Užice i okolna sela

26 komentara

1. 21. februar 2014. u 21:29

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Tatinac. Grad Užice – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, zemlje i zanimanje stanovništva.

   -Tatinac je severo-istočno od Užica pri izvorima užičkog Lipskog Potoka. Lipski Potok postaje od tri potoka: Sorića, Raškovića i Gluvaćskog Potoka. Oko izvora ovih potoka i po stranama njihovim je ovo selo. Dalji tokovi sva tri potoka sa imanjima i naseljima pripadaju Užicu.
   Tatinac je brdovito selo nagnuto Užicu, preko njega vodi put Valjevo-Užice. Malo je zemlje za obrađivanje, pa i to što je ima više je po vrhu sela iznad Dubokog, nego po potocima. Na sve strane zemljište klizi i osipa se; selo je siromašno, njegovi stanovnici su više rabadžije i radnici u Užicu.
   Seoske su kuće rasturene na sve strane pošto ovde nema starog sela, selo je novijeg datuma nastanka, poniklo u ona vremana, kada je počelo pridolaziti brdsko stanovnišvo u Užice, pa našlo da se ovde može naseljavati. Uz Gluvaćski Potok deo sela zove se Gluvaći, gde je gornji i srednji deo sela Tatinca, a donji varoši (sada grada) Užica. Uz oba druga potoka deo sela se zove naprosto – Tatinac.
   Ime selu.

   -Brdo na kome je seosko groblje i gde su Đonovića kuće, zove se Tatinac te je po tome i selo dobilo taj naziv. U ranija vremena brdo je i sav šumski prostor ispod njega bio je svojina sela Buhara, pust i nenaseljen sa ponekim putićem kroz šume, gde su Užičani žegli ćumur i sekli drva.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   Prva naselja ponikla su pre sto godina, kada je Užice prvi put oslobođeno i počelo dobijati obrise srpske varoši.
   -Mikavice: Prvi doseljenik u ovo selo nastanio se pri izvoru srednjeg potoka oko 1820. godine bio je neki Mikavica, rodom iz sela Trešnjevice kod Pljavalja. Mikavice su vredni i radni ljudi, više zanatu i trgovini odani. Dva su mu sina, Milan i Obren sišli u Valjevo i na Ub i do skoro tamo imali potomstvo, treći je ostao u selu i od njega su dve kuće, slave Đurđevdan.
   Doseljenici od 1834-1856 godine su:
   -Raškovići, stara kneževska i beratska porodica iz Štitkova u Starom Vlahu, ranije iz Nikšićke Župe. Ova je porodica imala dosta popova i kaluđera, koju je ovde doveo 1834. godine poslednji knez Drago Rašković. Jedna grana Raškovića odselila se u Štavlje kod Sjenice, neki su otišli Kragujevcu, Beogradu i Užicu, gde ih i danas ima. U selu ih je 5 kuća, slave Lučindan.
   -Nikolići su do Ponikavice i iznad sevojničkog puta, doseljeni iz Kuča, ima ih 5 kuća, slave Nikoljdan.
   -Đurovići su na Mikavičkom imanju, doseljeni iz Bijelih Brda od tamošnje svešteničke porodice, ima ih 6 kuća, slave Lazarevdan.
   Doseljenici iz perioda 1856. do 1878. godine i posle ovog vremena:
   -Drčelići su do Dubokog, došli 1857. godine iz Crne Gore, iz nekih Drčeli, ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
   -Pepići su u Gluvaćima i do Buhara, doseljeni iz Gluvaća kod Pljevalja, ima ih 5 kuća, slave Jovanjdan.
   -Ćupovići su iz Rutoši, ima ih dve kuće, slave Aranđelovdan.
   -Stankovići su iz Ljubiša, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan.
   -Terzići su iz Bjelica u Crnoj Gori, ima ih dve kuća, slave Jovanjdan.
   -Radičevići i Saveljići su iz Kolašina Crnog, ima ih 5 kuća, slave Usekovanje.
   -Stanišići su iz Staniševaca, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
   -Zmajevići su od Nikšića, ima ih dve kuće, slave Savindan.
   -Popovići su u Gluvaćima, doseljeni su iz Pješivaca, ima ih dve kuće, slave Začeće Sv. Jovana.
   -Uzunovići su iz Ozrinića, ima ih 4 kuće, slave Đurđic.
   -Lazići su iz Bioske, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
   -Dabići su iz Alijinog Potoka, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
   -Kostići su iz Drobnjaka, ima ih dve kuće, slave Lučindan.
   -Glavonjići su iz Banje kod Priboja, jedna kuća, slave Časne Verige.
   -Škrljići su iz Zagrada u Crnoj Gori, ima ih dve kuće, slave Aranđelovdan
   -Ilići su od Krnjače, ima ih dve kuće, slave Aranđelovdan.
   -Pavićevići su iz Staniševaca, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
   -Ratkovići su iz Vraneši, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   -Gajevići su iz Toči, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   -Mikovići su iz Toči, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Ristanovići su iz Tripkova, jedna kuća, slave Stevanjdan.
   -Milovići su od Nikšića, jedna kuća, slave Jovanjdan.
   U Tatincu je 27 porodica sa 71-om kućom.

   Odgovori

2. 22. februar 2014. u 20:06

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Duboko, grad Užice – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, zemlje i šume.

   -Seveno od Tatinca niz Duboko iznad Metaljke u Karanu i Gostinici nalazi se novo selo Duboko. Rečica Duboko ima dve glavne rečice; Doboko, koja izvire u Mamurovini u Jelovoj Gori i Tomanovića Potok, koji silazi sa Tatinca sa severne strane. Na terasama sa obe strane rečice je i selo Duboko, rastureno po mnogim šumama. Ispod stava oba potoka pod Metaljkom iznad sela Lelića diže se sa desne strane Veliko Brdo, prostrani šumski kraj ovog sela, Tatinca i Ponikavice, nenaseljen i ovakav pruža se do Gorjana, Tvrdića i Zdravčića u jugoistočnom pravcu.
   Zemlja za obrađivanje je oko kuća i pri izvoru Dubokog. Luka nema, osim pri stavama gde ima nekoliko malih glavnih lukavica. Zemljište ja na škriljcima, navodnjeno, prilično dobro i sa izvrsnim voćnjacima. Seoske kuće su rasturene uglavnom u tri kraja i to; pri izvoru Dubokog, zatim zaleđe Metaljke i na Tomanovića Potoku.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Duboko je novije selo, po kome ima tragova strijih starijih naselja. Ova su naselja bila privremena i po šumama, pa su se odatle gubila i dalje odlazila. Današnje porodice doseljene su pre sto do 120 godina. Naseljavanje sela nije bilo jednovremeno i masovno već se proces odvijao pojedinačnim doseljavaenjima u određenim vremenskim intervalima. Prve porodice su iz Sandžaka i Crne Gore; one su se mnoge rasturile po Užicu i Valjevu, te se stoga selo nije moglo značajnije povećavati.
   Starije porodice su:
   -Jovanovići i Đokovići su u vrhu Dubokog na Mamurovini. Dva brata Đorđije i Jovan Mamurović iz Pješivaca došli su u ovo selo i neselili ga. Po njima se ceo kraj sela nazvao Mamurovina, a oni se zovu Mamurovci. Mamurovci se prezivaju Jovanovići i Đokovići, ima ih 12 juća, slave Jovanjdan.
   -Mitrovići su na sredini Dubokog, doseljeni iz Đinovića u Crnoj Gori, došla opet dva brata Radivoje i Sreten, gde se drugi odselio u Kličevac kod Valjeva, ima ih danas 10 kuća, slave Mitrovdan.
   -Gogići su u gornjem kraju sela i do Tatinca i oni su od dva brata, Pantelije i Peje Gogića iz Bioča kod Pljevalja, ima ih 15 kuća, slave Sv. Ćirila.
   -Tomanovići su oko stare mehane i niz potok, doseljeni iz Čeva u Crnoj Gori, ima ih 8 kuća, slave Nikoljdan.
   -Mijailovići su do Tomanovića i po Metaljci su od dva brata, oni su došle iz Čeva, ima ih 10 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Kujundžići su svi na Mamurovini, doseljeni iz Grahova, ima ih 6 kuća, slave Stevanjdan.
   Noviji doseljenici su:
   -Zrnjevići su u Mamurovini, došli iz Pješivaca, dve kuća, slave Začeće Sv. Jovana.
   -Minići su iz Drobnjaka, ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   -Sakovići su iz Radoine, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
   -Udovičići su iz Banje kod Priboja, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Žugići su uljezi u Mitroviće, poreklom iz Drobnjaka, slave Đurđevdan i Mitrovdan.
   -Puzovići su iz Pčelica, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   U Dubokom je 58 kuća od 11 porodica.

