Kosjerić i okolna sela

29 komentara

1. 11. decembar 2013. u 20:16

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Radanovci, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela.

   Selo se duž Taora pruža u severozapadnom pravcu, prelazi preko Zabave, penje se na Mravinjce i preko njih upire u Gradačke Kose na valjevskim stranama. Radanovci počinju od Skrapeža, hvatajući široki sliv seoske reke Lajkovače, idu daleko na istok gde zahvataju mnoge Bukovske kose. I ovo je planinsko selo brdovito; ima i brda i dugih kosa, ima strmovitih i teških prolaza, ali opet i sa više ravnica. Gde se Lajkovača pod Borkom i Vislom sastaje sa potocima sa strane, i gde se svi potoci na Borku slivaju u jednu reku, nalaze se prostrani Radanovci, polje koje je od velikog prostranstva, i preko Šubarića prevaljuje u Dubnicu. Radanovci su lepo poljice; optočeno naseljima, ništa ne zaostaje od kosjerskkih i ražanskih polja.

   Vode.

   -I ovo je sselo bogato vodom, još bogatije od Makovišta i Taora. Najveću štetu čine potoci, koji teku po ridovima ili stranama brda od serpentina. Ridovi su najveća napast za seoske njive, seljaci se vrlo teško brane od njih i njihovih nanosa.

   Tip sela.

   -I Radanovci su po ugledu na Taor selo sa dve vrste naselja, starijih i mlađih. Starija naselja su po obodu polja, po pojedinim bregovima, a mlađa su se otisla niz Zabavu, popela na Mravinjce, Dubočicu i Vaganjce, visoka povlenska polja ovoga sela. Krajevi sela su:Marinkovina prema Dubnici, po dnu polja Borak na istok od sela prema Drenovcima i Dubnici; Obradovići na severu polja na Visu; zapadno od njih Sandići; pod Taorom je Večovina, južno od nje Čokorovina, još južnije Pčeline. Odvojeno su Jerinići u Lajkovači, ili kraće Lajkovača.

   Starine u selu.

   -O ranijim naseljima ovog planinskog sela govore mnogi grobovi. Mnoge bobije na Borku, mnogi izorani krbaljci po lukama pri ušću Reke u Skrapež, dokazi su nekog života i neke kulture, ali se ne zna kog naroda. Stari bogumilski grobovi na putu za Taor i po Pčelinama dokaz su nekog života druge vrste, a lako života i našeg naroda. Starih porodica nema ali vrlo starih ima.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Sandići se smatraju najstarijom porodicom ovog sela za koje se priča da se nisu doselili, jedna su od boljih i vrlo istaknutih porodica. Za Sandiće se ne zna tačno odakle su doseljeni, ali se zna da su se mnogi iseljavali, da su odavde išli do Rudnika, tamo se skrivali, pa se opet vraćali. Od ove porodice ko se odvoji i ode na stranu, mora biti imućan i sa te strane poznat. Po pričanju jednog njihovog pretka oni su od Nikšića, došli su pre 250 godina, slave Nikoljdan.
   -Marinkovići, Điporovići, Šubarići, Papići, Munjići i dr.. Za Sandićima je najstarije doseljeni Marinko Šubarić, još pri doseljenju čuven igrač i svirač. Marinko je došao iz Zagrada u Crnoj Gori, gde je privremeno živeo a dalja mu je starina bila iz Komana. Pri dolasku je zahvatio najrodniji kraj sela, razdlio ga posle sinovima i to je još u posedu njegove porodice. Poznijim deobama srodnici su se pomerali i razmnožavali tako da danas čine više od pola sela. Pre sto godina u ovoj se porodici istakla neka seoska junačina, dobar svirač i pevač, a uz to i junak za priču. Bio je neobičnog rasta i razvijenosti pa su ga prozvali Đipor. Đipor se odlično borio u svim borbama Prvog i Drugog ustanka. Njegovi potomci se zovu Điporovići. Mnogo se od Marinkovih potomaka iselilo; svuda su dobri trgovci ili činovnici, ima ih pod Ostrešom, na Mravinjcima i na Borku ukupno 115 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Obradovići, Petrovići i Jovanovići su na Visu, treća porodica po starini u ovome selu. Doseljeni su iz Drbnjaka – sela Komarice. Nazvani su po pretku Obradu Komarincu, koji se ovde doselio pre 200 godina. Obrada su naselili Sandići; njegova porodica je zauzela severni deo polja, prevalili u Lajkovaču, i preko nje u Zabavu i bukovske kose. Ova porodica zahvata veliki prostor, plodna je, bogata u stoci i vrlo laka za pokrete sa svoga mesta. Uvek je bila združna, pa je takva i danas. Njini su se članovi uvek isticali kao prvaci u selu i okolini. Obradovići su poznati kao Petrovići i Jovanovići, ima ih na Visu, Zabavi i Bukovima, ukupno 38 kuća, slave Jovanjdan.
   -Večovići (Radojevići i Milovanovići) su u Večovini, na zapadnoj strani polja, doselili su se posle Obrada Komaranina, naseljeni po pristanku Sandića, odmah do njih sa zapadne strane. Večovići su iz Večovine u Banjanima u Crnoj Gori; hajdučka porodica, vrlo žilava i plodna, Đuređvdan.
   -Čokori, Čokorovići, Milentijevići, Mićovići i Ćirovići su u Čokorovini sa leve strane puta za Taor, doseljeni iz Gacka u Bosni i Hrecegovini. U ovo selo su došli preko Glasinca u Bosni, na svu priliku i tamo imaju potomaka. Čokori su jaka i plodna, ali vrlo obična porodica, Aranđelovdan.
   -Matovići i Rankovići su se doselili za vreme Kočine Krajine i naselili u Pčeline, potomci dva brata Matovića rodom iz sela Pčelina kod Nove Varoši, naseljeni su na ridovima, najlošijem deslu sela i polja, pod Gačovinom u Taoru i do Skrapeža. Ova je porodica sklaba, množi se, teško se održava i ne raseljava se, ima ih i na vaganjcima, Đurđevdan.
   -Jerinići su još pozniji doseljenici u Lajkovači. Pre sto godina došao je u službu kod Sandića predak Jerinića, dugo služio te ga gazda oženio i okućio, napravivši mu kućicu u Lajkovači, zasebno od sela u zabačenom i nerodnom kraju. I selo je ovom Jeriniću, doseljenom od Mokre Gore, dalo dosta praznog zemljišta, ali je on, kao i potomstvo, ostao siromah, jer se nikad nije mogao podići, bar do običnog stanja. Oni su u selu primer svega što ne valja, mada nikada nisu bili niti su rađali ljude sklone zličinima, Đurđevdan.
   -Popovići su u Ridovima pod Marinkovinom, stara sveštenička porodica ovog sela, doseljena iz Zaselja, ove oblasti. Dala je selu dva sveštenika i uvek prve najodabranije predstavnike, kao što je uvek bila zadružna imućna kuća. Uvek jedna kuća, Lazarevdan.
   -Bogićevići su došli svojim srodnicima na kupljena imanja nekih Munjića za Borkom. I ova je imućna, istaknuta i jako borbena porodica u selu i planini, doselili su se iz Kosjerića od Blagojevića, Nikoljdan.
   -Guskića kuća je u Obradovićima, doselila se iz Karaša, Sv. Vrače.
   -U Radanovcima je 175 domova sa 10 porodica.

