Poreklo stanovništva, selo Toponica, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Marije Antić „Antropogeografska proučavanja naselja Zaplanja“ na osnovu ispitivanja tog područje od 2005. do 2010. godine, edicija Koreni – Službeni glasnik, Beograd. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj naselja i glavne geografske odlike.
Toponica se nalazi u Donjem Zaplanju. Smeštena je u severozapadnom podnožju Babičke gore (1.059 m), na desnoj dolinskoj strani Južne Morave. Locirana je sa obe strane regionalnog puta Gadžin Han — Toponica, 2 km istočno od autoputa Beograd–Niš–Skoplje. Udaljena je 15 km jugozapadno od Gadžinog Hana i 37 km jugoistočno od Niša. Prostire se u visinskom pojasu od 210 do 260 m.
Vode.
Najznačajniji izvori su Pradolek, kladenci u Šijakovim i Ladinskim livadama i dr. U ataru se nalaze značajne količine građevinskog šljunka i peska, kao i manje rezerve kalcita.
Zemlje i šume.
Obradiva zemlja je locirana na potesima Jezava (najkvalitetnije zemljište, površine oko 100 ha, poplavljeno je 80-ih godina HH veka, a sada je pod šljunkom), Prud, Valjage, Trla, Cerovac, Laz, Selište, Oraovica, Gornja i Donja stara šuma i dr. Jedan od aktuelnih ruralnih problema je degradacija plodnog zemljišta y poplavama Južne Morave usled nekontrolisane eksploatacije šljunka, što je dovelo do spuštanja nivoa podzemnih voda.
Pašnjaci se nalaze na mestima Klepalo, Osoje, Mučibaba, Sip, Zelenište i dr., a livade na Selištu (Šijakove livade). Vinogradi na Bilu, Krstatovici, Oraovici i Jančić padini, danas su se zadržali samo na poslednjem potesu i po manjim parcelama. Voćnjaka ima na mestima Trla (breskva, šljiva, kruška) i Šijakove livade (šljive).
Pod šumom (hrast, gabar i cer) su potesi Osoje, Krstatovica, Duboka dolina, Bilo i dr. Seoska utrina se nalazi na mestima Klepalo, Mučibaba i Sip.
Tip sela (Oblik i fizionomija).
Toponica je seosko naselje zbijenog tipa. Nepravilnog je okruglastog oblika sa fizionomskim izraštajima duž puteva ka Brestovcu, Dukatu, Novom Selu i Donjem Barbešu. Prostorno povezuje dve glavne fizionomske celine: Gornju malu i Drum, formiran od 60-ih godina HH veka. Ovde je do 1947. bilo pet kuća koje su se, po narodnom verovanju, izmestile na ovu lokaciju da bi se zaklonile od „čume“ (kuge).
Starine u selu.
Na potesu Dulan (mesto Bunarina) su otkriveni ostaci rimskog bunara. U graničnom delu novoselskog i toponičkog atara je lokalitet Crkvište, gde su evidentirani tragovi latinske crkve i vodovoda. Na potesu Mučibaba su 1948. pronađeni ostaci (krst, kameni blokovi i sl.) crkve nepoznate starosti. Ovaj lokalitet, za koji se u narodu veruje da ima „isceliteljske“ moći, je veoma poštovan među lokalnim stanovništvom, koje se ovde okuplja tokom sabora na „Golemu svetu Nedelju“.
Za raniju naseljenost vezuje se i lokalitet Grad (nema vidljivih tragova). Ostaci pronađeni na mestu današnjeg Druma (ognjište, sudovi, oružje, turski novac i dr.) idu u prilog narodnom predanju da je na ovom mestu „zaseljena“ Toponica u tursko vreme, kada su petorici braće (Kitan, Zlatan, Kacan, Pavol i Stojko) dodeljena imanja na mestima Laz, Cerovac, Kasin šumak, Dragove njive i Carine. Iz turskog perioda datiraju i ostaci na Ciganskom groblju.
Poreklo stanovništva.
