Poreklo prezimena, selo Bujkovac (Vranje)

Poreklo stanovništva sela Bujkovac, Grad Vranje – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Bujkovac je veliko selo; zahvata prostrano zemljište sastavljeno uglavnom od ridova i dolova između Vranjske Banje na jugu i Korbevca na severu.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa izvora a u novije vreme i iz bunara. U selu i na ataru oko sela izbijaju izvori: Rupodol, Crepuljište, Staro Selo, Provaliski, Jovinski, Pajstorski, Andrejin Kladenac i dr.

Zemlje i šume.

Po granici atara leže potesi: Vukanovica, Banjski Rid, Garvan, Kusa Dolina, Lipovsko Prisoje, Bor, Veljački Rid, Pengarci, Bojkina Čuka, Kurtino Ramnište i Ljotini. Njive, paša i šume obuhvaćene granicama atara leže po dolovima i na padinama. Zovu se: Mrtvica, Cerovac, Krstato Drvo, Osoje, Baba Trajkine Livade, Kaluđer, Staro Selo, Dubrava, Jašina Dolina, Dimanin Rid, Cerovački Rid, Dliboka Dolina, Kladenac, Nisina Dolina, Vasina Njiva, Ćatina Ornica, Presveta, Crkvište, Sv. Jovan, Selište, Cincarovica, Baba Jovina Dolina, Bresje, Trnjivica, Prisoje i Rusko Groblje.

Tip sela.

Bujkovac je selo razbijenog tipa. Deli se na mahale: Čivlak, Jaina Dolina, Cerovac, Kovačiki, Pajstorci, Jasen, Dubrava i  Selo ili Staro Selo. Prve dve mahale su više u polju a ostale na padinama i u dolinama.

Bujkovac je 1952. godine imao ukupno 157 domaćinstava.

Postanak sela, starine i prošlost.

Car Dušan je 10. avgusta 1355. godine potvrdio je kao prilog sevastokrata Dejana Bogorodičinom Manastiru u Arhiljevici, selo Biokovci. Jedno selo sa takvim imenom leži na pruzi Kumanovo  – Skoplje, a drugo u Vranjskoj Kotlini. Za prvo se izjasnio J. H. Vasiljević a za drugo R. Nikolić i M. Purković. Pošto Dejan nije držao onaj deo Vranjske Kotline u kome se nalazi današnji Bujkovac „svakako će imati pravo Hadži-Vasiljević“.

Po narodnom predanju, nekada je na zemljištu Bujkovca bilo neko staro naselje. Ono je ležalo na potesu Selište. Kasnije to naselje je propalo i od njegovih stanovnika nije ostalo ništa. Na Selištu u njivama meštani su nalazili ostatke od zidova i „stavovremene nadgrobne ploče“.

Mesto Crkvište leži u blizini mahale Čivlak. Po pričanju, tu je postojala crkva onih stanovnika, koji su živeli na Selištu. Oko Crkvišta se poznaju ostaci starih grobova.

Današnji Bujkovac postao je posle propasti sela na Selištu. Prve kuće današnjeg naselja ležale su u potesu Staro Selo u dolini Bujkovske Rečice. Tamo je selo do 1860. godine naraslo na 16 srpskih kuća. Do pomenute godine namnoženi stanovnici Starog Sela osnovali su nove mahale na mestima gde su dotle imali stočarska trla. U Starom Selu sada ima 20 kuća. Prilikom oslobađanja od Turaka 1878. godine polje ispod sela, zatim, šume Mrtvica i Petkovica po ridovima, zatečeni su kao svojina muslimanskih „gosspodara“ Biljala, Bećira i Jaije. Oni su sa porodicama živeli u današnjoj Čiflik Mahali. Jedna čiflik-sahibijska kuća i danas postoji. Pomenute godine muslimani su se iselili i od tada njihova zemlja je u vlasništvu Srba.

Postoji predanje da je Bujkovac, dok je ležao u Starom Selu, jednom stradao od kuge. Tada su stanovnici selo “zaorali sa dva crna vola bliznaka“. Tom prilikom oni su se dogovorili da slave Sv. Jovana zimskog.

Na potesu Kaluđer nekada su “sedeli kaluđeri“. Tamo su sada njive, šume i voćnjaci.

