Poreklo prezimena, Petrovo Selo (Kladovo)

Poreklo stanovništva sela Petrovo Selo, opština Kladovo – Borski okrug. Prema knjizi Koste Jovanovića „Negotinska Krajina i Ključ“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Ovo je planinsko selo na površi Miroča, visokoj preko 400 metara. Većina kuća je na plećatim i zaravnjenim kosama i brdima a mnogo je manje na prisojnim stranama kosa, gde su ranije bile i ostale kuće, kada je selo bilo zbijenog tipa.

Vode.

U selu su izvori: Stublina, Ublica, Mikulska Česma i Točak. U ataru su. Dobra Voda, Banja (više izvora – jedan je topao), Dobra Voda (u Miroču), Kukavičina Česma (Fitena Kukulaj), Ciganlija, Izvor u Jovanovim Torinama, Izvor na Planinici, Izvor u Gaginim Njivama, Izvor za Velikom Glavicom, Izvor u Mininim Torinama, Izvor u Kosovici i Izvor u Kazanu.

Zemlje i šume.

Ziratna zemlja je u krčevinama oko kuća, ali je mnogo više zemlje pod livadom i šumom, te se stanovništvo pretežno bavi stočarstvom. Njive, livade i šume su ne mestima: Goleč, Minine Torine, Skromutik, Ciganlija, Ciganske Krčevine, Ćosov Breg, Krst, Koprivar, Jankovića Breg, Ciganski Breg, Gradina, Obzovina, Klačine, Kriz, Ciganski Potok i Meteriz. Opštinska šuma je Turčinov List a utrine Bara i Iza Kapele. Državne šume su gde se napasa stoka: Vlaške Torine, Mališin Breg, Lepa Glavica, Slava Božja, Verdinče, Popov Breg, Babin Ponor, Rudarska Čuka, Nemački Ponor, Barbuleškov Breg, Čuka, Popova Peštera, Rakitova Bara, Gorunov Ključ, Pantin Ponor, Grabova Voda, Kremenjački Put, Dobra Voda, Matijina Čuka, Kruškova Bara, Mala Čuka, Isakova Pećina, Duboka Padina, Velika Čuka, Beli Kamen, Korito (Albija), Anđelkova Poljana i Babina Stena.

Tip sela.

Selo je zbijenog tipa, ali ima praznih „placeva“ odakle su kuće izmeštene „na torine“ (torovi). Postoje tri uporedna široka „sokaka“, od kojih je srednji zove Veliki Sokak, u kome ima oo 20 kuća raznih rodova, gde su škola, sudnica i mehane; na istoku je Mali Sokak, u kome je mnogo manje kuća a na zapadu je Cucki ili Vlaški Sokak sa nekoliko kuća. Ostale su kuće u krajevima, „na torinama“, koji su različite udaljenosti od „sela“ i njima su kuće međusobno udaljene100 i više metara, te su krajevi razbijenog tipa. Najveći kraj ima do 15 kuća a najmanji samo dve do tri kuće i u njima je jedan ili više rodova. Najbliži krajevi „selu“ su Kosovica na istoku, Kazan na jugu i Novo Selo na jugozapadu. Ostali su krajevi: Ciganlija i Bačija na severu; Česma, Veliki Breg, Đukov Breg i Velika Glavica na istoku; Dobra Voda, Đokova Gradina i Poljane na jugu; Jovanove Torine i za Velikom Glavicom na jugozapadu i Planinica,Popov Breg, Kukavičina česma, Rakitova Bara i Gorunov Ključ na zapadu. Krajevu se povezani običnim seoskim putevima a od „sela“ nešto bolji putevi vode za Kladovo i Tekiju.
Groblje je na Utrini, jugoistočno od „sela“.

Ime selu.

Prilikom osnivanja selo se zvalo Novo Selo ali je ubrzo nazvano Petrovo Selo. Krajem 19. veka je državnim ukazom nazvano Kraljevac da bi nakon kraćeg vremena opet nazvano Petrovo Selo.

Starine u selu.

Osim mesta Rudarska Čuka i Nemačku Ponor i dva „tučana kazana“, koji su iskopani u ataru, nema drugih tragova koji bi ukazivali na prošlsot pre sadašnjeg sela. Petrovo Selo je 1866. godine imalo 95 a 1924. godine 165 kuća.

Postanak sela i poreklo porodica.

O osnivanju Petrovog Sela 1852. godine ima beležaka u Državnoj arhivi, a u selu i okolini se zna da je zasnovano polovinom 19. veka. Njegovi osnivači su bili dedovi i očevi trideset današnjih rodova, koji su se iz ekonomskih razloga došli iz raznih krajeva Crne Gore. Posle kratkog vremena po dolasku u Srbiju državna vlast je odobrila da se nastane u ovaj, tada šumovit i nenaseljen kraj, gde su, kažu, živeli samo medvedi, vukovi, divlje svinje, jeleni, srne i košute. Ugledajući se na okolne naselja zbijenog tipa, državna vlast je naredila da se selo zasnuje na današnjem mestu „sela“, gde su prosečeni pravi i široki „sokaci“ a između njih zemljište je izdeljeno u „placeve“, na kojima su od isečene gore sagrađene kuće i druge zgrade. Da bi zemlja za obrađivanje, livade i šume bilo odvojene od sela, oko sela je bila podignuta „carina“ (ograda), u kojoj je svaki stanovnik imao svoj deo i morao ga držati i ispravnom stanju. Ovako nije dugo ostalo a naročito se to izmenilo od vremena dolaska novih naseljenika, koji su se nastanjivali u ataru. Na nove naseljenike su se ubrzo ugledali i osnivači sela, kojima su na početku to bile „torine“ (torovi, salaši), docnije su podigli stalne kuće, koje su često građene od građe porušenih kuća u „selu“, gde su ostajali prazni „placevi“.
Danas u „selu“ ima znatno manji broj kuća nego što ih ima „na torinma“.

