Poreklo stanovništva sela Ćetojevci, opština Laktaši. Prema knjizi Živka Vujića „Laktaška Župa – prošlost i sadašnjost“ – izdanje 2013. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela i komunikacije.
Selo u opštini Laktaši, 16 km jugoistočno od opštinskog centra, 13 km od Klašnica i 5 km od magistralnog puta Klašnice—Slatina.
Prostire se na površini 10,460 km2, a smješteno je između 177 i 409 m n. v. Kroz selo prolazi asfaltni put dužine 2 km koji je izgrađen 2006 godine. Ostali putevi do zaselaka su makadamski.
Tip sela i vode.
Selo je razbijenog tipa, pošto su kuće pretežno locirane po brežuljcima i brdima. Graniči se sa selima Aleksići, Jaružani, Kadinjani, Njubatovci, Rajičevci i planinom Crni vrh (čelinačka opština).
Sjevernoistočnom stranom protiče Turjanica. Pored Turjanice značajniji vodotoci su Vukešnica i Lidžanovica, te Kruševac, Lađa, Popovac, Ristin potok. Poznatiji izvori su Gavrina i Novakova voda, Čapljak i drugi.
Toponii, zemlje i šume.
Teren je pretežno brežuljkast i brdovit, osim oko rijeka. Poznatija uzvišenja su: Bogdanovac, Božino i Vrhovčevo brdo, Vinogradina, Gradina, Milova strana, Prevale (Prevarica), Urije. Od toponima još su poznati Jelav, Karavlašište, Palež, Prikrajci, Čelar, Crnjušnica…
Područje je obraslo listopadnim šumama, koje su u prošlosti krčene, pa su znatne površine pod pašnjacima, livadama, voćnjacima. Uprkos tome, više od polovine sela je i danas pod šumom.
Zanimanje stanovništva.
Stanovništvo Ćetojevića bavi se poljoprivredom, a manji dio je zaposlen u inostranstvu. Uzgajaju se pšenica, kukuruz i zob, a dobro uspijeva i voće (šljiva, jabuka, kruška, trešnja).
Veći zaseoci su: Bibići, Đurići, “ćuranovići, Marići, Trivići, ‘ćetojevići… Prezimena Đuranovići i Marići ne postoje, ali postoje zaseoci pod tim imenom.
Obrazovanje, groblja i ostalo.
Selo je imalo osnovnu školu u kući Miće Ćeranića koja je radila od 1950. do 1958. godine. Poslije toga, djeca su išla u školu u Jaružane (Bjeljevina), Kadinjane, ljubatovce, Boškoviće, a danas idu u OŠ „Holandija„ u Slatini.
U selu nikada nije bilo crkve, a mještani pripadaju slatinekoj parohiji.
Ćetojevići imaju dva pravoslavna groblja: Antina ogradica je zapušteno, a novo na sredini sela je ograđeno 2005, u njega je dovedena voda i postavljena česma oktobra 2007. godine.
Nekoliko izvora pitke vode je kaptirano, tako da selo ima više manjih lokalnih vodovoda iz kojih se snabdijevaju pitkom vodom sva domaćinstva, osim jednog.
Dio sela je dobio električnu energiju 1968, & dio 1971. todine. Telefonske priključke 1999. i 2000. godine. U selu postoji baraka i spomen–ploča na kojoj su ispisana imena poginulih boraca Crnovrške partizanske čete koja je postavljena 27. jula 1981. Prvi otpor neprijatelju organizovan je u štali Vojislava Ćetojevića (kod Klepala) bez ideološkog obilježja (tada je to bila Crnovrška četa narodne vojske).
Na Bogdanovcu (482 m n. v.) sagrađena je lovačka kuća, koja je otvorena 2000. godine. U selu nema prodavnice.
Uvjerljivih i pouzdanih podataka o porijeklu stanovništva nema. Zna se da su Bukvići, Gostovići i Lončari doselili iz Like. U selu više nema Gostovića, Platiša i Terzića.
Pretpostavlja se da je selo dobilo ime po najbrojnijim porodicama koje se istoimeno prezivaju.
Poreklo stanovništva.
Godine 1948. selo je imalo 69 domaćinstava i 440 stanovnika; 1953. – 453; 1961. – 419; 1971. – 326; 1981 – 303 (297Srba i šest Jugoslovena); 1991. — 62 domaćinstva i 241 stanovnika (232 Srbina i devet iz reda ostalih). Krajem 2012. selo je imalo 67 domaćinstava, 108 kuća i vikendica, a u domaćinstvima je živjelo 200 stanovnika srpske nacionalnostit.
Najbrojnije porodice su:
-Ćetojević (39 domaćinstava, 61 kuća i 111 stanovnika), slave Đurđevdan, osim četiri porodice koje slave Aranđelovdan. Po broju kuća i stanovnika čine više od polovine sela.
Porodica:
-Bukvić slavi Sv. Stefana; Vuković, Danojević —Sv. Ignjatija; Gavrić — Markovdan; Dobrnjac, dio Đurića — Jovanjdan, a dio Bogojavljenje; Dorontić – Sv. Petku; Kurjak – Nikoljdan; Kuruzović, Stanković – Aranđelovdan; Lončar, Trivić –Đypbennan; Pezerović – Sv. Stefana Dečanskog — Mratindan; Seksen i dio Savića — Lučindan, a dio Sv. Stefana.
IZVOR: Prema knjizi Živka Vujića „Laktaška Župa – prošlost i sadašnjost“ – izdanje 2013. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan
Komentari (0)