Poreklo stanovništva sela Marenovo, opština Varvarin – Rasinski okrug. Prema knjizi Stanoja Mijatovića „Temnić“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Položaj sela.
Selo se nalazi ispod Parcana i neposrednoj blizini Zagolovca – kuće su im skoro sastavljene, u Marenovačkom Potoku, koji se uliva u Zalogovačku Reku sa leve strane. Kuće se prostiru uz potok, od ušća mu pa skoro do izvora i to više na desnoj strani. Ovaj potok, koji leti presušuje, ne čini selu nikakve štete. Selo je uglavnom okrenuto jugu.
Vode.
Većinom se pije bunarska voda. U vrhu sela, u Iličickoj Mali, nalazi se jedan izvor, koji nikada ne presušuje.
Zemlje i šume.
Zemlja je pored potoka i reka, jaka i rodna a po stranama ima i slabe. Imanja su pomešana sa zalogovačkim imanjima.
Selo ima dosta i sitne i krupne šume, koja je severno od sela i pruža se do đerđelinske kose. Veći deo atara je pod šumom.
Tip sela.
Seoske kuće su mestimično dosta razređene i to sve više što se ide dalje od reke uz potok. Između nekih je rastojanje 20-30 metara a između nekih i po 200 do 300 metara. Selo se deli na Gornju, Donju i Milatovsku Malu, između kojih je odstojanje 400-500 metara. Gornja i Donja Mala su na levoj a Milatovska na desnoj strani potoka. Milatovska mala je skoro naspram Gornje Male.
Selo ima 39 kuća sa 57 poreskih glava.
Ime selu.
O imenu sela postoje dva tumačenja. Po jednom selo se ovako nazvalo po nekom Marjanu, koji se ovde prvi doselio te se u prvo vreme selo zvalo Marjanovo. Drugi kažu da je selo dobilo ime po nekom Marinu, nastojniku imanja Kneza Miloša, koji je tu bio, te se u početku zvalo Marinovo. I danas se u okolini čuje Marinovo a ponegde i Marunovo.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Ovo selo je postalo posle Drugog Ustanka, jer ga ne pominju ni Vuk, ni Vujić, ni Sreznjevski, niti ga ima u Uspisniku sela od 1818. godine. Verovatno da je do tada ovo selo bilo u sastavu Zalogovca, kao zaselak. Veći deo zemlje, gde je danas selo, i skoro ceo seoski atar bila je alija Kneza Miloša, gde je on žirio svinje. Na mnoge molbe Marenovčana i Zalogovčana, on je dopustio Šokorcu iz Poljne u Levču, da se to imanje rasproda po cvancik (4 groša) lanac a celu im je planinu iznad sela poklonio. To je, po pričanju, bilo negde oko 1825. godine.
Rodovi su:
U Gornjoj Mali:
–Iličići su doseljenici iz kruševačkog okruga, slave Mitrovdan.
–Miletići su iz Stare Srbije, slave Mratindan-Minu i Aranđelovdan.
U Milatovickoj Mali su:
–Milatovići su se doselili iz Milatovca u okrugu kragujevačkom, slave Đurđic i Đurđevdan.
–Đorići su iz Zalogovca, slave Aranđelovdan, jesenji i letnji.
–Stevanovići su iz Zalogovca, slave Mratindan-Minu i Aranđelovdan. Sa Miletićima nisu nikakav rod, što bi se na prvi pogled moglo zaključiti.
–Pajčevići su iz Stare Srbije, slave Nikoljdan.
U Donjoj Mali su:
–Anđelkovići su se doselili iz Toljevca, slave Đurđic i Đurđevdan.
–Radivojevići su iz Velike Drenove, slave Stevanjdan, zimski i letnji.
–Gletanovići su iz Zleginje u kruševačkom okrugu, gde im je predak ubio Turčina pa pobegao, slave Jovanjdan i Lučindan.
Pokraj sela, levom stranoim potoka, prolazi novi drum Kruševac – Jasika – Zalogovac – Krčin – Rekovac – Kragujevac.
Seoska slava je Beli Četvrtak po Trojicama a zavetina 5. avgust – radi zdravlja stoke.
Sahranjuju se u zalogovačkom groblju.
IZVOR: Stanoje Mijatović – Temnić. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Komentari (0)