Poreklo stanovništva sela Retimlje, opština Orahovac. Prema studiji Milete Bukumirića “Iz onomastike južne Metohije”, Onomatološki prilozi V, SANU, Beograd, 1984. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Položaj i tip sela.
Retimlje je selo zbijenog tipa. Većim delom leži y dolini, a manjim na prisojnoj strani brežuljka jugoistočno od Orahovca, od kojeg je udaljeno oko 11 km.
Starine u selu.
Na brežuljku severno od sela nalazi se srpsko groblje. U njemu ima nekoliko kamenih krstova bez natpisa. U Retimlju nema škole, na deca uče y Zočištu. Selo se deli na Gornju i Donju mahalu. U Donjoj mahali žive Srbi i Albanci, a u Gornjoj samo Albanci.
Retimlju pripada i zaselak Kolibare, koji leži na uzvišenju jugozapadno od sela (Udaljen je od njega oko 2 km). Meštani zaseoka uporno tvrde da je njihovo naselje selo i da se ne zove Kolibare nego Gorane (u njemu žive isključivo Gorani, doseljeni iz Sretečke župe; maternji jezik im je srpskohrvatski, a veroispovest muslimanska). Pored ova dva naziva, za ovaj zaselak postoji još i naziv Donje Retimlje, a Orahovčani ga nazivaju Gornje Retimlje. Donekle su opravdana oba ova naziva, jer se zaselak nalazi na većoj nadmorskoj visini od sela, pa otuda dolazi naziv Gornje Retimlje, ali voda teče iz pravca sela prema zaseoku i protiče niže njega, te je sa te strane opravdan i naziv Donje Retimlje.
Obrazovanje.
Meštani u kući govore srpskohrvatskim jezikom, a deca im uče školu na albanskomjeziku, do četvrtog razreda u susednom selu Medvecu, a od petog do osmog u Piranu.
Struktura stanovništva.
Većina stanovništva sela Retimlja su Albanci. Ima iz oko 60 kuća. Srpskih kuća ima dvanaest. Osam čuvaju predanje da su im se preci nekada davno doselili iz Grčke, preci dve kuće doselili su se iz Suve Reke, jedna kuća čuva predanje da su im se preci doselili iz Crne Gore, dok jedna ne čuva predanje o poreklu. Prosečan broj članova u kući je 6,5.
U zaseoku Kolibare ima 32 kuće Gorana. Sve su se doselile iz sela Gornjeg Ljubinja kod Prizrena. Prosečan broj članova u srpskoj kući je 6,33, a u muslimanskoj 9,37.
Rodovi.
Pravoslavni:
-Kostić, osam kuća. Čuvaju predanje da su im se preci nekada davno doselili iz Grčke. Slava Mitrovdan.
-Krstić, dve kuće. Preci su im se doselili „Nekada davno” iz sela Reštana kod Suve Reke. O daljem poreklu ne čuvaju predanje. Slava Sveti Jovan (26. H1).
-Nikolić, jedna kuća. He čuvaju predanje o poreklu. Slava Mitrovdan; mala slava Sveti Jovan (20. I).
-Perišić, jedna kuća. Daleko poreklo vezuju za Crnu Goru. Slava Sveti Nikola; mala slava sveti Nikola letnji.
-Cucurević, prezime jedne žene, koja je bila udata u Cucureviće yPrizrenu (razvela se, a zadržala muževe prezime). Slava Sveti Đorđe.
Muslimani:
-Ademi, dve kuće. Doselili su se iz Gornjeg Ljubinja (Sretečka župa) pre drugog svetskog rata.
-Bitići, pet kuća. Doselili su se nekada davno iz Gornjeg Ljubinja. U Gornjem Ljubinju su se prezivali Emrulović.
-Dani, jedna kuća. Doselili su se iz Gornjeg Ljubinja 1947. godine.
-Emrulović, ranije prezime Bitića.
-Kaplani, jedna kuća. Doselili su se iz Gornjeg Ljubinja 1979.godine.
-Limanović, ranije prezime Ćaja.
-Meta, jedna kuća. Došli su 1950. godine iz Gornjeg Ljubinja.
-Ćaja, jedanaest kuća. Doselili su se nekada davno iz Gornjeg Ljubinja. Prezivali su se. Limanović.
-Uka, četiri kuće. Doselili su se iz Gornjeg Ljubinja pre drugog svetskog rata.
-Šabani, dve kuće. Doselili su se iz Gornjeg Ljubinja 1947. godine.
-Šaipi, pet kuća. Doselili su se iz Gornjeg Ljubinja – tri kuće 1932, a dve 1977. godine.
IZVOR: Prema studiji Milete Bukumirića “Iz onomastike južne Metohije”, Onomatološki prilozi V, SANU, Beograd, 1984.
Komentari (0)