Od osnivača Petrovog Sela najmnogobrojniji su sledeći rodovi:

-Markovljani (Dumeljići, Perovići, Spasojevići i drugi), Aranđelovdan, su se doselili iz Markovine u Crnoj Gori.
-Lompari (Đurišići, Živkovići, Martinovići, Savići, Bogdanovići i Đokovići), Đurđevdan, su iz Lompara u Crnoj Gori.
-Piperi (Miletići), Aranđelovdan, su od plemena Pipera u Crnoj Gori.
-Cetinjani (Ivaniševići i Petraševići), Đurđevdan, su sa Cetinja.
-Brđani (Pakovići), Sv. Paraskeva, su iz okoline Danilovgrada.
-Brđani drugi (Pejovići), Sv. Paraskeva, su iz Vinića u Bjelopavlovićima.
-Velestovci, Aranđelovdan, su iz Katunske Nahije.
-Radonići (tačnije Radonjić, poreklom iz Lipe Dobrske kod Cetinja), Nikoljdan i;
-Pejanovići, Nikoljdan, su iz Dobrog Sela u Riječkoj Nahiji.
-Bogdanovići, Nikoljdan, su iz Njeguša.
-Perašići (Matevići), Mala Gospojina, su iz Kosijera.
-Delje (Vukovići), Nikoljdan, su od Cetinja.
-Đurovići i Vukovići, Nikoljdan, su Cetinjani.
-Popovići, Đurđevdan, su iz sela Erakovića u Njegušima.
-Radovići, Nikoljdan, su od Njeguša.
-Martinovići, Mala Gospojina, su iz Bajica.
-Batričevići (Jankovići), Đurđevdan, su iz Veljeg Kraja od Njeguša.
-Krivokapići i Stevanovići, Jovanjdan, su jedan rod i;
-Banićevići, Jovanjdan, su iz Cuca.
-Otaševići, Đurđevdan i;
-Vukovići, Đurđevdan, su iz Cuca.
-Vukovići drugi, Jovanjdan, su iz Bjelica.
-Todorovići i Ilići, Sv. Vrači, su iz Kokota u Lješanskoj Nahiji.
-Bjeloši (Milovići), Ivanjdan, su iz Bjeloša u Katunskoj Nahiji.
-Jovanovići, Jovanjdan. Otac je iz Diđaka u Crnoj Gori.
Posle pomenutih rodova a do kraja 19. veka doselili su se sledeći rodovi:
-Burići (Dragišići), Aranđelovdan, su doseljeni 1858. godine iz Zagrade u Katunskoj Nahiji.
-Marićevići (Savićevići i Jokovići), Mala Gospojina i:
-Dragovići, Mala Gospojina, su došli 1859. godine iz Kosijera.
Godine 1860. su se doselili:
-Mikulići (Vukovići, Savovići i Matovići), Sv. Paraskeva, su iz Mikulića u Katunskoj Nahiji.
-Kosijeri (Luketići), Sv. Paraskeva, su iz Kosijera i;
-Filipovići, Mala Gospojina, iz Bajice – Cetinje.
-Giconji (Petrovići), Jovanjdan, su iz Plavne u Krajini a poreklom su „Ungurjani“.
-Đurovići, Sv. Paraskeva, su doseljeni 1870. godie iz Zagarači u Katunskoj Nahiji.
-Riđešići (Stevanovići, Jovanovići i Lazarevići), Aranđelovdan, su iz Zubaca u Donjoj Hercegovini.
-Vuci-Kisini (Jolovići), Sv. Paraskeva, su iz Tula u Trebinjskoj Nahiji.
-Mijovići, Ivanjdan su iz Zagarača i;
-Markovljani, Aranđelovdan, su iz Markovine – Crna Gora.
Sva tri prethodna roda doseljena su 1873. godine.
-Jankulešti, Nikoljdan, ded je od roda Petriškešta u Malajnici u Krajini a poreklom su iz „Turske“.
-Ljikonji, Aranđelovdan, su iz Klokočevca u Poreču.
-Kalinovići, Nikoljdan, su iz Plavne.
-Radovići, Mala Gospojina, su se doselili 1880. godine iz Plavne a poreklom su iz Metovnice u timočkoj Crnoj Reci.
-Bulajići (Filipovići), Nikoljdan, su iz Grahova u Crnoj Gori.

Seoska zavetina-preslava su Sv. Trojice-Duhovi.

IZVOR: Prema knjizi Koste Jovanovića „Negotinska Krajina i Ključ“. Priredio saradnik Porekla Milodan.