Istorija hrama Prenosa moštiju sv. oca Nikolaja u neraskidivoj vezi je sa istorijom samog Šida. Prvo pominjanje Šida i Svetonikolajevskog hrama u istorijskim izvorima je ne samo istovremeno, nego se nalazi u istoj rečenici. Kada je šidski kapetan Neško zapisao: „Sabornik kapetana Neška iz šanca Šida i cerkve svetago čudotvorca Hristova Nikolaja … leto 1704“ započela je istorija ove varošice sa hramom kao svojim srcem. Nije moguće utvrditi kada je nastao sam Šid, pa ni kada je sagrađen prvi hram. Pretpostavićemo, na osnovu dosadašnjeg stepena istraženosti, da je to bilo negde u konfuznim vremenima Velike seobe Srba 1690. godine. Ovaj veliki migracioni talas pojačao je odavno postojeći srpski elemenat u Sremu i šire. Šid, verovatno tada formiran u nekom vojnom kontekstu, od svog početka je bio čisto srpsko naselje. Logičnim sledom, sagrađen je pravoslavni hram u centru naselja, na raskrsnici glavnih puteva Vukovar-Sremska Mitrovica i Rača-Ilok. Kako nas to kasnije izveštavaju sami Šiđani, pri samom formiranju naselja i gradnje crkve, ispred nje su, kao obeležje svih hrišćanskih naselja, odmah podigli visoki drveni krst. Njegov naslednik od mermera i danas ponosno stoji u porti.
Da ste tamo negde 1750. godine prisustvovali liturgiji povodom hramovske slave i potom izašli iz hrama, našli bi ste se na prostranom neograđenom prostoru – porti. Da ste pogledali desno videli bi ste prazan prostor porte sve do centra sa tek po kojim orahom i dudom, isto kao što i danas stoji park. Da ste pogledali levo videli bi ste samo parohijski dom. Iza njega bi vam se pogled spuštao ka dolini Šidine a preko nje, lagano su se uzdizali beskrajni vinogradi. Centar varoši je bio ispunjen niskim nabijačama pokrivenim trščanim i slamnatim krovovima. Tek na putu prema Tovarniku bila je po neka lepša kuća. Preko puta crkve bi ste ugledali malo lepšu i veću Županijsku kuću. Svuda po šoru vrvelo je od vojnika, i to od onih obučenih u redovnu pravu uniformu do onih, tek sa juga pristiglih, ogrnutih ovčijim runom i gunjevima. Tu su naravno i zanatlije, trgovci… Kada bi ste krenuli levo iza crkve naišli bi ste na prašnjavi sokačić koji se uzdizao dole od Šidine pa gore ka Velikom šoru. To je ova naša ušuškana Školska ulica. Kada bi ste iz porte izašli na taj sokačić, videli biste plotom ograđeni prostor namenjen vojsci – kasarna sa poligonom, a uz sam Veliki šor i oficirski kvart. Tu gde je danas Vladičanski dvor videli biste skromnu zgradicu srpske veroispovedne škole koju će tek 1787. godine zameniti nešto veći objekat. I, najposle, kada bi ste krenuli tako da obilazite oko hrama naišli biste na drveni krst sa raspećem. Danas kada biste izašli iz hrama i okrenuli se desno, opet biste videli taj prostor do centra; ako se okrenete levo, tamo do duše nećete više videti vinograde, ali ćete videti pored crkve školsku zgradu pa ispred crkve krst a iza crkve sokačić, i to je ono što je žila kucavica Šida, to je Šid već 300 godina.
Prvi hram od pletera
Prvi pomeni, kako samog Šida tako i hrama potiču iz 1704. godine iz zapisa prvog poznatog šidskog kapetana Neška. Zapis koji se nalazi na jednom Antologionu štampanom u Moskvi 1701. godine, glasi:
„Sija sveta i boženstvena knjiga glema Sabornik kapetana Neška iz šanca Šida i cerkve svetago čudotvorca Hristova Nikolaja prinese se sija sveta knjiga ot carstvujuščago velikago grada Moskve pomilovanijem velikago cara Petra Aleksijeviča i toja trudom i nastojanijem obršcera Pane Boškovića i tko bi ouz tu knjigu drznuo da ju otimi da mou e suparnik sveti Nikolaj u dan on suda Hristova, leto 1704.”