   Odgovori

2. 14. decembar 2013. u 19:56

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Paramun, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela.

   -Ovo maleno povlensko selo uklješteno je pod sva tri pomenuta sela (Radanovci, Taor i Makovište) na desnoj strani Skrapeža. Pravo brdsko selo, prepuno vrtačama, čukama, ostenjcima i krečnjačkim ostrešima. Zemljište je krečnjačko, dobro navodnjeno i plodno, naročito dobro uspevaju voća. Iznad Skrapeža je visoko odignuto i samo na jednom mestu može se kolima i tovarima sići u reku. Nagib zemljišta je ka jugu, prema selu Godljevu, od koga odvaja duboka, gotovo stalno suva jaruga Duboko. Naselja su sredinom sela, počinju od zapada, od Gačeve Stijene, pa se rasturena spuštaju Skrapežu.
   U Paramunu se jasno raspoznaju dva kraja; Gornji i Donji. Gornji je oko Gačove Stijene i stare Manastirine a Donji bliže Skrapežu i Godljevu.

   Starine i ime selu..

   -I na ataru ovoga sela jasno se razlikuju dve kulture; starija i mlađa. Ispod brda na Skrapežu, kuda se jedino može iz ovog i drugih sela tovarima i kolima preći u povlenska sela, iznad same reke dižu se neke gradske zidine sa celim poljem oko sebe i starim i novim grobljima. Na vrhu sela, pri izvoru Dubokog, prema Makovišnoj Renovi, je nekakva stara Manastirina, za koju su vezana predanja, da je bila posvećena Sv. Paramonu i da je po manastiru postalo ime ovog sela. Predanje, kao i ruševine, propast manastira pripisuju Turcima. Ova Manastirina, i oko nje nazvana mesta Vinogradine i Stara Voća, dokaz su nekog života i kulture ovog kraja.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Starih porodica nema, o njima se svaki trag izgubio. U selu su se do danas zadržale samo dve porodice, Maleštani i Gačovci:
   -Maleštani su se naselili u Donji Kraj sela, plodna, žilava i vrlo pokretna porodica, doseljena pre 200 godina iz Malinska u Drobnjacima. Osnivač porodice zvao se Đurica Malešanin i njegovi potomci se danas zovu:
   -Tomići,
   -Radojevići,
   -Đurići i dr.
   U selu ih ima 26 kuća i slave Aranđelovdan.
   -Gačovci, Gačovići su potomci Đorđija i Janka, braće Gačova, ostalog u Gačovini u Taoru, odmah u neposrednoj blizini naseljeni, toliko su se namnožili, da su u stalnoj seobi i da neprekidno smišljaju i da ih mnogo ostaje na starim ognjištima. Gačovci su u Gornjem Kraju sela, vrlo plodna, pokretna, borbena porodica i od njih su:
   -Jankovići i
   -Đorđevići.
   Ima ih 19 kuća, slave Nikoljdan.
   U Paramunu su 45 kuća od dve porodice.

   Odgovori

3. 15. decembar 2013. u 20:35

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Godečevo, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela.

