Poreklo stanovništva sela Nepravdići, opština Sokolac . Prema knjizi Milenka S. Filipovića “Glasinac”, antropogeografsko-etnološka rasprava, SANU, Beograd, 1951. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj naselja.
Naselje je na visokoj zaravni pod Bogovićskom Planinom, i na znatnoj visini, a od nižih glasinačkih sela odvojeno je brdom koje se zove Pripleć. Kuće su po stranama i delovima. Pojedina sela se zovu: Troače, Selo, Nepravdići i Brdo.
Vode, zemlje i šume.
Pod kućama Dedića i Grčića je Veliki Bunar, ali se vodom snabdevaju najviše s Dobrih Voda. Ima i starinskih suhih bunara.
Zirati se zovu: Usinjak, Ravne, Ograda, Potkunjice, Jasenje, Ravne Njive, Siljevo Polje, Divlje, Brdo Grčića, Dedića Brdo, Troače, Begova Ravan, Iva, Radojevići. Šume i nepaše ima dosta iznad i oko sela. Glavne su: Dedića Brdo, Šumica, Golo Brdo, Troače, Divlje, Veliki i Mali Borovac, Pripleć i Sarijevac. Glavni su dolovi: Bogazi, Dedića Do, Orahov Do i Stojkova Strana.
Tip, naziv i starine u selu.
Naselje je razbijenog tipa: raštrkane su ne samo pravoslavne nego i muslimanske kuće. Svega su u selu 24 kuće, od kojih 13 muslimanskih a 11 pravoslavnih. Pravoslavno groblje je pod njihovom selom, a muslimnjtko spored sela, kraj Ravnih Njiva.
Priča se da je selo dobilo ime po tome što je nekom učinjeno krivo prilikom neke trke. Ništa se ne zna otkud ime njive Radojevića, koja se je tako zvala pre nego što je mesto iskrčeno i uziraćeno. Priča se da je na ravni Selu, gde su sada Ivanćajići, i u starini bilo selo, i tu je zaista bilo zidina od mnogih zgrada. Za Usvinjkom je neko staro muslimansko groblje. Na Dedića Brdu, uz sadašnje muslimansko groblje, je groblje od “mubarećije“ (kuge). Bilo je tu i turbe nekog muslimanina iz Nepravdića, ali se ne zna od kog roda. Bilo je bašluka, a sala se samo još poznaju grobovi iza turbeta. Jedna stara žena je kazivala da je bolovala kugu, a Ibrahim spahija Dedić, ded Bećirage (kom je sada preko 80 godina), dva puta je bolovao kugu.
Po predanju, prvi je u pravoslavno groblje ukopan neki najamnik u Dedića, a docnije su se tu kopali pravoslavni koji su se stalno nastanili y selu. Još pre sedamdeset godina, u Nepravdićima su bile samo četiri kuće: Dedići, Ivanćajići, Ršum i Grčići. Tada su bili pod šumom i: Siljeva Glava, Borovni, Bisage, Čengića Brdo i dr.
Poreklo stanovništva.
Muslimani.
-Dedići (5 k.) se smatraju starosedeocima.
-Mujakići ili Mujagići (2 k.), su starinom iz Kolašina, odakle im je krenuo ded.
-Hodžići (4 slemena sa 3 kuće) su starinom iz Kolašina, a došli su s Obara, posle 1878.
–Selmanovići (2 K.) su prešli iz Novoselaca, gde ih još ima.
-Bećići, nedavno su izumrli.
Pravoslavni.
-Ivanćajići (6 k., Đurđevdan). Ne znaju odakle im je bio očev „šukunđed“, i smatraju se Bosancima. Taj predak bio je u najmu kod nekog muslimanina kao „ćaja” kod stoke. Neki opet vele da se zovu Ivanćajići što je jedan od bližih predaka, Ivan, dugo vremena bio pod Turcima knez. Ranije su stanovali pod Mjedenikom (Bogovići). Kad su bili izišli na četrdesetoro čeljadi, pomorila ih je kuga sve sem jednoga deda i babe. Oni pređu u Bogoviće i opet kuća iziđe na četrdeset čeljadi. I tada ih opet pomori kuga, i ostane samo ded Jovo. Jovo pređe posle u Nepravdiće, kuda je stalno dolazila njihova stoka, načini košaru i dobije jednu njivu kao čitluk age Mujagića iz Sarajeva, pa su posle širili taj čitluk. Ima ih i u Bjelosavljevićima.
-Grčići (3 slemena sa 4 kuće, Nikoljdan i Tomindan) su starinom iz Drobnjaka, odakle im je doselio led Jefto, pre nekih 80 godina. Najpre su bili na Buđu kod Prače. Ima ih još u Hercegovini.
-Majkalovići (2 k., Đurđevdan) su starinom Lelekuri iz „Crne Gore“. Odavna su u Nepravdićima.
Pomenuti Ršumi su delom izumrli a delom iselili u Sočice.
IZVOR: Prema knjizi Milenka S. Filipovića “Glasinac”, antropogeografsko-etnološka rasprava, SANU, Beograd, 1951. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)