Poreklo prezimena, selo Rabovce (Lipljan)

Poreklo stanovništva sela Rabovce (ranije Robovce), opština Lipljan (Kosovo i Metohija). Prema studiji „Kosovo“ Atanasija Uroševića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.

Selo je u ravnici, na rečicama Gadimki i Sazliji, iza njihovog sastava, odnosno oko pola kilometra istočno i severistočno od ušća Sazlije u Sitnicu.

Zbijenog je tipa. Deli se na Crkvenu mahalu i Pećinovu mahalu, koje razdvaja rečica Gadimka. Ova druga mahala nosi naziv po najstarijem i najvećem rodu u njoj.

Selo je staro i u njemu ima starinaca. Bilo je na mestu Oborištu, između Gadimlje i zaseoka Robovske Pojate, pa na sadašnje mesto izmešteno početkom 19. veka.

Srpski rodovi:

– Pećinovići (9 k., Sv. Jovan), starinci. Samo su ovi imali svoju zemlju; svi su ostali bili čivčije u Tašola iz D. Gadimlje.

– Miajlovići (10 k., Sv. Nikola). Preseljeni iz Rakovice oko 1820.

– Goloćini (3 k., Sv. Nikola). Preseljen iz D. Gadimlje posle Miajlovića,

– Dejanović (5 k., Sv. Jovan). Preseljen iz Belinca posle Golođina.

– Slavkovići (2 k., Sv. Đorđe Alimpije). Preseljeni iz G. Nerodimlje, iz roda Dabića, oko 1840. Dalja starina kao kod Dabića u G. Nerodimlji.

– Đukini (3 k., Sv. Jovan). Preseljeni iz Dobrotina kad i Dabići.

– Strugarević (1 k., Sv. Jovan). Doseljen 1929. iz Točana (Toplica) na kupljeno imanje.

Arbanaški rodovi:

– Sadrijovići (2 k.), od fisa Beriša. Doseljeni početkom 19. veka iz gnjilanskog Karadaka da izbegnu krvnu osvetu. Prihvatili ih Srbi Pećinovići u kojih bili sluge, ali se vremenom jako obogatili.

– Budakovčani ili Adžići (3 k.), od fisa Gaša. Doseljen iz Budakova (Podrima) kad i Sadrijovići.

– Zaskokci (3 k.), od fisa Krasnića. Preseljeni oko sredine 19. veka iz Zaskoka za čivčije u Ašana Robovačkih, koji su i ovde imali zemlje.

– Sejdijović (2 k.), od fisa Sopa. Muhadžirjeiz 1878. iz Belonjina (Toplica).

– Budevc (1 k.), od fisaSopa. Muhadžir iz Budevca (Toplica).

– Bajčinc (3 k.), od fisa Škrelja. Muhadžir iz Bajčinca (Dobrič). Živeli oko Vučitrna i u Podrimi. U ovo selo doseljeni 1890.

Cigani:

– Ajetovići (4 k.). Muhadžiri su iz Prokuplja. Živeli u D. Gadimlji. U ovo selo doseljeni 1925.

*   *   *

Robovačke Pojate

Robovačke pojate su zaselak sela Robovca. Leži u ravnici između planine Žegovca i gornje Sitnice, oko 2 km severoistočno od pomenutog sela u čijem je administrativnom sastavu. Arbanaški naziv zaseoka je Ašant-e-Robovcit (Robovački Stočari). Tipa je zbijenog.

Robovačke pojate su, kako im i ime kaže, bile isprva privremeno stočarsko naselje. Osnovali su ga stočari iz predela Topojane kod Ljume početkom 19. veka.

Rodovi:

– Ćehaje ili Ašani (3 k.), od fisa Sopa. Doseljeni početkom 19. veka iz Novog Sela („Novosej”) u predelu Topojane kod Ljume kao stočari. Na kupljenom imanju podigli pojate za zimovanje, a leta provodili na Korabu. Stalno se nastanili 1915. Pojasevi od 1932. od podizanja pojata: Vehap, Jašar, Veselj, Selman (60 g.). Pri doseljenju su kažu imali 1200 ovaca, a poslednjih godina turske vladavine samo 500-600 ovaca. Između prvog i drugog svetskog rata, mada su se bavili i zemljoradnjom, stočarstvo im je bilo pretežno zanimanje. Za turske vladavine su imali čivčije, pa su jedan deo zemlje obrađivali pomoću čivčija čak i u predratnoj Jugoslaviji.

– Rudar (2 k.), od fisa Krasnića. Preseljen oko 1900. iz Babuša Srpskog za čivčije kod Ašana. Muhadžir je iz Rudara (Toplica).

– Rečic (1 k.), od fisa Sopa. Preseljen iz Robovca oko 1910. za čivčiju kod Ašana, inače je muhadžir iz Rečice (Toplica).