   Ovo krajnje oblasno selo je na obema obalama rečice Rogačica, više drinsko nego crnogorsko (Užička Crna Gora)o sel, ali se uvek nekako vezivalo za sečoriječka sela. Pravo brdsko, vrletno i mnogo teže za saobraćaj od svih ostalih planiniskih sela. Reka teče tako dubokim i uskim koritom, tako strmenih je strana da se tovarima i kolima vrlo teško, samo na jednom jedinom mestu može spustiti. Najmanje doline su toliko strme i duboke, da se iz jednog kraja u drugi teško prelazi. Još da nije u lepezastom delu pojedinih rekavica malo zaravni, pa ne bi imalo gde biti naselja. Po Rogačici i po dnu potoka kuća nema, niti se smeju podizati, naročito kada se ima u vidu, da je celo selo napoleozijskim trošnim stenama, osim malo severnog dela, koji ulazi u Zarožje.
   Nijedno selo nije zgodnije izdeljeno u veće ili manje krajeve kao ovo; njegovi su krajevi samostalne jedinice, pa ih seljaci i zovu selima.
   U sredini sela je oko starog grada Godečevo, zahvata sredinu sela i spušta se Rogačici, preko Rogačice su Blagojevići, južno od Godečeva Kruščica, istočno Ranići i severno Ploska.

   Starine u selu.

   -I Godečevo je kao i ostala sela sa tragovima starih kultura i starog života, Velike, danas skoro rasturene zidine po Godečevu, stara groblja na Vardi, U Gladovićima i Matićima, dokaz su nekog ranijeg života. Od ovih starih naselja ostali su samo tragovi i ništa više, sve se drugi izgubilo. Gde su stari stanovnici lako je znati, kada se zna da je ovo selo u ranija vremena naglo ispuštalo stanovništvo. Iz Godečeva naseljena su mnoga jadranska i mačvanska sela, koja su i do danas očuvala veze sa ovim selom. U Komariću, u Rađevini, u Dublju u Mačvi i još ponekim selima naći će se Godečevaca i danas.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Gladovići su najstarija porodica u Godečevu. Zna se da su Kuči, da su doseljeni i da su oduvek zanatska i hajdučka porodica. Gladovići su se prvi put naselili oko grada, pa su se pomerali, naročito bliže Rogačici i Kruščici. Danas se gornji deo ovog kraja zove Gladovići, dokle nema porodica ovog prezimena. U tursko se doba mnogo hajduka, kačera, zidara i drvodelja iselilo iz ove porodice. Kao hajduci proterani su u Komorić i tamo se zovu Gladovići. U ovom Godečevu su poznati pod ovim prezimenima:
   -Matići oko Grada,
   -Biljići ispod Grada do Reke,
   -Savići u reci i oko brda,
   -Perišići,
   -Petrovići i drugi.
   Ima ih 28 kuća i slave Nikoljdan.
   -Đukanovići su druga vrlo stara porodica, doseljeni pre 200 godina u ovo selo iz Riđana kod Nikšića, došla su u susedno selo dva brata; Novak i Đukan, na kraj sela Jaklja pod samom Vardom se naselili. Dugo su bili u zajednici, pa je deobom mlađi Đukan prešao na svoja letišta u Kruščici i time se odvojio od Jaklja i prešao u Godečevo, stvarajući novi kraj, koji se nazvao Kruščica. Đukanovi potomci su preduzmiljivog duha, vrlo otporne prirode, neobično bistrog uma i slabe telesne građe. Još i na svom ognjištu istakli su se kao dobri trgovci, veliki preduzimači, pa su se zbog tih osobina stalno iseljavali, te ih danas ima po Valjevu, Beogradu i drugim mestima – ima više nego u selu*.
   U selu ih je svega 12 kuća, slave Nikoljdan.
   *Kad god govorite s kojim Đukanovićem iz sela o njima, o preduzimljivosti i špekulativnosti, uvek će istaći kao primer svog pretka Petra Đukanovića, na čijem spomeniku piše da je bio vodeni trgovac, koji je trgovao uveliko i na more išao.
   -Blagojevići i Ranići su došli u selo sa Đukanom. Ranislav i Blagoje, braća rođena, došli su iz Pive i prvi put se naselili u samom Gradu. Kako su se naglo množili Gladovići ih potisnu i oteraju Blagojeve potomke preko Rogačice pod lještanski Jasenovac i Lučevik. Prve su kuće bile pod Jasenovcem, pa se posle množenjem spustili niz reku do Šatora i uz reku do pod samo Zarožje. Raniji potomci budu potisnuti na severoistok od Grada i oni se zbiju u nov kraj sela Ranića. Samo se jedna jedina porodica zadrži i do danas na starom ognjištu u Gradu, to su:
   -Mijići.
   Blagojevi potomci su sačuvali samo prezime kao ime kraja, tako i Ranići, inače imaju razna prezimena. Blagojevići i Ranići su čuvene zanatske porodice, slabi trgovci, dobri radnici, običnog shvatanja sa 20 kuća u Blagojevićažima, dve u Gladošićima, 8 Mijića u Gradu i 22 u Ranićima, ukupno pedeset i dve kuće, slave Jovanjdan.
   -Grujići su mnogo pozniji doseljenici, naseljeni u Plosci, došli iz Dražnika i to kao stara hajdučka porodica; upravo su proterani iz tog kraja, ovde ih sklonili Đukanovići, pošto su iz zgodno poslužili (ko razume – shvatiće, op Milodan). Ima ih i danas nemirnog duha, nestalnih i običnih radnika, svega 14 kuća, Nikoljdan.
   -Cagići. Đukanovi potomci tumaranjem po svetu doveli su iz Bosne, iz Osata, nekakvog Cagu i pored sebe naselili u Kruščici. Caga je još za života primio navike i način života svojih dobrotvora, te su mu se mnogi potomci odavali trgovini i zanatima, mada nikad nisu moglu stići svoje učitelje. Cagini potomcu su dobri ekonomi, te im ti poslovi mnogo bolje idu nego drugi. Od Caginih potomaka ima mnog više iseljenih nego u selu, ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
   -Vukovići su se naselili u Raniće došavši iz Starog Vlaha kao radnici, došli su kao jedna porodica, danas ih ima 4 kuće, slave Petrovdan.
   -Cvijovići su srodnici Grujićima i doselili su se u Plosku iz istog sela i po pozivu, ima ih 3 kuće, slave Jovanjdan.
   -Petrovići su se doselili iz drinskog sela Jelovika, naselili su se u Mijiće u Gradu, dve kuće, slave Đurđevdan.
   U Godečevu ima 121 kuća od osam porodica.