   Odgovori

3. 23. februar 2014. u 20:35

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Buhar, grad Užice – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, zemlje i šume.

   -Buhar je niz užičku Košticu, koja ispod Grada pada u Đetinju. Koštica izvire u Čakovini na Jelovoj Gori i od njenog izvora pa du Užica rastureno je selo Buhor. Iznad Koštice sa zapadne strane diže se visoka jelovska kosa Sinjevac, koji se u donjem delu završava prosečenom tablom od trijaskih krečnjaka i prestaje sa Sklopovima na Đetinji. Pod ovom tablom je užička Turica i buharski Sinjevac, oboje najplodniji krajevi ovog sela. Dokle je zapadna strana Koštice jednostavna bez potoka i jakih izvora, samo pri dnu prosečena staparskim rečicama i Sinjevcem, koji u Turici pada u Đetinju, dotle je istočna strana sva izlomljena.
   Užička sela Tatinac i Duboko su šumska sela, a Buhar je na sve strane golo selo sa vrlo malo zabrana po Siljevcu i Koštici. Buhor je brdsko selo ali sa dosta zemlje za obrađivanje. Kako je sa Gostinicom ušlo duboko u Jelovu Goru ima planinskih zakosa, ispusta i zemlje za obdelavanje. Stariji deo sela je pod Čakovinom i pri izvoru Koštice.

   Poreklo stanovništva, osnivanje sela i starine u selu.

   -Buhar je staro selo sa dosta tragova starih naselja po Koštici. Blizina Užica činila je da je selo, preko koga je godinama išao najpodesniji i najkraći put za Valjevo, bilo naseljeno i da su ta naselja bila u vezi sa užičkim stanovništvom. Užički Turci, kad ih je bilo, i Srbi nastojali su da se ovo plodno i prostrano selo naseli i da se time jače obezbedi prolaz ljudstvu i trgovini. Nema porodice u selu, koja pre 80 godina nije imala u Užicu svoga predstavnika i koja nije bila sa tom kućom u vezi. Kod mnogih se ta veza nije ni danas izgubila.
   Najstarije porodice su od pre 150 godina su:
   -Basurovići na Čakovini, stara užička porodica, u Užicu se izgubila, u Valjevu obnovila i dalje odselila. Basurovići su od Severova, ranije od Kolašina, ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
   -Mićovići (Ivanovići) su dalje od Basurovića, opet stara užička porodica doseljena iz Grahova u Jablanicu preko Uvca i ovde sišla prvo u Užice, pa se tek posle uspelo u Buhar i do Stapara, ima ih 8 kuća, slave Đurđevdan.
   -Stevanovići su uz Mićoviće i u Jelovoj Gori su od starih porodica mnogo raseljenih, došli iz istog mesta kao i Mićovići, ima ih 5 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Gmizovići i današnja užička porodica došla je iz Jablanice u Starom Vlahu i naseljena istočno od Basura, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
   -Polimci su pod Basurima niz Košticu, došli preko Užica iz Rutoši i Krnjače, ima ih 6 kuća, slave Lazarevdan.
   Poznije doseljene porodice su:
   -Vranići su u planini, nekada hajdučka porodica iz Vrana, zaseoka sela Skržuti, ima ih 7 kuća, slave Alimpijevdan.
   -Bogdanovići su stara činovnička i užička porodica, doseljene iz Pješivaca, ima ih dve kuće, slave Začeće Sv. Jovana.
   -Kurkenići (Kurćenići) su stara užička porodica, doseljena iz Kamene Gore, naseljeni u planini, ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   -Bajčetići su od Skržuti, u sredini sela, ima ih 3 kuća, slave Jovanjdan.
   -Đerići su do Bajčetića su iz Sevdova, ima ih 5 kuća, slave Đurđic.
   -Hadžići su pod Gmizovićima su doseljeni iz Drežnika, ima ih 5 kuća, slave Đurđic.
   -Cvetkovići su između Basura i Ivanovića su iz Vrana (deo Skržuti), ima ih 3 kuća, slave nikoljdan.
   Još poznije doseljene porodice su:
   -Ristovići su u Siljevcu, doseljeni iz Negbina, ima ih 7 kuća, slave Đurđevdan.
   -Ristovići drugi su ispod Gmizovića i u Hadžićima, doseljeni iz Kačera, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan.
   -Neagići su iz Drijena u Kačeru, ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   -Paunovići su u Đerićima su došli iz Negbina, ima ih 4 kuće, slave Nikoljdan.
   -Kusturići su iz Slatine kod Priboja i ispod Vranića. Ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   -Jošići su iz Kremana, kuće su im u vrhu sela u Ivanovićima, ima ih 5 kuća, slave Sv. Vrače.
   -Spasojevići su po dnu sela, doseljeni iz Bioske, ima ih 3 kuća, slave Nikoljdan.
   -Gavrilovići su do prethodnih, doseljeni isto iz Bioske, ima ih dve kuće, slave Markovdan.
   -Đokići su do Senjevca su iz Kremana od Jankovića, ima ih 5 kuća, slave Đurđevdan.
   -Čelikovići su po dnu sela, doseljeni iz Zaovina, ima ih 3 kuća, slave Đurđevdan.
   -Karaklajići su od ovih iz Zaovina, ima ih 4 kuće, slave Nikoljdan.
   -Kremići su takođe iz Zaovina, ima ih 3 kuća, slave Đurđevdan.
   -Cerovići su iz Tušine, staru svešteničku porodicu doselio neki pop u Užice i ovde, ima ih 3 kuće, slave Đurđevdan.
   -Vukomanovići su u Siljevcu, doseljeni iz Branežaca, ima ih 3 kuć, slave Aranđelovdan.
   -Panići su u Siljevcu, doseljeni iz Vraneši, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan.
   -Đurđevići su u Hadžićima, doseljeni izu Sedobra kod Prijepolja, ima ih 3 kuće, slave Aranđelovan
   Najnoviji doseljenici, došli posle 1878. godine su.
   -Đurovići su nad Užicem do Belog Groba, doseljeni iz Pješivaca, ima ih 3 kuće, slave Začeće Sv. Jovana.
   -Obućine su iz Stapara, jedna kuća, slave Jovanjdan.
   -Dabići su iz Alijinog Potoka, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Ostojići su iz Vraneši, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   -Radovanovići su iz Željina, jedna kuća, slave Pantelijevdan.
   -Đurići su iz Ljubanja, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Jelići su u planini, doseljeni iz Rutoši, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   -Radovanovići drugi su u Basurima, doseljeni iz Krnjače, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   U Buharu je 124 kuće od 34 porodica.