Prvi opis hrama potiče od 5. februara 1734. godine: „Crkva nije nova, nego veoma stara, od pletera, pokrivena šindrom. Ima tri zvona. Svod je od dasaka. Porte nema. Osveštana je od strane pokojnog mitropolita Vićentija Popovića. Sveta trapeza je od drveta. Na njoj su: dve plaštanice od belog platna, antimins nov, moskovsko jevanđelje lepo, dve moskovske liturgije sveštenike i jedna liturgija srpska crkvena. Kovčežić od drveta i svileni pokrov, dva svećnjaka od olova. Na drvenoj proskomidiji: putir, diskos, zvezdica, kašika od kalaja. Daraka ima tri od crvene svile, i vazduh. Umivaonica drvena. Dve kadionice od pirindža. Dva felona od svile i dva od platna. Dva svilena stihara, jedan od čita i jedan od belog platna. Četiri epitrahilja od različite svile. Dve narukvice od crvene svile, dva pojasa od kojih jedan srebrni i pozlaćen a drugi od svile. Iznad dveri se nalazi obrađen krst sa raspećem. Dveri su dobre, ispod krsta je ikona Bogorodice i Jovana Bogoslova. Pridver je zavesa od platna. Na severu ikona Hristova od čita. Velikih ikona ima četiri: Spasitelj, Bogorodica, Preteča i Sv. Nikolaj. Kandilo jedno srebrno, jedno od stakla i šest od bronze. Različitih ikona ima dvadeset. Dva svećnjaka od drveta i dva od gvožđa. Jedan ikonostas. Jedan analogion, jedan horugv velik i obrađen lep. U pevnicama dva prozora. Knjige crkvene: jedno poučenije nedeljnoe i praznično, dva apostola moskovska, dva trioda posna moskovska, dva pentikostara moskovska, oktoih moskovski, dvanaest mineja moskovskih, dva trebnika moskovska, jedan veliki psaltir. Petohlebnica od kalaja. Stolova ima trideset, jedan tetrapod, jedan polijelej od tuča. U ženskoj priprati šest ikona, pet stolova, i drvena krstionica.“
Budući da je ovaj hram 1734. godine opisan kao veoma star može se pretpostaviti i da je to prvi hram sagrađen u Šidu. Osveštao ga je mitropolit karlovački Vikentije Popović.
Epitropi Dimitrijević i Prodanović su za 1734. godinu predali završni račun u kojem se, između ostalog navodi prihod od dobrotvora za gradnju crkve u iznosu od 323,87 f, dok je u ukupnom rashodu od 542,54 f. bio uračunat i trošak za gradnju nove crkve.
Drugi hram
Sa gradnjom nove zidane crkve započeto je pre 1730. godine. Tokom 1732. godine zabeleženo je da je crkva dimenzije 28 h 8,4 m „s kamenom i krečom ozidata“ i da je imala troja vrata. Bila je pokrivena šindrom. Opšti utisak je bio „lepo delo vidi se“.
Tokom jula meseca 1733. godine sakupljen je prilog za završetak nove crkve. Na spisku se nalazi ukupno 41 priložnik i to: (ime i prezime i prilog u forintama): Laza Romi 4, Joan Vukašinović 24, Turunac Dimić 12, Georgije i Marko 15, Joan Milisavljević 0.5, Kiril protopop 24, Evta Georgiević 36, Dmitar Bugarin 12, Nikola Radovanović 11.40, Joan Grozdić 3, Ilia Slepčev 0.50, Andrej Mostarac 1.5, Joan Gavrilov 3.5, Georgie Gambit 9.5, Evdoksija Mihailovica 9, Barjaktar Beloš 8.5, Plavša abadžija 2, Jovan Mauković 12, Maksim Saić 8.7, Evta Šcakić 2.85, Toma Kuzminac 20, Vesa Krupežević 10, Stoić Somborac 12, Peja Kapamadžija 4, Georgije Vukomanović 9, Joan Aparčević 1.5, Jakov Ćermanović 4.25, Janko Čizmedžija 6, Stanoje Čikarić 3, Nikola Martinov 12, Ignjat Koić 1.70, Nino Petrović 4, Miro Jarmović 6, Rista Janković 18, Plavša iz Bačinaca 2, Radosav Presečkov 10, Radosav Simonović 2.33, Petar Mostarac 1.14, Mijat Joanović 12, Manoilo Bugarin 1.
Do 1734. godine bili su sagrađeni zidovi crkve. Međutim, tada je došlo do određene nesuglasice među Šiđanima i gradnja je obustavljena. Izgleda da je ta pauza u gradnji trajala dosta dugo. Verovatno zbog tog problema kao i teške finansijske situacije crkva je završena tek 1753. godine. Novu zidanu crkvu osveštao je 25. maja 1755. godine episkop Partenije.