   Odgovori

4. 16. decembar 2013. u 20:12

   Milodan

   Poreklo stanovništva Rudna Bukva, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela.

   Selance Rudna Bukva je uklješteno između Crnog Vrha, Varde i Jaklja. Brdovito i visoko selo, sa dosta ispusta i suvata po Crnom Vrhu, nešto malo ziratnog zemljišta je severno od Pološnice i pri spuštanju Siječoj Rijeci. U sredini sela je lepoa rudina. Selo je po obodu ove rudine, izdvojeno u porodične grupe.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Da li je u selu bilo starijih naselja danas se ne može tvrditi. Zna se da je preko sela prolazio najstariji put u drinsku dolinu preko Jaklja. Tragove ovog puta su nalaženi pri građenju novog krčanika preko Jaklja u Rogačicu.
   Selo nije starije od 200 godina.
   -Pinčići, Petkovići, Tripkovići, Blagojevići i Arsići. Iz Rudog u Polomlju došao je nekakav Tripko, veliki stočar, pao na rudinu i naselio se. Njegovi potomcu si gore nevedene familije, ima ih 22 kuće i slave Jovanjdan.
   -Todorovići: Za Tripkom, nakon poduže pauze, došli su Todorovići i uz njih se malo niže naselili. Ovo je zanatska i preduzimačka porodica iz starovlaške Jablanice, mnogo vrednija i preduzimljivija od Tripkovića, koji su više stočari nego ma šta drugo. Ima ih 4 kuće i slave Nikoljdan.
   -Nikolići su došli nakon Todorovića iz Zaovina, ima ih 4 kuće, slave Jovanjdan a prekađuju Nikoljdan.
   U Rudnoj Bukvi ima 30 domova od 30 porodica.

   Odgovori

5. 17. decembar 2013. u 19:56

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Donja i Gornja Pološnica (do 1955. godine Pološnica), opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj (oba) sela.

   -Sela su na istoimenoj rečici Pološnici, sa obe njene strane i u njenom donjem toku. Brdovito i isprelamano zemljište, sa vrlo teškim prelazima, nerodno i sa malo zgodnih njiva i luka. Brda su nastavci bukljanskog Crnog Vrha i godečevskog Jaklja. Nema sela u okolini koje je rastureno kao ova dva sela. Najviše da su manje porodične grupe ponameštane na terasastim zaravnima, koje se osipaju.
   Gornji Kraj sela pod makoviškim Ristanovićima se zove Ljutica, desno su Piljuši, duboko levo ka Makovištima Ratkovići, po dnu reke Jokići. Svo krajevi su izdvojeni, samo se rekom može doći u sve pomenute krajeve.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -I ovo selo je iste sudbine kao i Rudna Glava. Malo je starih naselja. Nešto starih grobova u Ratkovićima, koji su opet više makoviški nego pološnički, dokaz su starijih naselja. Današnje porodice su doseljene, svaka ume da ispriča o svom doseljenju.
   -Ljutica. Osnivač sela je nekakav Piljuš, koji se sa mnogim bratstvenicima doselio u susedno selo Jakalj, iz sela Ljutica u Pivi. Po predanju srodnih Purića Piljuš se prezivao Ljutica a bilo mu je kršteno ime Pavle. Prva kuća je bila pod Vardom. Kuća mu se namnožila, ali udari neka boleština te mu se kuća gotovo sva zatre. Ostane mu u životu samo jedno unuče i on pod starost, da bi održao kuću, moradne preći u Jakalj i potražiti koga od braće. Imao je u životu dva brata, ali mu se nijedan nije hteo odazvati, te bude primoran domamiti jednog sinovca, koga od milošte, i da bi mu se održao, prozove Pura. Piljuš je doživeo da i sinovca i unuka izvede na put i da ih ostavi u zajednici i u dobrom stanju. Od Piljuševog unučeta su:
   -Pantići i Piljuševići.
   Od Pure su:
   -Purići i Veselinovići.
   Ima ih 22 kuće, slave Jovanjdan.
   -Ratkovići su došli za Piljušem iz Kućana u Starom Vlahu, hajdučka porodica, sklonila se u ova brda i zabačene krajeve. Dokle su Purići vredne zanatlije, dobri ratari, vrlo žilavi i plodni, dotle su Ratkovići bolji ratari, voćari i stočari, a s’ stoga i imućniji. Ima ih 11 kuća, Slave Jovanjdan.
   -Jokići. Njih je Piljuš naselio pored sebe. Došli su iz Osata, ima ih 11 kuća, slave Đurđevdan.
   -Zekići su došli posle Drugog ustanka u Puriće iz Lještanskog od Josipovića, ima ih tri kuće, slave Jovanjdan.
   -Josipovići su došli u Jokiće, takođe, iz Lještanskog, ima ih 4 kuće i slave Đurđevdan.
   -Đokići su iz Osata, doselili se u Jokiće, ima tri kuće, slave Đurđevdan.
   U Pološnici (sada Gornjoj i Donjoj) tada je bilo 54 kuće sa 6 porodica.

