Poreklo stanovništva sela Brajkovac, grad Kruševac – Rasinski okrug. Prema knjizi Stanoja Mijatovića „Temnić“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Položaj sela.
Selo se nalazi u stranama Brajkovačkog Potoka, za 6-7 kilometra od Morave. Više kuća je na istočnoj strani. Selo je podignuto na peskuši, pod kojom je peščar. Brajkovački Potok u svom donjem toku, prilikom izlivanja, čini velike štete na imanjima.
Vode.
Selo pije ponajviše vodu sa izvora od gojih su najglavniji: Bogdanski, Živkovicki, Ajdučki, Grubački, Joksicki i Begovicki, od kojih nijedan ne presušuje.
Na južnoj granici atara postoji jedna česmica, sa koje teku dva slaba točurka kisele vode, u kojoj, vele, ima rastvora gvožđa.
Zemlje i šume.
Osim malo jake zemlje u moravskom ključu, zemlja je većinom kamenita i slaba. Pored toga seoski atar je dosta skučen, te selo spada u red siromašnih sela ovoga kraja.
Šuma je sitna i nalazi se na istočnoj i severnoj strani atara.
Tip sela.
U prisoju, istočnoj strani, kuće su češće, nego na osojnoj strani. Srednja udaljenost između kuća je po 80-100 metara. Selo se deli na familije.
Svega u selu je 67 kuća sa 89 poreskih glava.
Ime selu.
Za ime ovoga sela narodno predanje kaže da je postalo od nekoga Brajka, koji je bio nastojnik kamenog majdana Cara Lazara i koji je ovde boravio. Drugi vele da se selo ovako nazvalo zbog nekog hajduka Brajka, koji je ovde živeo.
Starine u selu.
Severno od sela, uz potok, na 700-800 metara nalazi se ostaci starih naselja. Naročito se nalaze neke vrlo velike potkovice, vrhovi kopaljnja, strela i dr.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Uz potok na 700-800 metara bilo je pre Kočine Krajine selo, čiji su se stanovnici tada raselili i prešli u Srem. Otuda su se vraćali i naselili se kraj Golijske Morave, pa zbog nepoznatih uzroka i odatle se isele i dođu na mesto gde se selo danas nalazi. O tome da li je odavno bilo naselja na mestu staroga sela ne priča se, ali je tu moglo biti naselja zbog majdana kamena u kome se još poznaju starodrevne duboke rupe.
Najstarije porodice su one, koje su se vratile iz Srema a to su:
–Stanimirovići, slave Aranđelovdan.
–Laloševići – Nikoljdan.
–Bogdanići – Đurđic i Đurđevdan.
–Đokići – Đurđic i Đurđevdan.
Docnije, u vreme Prvog i Drugog Ustanka, doseljene su ostale porodice ovim redom:
–Živkovići su iz Stopanje u okrugu kruševačkom, slave Nikoljdan.
–Milosavljevići su iz Župe, slave Savindan.
–Grubači su doseljeni iz Kamenjače kod Trstenika, slave Jovanjdan zimski i letnji. Ima ih u Konjusima i Velikoj Drenovi.
–Milutinovići su iz Garevine u okrugu kruševačkom, slave Jovanjdan, zimski i letnji.
–Miljkovići su doseljeni iz kruševačkog okruga, slave Jovanjdan.
–Zdravkovići su se doselili iz Toplice, slave Sv. Vrače.
–Joksimovići su došli iz Bojnika u Toplici, slave Đurđic i Đurđevdan.
–Đorđevići su iz Toplice, slave Nikoljdan.
–Jovanovići su iz kruševačkog okruga, slave Đurđic i Đurđevdan.
–Stojanovići su iz kruševačkog okruga, slave Lučindan i Markovdan.
–Begovići su se doseljenici iz Bele Vode, slave Aranđelovdan, jesenji i letnji.
–Gmitrovići su iz Župe, slave Aranđelovdan.
Najnoviji doseljenici:
–Jevtići ili Piperci su se doselili iz Ljubave, slave Sv. Ćirila i Metodija.
–Krstići su iz pirotskog okruga, slave Jovanjdan i Đurđevdan.
Seoska slava je Drugi dan Trojica, zavetine nemaju.
Kopaju se u groblju u osoju, prema Konjusima.
IZVOR: Stanoje Mijatović – Temnić. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Komentari (0)