Starosedelačkim familijama se smatraju oni rodovi koji po predanju vode poreklo (direktno ili podelom starijih familija) od petoro navedene braće, osnivača sela.
To su:
-Gušterovci (2 kuće, slave Sv. Jovana), njihovi podelci:
-Marini (3 kuće, slave Cv. Jovana), od kojih su izdvojeni:
-Cakini (3 kuće, slave Sv. Jovana) i:
-Popadici (6 kuća, slave Sv. Jovana),
-Antanasovci (7 kuća, slave Sv. Jovana), njihovi podelci:
-Kašarci (2 kuće, slave Sv. Jovana),
-Kitanovi (3 kuće, slave Sv. Nikolu i Sv. Ranđela), njihovi podelci:
-Đorđini (3 kuće, slave Sv. Nikolu),
-Stojkovci (15 kuća, slave Sv. Ranđela),
-Krstinci (7 kuća, slave Sv. Ranđela),
-Kostadinovci (2 kuće, slave Sv. Nikolu),
-Petrovci (13 kuća, slave Sv. Ranđela),
-Tričkovci (3 kuće, slave Sv. Nikolu),
-Jankovi (2 kuće, slave Sv. Nikolu), njihovi podelci:
-Ladinci (2 kuće, slave Sv. Nikolu) i:
-Džodžini (3 kuće, slave Cv. Nikolu),
-Nađini (2 kuće, slave Sv. Ranđela) sa podelcima:
-Načini (3 kuće, slave Sv. Ranđela),
-Kitićevci (4 kuće, slave Sv. Nikolu), od kojih su danas izdvojeni:
-Milošovci ( 10 kuća, slave Sv. Ranđela) i:
-Stevaninci (2 kuće, slave Sv. Nikolu),
-Stankovci (6 kuća, slave Sv. Ranđela) i:
-Todorovci (4 kuće, slave Sv. Jovana), kao i:
-Đuminci – Rakićovi (1 kuća, slave Sv. Stevana), čiji je rodonačelnik posinjen iz Lipovice.
Rodonačelnik:
-Stoilkovaca (5 kuća, slave Sv. Ranđela) je doseljen iz Rusne na zemlju koju je dobio od turskog gospodara, s od njih su se izdelile familije:
-Tončinci (10 kuća, slave Sv. Ranđela) i:
-Prizetkovci (4 kuće, slave Sv. Ranđela), čiji je rodonačelnik prizećen krajem XIX veka iz Grdanice, a od:
-Grnčaraca (7 kuća, slave Sv. Nikolu, Mitrovdan i Sv. Ranđela), čiji je rodonačelnik posinjen (ili prizećen) iz Grnčara su se odelili:
-Mikailovi (2 kuće, slave Sv. Nikolu).
Starosedeocima se smatraju i Romi:
-Denići i:
-Durkovići (20 kuća, slave Vasilicu, Sv. Nikolu i Sv. Savu).
U tursko vreme su doseljene i familije:
-Šijakovi (9 kuća, slave Sv. Jovana), starinom iz Grčke (doseljeni preko Uroševca i Crne Trave) i:
-Šopovi (6 kuća, slave Sv. Savu) iz Crvene Jabuke.
U selu danas žive i pripadnici familija:
-Ducinci (4 kuće, slave Sv. Nikolu),
-Manjini (9 kuća, slave Sv. Ranđela),
-Pavlovci (3 kuće) i:
-Denići (2 kuće). Iz Smrdana je od 60–ih godina HH veka doseljeno 28 kuća – familije:
-Jankovci (13 kuća, slave Sv. Ranđela) i:
-Marjanovići (2 kuće, slave Sv. Ranđela) i još 13 kuća:
-Savića, Petrovića, Zdravkovića, Mitića, Vlajića i Cvetkovića (slave Sv. Nikolu i Pantalej).