   Odgovori

6. 18. decembar 2013. u 20:34

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Seča Reka (po knjizi Siječa Rijeka), opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaje sela.

   -Ovo prostrano selo je na stavama Pološnice i Tmuše, zatimm na stavama Sječice i Renovice, duboko ušlo u Jelovu Goru, podišlo pod Crni Vrh i podiglo se na Drmanovinu.
   Krajevi sela su ovi: Vučinac, drmanovski potok, koji ispod crkve pada u Sječicu: Milići – Obadi uz drugi drmanovski potok, zvani Jelić-Potok; Gajčani su između Sječice i Renovice; Buzandžije u uglu između Pološnice i Tmuše; Batinići su pod Crnim Vrhom; Drinčići u Jelovoj Gori; Rajčić Brdo ispod ušća Renovice prema crkvi i školi.

   Vode, zemlje i šume.

   -Ovo selo je bogato vodama i zemljištem. Selo je brdovito; brda su strma, pod šumama ili sa naseljima, ali su daleko manje strmeni nego susednna sela. Sa Drmanovine i sa Crnog Vrha silaze mnogi bujni i nepresušni potoci, uz njih su seoske kuće, a pri vrhu livade i zakosi, dokle na Drmanovini ispusti i suvati. Po Jelovoj Gori su velike šume, ovo selo je jedno od najbogatijih šumom. Na stavama Pološnice i Tmuše, uz Tmušu i niz Sječicu su prostranija polja uvek zasejana svim vrstama zemaljskih useva.

   Starine u selu.

   -Nema sela u okolini sa više tragova stare kulture i ranijeg života. Poznata su u poljima oko Sječice nekoliko Crkvišta i Grobljišta, tako i neka groblja po Jelić Potoku i Vučincu. Čiji su tragovi, predanje o tome ništa ne zna da kaže. Najstarija naselja ovog sela su u srednjim tokovima pojedinih potoka i tek od pre 50 godina počela se spuštati u ravan bliže rekama u putevima.

   Poreklo stanovništa i osnivanje sela.

