Poreklo stanovništva sela Dobrejance, Grad Vranje – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Poljanica i Klisura“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih 1902. i 1903. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo je sa obe strane Veternice, veći deo je na levoj dok su na desnoj strani reke samo dve kuće. Deo sela na levoj strani Veternice poglavito je sa obe strane Samobučke Doline. Oko i manja, gde su kuće, godovo svuda je šuma, te i selo izgleda kao da je u šumi.
Vode.
Meštani koriste vodu za piće poglavito sa izvora, od kojih su poznati: Barjamov Kladenac, Zećirov Kladenac, Nurin Kladenac, Ibišov Kladenac i dr.
Zelje i šume.
Glavni deo imanja – njive, zabrani i livade – stanovnika ovoga sela jeste po kosi, koja se od graničnog venca pruža između Male Reke, Veternice i potoka Repušnice. Ta se kosa u tom delu zove Dobrejanski Rid a prema granici ima naziv Cerovi Rid, Jabukovo, Jejak i Lazarev Kladenac. Pojedina mesta gde su njive, livade i zabrani imaju nazive: Crnomen, Barica, Sama Buka, Bajrin Rid, Sami Ora, Turski Dol, Voćnjak i dr.
Purina Padina je bila utrina, koju je sada država prisvojila.
Tip sela.
Selo je razbijenog tipa, kao i sva nova sela. U njemu nema mala, jer je skorijeg postanka – posle 1878. godine.
U selu ima dvadeset dve kuće. Danas se smatra kao mala-zaseok Drenovca.
Starine u selu.
U ovom selu nema starih selišta. Ima tri stare crkve, od kojih su ostale samo duvarine. Pored jedne su održava sabor na Gorešnjak.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Kada je ovo selo prvi put zasnovano, nije poznato. Do 1878. godine u njemu su živeli Arnauti, a pre ovih Srbi. Arnauti su se zaselili u Dobrejancu pre 100-120 godina, kada su se nastanjivali i po ostaloj Poljanici i okolnim oblastima. Od srpskih porodica, koje su živele u Dobrejancu pre Arnauta, sada se znaju samo dva roda; to su bili Dabarci i Kovandžici, a pored njih u selu je živeo i neki Grk sa porodicom. Sudeći po starinama (crkvama) i imenu sela, izgleda, da su ovo selo osnovali Srbi, koji su u njemu živeli pre Arnauta, pa se docnije selo samo obnavljalo. Pomenuto je kako su se prvo Arnauti naselili u Dobrejevcu. Srbi, koji su do tada u njemu živeli, morali su pobeći. Zna se samo da su Dabarci otišli u Vranje, Kovandžici (Ristini) u obližnje selo Smilović dok se onaj Grk poturčio i ostao u selu, ali su ga Arnauti i posle toga zvali Grkom. Arnauti nisu bili istog porekla. Bilo ih je 4 fisa. Jedni su bili iz Desivojca (braća Zećir i Ibiš), jedni iz Glogova i bili Moljaci a neke su zvali Gašnjani a druge Krasnićani; poslednji su bili Malisije („Malosijani“) i neki od njih su slavili Nikoljdan. Priča se kako se neki od tih Arnauta pri dolasku doterali šarene svinje, kakvih do tada nije bilo u Poljanici.
Ovo selo 1861. godine pominje Han kao Dobrjanze – na levoj obali Veterenice, kao veliko i veoma raštrkano albansko selo. Do 1878. godine u njemu je bilo 16 arbanaških kuća da bi se, za vreme oslobađanja 1878. godine, Arnauti iselili iz Dobrejanca i selo je ponovo naseljeno Srbima.
-Aćimovići, Aranđelovdan, su iz sela Ostrovice u Vinogošu.
-Stevanovići, Nikoljdan, su iz Drenovca od porodice Petrovaca ili Prizetkovih.
-Pavlovići, Aranđelovdan, su iz Drenovca od Punoševčana.
-Antići ili Ćurkovčani, Sv. Đorđe, su iz Sekirja.
-Stevanović (Disa), Aranđelovdan, je iz Dragovice.
-Stevanović (Pejko), Nikoljdan, je iz Uševca od kreštinske porodice.
-Ristići (Cvetko), Aranđelovdan, su iz Lesnice u Pčinji.
-Stojkovići (Ante), Aranđelovdan, su iz Belanovca.
-Đorđijinci, Aranđelovdan, su iz Uševca od ilijinske porodice.
-Šopci, Nikoljdan, su iz Sekirja.
-Guzevin (Stanko), Aranđelovdan, je iz Drenovca.
IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Poljanica i Klisura“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih 1902. i 1903. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)