Poreklo stanovništva varošice Sopot, gradska opština Sopot – Grad Beograd. Prema knjizi Borivoja Drobnjakovića „Kosmaj“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Položaj naselja.
Varošica Sopot je u kotlini, upravo ovde je malo više proširena dolina potoka Sopota. Kuće su sa obe strane potoka. Veći deo varošice je na desnoj obali. Na levoj obali ima kuća do sreskog rasadnika, odakle nastaje selo Ropočevo.
Postanak naselja i poreklo stanovništva.
Sopot je novije naselje. Langer je na karti ucrtao i uneo samo Sopot Bach. Opisujući boj na Sopotu, Petar Jokićnavodi „da su se iz Ropočeva povukli južnije, na mesto gde je stara mehana u Sopotu. Tu je tada bio takav lug, da je naših deset moglo dočekati storinu Turaka“. Na drumu koji iz Beograda preko Ropočeva i Sopota, zatim preko Nemenikuća i Koraćice vodi za Topolu i dalje, najpre je bila podignuta mehana „šidrralija“; sav ostali prostor bio je nenaseljen i pripadao je Ropočevu. Docnije, oko 1838. godine, umesto one stare podignuta je nova mehana, koja i danas postoji, samo prepravljena, svojina Steve Miloševića. Sagrađen je i sreski konak, koji je izgoreo 1888. godine Iz susednih sela, poglavito iz Ropočeva i Nemenikuća, počeli su se pojedinci doseljavati i tako je formirano ovo naselje, koje je 1893. godine proglašeno za varošicu. Do 1905. godine Sopot i Ropočevo su činili jednu opštinu a te se godine Sopot odvojio. I sada je zajedničko groblje za ova dva naselja.
Rodovi:
–Majstorovići, slave Mitrovdan.
–Vasići, Nikoljdan.
–Sinđelići, Trifundan.
–Žujovići, Aranđelovdan.
–Popovići, Nikoljdan.
–Radomirovići, Nikoljdan.
–Radosavljevići, Đurđevdan.
–Ivkovići, Đurđic.
–Antonijevići, Lazarevdan.
–Kovačevići, Jovanjdan.
–Janići, Mitrovdan.
–Velikići, Đurđic.
Svi su došli iz Ropočeva i poglavito su trgovci, kafedžije i zanatlije.
Iz Nemenikuća su došli:
–Miloševići, slave Aranđelovdan.
–Đurići, Đurđic.
–Jovanovići, Jovanjdan.
–Đorđevići, Aranđelovdan.
–Prokići, Đurđevdan.
–Nikoličići, Nikoljdan.
–Ješići, Đurđic.
Poglavito su zanatlije i trgovci. Iz ostalih kosmajskih sela:
–Milinkovići si iz Dučine, slave Jovanjdan.
–Žujovići su iz Rogače, Aranđelovdan.
–Jovanovići, Nikoljdan;
–Trajkovići, Jovanjdan i;
–Todorovići, Stevanjdan su iz Stojnika.
–Pantići su iz Parcana, slave Aranđelovdan.
–Životići, slave Jovanjdan i:
–Mitići, slave Aranđelovdan su iz Popovića.
–Živojinovići su iz Amerića, slave Stevanjdan.
Iz Baba su:
–Milinkovići, Trifundan.
–Radojevići, Jovanjdan.
–Simići, Nikoljdan.
–Novičići, Aranđelovdan.
–Pavlovići su iz Lisovića, ne kaže se koju slavu slave.
–Dimitrijevići su iz Međulužja, slave Đurđic.
–Radovanovići su iz Koraćice, slave Đurđic.
–Jankovići su iz Vlaške, slave Jovanjdan.
–Nikolići su iz Male Vrbice, slave Đurđic.
–Nikolići su iz Jelenca u Jasenici, slave Nikoljdan.
–Jankovići su iz Požarevca, slave Sv. Petku i;
–Cerovići, ne kaže se ništa za slavu.
–Đurići su iz Vinče u Jasenici, slave Lučindan.
–Anđelkovići su iz Soko Banje, slave Mratindan.
–Čarapići su iz Belog Potoka, slave Đurđic.
–Mihailovići su iz Jagodine. Slave Aranđelovdan.
–Markovići su iz Šepšina, slave Nikoljdan.
–Kopčići su iz Užica, slave Nikoljdan.
–Simići su iz Beograda, slave Đurđevdan.
Iz Banata su:
–Jovanovići, slave Nikoljdan i;
–Stefanovići, slave Đurđevdan.
Iz Tetova su:
–Mihailovići, slave Nikoljdan i;
–Jovanovići, slave Nikoljdan.
Iz Makedonije su:
–Đorđevići, slave Stevanjdan;
–Plavše su iz Ljubljane.
Iz Grčke su:
–Dimitrijevići, slave Sv. Car Konstantin i Carica Jelena.
–Nikolajević, slave Sv. Tanasije.
–Anastasijević, Sv. Car Konstantin i Carica Jelena.
–Popovići su iz Vrhovina u Lici, ne kaže se koju slavu slave.