   Najstariji doseljenici su:
   -Buzadžije, doseljeni pre 200 godina u ovo selo. Ovde su došla dva brata; Radoš i Dikan, oba mlada, vredna i oba se nasele istočno od Vučinca do Cikota. Zbog toga što su se hranili nekom kiselicom, spravljanom od projinog (kukuruznog) brašna, prozvali su ih Buzadžijama. Oba su se doselila iz Oborde u Polimlju i živeli su dosta dugo u zadruzi. Deobom Radoš stariji se preseli preko Sječice na vis iznad Polešnice, gde su im dotle bili zajednički torovi.
   Od Dikana su:
   -Janjići, Jankovići, Dikanovići i Bišići.
   Od Radoša su:
   -Lučići i Radoševići; gornje i donje Buzadžije, svega 33 kuća i slave Đurđevdan.
   -Minići (ili Milići)-Obadi su se doselili ubrzo iza Buzadžija iz crnogorskog Kolašina u dve porodice. Obadi su krupni ljudi, vrlo okretni, dobri igrači, vredne zanatlije i vrlo rasipni. Jednu granu ove porodice zovu:
   -Džinovići, zbog toga što su im preci bili slobodni i vrlo šaljivi u narodnim igrama i pri tome su bili a i danas su džinovske snage. Ovih Obada ima u Jarebicama i nekim drugim selima, ovde ih je 48 kuća i slave Jovanjdan.
   -Rebići su treća, mnogo raseljena, nestalna i nemirna porodica, doseljeni kada i Obadi iz okoline Bijelog Polja. Prvi put su se naselili u Vučincu, pa odatle pobegli u valjevsko selo Sušicu, bili tu neko vreme pa se vratili i otišli za Obadima u Jarebice gde su i danas – u Jarebicama i ovom selu.
   U Vučincu se zovu:
   -Rebići, Vasovići i Đurovići.
   U Jelić Potoku i Gajčanima su:
   -Rebići.
   Ima ih 15 kuća i slave Stevanjdan.
   -Minići su došli mnogo posle Minića-Obada iz Pive, kada su se doselili i jakljanski Pivljani. Ovi (sada piše, op. Milodan) Milići su druga vrsta; mirni, tihe naravi, odlični zemljodelci i dobri stočari. Svi su zbijeni u Gajevima na severu sela pod Makovištima i Pološnicom, ima ih 22 kuće i slave Jovanjdan.
   -Batinići su došli kada i prethodni iz sela Karana. Batinići su iz Drobnjaka, došli rano u Karan i naselili se u više porodica, koje su bile stočarske. Iz Karana dali su u Buzadžije neku odivu i dolazeći joj u pohode, devojačka mati Stanka zavoli selo i nagna devere i sinove da pređu u ovo selo i da zauzmu one ravne i puste krajeve pod Crnim Vrhom. Stankini potomci prozovu se:
   -Stankići, jedni Božići, drugi Markovići, treći Bašići, svi ostanu Batinići; ima ih 43 kuće, slave Đurđevdan.
   -Milići-Šijaci su došli posle Batinića, naseljeni na Rajić-Brdu ispod crkve. Šijake je doveo pop Rajica, doseljen iz Pljevalja. Rajica je popovao pri sečorečkoj crkvi, kada ona nije bila na današnjem mestu. Poslednji pop Spasoje Minić-Šijaković, (mora da je Ljuba bio malo popio kada je ovo pisao-stalno meša Miniće i Miliće, te sada ni sam ne znam jesam li Milić ili Minić, op. Milodan) umro je i sahranjen u groblju svoga kraja, a popovao je pri staroj crkvi ovoga mesta. Šijaci su ljuti, prgavi, na kavgu brzo spremni, hajdučke su krvi o kratkog veka; danas ih je 14 kuća, slave Đurđic.
   -Drinčići su došli iz gornje Drine ispod Foče i naseljeni duboko u planini. Kako su na malom prostoru, a vredni, radni i vrlo okretni, stalno su se iseljavali i bežali iz sela, ima ih 7 kuća, slave Đurđevdan.
   -Živkovići u Gajčanima od istoimene porodice iz Čajetine, vredni, radni i vrlo štedljivi ljudi, pa su dobrog stanja, ima ih 8 kuća, slave Lučindan.
   -Erići. Predak današnjih Erića je hajdukovao po Dragačevu, a rodom je bio iz Kotraže. Da bi izmakao poterama i neprijateljima, sa nekim drugom je došao, naselio se iza Vučinca do Cikota i odao zemljoradnji. Od njega su nekoliko vrednih, radnih i istaknutih (osam) kuća Erića, slave Aranđelovdan.
   -Maksići su u Vučincu, doselili se iz Bioske, došli u Rebiće-Vasoviće, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan.
   -Markovići su u Radoševićima Buzadžijama, došli od Bijelog Polja, ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   Noviji doseljenici su:
   -Radojevići su na Drmanovini, čiji je predak pobegao 1878. godine uz Babinsku Razuru iz Babina, ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   -Miloševići su sveštenička porodica iz ranijeg doba, došli iz Maoča i Polimlju, naseljeni kod crkve, jedna kuća, Đurđevdan.
   Oko crkve su.
   -Milići-Obadi su od Zarića iz Kačera, trgovačka kuća, Stevanjdan.
   -Filipovići su iz Ljubaša, zanatlijska kuća, Nikoljdan.
   -Matići su iz Makovišta, zanatlijska kuća, Nikoljdan.
   -Radosavljevići su iz Gostilja, trgovačka kuća, Đurđevdan.
   -Vasovići (Rebići) su zemljoradniča kuća, Đurđevdan.
   -Kuzman je iz Godljeva, zanatlijska kuća, Mitrovdan.
   U selu je 203 kuće od 18 porodica.

   Odgovori

7. 19. decembar 2013. u 20:05

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Godljevo, Opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela.

   -Godljevo je između Sječice i Skrapeža, prešlo preko Skrapeža i na levu stranu i uhvatilo se onih kamenitih kosa, koja su nastavak paramunskih krečnjačkih rtova i čuka. Na severu je selo Paramun sa njegovom dubokom jarugom Duboko; od Seče Reke i Makovišta dele ga ona omčita i viša brda prema gornjim selima. Najravnije selo, mada je cela desna strana Skrapeža skoro ravna, a leva kamenita. Obe su plodne i vrlo obdelane. Naselja su obodom sela tako da prave krug, koji se namnožavanjem i umetanjem kuća popunjava.
   Na zapadu prema Renovici su Dragutinovići, koji sada podilaze Paramun, preko reke su Popovići; po dnu do njih do Galovića su Potočari, iznad Sječice prema Cikotama Kuzmani; a prema Sečoj Reci Mitrovići.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Stara groblja i neobična plodnost celog sela, siromašnog u šumi, dokaz su starijih naselja. Prirodno je da je i pre današnjih porodica bilo u ovom selu naših naselja i da su se ona pomerala i pravila mesta drugima. Ova pomeranja nisu mogla biti dobre volje, jer ekonomske prilike nisu na to nagonile. Koliko je ovo selo dobro ekonomskih prilika ne trebaju nam drugi dokazi do ti, da su današnje porodice sve od reda svešteničke porodice, starije ili mlađe, popovale pri sečorečanskoj crkvi.
   Današnje porodice su doseljene:
   -Dragutinovići su najranije došli u ovo selo. Predak pop Dragitun Aleksić došao je popovati pri crkvi karanskoj, nasselio se u Rabaševini, pa kad mu je ispala prilika da dobije za popa u sečorečkoj crkvi, prešao je pre 220 godina i naselio se u ovom selu ispod Paramuna. Nije bilo mnogo popova iz ove poridice pri ovdašnjoj crkvi, selilo ih se i odlazilo, ali se potomci prozovu Dragutinovići i uporno su očuvali ovo svoje opšte predanje, mada se zovu i:
   -Božići, Jankovići, Đokići, Obradovići itd.
   Ima ih 29 kuća, slave Ignjatijevdan.
   -Milićevići, Potočari su došli iza Dragutinovića. I ovo je sveštenička porodica došla iz Pive, a naseljena pri stavama Sječice i Skrapeža. I ona je imala vrlo malo sveštenika, više je zemljoradnička i obična porodica. Ima ih 14 kuća, slave Lazarevdan.
   -Mitrovići-Renovčići su na putu iz Makovišta za Seču Reku pored Renovice, došli su iz Pive opet kao sveštenička porodica, koja je do pre nekoliko godina popovala. Ova istaknuta i uglednija porodica izrodila je i selu podarila mnoge popove, kmetove i druge seoske predstavnike. Ovo su vredni, vrlo preduzimljivi i borbeni ljudi. Ima ih 24 kuće, slave Jovanjdan.
   -Popovići su preko Skrapeža i do Dubnice. I oni su sveštenička porodica iz Kremana od porodice Zaharijevića, došla pre 120 godina, a pre 50 godina prestala popovati i trgovati. Iz ove porodice bili su čuveni popovi i trgovci, a danas tek da se po neki seljak oda i trgovini i da hvata veze po okolini. Ima ih 19 kuća, slave Lučindan.
   -Kuzmani su prema Cikotama, došli iz Lještanskog, kamo su bili prvi privemeni naseljenici, ima ih 9 kuća i slave Mitrovdan.
   -Perišići su ispod Kuzmana i po potocima, došli na kupljena i od vode oteta imanja iz Cikota, ima ih 12 kuća pod nekoliko prezimena, slave Lazarevdan.
   U Godljevu ima danas 107 kuća od 6 porodica