   Odgovori

4. 24. februar 2014. u 21:24

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Stapari, grad Užice – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, zemlje i šume.

   -Južno od Jelove Gore do Đetinje prostire se visoko brdsko selo Stapari. Sredinom sela teče rečica Siljevac i deli selo na dva dela: severni na jelovskim kosama i Kadinjači i do Buhara, južni na Ponikvama i krečnjačkim brdima, kroz koja Đetinja teče kanjonskom dolinom na više mesta. Severni deo je šumovit na silikatnom terenu, potocima izlomljen i s rasturenim naseljima. Južni i zapadni deo je ravniji, s vrtačama, bez vode, samo po negde sa jakim vrelom, pećinama i ostenjacima.
   Selo zahvata veliki prostor i podeljeno je na prostrane džemate. Pošto je staro selo i sa vrlo starim naseljima, džemati su puni i već su se počeli spajati. Između džemata su visoka brda, strme kose i duboke jaruge, koje su teško prolazne. Između pojedinih krajeva po selu je težak saobraćaj i nije čudo da se nađu starih ljudi, koji za svoje selo ne znaju dokle se prostire. Stapari spadaju u red onih sela, koja imaju dosta zemlje od svake vrste. Najlepša ziratna zemlja su po krečnjačkim terenima; Ponikvama, Mojkovićima, Kuli i Postenju. Zakosa, ispusti, prostranih šuma ima po Jelovoj Gori, Kadinjači, Ponikvama i na sve strane po džematima. Dokle nije iznet plug na Jelovu Goru i Ponikve, Stapari su se stalno raseljavali, ali su danas zastali sa raseljavanjem a šire se na sve strane.
   Seoski džemati većeg obima su: Stapari oko crkve i škole i na zapad preko Ponikava do Bioske; Kula na istočnom obodu staparske površi, iste visine sa kečerskom i prema Zabučju; Mojkovići na površi i prema Kačeru, spušteni Reci, oko vrela i pećine Megare; Tupaja (Jasenova), severno od Stapara na Ponikvama i iznad Bioske; Dolovi na Ponikvama oko starog puta i po Kadinjači; Postenje ispod Ponikava, ispod onih visokih istoku okrenutih ostenjaka i krečnjačkih gradina sa vrelima; Gredica po obodu Kadinjače i niz potoke koji grade Sinjevac; Dupci u Jelovoj Gori pri pravim izvorima Senjevca; Desna Reka glavna pritoka Senjevca i do Buhara ispod buharske Čakovine; Volujec na stavama svih potoka, prema Postenju i na levoj strani Senjevca oko nove mehane; Bulja (Grbača) ispod Volujca, s obe strane Senjevca i ispod Kule.

   Ime i starine u selu.

   -Ime selu, stare iskopine po Postenju, Mojkovićima, pećinama, Ponikvama, oko stare mehane, Kula i druga imena, pored starih zidina, haništa i grobova dokaz su velike starosti ovog sela. U tradicjama starih porodica postoje predanja da su živele neke stare porodice po Dupcima, Bulji i Jelovoj Gori, koje su se bavile spravljanjem masla, sira i pastrme od ovaca i koza. Šta je bilo sa ovim porodicama ne zna se, glavno je da ih danas nema ovde.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Staparci (Perišići, Gačići i Sinđići) su najstarije porodice ovog sela. Gača i Periša Staparci su iz Kuča, došli negde u Kolašin i preko Divaca sišli u ovo selo. Oni su se prvi počeli naseljavati u selu pored puta, kojim su se gornja sela spuštala Užicu, naselili se sa obe strane puta i među sobom podigli crkvu, posle školu i mehanu, čime je deo sela postao sredina, mada nije stvarna sredina sela. Staparci su žilavi, radni, izdržljivi, poslu odani i najboljeg materijalnog stanja i položaja; ima ih u Staparima 38 kuća, slave Nikoljdan.
   -Radojičići su, kao i Staparci, sišli i na Kuli naselili pre, kao i prethodni, 200 godina, došli iz Donje Bistrice ispod Zlatara. Došla su dva brata, pa stariji prešao u Gostinicu a mlađi ostao i našao skloništa na Kuli sa obe strane starog puta, kojim se spuštalo u Turicu i grad užički, ima ih 15 kuća, slave Lučindan.
   -Mojkovići (Daničići, Milutinovići i Milosavljevići) su treća stara doseljena porodica. Mojkovići Milutin i Milosav sa udovom Danicom došli su iz istoimenog sela u crnogorskom Kolašinu. Na seobu ih je pokrenuo Periša Staparac i sa njima došao, prvo ih naselio iznad vrela i pećine Megare, gde su duže ostali. Ceo ovaj kraj oko Megare nazovu Mojkovićima, pa se tako i danas zove; a čim koji od njih ispadne iz sela opet se zove Mojković. Posle deobe udova Danica kao najslabija strana u Mojkovićima i njeni potomci se nazovu Daničići. Milutinovi sinovi pređu u Tupaju i postanu Milutinovići i Milosavljevići; kasnije Milosavljevići pređu u Volujac i Bulju. Daničin unuk preseli se u Gredicu i tamo se naseli. Ima ih danas u selu 40 kuća, slave Đurđevdan.
   -Slovići su četvrta starija porodica, došli su za Staparcima i prvo zaseli u Dolovima, pa se posle pomerili u Volujac i Bulju, gde su uvek zauzimali najbolja i najjača imanja u tim krajevima. Oni su ovde sišli iz Čajetine a ranije iz sela Kratova kod Priboja. Slovića ima i preko Uvca prema Jablanice, ovde ih je 16 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Kurlage (Kurlagići) su peta od istovremenih starijih porodica, prva posela Postenje. Kurlage u Postenju, u Tupaji u Mojkovićima, u Kuli u Ristovićima, su poreklom iz Komarnice u Drobnjacima. Kurlage je podigao na glas njihov predak, koji je dobio nadimak po imanju nekog Turčina Kurlage u Postenju. Kurlage su ljudi od vrednosti, veliki ustanici, drski i skloni za napad, po čemu se odlikuju Kurlagići, ima ih 8 kuća, slave Đurđevdan.

   Nastaviće se….

   Odgovori

5. 25. februar 2014. u 20:45

   Milodan

   Stapari, nastavak….