IZVOR: SANU, Srpski etnografski zbornik, knjiga LXXVIII, Odeljenje društvenih nauka, Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 39, ATANASIJE UROŠEVIĆ: KOSOVO, IU “Naučno delo“, Beograd, 1965. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić

_______________

DODATAK:  Podaci prema popisu stanovništva KiM iz 1912. godine. Priredio saradnik foruma Poreklo Dragiša Gile Živković:

Selo ROBOVCE, izveštaj učitelja Vukadina Popovića:

22 srpska domaćinstva, 4 albanska (starinci) i 27 muhadžirskih iz 1878. godine bilo je u ovom selu. Od starih domaćinstava samo je Mila Tonić sa 3 čeljadi imao 12 dana plugova svoje zemlje i bio dobrog imovnog stanja. I Dela Stamenković sa 5 članova porodice i dobrog imovnog stanja imao je zemlju od 8 dana oganja plugom. Sa pola ili s manje svoje zemlje bilo je 7 kuća. Stanoje Pejčinović sa 7 čeljadi imao je 2 dana oranja plugom svoje i 25 dana Adži Zejčira iz Prištine. Stole Stolić sa 5 čeljadi imao je svoju zemlju od 7 dana oranja plugom i 6 Šerif-begove iz Prištine. Šerif-aginu zemlju od 10 dana oranja plugom obrađivao je Sima Micić, sa 7 članova porodice, a imao je 4 dana plugom i svoje zemlje. Čifluke Šerifa Alića iz Prištine obrađivali su Boško i Ivko Đukić. Prvi je imao 5 a drugi 4 člana porodice, sa po jednim danom oranja svoje zemlje i 20 agine, odnosno 15 plugova. Oba domaćinstva bila su dobrog imovnog stanja. S manje svoje zemlje bili su Stanko Stamenković i Mita Jovanović, koji su obrađivali i čifluke – po 6 dana plugom – Sefe Tašića iz Gadimlja. Oba su bili dobrog imovnog stanja i po 5 članova porodice. Prvi je imao svoju zemlju – 3 dana oranja plugom, a drugi 5 dana.

Potpunih čifčija bilo je 13 kuća. Najviše agine zemlje obrađivao je Stojan Slavković sa 16 čeljadi, koji je radio čifluk Seljmana Veseljovića iz Ljume, od 70 dana oranja plugom. Bio je dobrog imovnog stanja. Savo Pejčinovič sa 4 čeljadi obrađivao je čifluk nekog Adži Zejčira iz Prištine od 12 dana oranja plugom. Najveći broj čifluka u ovom selu imao je Osman Tašić iz Gadimlja. Njegove čifčije dobrog imovnog stanja bili su: Jefto Mihajlović sa 11 i Blaga Todorović sa 10 članova porodice. Prvi je obrađivao zemlju od 20 dana oranja plugom, a drugi od 10 dana. Tri čifčije ovog age bili su slabog imovnog stanja: Deka Mihailović sa 5 čeljadi obrađivao je zemlju od 12 dana oranja plugom, Stamat Petrović sa 7 članova porodice od 4, a Trajko Stamenković sa 8 čeljadi od 12 dana. Aga Musli Tašić iz istog sela imao je dvojicu čifčija dobrog imovnog stanja: Tanaska Vasića sa 7 i Kostu Dakića sa 8 članova porodice, koji su obrađivali aginu zemlju od po 20 dana oranja plugom. Slabog imovnog Stanja bio je Anđel Stanković sa 9 čeljadi i aginom zemljom od 15 dana oranja plugom. Ostale čifčije ovog sela bile su dobrog imovnog stanja: Petko Đorđević sa 4 člana porodice radio je na čifluku Bećira Ibrahimovića iz Prištine od 10 dana oranja, a Stevan Stolić sa 7 čeljadi na čifluku Selima Sudića iz istog grada od 15 dana oranja. Čifluk Ljumnjanina Osmana Ašanina od 20 dana oranja plugom obrađivala je petočlana porodica Mladena Spasića. između domaćinstava bila je razlika u vremenu prelaska davanja sa petine na četvrtinu, kao i u vremenu dolaska na čifluk i broju grla stoke.

Boško Đukić 10 grla stoke/15 godina na zemlji/ svoje staje, Stanko Spomenko 12 grla/ostalo isto, Mita Jovanović 10 grla/14 godina/svoje staje, Tanasko vasić 50 grla/ostalo isto, Kosta dakić 3/grla/28 godina/svoje staje, Anđel Stanković 10 grla/ostalo isto, Mihailović Jefta 2 grla/8 godina/ostalo isto, Deka -/-/ostalo isto, Stamat Petrović 15 grla/ostalo isto, Blaga Todorović 3 grla/ostalo isto, Trajko Stanković isto, Petko Đorđević 5 grla/ostalo isto, Steva Stolić 10 grla/ostalo isto, Mladen Spasić 30 grla/29 godina/ostalo isto. Na četvrtinu od 1905. godine prešlo su sledeća domaćinstva Stanoje Pejčinović 5 grla/28 godina/dvorište i kuća gospodareva/a svoje staje, Mila Tonić 3 grla/ostalo isto, Sava Pejčinović – grla/ostalo isto, Stole Stolić 5 grla/ostalo isto, Dela Stamenković 2 grla/15 godina/samo svoju kuću i zgrade, Stojan slavković 30 grla/ 15 godina/dvorište i kuća agina/svoje staje, Sima Micić sve isto i Ivko Đukić 20 grla/ostalo isto.

Za vojsku su uračunati:Stojan Slavković, Stanoje Pejčinović, Mita Jovanović, Jefta Mihajlović, Tanasko Vasić, Ivko Đukić.