Poreklo stanovništva sela Kostenica, opština Bijelo Polje – Crna Gora. Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo u dolini Kosteničke rijeke. Y njemu se izdvajaju tri dela: jedan na padinama Kurila, drugi na stranama Turave, a treći u rečnoj ravni.
Zemlje, šume i vode.
Tri važna uslova su uticala na razvitak naselja: povoljno zemljište za voćarstvo i zemljoradnju, ispaša za stoku i voda. Reka koja je vrlo bogata vodom i u leto, služi za navodnjavanje ravni i donjih delova strana. Osim toga, na njoj su 16 vodenica.
Nazivi pojedinih potesa su većinom ostaci ranijeg stanovništva: Kurilo, Gvozca (ranije šuma), Zablatnjevo, Selište, Konice, Limčiće, Stanovine, Đurđevo polje, Saborišge (gde su se kupili seoski sabori), Kolibište, Midovanov do, Belila (gde su se nekad belila platna), Bratkovice, Kratine. Mnogi nazivi su vodili za Kraljevića Marka: Markova stopa, Markova strana, Markova voda.
Izvorskih voda ima svuda. Glavne su: Gvozd, Ivanova i Markova voda.
Starine u selu.
Ostaci iz prošlost su: groblje na Ilijinicn, gde cv se sahranjivali i docniji naseljenici. Drugo pravoslavno groblje je u Kratinama.
Poreklo stanovništva.
Najstariji doseljenici su:
-Jaćimovići (23 k., sl. Sv. Stefan). Pripadaju najstarijem sloju bihorskog stanovništa. Rod su sa Begovićima u Rasovu. Predanje kaže da su u Rasovu živela dva brata – Jovan beg i Ivan beg. Jovan je primio islam i zadržao pređašnji posed, a Ivan se morao iseliti. Kao što je rečeno za Begoviće, ova dva brata su pripadala uglednom rodu – verovatno malom plemstvu. Ivan beg se, pošto nije hteo da primi islam, naselio kod Kule u Bistrici. Odavde su begovi potisli Jaćimoviće u Kostenicu, gde su na krčevinama podigli kuće. Tu su zemlju zadržali u svojini sve do oslobođenja 1912. godine. Na to su bez svake sumnje uticali njihovi rođaci Begovići, koji su Jaćimoviće u izvesnim neprilikama štitili. Ipak ni ovde nisu mogli živeti u potpunom miru. Moćni bihorski begovn Ćorovići ubili su im dva rođaka i oteli im dve vodenice. Grobovi ubijenih Jaćimovića (Sretkovića) vide se i sada u Milovač-dolu. Treći brat ovih ubijenih Sretkovića (Jaćimovića) Petar-Čolo, pobegao je u Lazac kod Kraljeva i tu se naselio. Od njega su tamošnji Čolovići. Jaćimovići koji se prezivaju po nekom pretku, doskora su se slabo namnožavali. Tome su uzrok: ubistva, seobe i boleštine. Tek u novije vreme su se brže narođavali.
-Adamovići (12 k., sl. Sv. Đorđe), odavno su u ovoj oblasti. Starinom su iz Drobnjaka. Jedno vreme su živeli u Boturićima.
-Pavlovići (8 k., sl. Sv. Nikola), doseljeni su iz Ivanja pre 160 godina. Daljom su starinom iz Kuča.
-Balšići (2 k.), doseljeni u novije vreme iz Korita.
Osim ovih, u Kostenici je živela i jsdna kuća muslimana.
Kostenici pripada i zaselak Turava na prisojnoj strani istoimenog potoka i brda. Tu je po zapovesti bega iskrčena šuma i naseljene čnfčnje. Sada ovde žive:
-Ćalovići (1 k.), iz Korita,
-Šarčevići (1 k.), iz Ivanja i:
-Ćeranići (1 k.), na Zatona.
IZVOR: Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)