   -Ćosići su šesta starija porodica, naseljeni u Volujcu, Staparima, Bulji i Dušcu, jedna ista porodica, potomci nekog Nikifora Ćose, koji se prvi put naselio u Volujcu i tamo umro; neki njegovi potomci odsele se u valjevske Popučke i tamo ostanu. Starina im je iz sela Voluje kod Nikšića. Ovde ih ima 17 kuća, slave Jovanjdan.
   -Bogojevići spadaju u starije porodice. Bogoje Brašnjo došao je sa decom svojom iz Babina kod Prijepolja i poseo Ponikve i Dolove. Njegovi podomci su:
   -Ilići u Kuli;
   -Despići u Tupaji i
   -Marinkovići na Gredici i Bulji; ima ih 17 kuća, slave Nikoljdan.
   -Mirkovići su u Staparu, Tupaji, Stranjaci i Dupcu, doseljeni iz Gornjih Stranjana iznad Prijepolja, ima ih 13 kuća, slave Stevanjdan.
   -Vukovići su u Staparima i Mojkovićima;
   -Dragovići u Postenju i
   -Irići u Desnoj Reci su potomci Vuka Dragovića i njegovog brata, doseljeni iz Seljančice kod Prijepolja, ima ih 15 kuća, slave Jovanjdan.
   Sve su se gornje porodice doselile pre Kočine Krajine u ovo selo. U to doba dolaze mnoge porodice i po redu su:
   -Bošnjakovići i Skokići. Jovica i Nikola Bošnjaci pali su u Postenje, pa se odmah podelili, te se Jovica odselio u valjevske Prijezdiće a Nikola ostao. Došli su iz Vrbova u Polimlju kod Pljevalja; ima ih u Postenju u Gredici i kao Skokića 11 kuća, slave Nikoljdan.
   -Milovanovići u Staparima i Kuli srodnici su Markovića iz G. Stranjaka, došli u ovo selo i prvo se naselili na Kuli, ima ih 6 kuća, slave Alimpijevdan.
   -Bukvići u Tupaji i Dolovima i
   -Sekulići u Dupcima došli su iz sela Bukve kod Pljevalja, ima ih 11 kuća, slave Stevanjdan.
   -Divjaci (Divljaci, Divljakovići) u Postenju i Volujcu su iz Crven-Dola na Čevu, ima ih 8 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Obućine;
   -Ješići i Jevtovići u Desnoj Reci;
   -Maksići i Vasići u Bulji došli su od Kolašina iz Mojkovića 20 godina posle prvih Mojkovića, ima ih 14 kuća, slave Jovanjdan.
   -Mlađenovići i Lukići u Mojkovićima su iz Kaludre u Kolašinu, došli posle Mojkovića, kad i Obućine, ima ih 12 kuća, slave Časen Verige.
   -Starčevići na Gredici, njih je doveo Krstivoje Starčević iz sela Bukve kod Pljevalja. Prvo je došao u Mojkoviće pa tu i umro; kako se dva puta ženio, starija deca mu ostanu u selu a mlađa od druge žene izađu na Gredicu i tamo se nasele, ima ih 12 kuća, slave Jovanjdan.
   -Radovanovići (Crepuljari) došli su iz Slatine kod Priboja i naselili se da grade crepulje u Kuli, ima ih 6 kuća, slave Pantelijevdan.
   -Krnjevići (Krnjačići) i Ćubići (Ćube), prvi u Postenju – drugi u Tupaji doveo je i Tupaju i tu ih naselio Ćubo Krnjević iz sela Krmače na Uvcu. Ćubovi potomci su od dve žene; od prve Ćubići (Ćube), od druge Krnjevići (Krnjačići), ima ih 8 kuća, slave Tomindan.
   Gornji doseljenici su do 1810. godine. Posle te godine naselili su se:
   -Kneževići i Đuričići u Desnoj Reci i
   -Jovanovići na istom mestu i u Bulji su od Kneževića iz Bioske, ima ih 13 kuća, slave Nikoljdan.
   -Rafailovići i Ristovići, prvi u Staparima – drugi u Kuli su iz Negbina, ima ih 5 kuća. Slave Đurđevdan.
   -Bakračlije u Dupcima, Desnoj Reci i Tupaji su iz Pčelica, odnekud iz Crne Gore, ima ih 4 kuće, slave Lazarevdan.
   -Jokići i Ilići u Tupaji su iz Tupaje, ima ih 7 kuća, slave Lučindan.
   -Milanovići u Mojkovićima su stara Trifunovića mnogo raseljena sveštenička porodica iz Kremana od tamošnjih Zaharića (Radonjića), ima ih 4 kuća, slave Lučindan.
   -Gredeljevići su u Staparima i Mojkoviću, doseljeni iz Čajetine od Barjaktarevića, ima ih 4 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Veselinovići, njihovog pretka dovela je mati iz Karana i ostavila u Mojkovićima, ima ih 4 kuće, slave Đurđevdan.
   -Pejići (Keserovići) su u Mojkovićima i Kuli, preveo ih sa Keseroevine u Biosci njihov deda Paja Pejić te ih zovu Keserovići, ima ih 4 kuća, slave Nikoljdan.
   -Plakalovići su iz Crne Gore od Grahova, ima ih 3 kuće u Tupaji, slave Jovanjdan.
   -Antonijevići i Lazići, prvi u Kuli – drugi u Dupcu i Volujcu, došli su iz Kratova, ima ih 5 kuća, slave Mratindan.
   -Popadići u Mojkovićima i Staparima su iz Zaovina, ima ih 5 kuća, slave Đurđevdan.
   -Dimitrijevići su iz Drobnjaka, pozniji doseljenici na Gredici, ima ih 4 kuće, slave Đurđevdan.
   -Marjanovići u Dupcima su iz Dobroselice, ima ih 5 kuća, slave Đurđevdan.
   -Čelikovići u Desnoj Reci i Dupcima su iz Zaovina, ima ih 3 kuća, slave Đurđevdan.
   -Petrovići i Skerovići, prvi u Desnoj Reci – drugi Dolovima, njih je naselio Petar Skerović iz Župe kod Pljevalja i pošto se dva puta ženio deca mu se odselila na dve strane, ima ih 5 kuća, slave Đurđevdan.
   -Stevanovići u Tupaji i Volujcu su iz Komana u Crnoj Gori, ima ih 3 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Spasojevići i Molosavljevići, prvi na Postenju – drugi na Gredici su iz Pipera u Crnoj Gori, ima ih 5 kuća, slave Nikoljdan.
   -Pakovići su iz Negbina, ima ih u Bulji 4 kuće, slave Đurđevdan.
   -Boškovići i Neškovići u Bulji su od Kovačevića u Šljivovici, ima ih 6 kuća, slave Sv. Vrače.
   Posle 1834. godine i posle 1878. godine došli su:
   -Mandići u Mojkovićima su iz Seljana kod Prijepolja, ima ih dve kuće, slave Đurđevdan.
   -Lazarevići su iz Banje, jedna kuća, slave Stevanjdan.
   -Dogandžići su na Kuli, došli iz Kačera, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Novakovići su iz Pčelica, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Kojadinovići su iz Zaovina, jedna kuća, slave Stevanjdan.
   -Pjevčevići su iz Rutoši, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Stanišići su iz Staniševaca, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Stankovići su iz Mokre Gore, jedna kuća, slave Stevanjdan.
   -Aćimovići su iz Bioske, jedna kuća, slave Jovanjdan.
   -Madžarevići su iz Osata u Bosni, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   -Radovići su iz Šljivovice, jedna kuća, slave Sv. Vrače.
   -Šišići su iz Gostinice, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   -Radovanovići su iz Vraneši, jedna kuća, slave Nikoljdan.
   -Panići su iz Bioske, jedna kuća, slave Petrovdan.
   -Tomaševići su iz Bistrice, jedna kuća, slave Lučindan.
   -Perišići su iz Bogata kod Nove Varoši, jedna kuća slave Đurđevdan.
   -Papići su iz Rutoši, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   -Mitrašinovići su iz Bioske, jedna kuća, slave Stevanjdan.
   -Đurići su iz Zaovina, jedna kuća, slave Đurđevdan.