   Odgovori

8. 20. decembar 2013. u 19:35

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Cikote, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela, zemlje, vode i ime selu.

   -Cikote su na istok od Seče Reke niz Siječcu, gde su duboko ušle u Drmanovinu. Selo je u slivu jednog većeg potoka, čije pritoke rasecaju Drmanovinu i grade mnoge gredne ostenjke i čuke.
   Naselja su rasturena, dignuta iz ravnice niz brda i stalno se podižu na veće visine, sve zbog kamena i njegove izrade,
   Oko ovog potoka pri njegovim stavama sa Sječicom ima veliko polje rodno i dobro navodnjeno, a u gornjem toku su livade i suvati. Kredni slojevi su izbacili na površinu odličan kameni materijal za izradu vodeničkih kamenova, basamaka (stepenica) i spomenika, te su seljaci postali kamenoresci. Vodenički kamen poznat je po imenu „cikota“, odkuda je i došli ime selu.

   Starine u selu.

   -Nekadašnje zidine, danas raznete, na Durmanovini, na Gradu, najvišoj tački, dokaz su nekog ranijeg naselja i kulture. Današnje porodice nemaju nikakve veze sa ovim ranijim naseljima.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Klancare su najstariji i najglavniji doseljenici, doseljeni pre 200 i više godina iz okoline Prijepolja. Klancare su radnički elemenat, došli kao radnici na kamenu, pa su i do danas takvi ostali. Ovim imenom nazvani što su nepažljivi na svoje odelo, obuću i držanje. Klancare su rastureni po celom selu. Do Seče Reke su:
   -Gavrilovići, Blagojevići i Jovanovići.
   Dalje uz glavni potok su opet:
   -Gavrilovići a sa njima i Petrovići i stalno se podižu uz Drmanovinu.
   Ima ih 57 kuća, slave Lazarevdan.
   -Obrenoići su na istočnom kraju sela, najčuvenija kamenorezačka porodica, doseljena iz Štrbaca u Polimlju, ima ih 9 kuća, slave Tomindan.
   -Mračići su na levoj obali Sječice, ispod Kuzmana u Godljevu, doseljeni su iz Mračića u Nikšićkoj Župi, ima ih 5 kuća, slave Lučindan.
   -Kovačevići u Gornjim Gavrilovićima su iz Kosjerića, došli kao kamenoresci, ima ih 4 kuće, slave Nikoljdan.
   -Eorovnjaci (nije greška) su u Donjim Gavrilovićima, došli opet kao kamenorezački radnici iz Štrbaca u Polimlju, svega ih je dve kuće, slave Jovanjdan.
   U Cikotama je 77 kuća od 5 porodica.

   Odgovori

9. 21. decembar 2013. u 20:06

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Drenovci, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela.

   -Drenovci su na zapad od Ražane pored Radanovaca uz poveću Drenovačku Reku, nastavak radanovačke Lajkovače, ide od istoka ravnicom i penje se na zapad i sever na visove bukovske kose, te selu daju pravi brdski karakter. Kod ovog sela nema pravih velikih starovlaških džemata. Kuće su podignute do vrha potoka i sve su do samih Bukova. Tamo su dva džemata; Kandići i Gajčani, na sredini sela Đurovići i po ridovima su rasturene nekolike porodice.

   Zemlje.

   -Niz reku i idući Radanovcima su prostrana ziratna i bogata polja, ali u pravcu ka Bukovima, otpočinju gola i neplodna brdska zemljišta, kakva se nalaze i po Bukovima.

   Starine u selu.

