Poreklo prezimena, selo Drenča (Aleksandrovac)

Poreklo stanovništva sela Drenča, opština Aleksandrovac – Rasinski okrug. Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Naselje se prostire u dolini Drenčanske Reke, a poglavito na njenom izlazu iz brda u ravan. Kuće su poređane na prisojnoj, levoj strani reke. Samo jedna grupica kuća nalazi se na desnoj strani.

Vode.

Drenča obiluje vodom. Reka presuši samo tokom izuzetno sušnih godina. Ponekad nadođe, zbog čega su kuće pomerene prema strani. Na reci se nalaze četiri vodenice, koje su ranije bile redovničke. Pijaćom vodom selo se snabdevalo iz bunara sve dok nije izgrađen vodovod iz bare Kapetanovica.

Zemlje i šume.

Drenču sa dve strane prate kose, po kojima se rasprostiru čuveni vinogradi. Vinogradarski potesi nose sledeće nazive: Ćava, Prisoje, Gubavač, Starina, Samogovac, Vučaka i Ravnište. U ravni pored reke je deo atara pod kukuruzom: Polje, Barice i Vela Voda. Na gornjim stranama kosa su šume i utrine: Lupoglav, Jazvinje i Matejevac, u blizini manastira Drenča. Strane Češće je takođe pod šumama, koje su izdeljene na „leje“, prema kućama.

Tip sela.

Drenča je grupisano naselje, pored puta koji vodi rečnom dolinom. Deli se na krajeve po bratstvima: Đurići, Kostići i dr. Osim toga, sa selom je srasla i vinogradarska „poljana“, u kojoj se vinogradari iz planinskih sela stalno naseljavaju.

Starine u selu i ostali podaci iz prošlosti.

Drenča je, kao i druga sela u Župi, imala razne faze razvoja. Vredno je, radi opšte slike, zabeležiti neke podatke koje karakterišu život u prošlosti. Prema predanju, ovde se osim vinogradarstva, živelo i od primitivnog ratarstva i stočarstva. Koze i ovce pasle su po prostranim zajedničkim utrinama, na kojima su podizane košare za zimski i letnji boravak stoke. Svinje su puštali u sampas, u šumu Češće. Zanimljivo je da su žito morali prenositi iz doline na uzvišenije mesto (Belobrđe) radi vejanja. Kako su poslednji ostaci utrine podeljeni 1938. godine, a vinogradarstvo uzelo veći zamah, stočarstvo je naglo opalo. Danas je Drenča selo koje živi poglavito od vinogradarstva i savremenog stočarstva.
Drenča je staro naselje, koje se pominje pri darivanju manastira krajem 14. veka.
Dva su ostatka iz prošlosti Drenče: razvaline manastira i crkvice brvnare u današnjem groblju, umesto koje je, 1903. godine, podignuta nova crkva.

Postanak sela i poreklo stanovništva.

I pored toga što je Drenča staro naselje u njoj nema starinaca. Svi današnji rodovi naseljavali su se od kraja 18. veka. Prema predanju, u Drenči su nekada postojale samo tri kuće – Milićevići, Milojevići i Simići.

-Milićevići i Milosavljevići-Džambasi, Sv. Đorđe, potiču od Milića, koji se ovde, kažu, doselio iz Crne Gore. Broje od doseljavanja šest kolena: Nemanja, Aranđelo, Milosav, Milan, Milivoje i Milić.
-Milojevići, Jovanjdan, su doseljeni od Raške a daljim poreklom su iz Crne Gore. Predak se najpre naselio u mestu Kovačice, iznad manastira Drenče, pa je 1876. godine sišao u selo pored reke. Broje pet pojaseva-kolena od doseljavanja: Vasilije, Živadin, Vasilije, Trifun i Miloje.
-Kostići, Jovanjdan, su isti rod sa Milojevićima. Kosta i Miloje su bili braća od stričeva.
-Bogićevići, Nikoljdan. Predak Bogić, sa četiri sina, doselio se iz Beoca kod Raške a daljim poreklom su iz Crne Gore. Jedan sin se odselio u Knić – Gruža a drugi u okolinu Ražnja.
-Đurići* su doseljeni „negde od planine“.
-Petrovići* su iz susednog sela Puovca.
-Jočići*. Predak Filip doseljen pre pet kolena iz Brezovice kod Trstenika.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.