Poreklo prezimena, selo Manojlovce (Leskovac)

Poreklo stanovništva sela Manojlovce, Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Manojlovce se nalazi na levoj obali Južne Morave, na najnižoj terasi ove reke a sa obe strane puta  koji vodi iz Leskovca za Orašac i Stupnicu. Za podizanje Manojlovca na ovom mestu na ovom mestu najviše je doprineo saobraćajni faktor; ovde se nekada Južna Morava brodila i tako povezivala naselja sa obe strane obale, kao što su Donja Slatina i Velika Biljanica na desnoj i Manojlovce i Mala Biljanica na levoj obali Južne Morave.

Ime sela.

Sigurno je da je selo dobilo ime po nekom Manojlu. Taj Manojlo ili je bio prvi naseljenik na ovom mestu ili njegov vlastelin.Ova druga pretpostavka je verovatnija.

Vode.

Pored Manojlovca, se njegove istočne strane, teče glavna kotlinska tekućica Južna Morava,  koja je oduvek imala mnogstruki značaj za ovo selo. Na njoj su bile vodenice plovke, u plićaku je topljena konoplja, u njenoj vodi je lovljena čuvena „riba moravka“, mrena i druge ribe. Blagodareći pritisku ove reke izdan je svuda u selu i ataru u ravnici, bliska. Dubina bunara u ovom selu je od 2,5 do 3 metra. Takvi bunari, koji se zbog svoje plitkosti lako zagađuju prodiranjem površinske vode, su nepogodni za ljudsku upotrebu tako da su prinuđeni da nabijanjem cevi dublje u zemlju za pumpe iz kojih koriste vodu za piće.

Ranije je Južna Morava plavila selo i polja. Sada su poplave sprečene izgradnjom odbrambenog nasipa.

Izvor Kutlavica je na lokalitetu Crkvište.

Zemlje i šume.

Selo Manojlovce ima atar prostran 424 hektara, od kojih na njive i bašte spada 188, voćnjaci 6, vinogradi 57, livade 4, pašnjaci 99, šume 12 dok je neplodnog zemljišta 58 hektara. Atar sela je većim delom sa desne strane Južne Morave, na bregovima od kojih je najveći Sveti Spas.

Zemlja nosi ove nazive: Begovona, Carina, Moravište ili Prud, Češma, Selište, Nerezine, već pomenuti Sveti Spas, Crkvište, Rid, Čivutski Grob, Dunjčiki i Beli Kamen.

Postanak sela i prošlsot.

Selo Manojlovce datira iz predturskog perioda i verovatno je zaseljeno u početku stvaranja srpske srednjovekovne države. Manojlovce se nalazi kao timarsko selo u turskom popisu oblasti Kruševca, Toplice i Dubočice za vreme prve vlade Mehmeda drugog, od 1444-1445 godine. Zapisano je kao selo kadije iz Niša sa godišnjim prihodom od 1426 akči – turskih zlatnika tog vremena. Imalo je tada 17 domova. Manojlovce se ne nalazi u popisu sela Dubočice. Ili ga tada nije bilo (privremeno raseljeno) ili ga je turski popisivač zabeležio pod nekim drugim, turskim imenom.

Posle reforme turskog carstva i ukidanja spahijskog sistema Manojloce je sačuvalo svoju slobodu, nije se plaćao agrarni dug a prva srpska uprava, posle oslobođenja od Turaka, u njemu je popisala 45 kuća i administrativno ga uvela u veliko-mrštansku opštinu.

Poreklo stanovništva.

Od 45 domaćinstava, koliko je u selu bilo po oslobođenju od Turaka – 1971 godine, za nepunih 100 godina, selo je naraslo na 183 domaćinstva sa 792 stanovnika. Na važnoj saobraćajnici i velikoj reci Kotline, pet kilometara od Leskovca, Manojlovce ima sve uslove za sveestran demografski, privredni u kulturni razvitak. Ono je sada centar administrativne uprave i školstva, kupalište Leskovčana na plažama Južne Morave te će ovo selo vrlo brzo postati predgrađe Leskovca.

U Manojlovcu žive ovi rodovi:

Starosedeoci:

-Ilijinci, Kekerci, Goveđinci, Pirini, Dičini, Guskini, Grozdanovci, Trajčini, Ovčarovci, Prljini, Barlinci, Tačkovi, Štetinci (Cekići), Dragini – gajili bivole do pre 5 godina i Tavini.

-Zamajeni (Cakići) su neutvrđenog porekla.

-Mašanovi se doseljeni iz Rajnog Polja.

-Miloševi su iz rajnog Polja.

-Ćirkovci vode poreklo iz Konopnice i Togačeva.

-Kesraci (Markovići) su iz Velike Biljanice.

-Gavazovi su iz Velike Biljanice.

-Živković Božidar je iz Velike Biljanice.

-Marković Najda-Kopiljak je iz Piskupova.

-Svetislav Mitić, profesor matematike, prizećen u rodu Pirkini, je poreklom iz Vranja.

-Cvetković Milan je iz Jelašnice.

-Dimitrijević Pera-Miltin, prizećen, iz Bunibroda.

-Jeninci su iz Stajkovca.

-Mitić Tomislav je iz Gradašnice.

-Ilić Stanko je iz Gradašnice.

-Srećkovići su iz Rajnog Polja.

-Stanović Vojislav je iz Donje Slatine, iz roda Karadaci.

Zanimanje stanovništva.

U polju i delimično po brežuljcima seju pšenicu i kukuruz. Proizvode i krompir. Na Svetom Spasu imaju vinograde. Od stoke čuvaju krave dobre pasmine. Od mleka spravljaju sir i prodaju na leskovačkoj pijaci.

Omaldina se školuje i opredeljuje za druga zanimanja. Blizina Leskovca im omogućava zapošljavanje u tamošnjim preduzećima i ustanovama.

Imaju osmogodišnju školu sa 574 polaznika i 26 prosvetnih radnika. Sedište je mesne  kancelarije. Imaju stanicu milicije i ambulantu.

IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.