Poreklo prezimena, selo Donja Slatina (Vitina)

Poreklo stanovništva sela Donja Slatina, opština Vitina – Kosovskopomoravski okrug. Prema knjizi Atanasija Uroševića „Gornja Morava i Izmornik“, izdanje Beograd 1935. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je u ravnici, pola kilometra jugoistočno od Gornje Slatine.

Vode.

Kroz selo protiče potok koji presušuje preko leta. Voda za piće se dobija iz bunara po dvorištima. Izvor pored korita potoka i u samom selu, iako vrlo jak, upotrebljava se samo za pojenje stoke.

Zemlje i  šume.

Topografski su nazivi za njive: Blato, Široko, Slanište i Arat–e–Gata (Duge Njive).

Tip sela.

Selo je zbijenog tipa i ovalnog oblika. Deli se u tri mahale koje se zovu po rodovima koji u njima žive. Mahale su odvojene ulicama i potokom.

Postanak sela.

Mesto na kome je selo bilo je pod lugom pre 150 godina. U to vreme, kako se priča, neki Ciganin iz Požeranja, čuvajući stoku, naišao je na izvor koji je sada u selu i to dostavio begu, gospodaru čifluka u Gornjoj Slatini. Tada je beg, poreklom Prizrenac, doveo pretke današnjeg stanovništva iz prizrenskog kraja. Selo je od tada raslo samo priraštajem.

Ime sela.

Selo je dobilo ime Slatina zbog toga, što je bilo na hataru sela Slatine (sadašnje Gornje Slatine). Za razliku od Gornje, zbog prirodnog položaja, zove se Donja Slatina.

Poreklo stanovništva.

U selu žive ovi rodovi:

-Fran (35 k.) poarbanašeni Srbi muslimani. Starinom su iz sela Frang (Skadar). Doselili su se pre 150 godina zajedno sa precima sadašnjih rodova u Gornjoj Slatini „kao braća“. Isprva su bili čifčije u bega koji ih je doveo iz prizrenskog kraja, gde su se preselili iz starine, ali se docnije „otkupilie“ od čifčistva. U islam su prešli po doseljenju u Slatinu. Izdaju se za fis Sop.

-Mijak (5 k.) poarbanašeni Srbi muslimani. Doseljeni pre 100 godina iz Mijaka u Ljumi. U islam su iz pravoslavlja prešli još u Ljumi. Izdaju se za fis Krasnić.

-Ljubištan (3 k.) poarbanašeni Srbi muslimani. Srodnici su rodu Fran u ovom selu, svih rodova u Ljubištu i pravoslavnih Srba Torlića u Klokotu. Starinom kao i njegovi srodnici –— iz skadarske oblasti. U prizrenskom kraju, u selu Ljubištu (otuda i prezime rodu) ostali su i posle svojih srodnika. U Slatinu su doseljeni pre 90 godina, po pozivu. U islam su iz pravoslavlja prešli u prizrenskom Ljubištu. Izdaju se za fis Sop.

IZVOR: Prema knjizi Atanasija Uroševića „Gornja Morava i Izmornik“, izdanje Beograd 1935. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.