Poreklo stanovništva sela Belegiš, opština Stara Pazova. Prema Geografskoj enciklopediji naselja Srbije IV, Stručna knjiga, Beograd, 2002. godine.
Belegiš (2.605 st.), ratarsko (31,4% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, pored (na 84 t a.v.) desne obale Dunava, s obe strane regionalnog puta Stari Banovci—Surduk, 12 km SI od Stare Pazove. Površina atara, koji se sastoji iz lesne zaravni (85–119 ti) i aluvijalne ravni (72—80 t) Dunava, iznosi 4.369 ha. Zapadno od sela nalazi se dolina Budovara, širine preko 500 t, sa nekoliko kraćih levih pritoka u vidu suvih dolina, kao i farma Poljoprivrednog dobra “Napredak”, na mestu starog Petrovićevog salaša, pored koje je locirano manje radničko naselje sa 50 kuća.
Belegiš je deformisanog pravougaonog oblika. Glavna ulica je deo pomenutog puta, a tri poprečne sa leve i jedna sa desne strane. Posle Drugog svetskog rata izgrađena je jedna ulica u severnom delu sela, duž puta za Surduk, i jedna kraća prema Dunavu. U ataru je izgrađeno oko 300 vikendica, uglavnom u vlasništvu žitelja Beograda i okolnih većih naselja.
Belegiš pripada starim naseljima. Pominje se u HV v. kao palanka i kasnije (1720, kada je naseljen Srbima).
Razvoj broja stanovnika:
1869. – 1.685,
1880. – 2.005,
1890. — 2.247,
1900. – 2.415,
1910. – 2.516,
1921. – 2.668.
Demografski porast je zaustavljen tokom Drugog svetskog rata, kada je selo stradalo od ustaša, a meštani se iselili u Nove Banovce, Novu Pazovu, Inđiju i druga naselja u Sremu. Od 60–ih god. HH v. prisutna su i znatna iseljavanja žitelja u okolne veća naselja, bliže Beogradu (Stara i Nova Pazova, Inđija, Zemun i dr.).
Stanovništvo je srpsko – 92,2% (slavi Jovanjdan, Petkovdan, Nikoljdan i dr.), a ima Roma (3,8%), Hrvata i dr.
Indeks demografskog starenja (&,) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 0,7 (1991).
Pravoslavni hram Sv. oca Nikolaja – prenos moštiju podignut je 1924. (obnovljen 1987).
Struju dobija 1929, a vodovod 1992. god.
Ima osmorazrednu OŠ “Vera Miščević” (šk. 2000/01. – 268 učenika), dom kulture sa bioskopskom dvoranom, zdravstvenu ambulantu, tridesetak privatnih proizvodnih i uslužnih zanatskih radnji (cvećari, drvna galanterija, plastičari, trukeri i sl.), lokalnu pijacu (pazarni dan – petak) i dr. Vodeći poljoprivredni proizvodi tržišnog značaja su pšenica, kukuruz, šećerna repa, suncokret i povrće (krompir, luk, salata i dr. — prodaju se na pijacama Zemuna i Beograda).
IZVOR: Geografska enciklopedija naselja Srbije IV, Stručna knjiga, Beograd, 2002. godine.
* * *
Arhivska građa za Belegiš:
Crkvene matične i ostale knjige iz crkve Prenosa moštiju Sv. oca Nikolaja u Belegišu za period od 1935. do 1940. čuvaju se u Istorijskom arhivu Srema u Sremskoj Mitrovici.
* * *
Genetički testirani rodovi iz Belegiša:
Rašić, Nikoljdan, Belegiš, haplogrupa I1 I-BY169301
Jovanović, Nikoljdan, Belegiš, haplogrupa I1 I-BY169301
Komentari (0)