   Pisac ove knjige Ljuba Pavlović ne kaže koliko u Staparima ima kuća i porodica.

   Kraj!

   Odgovori

6. 27. februar 2014. u 20:40

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Bioska, grad Užice – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, vode, zemlje i šume.

   -Zapadno od Stapara je visoko brdsko selo Bioska. Dokle su Stapari malim delom na Ponikvama, dotle je sva Bioska uglavnom sva na Ponikvama. Visoko, manje-više ravno selo na površi, s koje se sa istočne, severne i zapadne strane vrlo strmo spušta u bioštansko polje, poznato pod imenom Ročnjak. Ponikve su visoka trijaska površ, a Ročnjak je kredno dosta neravno, odlično navodnjeno i crnom smolnicom pokriveno polje, pruženo uz Đetinju više od 3 km u dužinu i više od 250 metara prosečne širine. Ovo je polje nenaseljeno, pod njivama i žitnica je ovog sela. Prepuno je jakih i bujnih vrela, koja izbijaju na sve strane ispod Ponikava i spuštaju se ka Đetinji. U sredini polja bliže Đetinji je Banja, oko koje je visoki Omar, po kome se naziva i jedan džemata ovoga sela.
   Jugoistočni deo sela je opet na Ponikvama, koje se polako spuštaju Đetinji, bogat izvorima, zvanim Vrucima. Ovih Vrutaka ima nekoliko i padaju u Đetinju. Oko njih je najnaseljeniji deo sela Vruci. Vruci su na krečnjačkom i krednom terenu, vrlo plodni i navodnjeni kao Ročnjak. Od Bioske su zgodno odvojene Omarom i Ponikvama, da se u njih iz Bioske ulazi samo sa jedne strane. Što su zgodno odvojeni i prenaseljeni, počeli su prelaziti na sve strane, pa i preko Đetinje i podizati se pod Stapare. I Vruci i drugi delovi Bioske su najvećim delom na levoj strani Đetinje i u prigrevici, zbog čega se mnogo ceni i plodnost i zgodnost Bioske.
   Bioska je jugoistočnim delom najnaseljeniji i najbogatiji deo, a severozapadno ušla u Taru i popela se na bare, najsiromašniji i najnenaseljeniji deo sela. Tamo ima nešto ispusta, zakosa, proređene šume s vrlo malo letnjih staništa. Ovo je kraj serpetinskog brda i ridina, koje svučene u Konjsku Reku i Đetinju čine štetu Ročnjaku i Vrucima.
   Iznad Ročnjaka, bištanske stene, koja se diže nad Omarom sa severne strane i ispod koje se sastaju najveća vrela, sredina je sela, nad njim se uspravno podižu Ponikve, na čijim je plećima i dolovima rastureno ovo veliko selo. Svuda po Ponikvama su naselja i prostrana polja, gde su ostenjci, brdeljci i gradine ispaše, dolovi i vrtače naselja i ziratna polja, a Omari šume, vode i zakosi. Više od dve trećine Ponikava svojina je ovog sela i Stapara, samo jedna trećina u svojini drinskih sela: Solotuše, Pilice, Zlodola i Zaglavlja.
   Stave Karačice i Konjske Reke u reku Đetinju su u jugozapadnom delu sela. Na stavama su prostrane plavine i na sve strane uništene luke i polučci. Mnogi ogoljeeni ridovi kremanskog Strmca i Kadijine Glavice uzrok su propasti većeg dela poljskih imanja u Đetinji. Po strmačkim i kadijinim Ridovima ovde-onde su osobiti zakosi i zgodna imanja, kuda je naseljen najsiromašniji deo Bioske Stanići i kremanski Radojevići, jedno od drugih skoro neodvojenih.
   Bioska je najveće oblasno selo, rastureno velikim džematima. Na Strmcu i Kadijinoj Glavici s osojne strane su Stanići, rastureni po ridovima i barama i izdignuti do Tare. Iznad crkve i škole, koje su pored Đetinje i u zapadnom delu sela, skoro na kraju, je Bioska, iznad polja i po Ponikvama, pravo solotuškoj Jasikovici. Koso od Bioske, više na severoistok je vis Pehar na Ponikvama i oko njega džemat Pehar, koji je nad Solotušom i njenim Pisanikom. Iznad velikog vrela i u sklopovima, kraj kojim jure viloviti potoci i doba kiša i topljenja snegova je najstarije naselje ovog sela Keserovina.
   Pored Ponikava, tamo gde ima jaruga, dolova i ridova su Ponikve, novi džemat ovog sela, iznad staparskih Dolova i pored bajinobaštanskog puta. Istočno od Keserovine iznad drugog glavnog vrela u Ročnjaku, opet na Ponikvama su Ćosići. Bliže Staprima i pored novog puta i oko izvora su Jankovići. Oko mehane, iznad stava oba vrela pod mehanom je Ročnjak. Pod Jankovićima a istočno od Ročnjaka je Malić-Brdo. Ispod Ročnjaka na Omaru oko Đetinje i preko nje po osoju kremanskog Strmca je Omar-Banja, nazvana po tome što je tu pored reke Đetinje i u koritu vrela mineralni izvor sumporače Bioštnske Banje. Ispod Jankovića na jug i na istok od Omara je zatvoreni džemat Vruci pravi zaseok, zgodnom prilikom može biti i novo selo.

   Starine u selu.

   -Bioska je staro naselje, još iz najranijih vremena. Iskopine po pećinama u Vrucima, Keserovini, Ročnjaku i Banji, stari grobovi po Ročnjaku, Keserovini i oko crkve; stare putine po Peharu i Ponikvama; stare zidine u Keserovini i Biosci, dokaz su starog života i nekadapnjih kultura. Današnja Bioska nema starih porodica, pogubila ih je i raselila.

   Nastaviće se….

   Odgovori

7. 28. februar 2014. u 20:48

   Milodan

   Bioska nastavak….