Verovatno je tek tada porušena stara crkva, a njen ikonostas je preuređen za potrebe nove veće crkve.
Nakon završetka gradnje nove crkve, odnosno samo crkvene lađe bez tornja, izvršen je i nov inventar. On je danas sačuvan u arhivu Srpske pravoslavne crkvene opštine šidske i nosi naziv „Inventarium i računi cerkve Stago Oca Nikolaa Provincialnago mesta Varoši Šida Protopopiat Šidski Prinadležašcaju N. 1“. Na žalost, prve tri stranice nedostaju. Inventar je dopunjavan 1775. i potom 1782, 1783. i 1788. godine.
Tekst inventara iz 1753. godine:
„Opisanije Templa – staro Templo rastavljeno, Krst s raspjatijem pozlašcen s obrazom prestih Bdrdi i Joanna Bogoslova, 12 Prorokov, 12 Apostolov obraz molenih i Bogorodičen. Prestolni Ikon 6: obraz Hristov, Bogorodičen Predtečev i Stago Nikolaa. Različni ikona 27. Jedan obraz prestija Bcdi pri duvaru s levi strani pozlašcen. 17 ikona derveni.
Napisanie Barjakov – 4 Čiraka ot gvožđa velika prosta, 3 čiraka ot tuča, 8 kliričeski čirakov molov, 3 čiraka ot derveta pozlašcena stara, 1 polielej ot tuča s 12 svešcnika(prectano pa dopisano: prodat 16 f. 25 h), 1 mumakaze, 1 šciplona štose sveće gase.
Napisanije Darkov – 1 Aer s darci natafetz šcanpet star, 1 aer o cerkveni raidžcaika žutom damaškom obtočen polopan, 1 darak na putir ot plavetne i zelene damaške star, 1 aer ot zelena atlaza s granami žutom i plavetnom damaškom obtočen star, 1 darak na diskos ot žute i zelene damaške star.
Napisanie Felonov – 1 felon ot crvene damaške s belim granom sa sinžef: ot tafeta zelena nov, 1 feon ot mor aplaza s granemi velikimi s jakom i sinžefom kafe farbe pol damaš star, 1 felon ot plavetne damaške s belim granomi s oplećkom i sincefom takove materie zelene.
Napisanie stiharov – 1 stihar ot cervene damaške belim granami s oplećkom žutim takovi materie, 3 stihara ot serbskoga platna, 1 stihar ot prutarast materie supne(?) star (precrtano), 6 stihara klirička stara.
Napisanie orarov – 1 orar ot žute damaške star. Ikasirat, 1 orar plavetni ot svile priloži G. Slavuj, 1 orar ot cervene svile priloži G. Dionisija.
Napisanie epitrahulev – 2 epitrahil ot žute damaške star, 1 epitrahil ot zelene , damaške star, 1 epitrahil ot plavetne damaške star.
Napisanie pojasev – 2 pojasa kožna žutim mamom okovati stari (precrtano).
Napisanije Narukvice – 1 narukvica ot žuta raihcaina zlatnom čiškom obtočene polovne, 1 narukvice ot pliša cervena stare (precrtano), 1 narulvica ot zelena atlaza s granami srebren portom obtočen star (precrtano), 1 naruvica ot cervene damaške stare G. Avakum (precrtano), 1 naruvice ot zelene mara polovna (precrtano).
Napisanie barjakov – 1 barjak s obrazi voskrsni Hristova i Stago Nikolaa žutom damaškom duplom i resami vunenim obtočen polov.
Napisanie bakarni i kalaini vešcea – 2 putira ot kalaja, 1 kalaini srećni ot kala, 2 ćase ot bakra stare, 3 tasa ot bakra, 2 sančića malena ot bakra, 2 ibrikov za umivan star, 1 ibričić za teplotu, 1 kupija ot pleha saradi bolni staja nositi, 1 kadilnica ot pleha prilog G. Petra Kaliniča (precrtano).