Iz Novog Sela je doseljeno 10 kuća:
-Đorđevići, Stanojevići, Savići, Mitrovići, Stojiljkovići, Cvetkovići i Jovanovići, (slave Sv. Ranđela, Sv. Jovana i Sv. Vrače), po 2 kuće iz Gornjeg Vlasa:
-Miloševići i Petrovići, (slave Sv. Luku i Časne verige) i Grdanice:
-Savići i Pavlovići, (slave Sv. Ranđela i Sv. Nikolu), i po 1 kuća iz Babičkog:
-Cvetkovići, (slave Sv. Đorđa), izTaskovića:
-Cvetkovići, (slave Sv. Đorđa), iz Kopašnice:
-Stanojevići, (slave Sv. Jovana), iz Makedonije
-Samardžijevi i iz Bosne:
-Kačar.
Starosedelačka familija:
-Kapetanci (slave Sv. Ranđela) je „izumrla“ u savremenom periodu.
Seoska slava – „litije“, je Spasovdan. Praznovanje je obnovljeno na početku XXI veka. U Gornjoj mali se nalazi stari seoski krst i tri zapisna drveta (dudovi), a na Drumu novi krst i zapis (brest).
Novija iseljavanja stanovništva.
U savremenom periodu iseljeno je (većinom y Niš) i „ugašeno“ (smrću domaćina) 16 kuća: 3 kuće familije:
-Krstinci, po 2 kuće familija:
-Kitanovi, Mikailovi i Tončinci i po 1 kuća familija:
-Stojkovci, Kostadinovci, Džodžini, Todorovci, Stevaninci, Kašarci i Ducinci.
Funkcije u selu.
Toponica je ranije bila stočarsko i vinogradarsko selo. U to vreme ratarski proizvodi su uglavnom zadovoljavali sopstvene potrebe ruralnih domaćinstava. Tržišni značaj imala je prodaja grožđa i stočarskih proizvoda, koji su uglavnom plasirani na leskovačkoj pijaci.
Tokom 70-ih godina HH veka tržišni značaj je imao i uzgoj duvana, čiji je otkup bio organizovan u Kočanima. Danas je Toponica izrazito ratarsko selo. Naglašen je tržišni značaj povrtarstva (prvenstveno proizvodnja crnog luka i krompira).
Na bazi razvijenosti osnovnih funkcija Toponica pripada selima sa seoskim centrom. Ima osmorazrednu školu (osnovana 1922, osmorazredna od šk. 1990/91 ), dom kulture (ranije zadružni dom, izgrađen 1949), predškolsku ustanovu, mesnu kancelariju (za Toponicu, Dukat i Novo Selo), poštu, zdravstvenu stanicu (sa stomatološkom ambulantom), apoteku, poštu, spomenik palim borcima u Prvom i Drugom svetskom ratu, dve privatne radnje za separaciju peska, benzinsku pumpu, farmu kokošaka, pet trgovinskih radnji, kafanu i dr.
U savremenom periodu je u značajnom obimu prisutna eksploatacija šljunka na potesima Jezava, Prud i dr.
Uređenje naselja.
Vodosnabdevanje je ranije bilo individualno — sa izvora Pradolek, kladenci u Šijakovim i Ladinskim livadama i dr., a od 1947. sa tri javne česme.
Vodosnabdevanje je kolektivno od 1975. godine. Za potrebe seoskog vodovoda kaptirani su Pradolek i šest izvora u Jankulskim dolinama. Stoka se napajala iz seoskog bunara, Barbeške reke i Slane bare (nastala eksploatacijom zemlje za izradu tugle). Današnji most preko Južne Morave je izgrađen početkom 70-ih godina HH veka. Pre toga je postojao gvozdeni most iz 1925. (gradnju finansirali Austrijanci u okviru isplate ratne odštete), koji je porušen 1941. godine. Do tada su žitelji koristili prevoz splavovima na mestu Lađište.
Elektrifikacija sela je izvršena 1962/63, telefonske veze dobija 1981/82, a kanalizacionu mrežu u drugoj polovini 90-ih godina HH veka.
IZVOR: Prema knjizi Marije Antić „Antropogeografska proučavanja naselja Zaplanja“ na osnovu ispitivanja tog područje od 2005. do 2010. godine, edicija Koreni – Službeni glasnik, Beograd. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)