Poreklo stanovništva sela Rezala (po knjizi Rezalo), opština Srbica – Kosovskomitrovački okrug. Prema knjizi Tatomira Vukanovića „Drenica“ – a na osnovu istraživanja obavljenih od 1934. do 1937. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj i tip sela.
Rezalo se nalazi na brdovitim zaravnima i kosama dreničkog pobrđa, a pripada džematskom tipu dreničkih sela, sa razređenim mahalama. Rodovska gumna i bašte nalaze se u okućnicama.
Vode.
Skoro svaka kuća ima bunar sa pijaćom vodom u svojoj okućnici, a uz to u selu ima i nekoliko česama. Svaka seoska mahala ima svoj mahalski bunar, koji je seoska zajednička svojina, na kojima se pere rublje i napaja domaća stoka. Za te svrhe služi i voda sa Rezalskog potoka.
Starine u selu i groblja.
Seoska groblja su uz samo selo, raspoređena na šest mesta, u blizini mahala. Rezalo ima zajedničku seosku meraju i zajedničku seosku šumu.
Do Rezala se nalazi starovremsko groblje zvano Vorre ga murtajve.. Do sela se nalaze i tragovi starovremskog grada, koji narod naziva Gradin. U ataru sela, pored seoskog naselja nalazi se i groblje zvano Vorre ga Magjupéve.
Istorijat i prihodi.
Prema katastarskom popisu oblasti Brankovića iz 1455. godine, navodi se selo Rezali, sa 10 kuća. To je danas dreničko selo Rezalo. U pomenutom popisu navodi se samo prinos od vinograda, koji je iznosio 300 čabrova, sa spahijskim ušurom od 30 čabrova. Ostali agrarni prinosi se ne navode, jer je svakako od toga selo bilo oslobođeno.
Prema statističkim podacima iz 1914. godine, Rezalo je imalo 654 stanovnika.
Prema popisu stanovništva iz 1921. godine, Rezalo je imalo 634 stanovnika, sa 68 domova.
Poreklo stanovništva.
Prema proučavanjima naselja i porekla stanovništva u narodu iz 1936. godine u Rezalu su obitavali sledeći rodovi:
A r b a n a s i:
Svi arbanaški rodovi y selu pripadaju zajedničkom fisu Gaš. Uz to, sve stanovništvo se deli u tri bratstva: Marković, Matović i Gerić. To su bila u staro doba tri starosedeoca Srbina, po krvnom srodstvu braća. Početkom XVII veka iz pravoslavne vere su prešli u islam, a potom su se i poarbanasili.
Ronđa Matović deli se u ove rodove:
-Kotilo Selimović, 6 kuća. Od ovoga roda odselila se 1911. godine, 1 kuća u dreničko selo Mokramalj. Zatim 1916. godine odselila se 1 kuća isto u dreničko selo Vrbovce, te 1917. godine, odselila se 1 kuća u selo Nekovce — Podrima.
-Kotilo Pajazitović, 9 kuća.
Ovu ronđu nazivaju i imenom Ahmetović.
Ronđa Marković deli se u sledeće rodove; a poznata je i kao bratstvo Zabelović:
-Kotilo Rukol, 6 kuća.
-Kotilo Dakol, 10 kuća.
-Kotilo Istrafović, 4 kuće.
-Kotilo Suljović, 7 kuća.
-Kotilo Isljamović, 5 kuća.
-Kotilo Aliović, 6 kuća.
-Kotilo Maljović, 4 kuće.
-Kotilo Akalović — Hakolt, 5 kuća.
-Korilo Dergut, 7 kuća.
Ronđa Gerić, sačinjavaju je ovi rodovi:
-Kotilo Rustemović, 5 kuća.
-Kotilo Saliović, 17 kuća.
-Kotilo Arulović, 17 kuća.
Prema iznetome, u 1936. godini u selu Rezalu je bilo arbanaških rodova:
I bratsvo Matović ima 2 roda, sa 15 kuća.
II bratstvo Marković ima 9 rodova, sa 54 kuće.
III bratstvo Gerić ima 3 roda, sa 29 kuća.
Svega rodova 14, sa 98 kuća.
Veoma interesantan priraštaj ovih bratstva, za istovetan istorijski period, zajedničkog porekla, istog fisa, u istom seoskom naselju, današnjih arbanaških rodova, srpskoga porekla u starini.
Prema popisu stanovništva iz 1948. godine, Rezalo je imalo 937 stanovnika, od toga 489 muških i 448 ženskih, sa 108 kuća.
IZVOR: Prema knjizi Tatomira Vukanovića „Drenica“ – a na osnovu istraživanja obavljenih od 1934. do 1937. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)