Napisanie kniga moskov – 1 Evangelie Naregalu novo, 1 Evangelije u cerkvenoj kadifi v. kolo staro, 4 prologa nacel god, 12 minea na celi god,2 trioda postna v. kolo stara, 1 apostol v. kolo nov, 1 apostol v. kolo star, 2 oktoiha na vsi glasi i dni, 1 oktoih na 4 glasa, 1 praznični obšcak v. kolo nov, 1 psaltir veliki star, 1 psaltir nakvart polov, 1 liturgiar nakvart nov, 1 liturgiar na oktav nov, 1 liturgiar n kvart star, 1 trebnik beliki star, 2 ermologie na kvart stare, 1 molebnoe penie na kvart polov, 1 tranfilion priloži g. Mikovič, 1 v psaltir, 1 n. časlov poderan (precrtano) , 1 kniga poučenie evangelskoe, 1 oktoih nakvart s osam glasova, 1 kniga raznih poučenia rosijska, 1 sinadalna proto, 1 pentikostar na oktav.
Serbske knige – 1 evangelie rukopisno v. kolo staro, 1 pravilo stim serbskim v kolo, 1 pravilo srbsko.
Napisanie stolov – 1 stol arhiepiskopski tišlerski s baldahinam farbavat, 2 pevnice takove ivni stolov 14 farbovat prodat, 46 stolov u mužeskoi paperti beli, 1 nalonja začtenije evangelija stara.
Napisanie zvona – 1 zvono ot 300, 1 zvono ot 200, 1 zvono ot 100, 1 zvono ot 26, 3 zvona mala u oltaru ot tuča. Crkov neograždena. Grobie obšce edno ograždeno.
Jedan orman, 3 sanduka, 1 dom školski s kuhinom i 2 kelie i ednim dućanom, daskom pokriven sovim padeniju gotov. Jedan orman malij, 1 sanduk tišljerski za barjake, 1 orman u oltaru u zidu za odejanija crkvena.“
Malo je nejasno zašto je crkva bila bez tornja skoro deset godina. Verovatno je u pitanju teška finansijska situacija. Sa gradnjom tornja se započelo 1762. godine, a završilo 1764. godine. Ukupan trošak za zidanje tornja je bio 1471,23 forinte. Graditelj tornja je bio Sebastijan Hes.
Kako je crkva bila „zidom i pokrovom veoma oskudna“ 1767. i 1768. godine obezbeđeno je 120.000 komada cigle i šindra za popravku.
Treći (sadašnji) hram
Iako se sa sakupljanjem materijalom za obnovu crkve započelo još 1767. godine sama obnova nikad nije započeta. Tokom maja meseca 1772. godine izvršeno je prvo prikupljanja priloga za gradnju novog hrama. Tokom decembra meseca takođe u cilju prikupljanja sredstava za gradnju, pristupilo se naplaćivanju svih dugova prema crkvi. Međutim umesto planirane obnove, na sednici crkvene opštine dana 8. januara 1773. godine doneta odluka da se sruši postojeća crkvena lađa i sagradi nova veća. Potpisnici te odluke su bili sledeći članovi crkvenog odbora: Josif Kirilov prota, Jovan Janković paroh, Sava Senić knez, Antonije Mostarlić eškut, Slavuj Ešić, Antonije Georgijev, Rista sapundžija, Ilija Blagoević pisar, Janko Nikolić, Stefan Čuverlić, Pavao Kudić, Petar Aleksić, Janja Gerčić, Nikola Tiosavić, Strahina Koički, Nićeta Mauković, Kersta Jalovički, Gavrilo Kovinčić, Mihailo Savić, Gliša Mirković, Marko Brkić, Arsenije Vučetić, Manoilo Didić, Ilija Nikolić.