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   Izumrle i raseljene porodice.
   -Još je u živoj uspomeni da je u Keserovini živela stara porodica Keseri, koja je ostavila samo ime kraja, gde je bila. Keseri su stara porodica i ko se god iz njihove Keserovine iselio i otišao na drugu stranu prezivao se Keser ili Keserović. Ovih Kesera ima dole u Jadru na više mesta kuda su otišli iz ovog sela. Da li ih je ostalo ovde, pa se posle stopili sa doseljenicima, danas niko ne može da tvrdi. Kesera ja bilo dosta godina po dolasku prvih bioštanskih porodica.
   -Na Omaru oko Banje bila je jedna stara porodica, koja je slavila Đurđic; negde se dole niz Drinu pomerila i rano izgubila. Od ove porodice kao da će biti potomaka u Kostajniku i selima oko njega.
   Doseljene porodice:
   -Lazići su najranije doseljena porodica ovog sela, koji su ovde stigli pre 220 godina. U selo uz staparske Perišiće i selotuške Gentiće došla su dva brata od Kuča iz jednog istok mesta. Jedan se od braće odseslio čim je došao u ovo selo i sišao ili u Ravnaju ili Belotić u Rađevini i tamo se naselio, gde i danas ima svoga potomstva, a drugi se naselio u staroj Biosci, oko Vrela. Od ovoga su Lazići u Biosci gde ih je danas 19 kuća, slave Nikoljdan.
   -Kneževići (Kostići) su druga istodobna stara porodica. U ovo selo došla su četiri brata; Simeun, Radoje, Kosta i Mihailo Knežević iz sela Kneževići u Pivi. Čim su pali u Pehar podelili su se. Još pri seobi umro je Mihailo i ostavio iza sebe udovu Stanojku i više sinova. Po smrti Stanojčinoj podele se sinovi i dva siđu u Radalj srodnicima Radićima i uz njih se spuste u Mačvu, dva ostanu u selu i jedan umre bez dece a drugi umre mlad i ostavi sina Bogdana čiji se potomci zovu:
   -Bogdanovići i Stanojčići;
   a druga dvojica siđu u Bobovu pod Medvednik i tu uz srodnike, sinove umrlog Radoja, koji se ranije iselio, ostanu i imaju potomstva. Od Koste su potomci Kostići. Kneževići u Peharu, Stanojčići i Bogdanovići u peharu, Kostići u Peharu i Keserovini su jedna porodica, ima ih 78 kuća, slave Nikoljdan.
   -Aćimovići su treća istodobno stara porodica. Uz Simeuna Kneževića došli su iz istog mesta u Pivi Nikodim i Savatije Kneževići, sinovi starca Aćima, koga su vodili među sobom. Oba brata su se naselila u Peharu pored Kneževića i po smrti Aćimovoj nazvali se Aćimovići i izdelili se. Savatijevi potomci iselili su se u Užice i tamo pogubili a Nikodimovi su ostalu u Peharu i još su se mnogo raseljavali na sve strane. Aćimovići su kao i Kneževići isticali vrednošću, radom i držanjem; ima ih uvek kao trgovaca, činovnika i zanatlija po svim krajevima Srbije. U selu ih je 20 kuća, slave Jovanjdan.
   -Jelisavčevići (Jelisavčići i Đurovići) su četvrta stara porodica. Ova stara hajdučka porodica mnogo je proteravana i raseljavana, ovde je došla od Kuča, iz istog mesta odakle su rastinski i zaovljanski Kremići. U ovo selo došla su tri brata; Marko, Miloš i Krsto uz staru mater Jelisavetu (Jelisavku). Krsto je bio hajduk i odmah po dolasku u Biosku odelio je svoje i preveo u Zaovine u Konjsku Reku, tamo ih stavio pod nadzor srodnika Kremića, sa kojim je hajdukovao. Krstov je unuk čuveni Pavle Jelisavčić, koji je dugo hajdukovao po Srbiji i Bosni pedesetih i šezdesetih godina 19. veka, koji se na kraju predao našim vlastima, spustio u Užice i tamo umro u dubokoj starosti. Iz sebe je ostavio veću porodicu. Jelisavčići u Keserovini i Đurovići u Ponikvama su Jelisavčevići, ima ih 20 kuća, slave Jovanjdan.
   -Ljubičići (Janići) su peta stara bioštanska porodica. Udova, vrlo kršna i snažna, pritom vrlo otvorena i rečita starica Ljubica došla je iz Dobrih Sela u Drobnjacima sa dva postarija pastorka; Miladinom i Obrenom. Obrena je već bila zapopila i dovela ovde da popuje, bio je mlađi od Miladina i čim je došao odelio se i naselio u Biosci uz Laziće. Popovao je pri manastiru Rači kratko vreme. Umre mu popadija, i one se po nagovoru nekog prijatelja, kaluđera iz Rače, zamonaši i ode u Nikolje da služi. Tamo mu se mnogo dopadne te prevede maćehu Ljubicu, koja mu se starala o deci, i neseli u Rošcima. Po ovoj maćehi Ljubici potomci oba pastorka zovu se Ljubičići i ovde i u Stanićima. Ima ih kao Janića u Keserovini 24 kuće, slave Đurđevdan.
   -Jankovići su šeesta stara porodica. Jankoviće, po kojima se ceo kraj sela zove, doveli su iz sela Cerja ili Cerove (?) kod Pljevalja Janko i Savko Pljevaljci, ranije Kuči. Savko je bio sveštenik i popovao u ovom selu mnogo godina te tu i umre. Od Savka se odeli Janko i njemu ostavi dva sina od prve žene, a sa drugom ženom i decom sputi se u Draksin i tamo zasnuje veliku porodicu Jankoviće. Od njih su:
   -Despotovići i Novakovići u Omaru, ima ih ukupno (sa Jankovićima) 31 kuća, slave Nikoljdan.

   Nastaviće se….

   Odgovori

8. 1. mart 2014. u 20:23

   Milodan

   Bioska, nastavak….