IZVOR: Borivoje Drobnjaković – Kosmaj. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
29. avgust 2017. u 18:59
vojislav ananić
SOPOT
U Seči, oko izvora Gajić i šire, postoje tragovi neolitskog naselja. Dragomir Maričić, koji se amaterski bavi arheologijom, primetio je zanimljive detalje pa je 1964. godine pozvao arheologa Gordanu Marjanović. Ona je pregledom iskopina konstatovala sa se u Seči nalazi lokalitet neolitske kulture star od šest do deset hiljada godina. Dragomir Maričić je našao kamenu sekiru koju je izorao njegov stric Radoje. Sada se taj predmet nalazi među eksponatima Gradskog muzeja u Beogradu.
Tragova antičkih naseobina na tlu Sopota (Ropočeva) ima više ali nisu dovoljno proučeni.
U Drvniku se na velikoj površini nalazilo antičko naselje. Tu se i sada nalazi česma sa istoimenim nazivom čiji izvor je kaptiran u rimsko doba, a iz iste kaptaže dolazi voda i u sadašnju česmu. Na ovom lokalitetu pronađen je rimski novac iz drugog veka naše ere i jedan klesanjem izdubljen kamen koji je služio kao sarkofag.
U Vrtačama, na Velikoj Kapiji, pa i u samom centru Sopota prilikom raščišćavanja placa za podizanje stambene zgrade pronađeni su kameni lavovi, urne, ostaci kanalizacije, mnogo keramike itd.
Nastanak
Začetak naselja Sopot je mehana kod izvora Sopot, sagrađena 1823. godine po nalogu Kneza Miloša Obrenovića. Ova mehana bila je napravljena od drvene građe i pokrivena šindrom. Mehana je služila kao prenoćište na putu za Beograd.
Knez Miloš je 1830. godine zapovedio zvaničnim pismom kapetanu Jovanu Vićentijeviću da mu u Sopotu načini nekoliko koliba radi prenoćišta. Kolibe su sagrađene (plac sreske zgrade, danas zgrada Skupštine opštine Sopot), te je knez Miloš sa svojom pratnjom noćivao kada je prelazio iz Kragujevca u Beograd ili obratno. Prvo pominjanje Sopota kao mesta nalazimo 1832. u pismu turijskog kapetana Nikole Katića knezu Milošu u Kragujevac kojim prenosi molbu tri sela turijske kapetanije za pomoć radi dovršavanja crkve u kolubarskom delu Šumadije čiju je gradnju Knez odobrio. Knez Miloš je 1836. zapovedio starešini sreza kosmajskog Lazaru Ivanoviću Brki da mu na mestu gde su kolibe načini konak po planu koji mu je poslao. Konak je sagrađen od drvenog materijala, patosan ciglom, a sastojao se iz dve sobe, jednom odžaklijom i kafe odžakom. Posebno je napravljen ar za konje.
Po dozvoli kneza Miloša podignuta je 1838. na mestu mehane, nova mehana sa arom. Oko ove mehane i konaka kneza Miloša nastaje naselje Sopot.
Sopot se sporo razvija do poslednje decenije 19. veka, ali zahvaljujući centralnom položaju u srezuKosmajskom, što je u ondašnje vreme bio raskrsnica mnogih puteva (za Topolu, Bukovičku banju, Aranđelovac, Stojnik, Beograd), kao i postojanje konaka kneza Miloša u njemu (praviteljstvene kuće) uzetog za sresku kancelariju, Sopot je od 1842. stalno sedište (stolica) sreza Kosmajskog.
Sopot postaje naselje u drugoj polovini 19. veka, tačnije od 1860. godine. Oko 1857. godine Proka Nedeljković, ćurčija iz Beograda otvorio je radnju u Sopotu, a 1859. dozvoljeno je Obradu Majstoroviću da otvori dućan u svojoj kući u Sopotu (kuća se nalazila na mestu današnje robne kuće).
Molba Ropočevačke opštine da se Sopot proglasi za varošicu 1882. godine odbijena je s obrazloženjem da Sopot nema uslove da bude varošica po svom položaju. Sopot se nalazi u kotlini pa se ne može širiti, činilo se tadašnjem sreskom načelniku Đorđu Nediću, koji je povodom molbe dao negativno mišljenje, pa je molba odbijena.
Godine 1891. podnela je Opština po drugi put molbu da se Sopot proglasi za varošicu. Inicijatori ove molbe bili su ugledni sopotski trgovci Ljuba Nikolić, Obrad Majstorović i Gliša Novičić.
Povod je ustvari bio rešenje Narodne skupštine kojim se ograničava prodaja mnogih artikala po seoskim dućanima, kojim je bio ugrožen opstanak tih dućana.
Odbor i Zbor su podržali molbu sa potpisom 222 građanina upućenu ministru unutrašnjih dela koji je potom tražio da se ispitaju sve prilike ovog mesta (ekonomske, zdravstvene i socijalne) pre nego što donese odluku.
Varoš
Molba je pozitivno rešena 1893. kada Kralj Aleksandar Prvi Obrenović izdaje ukaz kojim se Sopot proglašava za varošicu.
Izvor: Internet