Glavna seoska slava je na Duhove.

Rusko groblje je na putu Bujkovac – Vranjska Banja. Tu su sahranjena dva streljana ruska emigranta, koji su po Prvom svetskom ratu izvršili ubistva i krađe u okolnim selima. Rusi su pripadali Kubanskoj kozačkoj diviziji, koja je od 1921. do 1925. godine gradila put Vranje – Bosiljgrad.

U Bojkovcu Bugari su streljali znatan broj Srba za vreme okupacije u oba svetska rata.

Poreklo stanovništva.

Starinci, koji su živeli u Starom Selu su:

-Milinci, koji se dele na:

-Andrejinci, Avramovi, Pajstorci, Kerezovi, Kečini, Kovačevi, Tajkini i Kamberci. Posednje tri grane slave Aranđelovdan a ostale Nikoljdan.

-Smokinci, Aranđelovdan. Osnivač roda zvao se Stoša Smako.

Ostali stari rodovi:

Rodovi koji slave Aranđelovdan:

-Mišinčiki, Baba Ganjički i Mančini.

Rodovi koji slave Nikoljdan:

-Ćosini, Andrejanci, Pešini, Conini i Cuce.

Doseljenici poznatog porekla:

-Biljalovi, Aranđelovdan. Došao je iz Tibužde predak Stoše posle 1878. godine. Naselio se na imanju nekog iseljenog muslimana Biljala. Kuće su im u mahali Čivlak.

-Donjovranjci, Nikoljdan, su doseljeni iz Donjeg Vranja.

-Levorečani, Aranđelovdan, su doseljeni iz Leve Reke. Tamo su pripadali rodu Markovci čije je dalje poreklo iz Gornje Pčinje.

-Šopčiki, Mitrovdan, su doseljeni posle 1878. godine iz Dukata kod Bosiljgrada.

-Garvančiki, Nikoljdan, su doseljeni iz susednog Izamna.

-Savinčiki, Nikoljdan, su doseljeni iz susedne Vranjske Banje.

-Tasići, Nikoljdan, su doseljeni iz Lipovca iznad Bujkovca.

-Stojiljkovići ili Prdinci, Aranđelovdan, su  doseljeni iz Prevalca blizu Priboja.

Doseljenici nepoznatog porekla.

-Toromanci, staro prezime Bidžavdžici. Jedni slave Savindan, drugi Nikoljdan. Osnivač roda zvao se Stamenko. On je imao sinove Ivka, Jovču, Stojka i Velka. Prve njihove kuće nalazile su se na mestu Garvan.

-Filipovi – Nikoljdan, Jovinčiki – Aranđelovdan, Kovačevi – Aranđelovdan, Cunkini – Aranđelovdan i Jezerčani – Nikoljdan. Svi oni imaju zajedničko prezime:

-Zrzinci.

-Jajinčani, Nikoljdan, su doseljeni posle 1878. godine na zemlju iseljenog Turčina Jaije.

-Guguci, Aranđelovdan, su doseljene odnekuda u tursko doba.

-Maličkovi su doseljeni u tursko doba. Kuća im se zapalila na dan Sv. Nikole, pa su slavu „batalili“.

-Provalici, Nikoljdan. Mesto gde su im kuće je „provalija“ i po tome su doblili prezime. U ovom rodu ostala je udovica neka Dimana sa četiri sina. Ona je dva sina ostavila ovde a dva odvela u Ćukovac, gde se preudala.

-Šotini i Kekinci, Nikoljdan. Doseljeni su po oslobođenju od Turaka.

Iseljenici.

-Dimaničiki su se iselili u Ćukovac.

-Trajkovići i Stojkovički su se iselili u Korbevac.

-Bujkovčani su se iselili u Priboj.

-Jovčići, Toromanci i Dimitrijevići su se iselili u susednu Vranjsku Banju.

-Levorečani i Toromanci, po dve porodice su se iselile u Vranje.

-Gajinčiki, jedna porodica se odselila u Beograd.

-Garvančiki, jedna porodcia se iselila u okolinu Leskovca.

Posle Drugog svetskog rata četiri bujkovačke porodice su se odselile u Vojvodinu.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.