Poreklo stanovništva sela Mrvići, opština Sokolac. Prema knjizi Milenka S. Filipovića “Glasinac”, antropogeografsko-etnološka rasprava, SANU, Beograd, 1951. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj naselja.
Sela naselja Mrvića su po visokim stranama i delovima ispod Romanije: Mrvići su na kosi ispod Crnog Vrha a između Dolina i Razbojnog Dola, Vukosavljevići su u stranama ispod šume Japaga, a najniže selo, Sijerkovina, je takođe u strani, između dolova Niz Borje i Razbojnog Dola. Zatim ima kuća u strani Razbojnog Dola i u stranama dolova Lolina i Šipovača.
Vode, zemlje i šume.
Nigde nema žive vode, a starinskih suhih bunara ima i po šumama.
Ziati se zovu: Do, Dole, Upolju, Njiva Viš Bunara, Njiva Pod Divđanom, Njiva u Strani, Velika Njiva, Polje, Crni Vrh, Alino Brdo, Adžina Mekota, Torine, Sijerkovina, Janjina Dola, Bukiđa Čair. Iznad sela su šume Varage, Japage i Lisine, koje služe i kao ispaša.
Tip sela i starine.
Sem muslimanskih kuća u Mrvićima, koje su na okupu, sve ostale su raštrkane. Svega je 26 kuća, od kojih 9 muslimanskih (sa 10 por.) a 17 pravoslavnih (sa 19 por.). Sadašnje muslimansko groblje je pod selom Mrvićima, a pravoslavno groblje je na Adžinoj Mekoti y Vukosavljevićima.
I y Mrvićima i u Vukosavljevićima, pa i po šumi, ima starinskih bunara. Pod Vukosavljevićima je Bajrovo Groblje (muslimansko), u kom se više niko ne sahranjuje. U tom groblju je sahranjen Bajraktar, ded Bajraktarevića. Priča se da su se tu isekli neki muslimanski svatovi. Priča se da su u Vukosavljevićima nekada bili muslimani, odnosno da je tu bio kao suvat, na koji bi leti izlazili neki „Arnauti“.
Poreklo stanovništva.
Pravoslavni.
-Đurovići (1 k.). Prvi se je uopšte u Vukosavljevićima naselio Sava Đurović, koji je došao iz Crkvine. Opširnije u opisu Pariževića.
-Tomčići (3 k., Tomindan) su došli „prije pošte“ iz okoline Nevesinja, ali su im preci bili došli odnekle i u okolinu Nevesinja. Oua im Jovu zvali su Surugdžijom ili Tatarom, jer je nosio tursku poštu.
-Ćosovići (1 k.): opširnije u opisu Sokoca.
-Mirkovići (2 k., Nikoljdan) su došli iz Vinče kod Prače, pre šezdeset godina. Starinom su Ristovići iz Hercegovine.
-Abazovići (5 slemena sa 6 kuća): opširnije u opisu Kule, odakle je došao pok. Petar, pre 1878.
-Jakšići (1 sleme sa 2 kuće, Šćepanjdan). Otac im je došao iz fočanske Jabuke. Imaju roda samo u Drini (u Hadžićima kod Goražda), a od tog su roda bili i pravi Jakšići na Sokocu.
-Vujičići (2 k., Petkovica). Ded im otsekao ruku „Turčinu“ pa pobegao iz „Crne Gore“ u Mrežiiu (Fočanski srez), a odatle u Vukosavljeviće.
-Čolović (1 k.) je došao s Gazivoda, posle 1878. Pre toga su svi Čolovići bili u Primčnćima.
-Škiljević (1 i.) je došao na begluk, pre dvadeset godina, s Kule, gde još ima roda.
Muslnmani.
-Šekovići (2 slemena sa 3 k.) su rod sa Šehovićima u Primčnćima.
-Jusići (3 k.) su starinom Nesireni iz Nikšića, a došao im je ded Jusa sa braćom Hadži Hasanom i Muratom, koji je bio u Gazivodama.
-Biogradlije (1 k.). Otac, stric i tetka devedesetogodišnjeg Alije bili su iz Beograda. Zarobljeni prilikom prvog ili drugog ustanka, dugo su bili kod nekog popa. Davno su prešli na Glasinac, pošto je paša Derendelija prihvatio roblje. Stric Alijin bio je Alija Saidžaktar.
-Hodžići ili Kulići (2 K.) na Sijerkovini su starinom iz Kolašina. Ima ih kao Kulića ili Hajrovića u Smrtihum. U Vrapcima (Vlasenički srez) ima takođe Kulića, koje tamo zovu „Arnautima“, a doselili su iz Šahovića (kod Bijelog Polja na Limu).
-Sjenari ili Sjenarevići (1 k.). Došao je otac Mušan y Mrviće s Romanije, a starinom su iz Budima (po majci iz Beograda). Kad je Fazli paša bio u Sarajevu, njegovo je bilo selo Nehorići. Na Romaniji je tada bilo „hajdučljivo“, i Sjenarev ded Salihaga Pašić stajao je na Romaniji kod hana Romanije (taj han ne postoji više, a bio je izvan Glasinca, u Sarajevskom srezu) i otpremao paši seno, pa se po tom zovu Sjenarima.
IZVOR: Prema knjizi Milenka S. Filipovića “Glasinac”, antropogeografsko-etnološka rasprava, SANU, Beograd, 1951. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)