Spisak priložnika za gradnju sadašnjeg hrama sa prilogom u forintama: prota 24, pop Joan namesnik 12, pop Stefan Mauković 104, Grigorije Miković provizur 24, Antoje Georgijević 12, Slavuj Ešić Bugarin 100, Sava Senić, knez 50, Janko Nikolić 50, Manoilo Didin 30, Georgije Didin 40, Rista sapundžija Vuić 25, Petar Blagojević 12,4, Pana Grčić 12,4, Nedelko Vilimanović 4,18, Stefan Koički 8, Gaja Kovinčić 8,36, Kersta Alovicki 4,18, Anta Mostarlić 10, Stefan Rakić 4, Nikola Tiosavljević 12,36, Đuko Šandor 4,18, Adam Kostić, mali 4,18, kum Stefan, ćurčija, Jova Nedelković 8 Jakob Pogačarević 8, Filip sapundžija 4,18, Todor Pejin 4,18, Petar Aleksić 12, Mića Varcakić 4,18, Sima Kolarović 4,18, Sava Akovičin 4,18, Jovan sapundžija 4, Timotije Deanov 4,18, Gojko Ciganin 4,18, Stefan Simonović 6, Luka Ćalić 2, Filip Radovanović 4,18, Jova Laketić 4,18, Jovan Milisavljević 4, Arsenije Ivanov 4, Stanoje Prucić 4, Ćira čarugdžija 6, David Ćosić 6, Ćira Nedelković 2, Stefan Popadić 4,18, Vasa Pernaić 4,18, Matija, čarugdžija 2, Danilo Kudić 2, Jovan Cvetić 4,18, Nikola Kovačević 6, Pavao Cvejić 2, Jovan Babin 2, Stefan Adamović 1, Maksim Mrdanović 4,18, Gliša Barjaktarević 4,18, Mojsilo Ćurčić 6, Jakov Acić 3, Jocko Momirović 2, Jovan Matić 6, Jovan forišica 4, Arsenije Mauković 4, Mojsilo Irižanin 2, Gavilo Lukić 4, Jovan Vasić 4,18, Arsenije Vučetin 1,3, Mitar Pavlov 2, Nićeta Mauković 10, Zarija Gavrančić 2, Cigan Joša ćoravi 2, Vića Radivojšin 2,3, Gliša Mirković 4,18, Jakob Saić 8,3, Ilija Mali, Blagojević 4,18, Filip Zlatić 4,18, Pavao Budakov 3, Pavao Kudić 4,18, Pokojnoga Mere zet 2, Gavrilo Kruševički 4,18, Gliša Cikoćanin 2, Vasa Stanisavljević 1, Miajlo Dražić 3, Nikola Maslaković 3, Jovan Matić, pandur 6, Pavao Despinić 3, Đurađ Belićev 4,18, Ćira Momirović 4,18, Avram Miajlović 3, Ćira Nikodinović 2, Adam Kostić, veliki 10, Jova Antonijev 4,18, Mile Ciganin 2, Jovan, pisar 4, Djakon Vasa 6, Ana Miajlova udovica 4, Pavao Jokić 3, Josa čismedžija 2, Jovan Pajić 4, Nestor Zerkić 2, Voka Panor 2, Davrilo Despinić 6, Isailo kapamadžija 1, Jovan Kojić 2, Vučeta Urošević 3, Nedelko Slavujević 2, Gliša Prikogaća 1, Antonije Knežević 1, Koja Čikarić 12, David Vidojević 12, Todor Vukomanović 2, Todor Ubajević 5, Petar Mojić 4, Jovan Risitvojević 2, Sava ćurčija 4, Trifun Stanić 3, Andrija Bećin 2, Lazar Mavrenović 4,18, Nikola Stipančević 2, Ignjat Knežević 4,18, Jovica Čikarić 3, Stefan Mavrenović 1, Petar Čizmić 2, Jeća Kulašević 2, Sima kovač 4,18, Nestor Laušević 1, Sima Mostarlić 6, Miša Stankov 2,3, Gaja Nedelković 2, Sava Dimić 2, Sava kovač 6, Proka Todorčević 3, Stanko Čikarić 12, Nedelko Cigan, Nedelko Lazin, Vićentija Petrićev, Trifun Milinković, Marko Ćosić i Jovan Slavujević. Ukupno je sakupljeno 878, 24 od 137 priložnika.
Ugovor o gradnji potpisan je 17. marta 1774. godine sa majstorom Johanom Mihaelom Vajsmanom.
Novosađanka po stanovanju a Šiđanka po rođenu, Dionisija plemenita Miković, poklonila je 1776. godine jedno zvono od 350 kg. Tokom 1781. godine Šiđanin Nasta Marković poklonio je za novu crkvu polijelej od stakla sa 18 sveća. Pored ovog polijeleja, u novu crkvu je prebačen i polijelej iz stare crkve sa osam sveća. Iste godine su nabavljeni i kadionica i dva gvozdena i tri mala pozlaćena čiraka.
Radovi na zidanju crkvene lađe tekli su veoma sporo. Najveće probleme u zidanju crkve pravio je upravnik novoosnovanog Šidskog vlastelinstva, grkokatolički biskup Vasilije Božičković. Lađa je završena tek početkom 1785. godine. Marta meseca te godine potpisan je ugovor sa majstorom iz Čerevića, Johanom Doklom, o pokrivanju crkve, malterisanju i krečenju zidova i patosanju horoša.