   Poznije porodice doseljene u selo u vremenu do 1792. godine su:
   -Ćosići. Doveo ih Janko Ćoso iz istog mesta odakle je bio Janko Pljevljak. Janko je imao dosta dece i jednog brata, čiji su se potomci raselili. Ćosov kraj nazvan je Ćosići, njih je 19 kuća, slave Đurđevdan.
   -Anđići su druga porodica ovog vremena. Svekrva Anđa Komanka sa tri udove snahe i decom došla je iz sela Komana u Crnoj Gori u Bijela Brda kod Višegrada. Jednu od snaha sa decom ostavi u Brdima a sa dve snahe je prešla u Biosku i prva se naselila u Vrucima. Na oba joj se mesta potomci zovu Anđićima. Slabi su ali se drže; mnogo zamiru, te se održavaju umetnutim porodicama sa strane. Anđići u Vrucima i pored njih;
   -Miličići i Vasići su jedna porodica; ima ih 19 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Mitrašinovići su treća bioštanska porodica iz ovog doba. Došla su dva brata; Mitršin i Jovan, ili Malići ili sa Malić-Brda kod Čajniča u Bosni; oni su prvi naselili Malić Brda iz Ročnjaka. Jovan je umro bez dece a Mitrašinovići u Malić Brdu i Stanićima su jedna porodica sa 14 kuća, slave Stevanjdan.
   -Rogići (Jarakovići) su četvrta porodica ovog doba. Petronije i Milo Rogići su iz Jarakovića kod Pljevalja; došli posle Janković, gde ih je zaustavio i naselio pop Savko. Ovde su dugo bili zajedno u Keserovini. Milovi sinovi prešli su u Kosjerić. Danas su više poznati kao Jarakovići svi su u Keserovini – 25 kuća i tri kuća Rogića u Đurovićima, prvi slave Nikoljdan, drugi slave Jovanjdan.
   -Panići su peta bioštanska porodica ovog doba. U Kremna su došli iz sela Malinska u Drbnjacima tri brata, Pano, Ćorko i Radoš, pa su se podelila, Radoš ostao u Raduši a Pano i Ćorko se spustili na Strmac po dnu Kremana u Karačicu. Panova deca se odvoje od Ćorkovog sina Radoja i pređu u ovo selo na Malić Brdo. Panići na Maliću, Omaru i Ročnjaku i:
   -Marinkovići u Omaru su jedna porodica, ima ih 29 kuća, slave Petrovdan.
   -Stanići su šesta postarija bioštanska porodica ovog doba. U Kremna su došla dva brata, Simon i Milosav i snaha, udova, Stana. Stana je imala dva sina. Čim je došla u selo, odeli se od devera i naseli na Konjskoj Reci, pri ulazu u tesnac. Po smrti Staninoj podele se njeni sinovi, jedan pređe u Biosku i naseli se na strmačkim stranama. Od Staninih unuka mnogi su se naselili niz Drinu, po Jadru i Mačvi a bilo ih je u Valjevu i drugim krajevima. Ovde ih ima 19 kuća, slave Sv. Vrače.
   -Stevanovići su sedma bioštanska porodica iz ovog doba. Došli su iz Grahova u Crnoj Gori na Glasinac, tu zapali i podelili se u dve velike grupe; jedni su otišli dublje u Bosnu a drugi u Osat. Od ovih iz Osata, iz blizine Srebrenice došli su u ovo selo Stevanovića dva brata, naselili se u Vruce kao zidari i tu ostali. Ima ih 16 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Radivojčevići su osma bioštanska porodica iz ovog doba. Ova živa i neizmerno vrlo vesela porodica je iz Bjelice u Crnoj Gori, sišla u Goražde, dugo stanovala u selima oko Goražda pa se doselila u ovo selo. Jedni su ostali ovde a drugi sišli u Mačvu u Zasaavicu, tamo jedno vreme ostali, pa jedni posle prešli Savu i naselili se u Baranju. Ima ih i ovde i u Zasavici, u Biosci 10 kuća, slave Jovanjdan.
   Doseljenici u Biosku posle 1807. 1834. i 1878. godine u:
   -Cvetići su prvi doseljenici iz ovog doba. Dva krivošijska uskoka, Cvetko i Soko, dva rođena brata, posle podužeg napada i borbi oko Risna i Novog u Boki Kotorskoj, oba poginu i njihove udove sa decom odvuku se i sklone u Grahovu. Sokolova udova Cveta, koja je bila rodom od Stevanovića, sazna da su se njena braća našla u ovom selu, dovede sa sobom svoju i svoga umrlog devera i jetrve decu i naseli ih u Vrucima. Nešto se njene dece slilo u Šumadiju. Ovde ih je u Vrucima kao Cvetića 16 kuća, slave Markovdan.
   -Cicvarići i Terzići su druga bioštanska porodica ovog doba. Neki Simo Cicvara iz Nikojevića došao je kao terzija u ovo selo. Simo je radio svoj zanat o selu i na sve strane, a radio ja najviše na Omaru u Pešićima, čijom se udovom oženio. Cicvara je bio siromah terzija pa su mu i potomci takvi. Njihove su kuće oko Banje, a neki su mu potomci otišli u Anđiće na njihova imanja. Omarske Cicvare zovu Terzići a Vrutačke Cicvarići. Ima ih 18 kuća, Terzići slave Nikoljdan a Cicvarići Aranđelovdan.
   -Valjari (Valjarnjvići) su treća porodica iz ovog doba. Valjari su iz Kobiljeg Dola na Grahovu, sišli negde oko Pljevalja pa odatle došli u ovo selo i naselili se na Omar oko Banje i u Paniće. Za njih se misli da su potomci nekakvog Pjeva Valjara, dobrog pevača i veseljaka. Ima ih 13 kuća, slave Petrovdan, oni u Radivojčevićima Jovanjdan i u Simićima Mitrovdan.

   Nastaviće se….

   Odgovori

   • 4. avgust 2018. u 20:46

     Milovan Cicvaric

     Petronijevici i Ristivojevici pripadaju rodu Cicvarica !

     Odgovori

9. 2. mart 2014. u 19:59

   Milodan

   Bioska, nastavak….

   Kasniji doseljenici su:
   -Trifunovići su u Biosci, došli iz Kamene Gore do Prijepolja, ima ih 10 kuća, slave Đurđevdan.
   -Simići su na Omaru, doseljeni iz Ceklina u Crnoj Gori, ima ih 5 kuća, slave Mitrovdan.
   -Mijatovići su u Ćosićima i u Jankovićima, došli su iz Gračanice kod Priboja, ima ih 6 kuća, slave Alimpijevdan.
   -Baškići su u Ročnjaku, doseljeni iz Seljana kod Prijepolja, ima ih 3 kuće, slave Stvanjdan.
   -Tadići su na Ponikvama, doseljeni iz Pilice kod Pridola(?), ima ih 3 kuće, slave Stevanjdan.
   -Kljajići. Njihovog pretka prevela je mati pri udaji u Mitrašinoviće na Malić-Brdu, ostavila ga tu, gde su mu potomci na Malić-Brdu i Ponikvama: Oni su iz Obajgore; ima ih 5 kuća slave Stevanjdan, svoju slavu Lučindan su napustili.
   -Neškovići su u Biosci iznad crkve, doseljeni iz Osata u Bosni, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan.
   -Ćosići drugi su u Ćosićima, došli na imanje starih Ćosića, čijim precima su prišli. Starinom su iz Trnave kod Nove Varoši, ima ih 3 kuće, slave Ivanjdan.

   -Delijići su potomci Delije Minića, terzije, došli u Ćosiće iz Pčelica, ima ih 3 kuće, slave Lazarevdan.
   -Panići drugi su u Omaru, došli iz Trnave kod Nove Varoši u stare Paniće na njihova imanja, primili njihovo prezime, ima ih 4 kuće, slave Đurđevdan.
   -Glišići su u Omaru, došli iz Slatine kod Priboja, ima ih 4 kuća, slave Jovanjdan.
   -Delijići drugi su u Ćosićima, doveo ih kovač Delija iz Velike Drenove kod Prijepolja, ima ih 5 kuća, slave Lučindan.
   -Rogići drugi su od Vitasa iz Kremana, ušli na imanje Rogića, primili njihovo prezime, ima ih 4 kuće, slave Đurđic.
   -Pavlovići su u Vrucima, doseljeni iz Velike Drenove, došli na Anđića imanje, ima ih 7 kuća, slave Aranćelovdan.
   -Đokići su od Pčelica, opet na imanju Anđića, ima ih 6 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Nikolići su u Vrucima, došli iz Stapara iz Tupaje, ima ih dve kuće, slave Lučindan.
   -Čelikovići su u Ročnjaku, doseljeni iz Zaovina, naselili se na imanju Jankovića, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan a svoju slavu Đurđevdan su napustili.
   -Sinđići su u Ročnjaku, došli iz Stapara, ima ih dve kuće, slave Stevanjdan.
   -Kojadinovići su u Ročnjaku, došli iz Zaovina, ima ih dve kuće, slave Stevanjdan.
   -Gagići su u Omaru, došli iz Pilice od Jojića, ima ih dve kuće, obe na tuđim imanjima, jedna slavi Petrovdan, druga Jovanjdan.
   -Pozniji doseljenici su:
   -Milivojčevići su iz Solotuši, jedna kuća, slave Đurđic.
   -Ilići su u Panićima, došli iz Pilice, jedna kuća, slave Petrovdan.
   -Jokići su iz Jagodine kod Višegrada, jedna kuća, slave Ignjatijevdan.
   -Mićovići su u Anđićima, doseljeni iz Šljivovice, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   -Plakalovići su u Anđićima, došli iz Stapara, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   -Maksići su u Anđićima, došli iz Stapara, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   U Biosci je 479 domova od 45 porodica.

