Poreklo stanovništva sela Letovica (po knjizi Letevica), opština Bujanovac – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Kumanovsko – Preševska Crna Gora“ a na osnovu prikupljenih podataka od 1940. do 1943. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Celo leži u supodini Crne Gore, severno od Crnotinca; kuće su eksponirane prema istoku i zaklonjene od vetrova.
Vode.
Voda za piće dobija se iz bunara, kojih ima skoro svaka kuća, na šest česama i četiri kladenca. Glavnije česme i kladenci zovu se: Češma Džamis (Džamiska Česma), Češma medi čepi (česma sa dva „čepa”), Kladenac Ajdukit (Hajdučki Kladenac).
Zemlje i šume.
Njive i livade su ispod sela. Utrina na kojoj se napasa stoka leži na padini Karadaga iznad naselja Nazivi za potese sa obrađenim zemljištem su: Jaruge, Livade, Šavarina, Kalila, Vneš (Vinogradi), Guri Orlova (Orlov Kamel); nazivi za brda i šume su: Pladnište, Reka, Vori Kocit (Kostin Grob); Dupila, Ajmal, Zavoj, Ploča.
Tip sela.
Kuće su grupisane po mahalama. Mahala Garalica nalazi se iznad glavnog seoskog dela na daljenju od 5 minuta hoda. Ostali deo sela je zbijenog tipa. Glavne mahale zovu se: Kurdičve, Berišas i Sopas. Rodovi u mahalama žive pomešano: osim muslimana, u istoj mahali žive pravoslivni srpski stanovnipi i Cigani.
Prošlost u starine.
Ime sela, kako kazuju doseljeni seoski muslimani, ostalo je od ranijeg starinačkog pravoslavnog stanovništva, zatečenog prilikom doseljavanja. Od prvobitnog stanovništva muslimani su primili i pojedine topografske nazive.
Na mestu sada zvanom Kodra Kišes (Crkvene Brdo) ranije je postojala crkva. U moravičkom selu Žujincu slušao sam da je crkva bila posvećena sv. Nikoli. Ostaci od crkve sada se od raspoznaju.
Dašas u selu žive stariji muslimanski i noviji pravoslavni doseljenici sa nešto malo Cigana. Ukupno Letevica ima 43 roda sa 126 domova.
Poreklo stanovništva.
Muslimanski rodovi su:
-Memet Agas (13 k) i:
-Zumerovi (11 k), od fisa Beriš. Oba roda žive u mahali Berišas i vode poreklo od istog pretka koji se zvao Salaa. oreklom su iz Malesije, odakle se doselili pre 150 godina.
Iste su starosti i rodovi iz mahale Sopas:
-Asanovi (3 k),
-Rustemovi (4 k),
-Drnuk (1 k),
-Idrizovi (6 k) i:
-Selmanovi (6 k). Svi pripadaju fisu Cop. Po tome ih ostali stanovnici zovu zajedničkim imenom Sopnjan. Starinom su na Severne Arbanije odakle su došli idući preko Kosova i Gornje Morave.
-Latifovi (10 k) su mlađi doseljenici. Pripadaju fisu Šalja. Starina im je y Severnoj Arbanpji.
-Veliovi (6 k), od fisa Šalja. Sgarina i vreme doseljavanja kao kod Ljatifovih.
-Mula Sinait (9 k), od fisa Šalja. Mula Sinan, osnivač roda, je predak iz četvrtog pojasa. Po Sinanu, koji je bio odža (mula), rod zovu i Odžalar.
-Kurdič (10 k), od fisa Šalja. Doselili se pre 120 godina iz Severne Arbanije. Ime dobili po pretku kom je umro odmah po doseljenju (kur erde, kur vdič — kad dođe, kad umre),
-Šain (1 k), od fisa Krasnić. Doselili se preko Samoljice (Moravice) za vreme Turaka. Staro im je prezime Ideci. Poreklom su iz malesije.
-Fejzulovi (1 k) su muhadžiri iz Masurice. Ovde žive od 1873 g. Starina im je y Severnoj Arbaniji. Fisnu pripadnost ne znaju.
Godine 1928. iselila se jedna muslimanska porodica u Biljaču.
Pravoslavni rodovi su:
-Ivkovići (3 k, sv. Arhanđeo), doselili se 1912 g. iz Koćure kod Vranja.
-Stefanovići (2 k, Vavedenje), doselili se kada i Ivkovići iz Klinovca (Ristovac).
-Ristići (1 k, sv. Nikola), poreklom su iz ristovačkog sela Žbevca. Ovde su došli 1912. godine.
-Spasići (2 i, sv. Nikola), doseljeni su 1924. godine iz Koćure (Vranje).
-Stankovići (1 k, sv. Nikola), došli su posle Spasića iz vranjskog sela Brestova.
-Stojkovi (3 k, sv. Arhanđeo), došli su kada i Stankovići iz rgovišta (Kriva. Palavka).
-Cvetkovići (1 k, sv. Nikola), doselili se pre 15 godina iz Kukova kod Vladičinog Hana.
-Krstići (1 k. sv. Arhanđeo), došli kada i Cvetkovići iz vranjskog sela Crnovca.
-Stanojevići (5 k, sv. Nikola) došli su oko 1930. godine iz Trgovišta (Kriva Palanka).
-Aranđelovići (1 k, sv. Arhanđeo) i:
-Stojiljkovići (1 k, sv. Nikola), doseljeni su 1930 g. iz Kunova (Vladičin Han).
-Đorđevići (1 k, sv. Nikola), poreklom su iz Barelića kod Vranja. Ovde su došli kada i prednji rodovi.
-Jovanovići (2 k, sv. Đorđe Alimpije), došli su iz Marganca (Ristovac). Ovde žive od 1930. godine.
-Dejanovići (2 k, sv. Nikola), poreklom su iz Koćure (Vranje). Doselili se 1930. godine.
Najmlađi seoski doseljinici su:
-Stošići (1 k, sv. Nikola), doseljenika Koćure (Vranje);
-Zdravkovići (1 k, sv. Nikola), došli su iz krivopalanačkog sela Radovnice i:
-Debonci (1 k, sv. Nikola), poreklom su iz ristovačkog sela Žbevca.
Svi navedeni pravoslavni rodovi ovde su naseljeni na kupljeno zemljište.
Seoska slava pravoslavnih rodova su Duhovi. Iznad sela postoji krst.
Cigani-Romi.
Krajem 1940 g. u selu je bilo 13 ciganskih porodica. Od njih su 9 porodica imale svoje stanove, a ostali su bili su nastanjeni u zgradama bogatijih stanovnika. Broj porodica stalno se menja, sa povećavanjem za vreme poljskih radova.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Kumanovsko – Preševska Crna Gora“ a na osnovu prikupljenih podataka od 1940. do 1943. godine. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)