   -I ovo selo je puno starih naselja po bukovskim i drugim seoskim izbrešcima. Na nekoliko mesta nalaze se stara groblja, koja su dobro očuvana.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Kandići su najstariji doseljenici, doseljeni iz Banjana, prvo u Kremna pa potom došli u ovo selo krajem 17. veka. Uvek ih je mnogo i stalno su se iseljavali u razne krajeve, danas ih ima pod raznim prezimenima (ne kaže se kojih, op. Milodan) 23 kuće, slave Jovanjdan.
   -Đurovići su došli za Kandićima, stara sveštenička porodica ovog kraja: Đurovići su od Rabaševine došli prvo u Godljevo a odatle u ovo selo. Ima ih 19 kuća i slave Ignjatijevdan.
   -Ralići su došli u Gajčane za Kondićima, plodna i radna porodica, koja je davala dobre radnike, argate i zanatlije nižeg reda. Ralići su žive prirode, okretni, razgovorni, puni šale i dosetki, brbljivi, poznati su po prezimenima:
   -Ćeskimovići, Stanisavljevići, Maksimovići i Lazovići.
   Ima ih 26 kuća, slave Đurđevdan.
   -Krsmanovići i Pajevići su došli za vreme Kočine Krajine i naselili se pod Borkom, doseljeni iz okoline Pljevalja, ima ih 7 kuća i slave Nikoljdan.
   -Irići su iz istog mesta kao i prethodni, od Pljevalja, ima ih dve kuće i slave Đurđic.
   -Radovići su u Gajčanima su došli za vreme Kočine Krajine iz Pčelica, ima ih 7 kuća i slave Nikoljdan.
   -Vekovići su u planini, došli iz Mašića kod Priboja, ima ih 6 kuća, slave Đurđevdan.
   -Savići su pod Ridovima, doseljeni iz valjevskih Leskovica, ima ih 7 kuća, slave Đurđevdan.
   Pozniji doseljenicii su:
   -Mitrovići su u Kandićima, doseljeni od Obradovića u Radanovcima, ima ih dve kuće, slave Jovanjdan.
   -Radojevići su od Radojevića u Radanovcima, naseljeni u Đurovićima, ima ih dve kuće, slave Ignjatijevdan.
   -Čolići su skorašnja sveštenička porodica, nastanjeni u Savićima, doseljeni iz Sevojna, slave Stevanjdan.
   U Drenovcima ima 100 kuća od 14 porodica.

   Odgovori

10. 22. decembar 2013. u 19:42

    Milodan

    Poreklo stanovništva sela Stojići, opština Kosjerić – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

    Položaj sela.

    -Ovo usko i dugačko selo ide od stava Drenovačke Reke i Kladorube uz Kladorubu pod Bukove i polagano se uz njih penje, ostavljajući desno Ražanu i Mrčiće. Selo je naređeno na kosi i razdeljeno na nekoliko manjih ili većih džemata, koji su se skoro spojili te grade od sela kao neko drumsko naselje.

    Zemlje.

    -Stojići su ravno selo kao i donji deo Drenovaca, leži na tercijernim nalaganjima, koje čine ovo selo rodnim i naseljenim.

    Starine u selu.

    -Ovo je selo imalo vrlo mnogo starijih naselja. Seosko groblje bogumilsko, starije i sadašnje, dokaz su nekog života. Lepog položaja, pod planinom a na putu kuda se preko iste te planine i spuštalo u valjevska sela, uvek je ovo selo bilo etapna stanica za odlazak u valjevska sela.

    Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

    -Stojanići, Stojići i Lučići su došli iz Bratonožića. Rodonačelnik ove porodice zvao se Stojan, a žena mu Stojana, došli pre 200 godina u nameri da idu dalje, ali se zadržali i osnovali selo. Njihovi potomci se zovu Stojanići i Stojići, gde ih danas pod ovim prezimenima i pod prezimenom Lučić ima 42 kuće, slave Nikoljdan.
    -Gagići-Nikolići su u sredini sela i mnogo kasnije naseljeni od prethodnih, došli od Nikojevića, prvo u Tubiće pa posle u ovo selo. Dokle su Stojanići dobre radiše, vredni ratari, dotle su Gagići dobri trgovci, više zanatlije i činovnici; ima ih 8 kuća i slave Nikoljdan.
    -Gagovići su došli kada i Gagići, opet iz starovlaškog sela Nikojevića, starinom su iz Pive, naselili se kao obični radnici; ima ih 11 kuća, slave Jovanjdan.
    -Čatali su odnekuda od Pljevalja, došli pre 90 godina, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
    -Krstići su došli iz Sirogojna, naselili se u Jevtoviće (Gagoviće), ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
    -Savići su u Jevtovićima, došli iz Sevojna, ima ih dve kuće, slave Jovanjdan.
    Noviji doseljenici su:
    -Đokovići su u Gagovićima, došli od Priboja, Nikoljdan.
    -Đokići su u Gagićima, doselili se iz Rosića, Jovanjdan.
    -Tomići su u Gagovićima, doselili se iz Drenovca, slave Jovanjdan.
    -U Stojićima je 74 kuća od 9 porodica.

    Odgovori

    • 9. avgust 2014. u 23:33

      Milovan Cicvaric

      U Stojicima familije koje poticu od Cicvarica iz Nikojevica : Gagovici, Gagici, Nikolici i Jevtovici . Kao i njihovi bratstvenici Bozovici u selu Bjeloperice .

      Odgovori