   Kraj!

   Odgovori

10. 3. mart 2014. u 22:17

    Milodan

    Poreklo stanovništva sela Kremna, grad Užice – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

    Položaj i tip sela, vode, zemlje i šume.

    -Kremna je čisto planinsko selo. Od zapada i nešto sa severa diže se Tara, čiji se Miloševac vidi sa svakog mesta u selu, a ispod koga se Kremanske Kose spuštaju polagano selu. Sa juga i istoka je Šargan i njegoe kose, koje se sa obe strane spuštaju lagano selu i gube. Od severa je visoka serpetinska kosa Strmac, rasečena na dva mesta Konjskom Rekom i Karačicom. Strmac se naglo podiže da se sa suprotne strane izgubi u dolini Đetinje koja pod njima nastaje. Kremna su oivičena visokim kosama preko 1000 metara unutra potpuno ravna i ravnija nego ma koje selo u ovaoj oblasti, iako su na velikoj visini.
    Kroz Kremna teku i u njima su i izvori tri poveće rečice; Karačice, Konjske Reke i Trgoviške Reke (Trgovište). Karačica izvire u Gornjoj Raduši pod Šarganskom kosom Sokolinom i teče istočnim obodom sela. Oko nje su naselja i najlepša polja od početka polja, od početka do ispod Vračarića i Crnog Vrha. Trgoviška Reka izvire por Šarganom na njegovoj presedli, preko koje prelazi u Mokru Goru, teče od početka do kraja širokom ravnicom, koja se zove pod Šarganom do Panića Trgovište a odatle do kraja Dubrava. I niz ovu reku sa obe strane po obodu ravni su naselja i plodna polja. Konjska Reka spušta se sa kremanskih Kosa i kad izbije iz njih pada u ravne Dubrave i tu se sastaje sa Trgovškom Rekom, posle kratkog vremena probija Strmac ispod Kadijine Glavice spaja se sa Karačicom i gradi Đetinju. I po dnu ove reke su naselja i bogata kremanska polja. Sve tri ove reke teku mirno kroz selo, samo delimično Konjska Reka ima plavina i neredovnim prilikama.
    Sredinom sela diže se visoka obla glavica Grobljanski Vis, po čijem obodu su naselja, a celim prostorom su po njoj najbogatija polja za obrađivanje. Kremna su i sa ovim visom geološki jednolikog sastava od najgornjih kretacejskih naslaganja koja su otkrivena svuda po selu, ponegde se izore i poneka plasica uglja duž Karačice. Kremna se smatraju najplodnijim selom u celom kraju. U Kremnama rađaju svi zemaljski usevi i daju mnogo bogatije plodove nego donja đetinjska sela. I voće ne uspevaju nigde bolje u okolini nego po Kremnima. I voća i usevi pozniji su nego u Biosci, mada je Bioska neodvojena od Kremana. Po obodu kosa, po Grobljanskom Visu su polja za obrađivanje, dolinom reka su zakosi a oko kuća su voća, koja su još mala, ali se stalno povećavaju. Na sve strane oko sela su džematski ispusti; dalje džematski zakosi a u planini letnja staništa. Vitasi, Panići Rodalji i Bešlje imaju zakose, šume i letnja staništa po Šarganu i Miloševcu; Milosavljevići, Tarabići i Mihailovići po barama i Kosama, Radušani po Šarganu na sve strane. Ostali seljaci izlaze na sve strane i na visoke kose.
    Kremna je tipsko starovlaško selo, sva su u Starom Vlahu. Njegovi džemati su veliki, sa kućama zbijenum po naročitom načinu. Pravi džemati su: Radojevići po Strmcu sa severne strane i oko stava Karačice i Konjske Reke; Popovići na Popovini i sa prisojne strane Strmca; Jankovići na sredini sela i po istočnom obodu i na prigrevici Grobljanskog Visa; Gornja Raduša pri izvoru Karačice pod Sokolinom; Donja Raduša duboko uvučena u Karačicu do Šljivovice; Bogosavljevići na zapadnom obodu oko škole, mehane i sudnice; Vitasi pri izvorima Trgoviške Reke; Dubrave iza Bogosavljevića i na putu za Taru i Zaovine; Matik u Kosama i Konjska Reka pri izvoru i padu s Kosa, severno od Matika.

    Starine u selu.

    -Kremna su najstarije naselje ovoga kraja. Na vrhu Grobljanskog Visa u Jankovićima je staro groblje iz najranijih vremena. Tako isto staro groblje ima u Popovićima, koje je skoro celo raskopano i razneto. Gornji tok Tgoviške Reke zove se Trgovište, gde se drži da je bila varoš i da je imala čuvene trgove, na koje je dolazio radi trgovine čak i primorski svet. Po polju su izoravane razne kulturne stvarčice, zidine i grede iz starog doba. Na više mesta u selu ima visokih tumula, koji su raskopavani i stalno se raskopavaju, u njima se nalaze kosti i razne sitnice. Veliki šančevi po Šarganu i Grobljanskom Visu su iz 1807. godine, dobro očuvani, čuvaju se i ne zaoravaju. Stare putine po Tari i stare zidine po njoj su iz novijih vremena. Mnoge ruševine po džematima su ostaci iseljenih porodica.

    Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

    -Kremna su po svom položaju u doba migracija bila etapna stanica: Mnoge posavske,podrinske i šumadijske porodice zastale su ovde i tek po odmoru i orjentaciji otišli odavde, naselile sa ne ona mesta, gde su im se ranije srodnici naselili. Od ovog sela pa niz Drinu do Save, na istok do Morave i niz nju do Dunava naći će se mnoge porodice, koje su se spustile iz Kremana a danas nemaju ovde potomaka.
    Zbog svog položaja teško da su Kremna mogla održati stare porodice, ispuštale su ih da bi dobili nove, tako da i njih zamene mlađima. Kremna su još 1834. godine završile svoje primanje, tada je u selo došla poslednja porodica, današnji Milanovići. Još u početku 19. veka prestalo je doseljavanje. Dolazak Milanovića izazvao je uzbinu u selu i protivljenje, gde su se i državne vlasti umešale i dale ostatak seoskih utrina.

    Nastaviće se…..

    Odgovori