih većina Srba muslimana (1.400), zatim pravoslavnih (911), a pored toga nešto Cigana muslimana (168), i jedan Turčin, posljednji predstavnik nekadanje turske palanke.
Prema vjerskoj podjeli stanovništva, N. V. se dijeli na posebne krajeve, srpski i turski. U ovim odvojenim krajevima vodi se i privredni život po vjerskoj podjeli. Srpski kraj, nezgodnijeg položaja, na zapadnoj strani varoši, dijeli se na mahale: Zebinovce, Novo i Staro Polje, Obala i Strana. Turski kraj, sastavljen iz mahala Ciganski Vignjevi i Branoševac, ima više širine za razvitak varoši. Srbi pravoslavni većinom su trgovci i zanatlije. Muslimani su većinom čitluk-sahibije nad Srbima, seljacima okolnih sela. Ima i muslimana trgovaca i zanatlija u turskom dijelu varoši. Trgovina je inače najviše u rukama pravoslavnim. Od stočnih proizvoda najviše se izvozi pršut, sir i kajmak. U N. V. su: poglavar novovaroškog sreza, mješovita četverorazredna gimnazija, poštansko-telegrafska i telefonska stanica.
Literatura: K. Kostić, Naši novi gradovi na Jugu (1922); K. Kostić, Trgovinski centri i drumovi u srpskoj zemljlji (1900): J. Dedijer, Nova Srbija (1913); L Kosančić, Novopazarski Sandžak (1912); Petar Marković, Srednje Polimlje i Potarje (Naselja, I, 1902).
V. Itadovanović
IZVOR: prof. St. Stanojević, NARODNA ENCIKLOPEDIJA SRPSKO-HRVATSKO-SLOVENAČKA, III KNJIGA , N—R, IZDAVAČ: BIBLIOGRAFSKI ZAVOD D. D. ZAGREB, GUNDULIĆEVA 29 ZASTUPA DR- ERIK MOSCHE, MIHANOVIĆEVA ULICA 1, 1928.