Poreklo stanovništva sela Gluhavica, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Gluhavica je u gornjoj dolini Sebečevke, na osojnoj strani Ostrog Vrha.
Tip sela.
Kuće su grupisane po rodovima u posebnim mahalama: Kukića Mahala u sredini sela, Prenča Mahala u vrhu sela, Azemovića Mahala u severnom delu sela, Bošnjačka Mahala u istočnom kraju, Odžiska Mahala i Babićska Mahala; najviši kraj sela su Kuti.
Vode.
Selo ima dobru izvorsku vodu: Stublina i Česma u Prenči Mahali, Dublje u Redžijskoj Mahali, Barina u Odžiskoj Mahali, Ademova Voda u Bošnjačkoj Mahali i najbolji izvor Husina u Prenča Mahali. Potok presušuje, s proleća je plahovit.
Zemlje i šume.
Pošto su njive slabe rodnosti, to se Gluhavičani bave stočarstvom. Najbolje su njive pored korita Sebečevke na mestima Lugovi, Ćomka, Luke, Ledine, Lazine, Ornice i Baštine; niže kuća su Beševka, Drača i Tutića Njiva (Tutići se negde odselili). Na mestu Ćumurnjači „palio se ćumur“ (drveni ugalj). Nove krčevine su po stranama brda; šume i ispaše su po Račevcu, Gurini i Husini, Velikom Kapavcu, Poljaku poviše kuća Kukića, Ostrom Vrhu i u Dublju.
Ime sela.
Ime selu je srpsko, staro, postalo po „glušnom“ mestu, tj. onom koje je zavetrini, zaštićeno od vetrova. Takvo mesto moralo je biti u dolini, na mestu današnjih Crkvina. Položaj današnjeg sela nije „glušno“, pa se, prema tome, ime srednjovekovne Gluhavice prenelo na današnje selo. Kao Gluha Vas zabeleženo je oko 1316, 1330. i 1396. godine. Tada je Gluhavica bila rudarsko nalje na mestu Crkvina.
Starine u selu, postanak i istorijat.
Alije i u današnjoj Gluhavici bilo neko srednjovedovno naselje ili kraj stare Gluhavice, koje se spominje u Sopoćanskom pomeniku. Od njega su ostala tri stara groblja, među njima verovatno i groblje aseljenih rudara. Jedno staro hrišćansko groblje je u Prenča Mahali, od kojega nema vidnih ostataka; drugo je bilo na Ćafi, na kome i sada ima nadobnih ploča; treće je bilo u potoku niže Prla. Bektašev Grob na Vratnicama je iz nedavne prošlosti.
Današnje selo zaselili su Kuči Alilovići oko sredine 19. veka. Neko starije muhamedansko naselje prethodilo je današnjem. Ostataka tog starog muhamedanskog naselja ima na nekoliko mesta: na vrhu Račevca je staro muhamedansko groblje, u selu na mestu Orahu je drugo staro njihovo groblje, u kome se i sada kopaju muhamedanci; na Ostrom Vrhu ima vidnih ostataka gradine, kod koje su čobani nalazili novac od bakra. Selo je imalo 1948. godine 90 stanovnika:
Poreklo stanovništva.
-Alilović, 1 kuća, je Kuč, prešao iz susednih Kovača oko 1850. Godine.
-Babići, 3 kuće, su od Kuča Babića u Nadumcima.
-Bronja, 1 kuća, je doseljen iz Sebečeva 1913. godine, starinom iz pešterskog Ramoševa.
-Plojović, Šemović, 1 kuća, je dovodak iz Velikog Lukara 1915. godine.
-Bošnjaci, Alilovići, 2 kuće, su doseljeni iz Bosne 1879, godine; šest njihovih porodica odselilo se 1920. godine u Tursku; odeljaci su Murović i Alilović u Varevu.
-Koca, 1 kuća, je Hot iz Bujkovića u Štavici, došao odivi u kuću.
-Škrielji su doseljeni iz štavičkog Dobrog Duba, starinom iz „Morine“ u Albaniji (znaju da su im preci bili katolici).
-Redžići, 3 kuće su na Ledinama;
-Hodžići, 4 kuće, su na Ornicama;
-Kukići, 4 kuće, su pod brdom Poljakom;
-Matare 2 kuće, i Prenče (imaju odeljake u Novom Pazaru), Azemovići, 10 kuća, su sa kućama niže Ostrog Vrha:
Svi su oni doseljeni oko 1870. godine iz Smoluće.
Gluhavičani i Kurtovići u Novom Pazaru su iz Gluhavice.
IZVOR: Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)