Građenje nove crkvene lađe je konačno završeno 1785. godine pa se sa novosadskim molerom Mihailom Radosavljevićem sklopio ugovor o slikarski radovima unutar crkve za 1700 forinti. Na žalost, Radosavljević je preminuo naredne godine, pa je 15.6.1788. godine isti ugovor, kao novi izvođač radova, potpisao moler Grigorije Nikolić iz Zemuna. Nikolićevi radovi su koštali 1121 for. i 45 krajcara. Godine 1786. Šid je imao 315 pravoslavnih domova i tri sveštenika.
Stari ikonostas je 1788. godine rastavljen i u novoj crkvi postavljen nov pozlaćen sa dvanaest prazničnih ikona. Na Bogorodičinom tronu se nalazila jedna njena pozlaćena ikona. Arhiepiskopsko-mitropolitski sto sa figurom je bio pozlaćen. U crkvi se nalazilo dvanaest ripida i jedan krst. Pevnice su imale dvanaest stolova od mermera.
U novom hramu je u muškoj crkvi bilo 44, a u ženskoj 35 stolova ofarbanih u žutu boju. Hram je posedovao i jedan nalonj za čitanje jevanđelja, jedan tetrapon i jednu pozlaćenu nalonju za celivanje ikona.
Godine 1775. u crkvi je bio jedan vazduh i dva darka od žute damaške sa belom čipkom, zatim jedan darak od crvenog tira, tri darka od tafota i dva darka od rajha. Zatim jedan felon od žute damaške sa čipkom, šest stihara, jedan epitrahilj od žute damaške sa belom čipkom i osam narukvica od različitih materijala. Crkva je 1776. godine dobila na dar jedno zvono. Tokom 1779. godine nabavljeno je devet felona od srpskog platna (dereklije).
Prema crkvenom inventaru, u hramu je 1780. godine između ostalog bilo i sledeće: jedan pokrivač za nalonju sa srebrnim resama, dva felona, jedan čaršavčić ta tetrapon, jedan epitrahilj od žutog mara sa srebrnom čipkom, jedan epitrahilj od žutog mara, dva epitrahilja od morista mara, jedan epitrahilj od plavog kreditora sa žutom čipkom i zlatnim okvirom, jedan epitrahilj od morasta atlaza sa belom čipkom, jedan epitrahilj od zelenog platna, jedan epitrahilj od plavog mara, jedan pojas od srebrnog porta s srebrnom kopčom, jedan pojas od belog pliša, jedan pojas od plavog atlaza sa vezom, jedan pojas od zelene kadife sa srebrnom kopčom optočen žutim portom.
Tokom 1781. godine nabavljen je barjak sa ikonom Krunisanja presvete Bogorodice i Voznesenjem Hristovim od crvene damaške sa žutim resama, optočen zlatnim portom, i jedan mali barjak sa ikonom Krštenja Gospodnjeg i sv. Nikolaja od zelenog tofeta i vunenim resama.
Crkvena porta je bila neograđena sve do 1792. godine kada se ona konačno ograđuje i patoše opekom.
Kao što je u uvodnom tekstu navedeno, ispred hrama je od samih početaka postojanja Šida i hrama postojao drveni krst. Taj krst je srušen u jednoj oluji 1790. godine, pa je naredne godine i pored žestokom protivljenja grkokatoličkog križevačkog biskupa, podignut nov. Tokom 1806. godine podignut je današnji mermerni krst a izrađena je i nova, današnja, časna trapeza. Krst je podignut zahvaljujući prilozima u iznosu od 172,15 forinti. O podizanju časne trapeze govori natpis na njoj: „Obšcestvo šidskoe v znak osobnago userdija vo ukrašeniju matere cerkve svoeja sooruži sjatagi Prestol sei na slavu Božiju i diku svoju obšcu Leta 1806 Augusta 15“.
Nakon konačnog završetka tornja, kod čuvenog karlovačkog zvonolivca i Karađorđevog topolivca Janoša Fogarašija, 1803. godine naručena su tri zvona za 115 forinti.
Tridesetsedam godina od početka zidanja tornja on je konačno pokriven bakarnim limom 1801. godine. Radove koji su trajali tri godine, izveo je za 1400 for. majstor Johan Remold iz Pešte. Godine 1799. i potom 1802. godine, cimerman Stefan Dimitrijević iz Novog Sada je obavio radove na krovu lađe zato što krov prvobitno nije bio dobro urađen. O radovima na crkvi te godine ostavljen je zapis u jabuci krsta koji se i danas tamo nalazi.
Komentari (0)