Poreklo prezimena, selo Sokolovo (Lazarevac)

Poreklo stanovništva sela Sokolovo, opština Lazarevac. Prema knjizi „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan. 

Položaj sela.

Sokolovo je na pobrđu u dolini Turije a između sela Junkovca, Leskovca i Stepojevca. Granice seoskog potesa (atara) su prema Arnajevu Vodični Potok, prema Junkovcu je rečica Seona, do Velikih Crljena je Turija; reka Beljanica graniči prema Stepojevcu i Leskovcu. Kuće su na prisojnim stranama pobrđa, najviše grupisane oko izvora, pa je zbog toga naselje manje razbijenog tpa. Sokolovo se deli na Gornji Kraj, Donji Kraj i na kraj Rajevac.

Vode.

Kroz selo protiču Đurin Potok, koji se uliva u Beljanicu. Selo je bogato izvorskom vodom. Najbolja voda je Vrelo, čija voda otiče u Prilivak ili Baru. Glavniji izvori su: Stublić, Grabić, Klenić, Vrba, Studenac, Lipa, Rajevac, Ribnjak ili Točak, Rastić, Glogić, Ćumurovac do Junkovca i Belanovac do Arnajeva. U Mačkovoj Bari, do Junkovca, izvire „masna voda“, koju su, po predanju, Mađari zatvarali slaninom. Osim izvora skoro svaka kuća ima bunar sa dobrom vodom.

Zemlje.

Njive i livade su na mestima koja se zovu: Belanovac, Seona, Rastić, Glogić, Prevate, Turijansko Polje, Krušik, Milkina Bara, Svinjčine, Burum, Ograde, Obarak, Jasenova Bara, Vrtača i Brdica. Neke njive se nazivaju po izvorima i potocima.

Starine u selu.

U mestu Rajevcu bilo je staro groblje, čije je nadgrobno kamenje uzidano u današnju crkvu u Leskovcu. Kod izvora Grabića, u mestu Livadama do Leskovca, izoravaju se rbine od starih zemljanih lonaca, olova u pločama a nedavno je izoran krstić sa Hristovim raspećem. Neki stari put vodio je pored današnje škole za Velike Crljene.

Ime selu.

Stariji ljudi kazuju da je na mestu Vrtača bila gusta šuma, u kojoj su se legli sokolovi, pa se po njima naselje prozvalo Sokolovo. O imenu sela M. A. Marinković, učitelj, zabeležio je ovo predanje: Neki lovci rane sokola, koji je pao na drvo i tu se zakačio za granu. Lovci ga pronađu i to mesto nazovu Sokolovo.

Podaci o selu.

Danšnje groblje je više sela, do mesta Vrtače. Litija se nosi na Vodeni Četvrtak, prvi po Vaskrsu; „bdenije“ se drži u Četvrtak pred Spasovdan a narodni „vašar“ (skup) je kod škole o Sv. Iliji.

Naselje je zasnovano u prvim desetinama prošlog veka kod mesta Vrtače, pa se, zbog vode, preselilo na mesto Selište i naposletku na današnje mesto.

Sokolovo se pominje, kao neselje, verovatno prvi put u prvoj polovini 15. veka. Godine 1818. ono je imalo 18 kuća, a 1844. godine 23 kuće sa 151 stanovnika. Danas u Sokolovi ima 23 roda sa 114 kuća i 2 ciganska roda sa 32 kuće.

Poreklo stanovništva.

U prvoj polovini prošloga veka doselilo se sedam rodova:

–Jakovljevići; predak Jakov Arsenijević prvi se „zakolibio“ pre četiri kolena, pod Brdicom, ali se ne zna odakle se doselio, Đurđic.

–Davidovci (Davidovići, Petrovići, Stevanovići, Petronijevići, Matejići i Savići), praded David došao odnekud posle Jakova, pretka Jakovljevića, Đurđic.

–Jankovići, Ristosići (Trifunovići) i Simići su po svoj prilici od Davidovaca, slave svi Đurđic.

–Ivkovići i Simonovići su jedan rod, ne znaju za svoju starinu, Ilindan.

–Pazarčevići su izumrli po muškoj liniji a starinom su bili od Novog Pazara.

–Vasiljevići su iz valjevskih Popučaka, Lazarevdan.

–Jakovljevići drugi su iz Jakova u Sremu, Nikoljdan.

–Filipovići su iz Drena, Lazarevdan.

Od druge polovine prošloga veka do dana ovih ispitivanja doselilo se šesnaest rodova:

–Ilići su iz Vranića, Lučindan.

–Julčići (Ilići drugi), oca dovela majka u Iliće i uzeo njihovo prezime, Jovanjdan.

–Nikolići su iz Ozrena kod Gornjeg Milanovca, Đurđic.

–Milići su od Petrovića u Arapovcu, koji slave Nikoljdan dok ovi slave Jovanjdan.

–Nikolići drugi, oca dovela majka u Jakovljeviće, Lučindan.

–Ćirići, majka dovela oca od današnjih Ćirića iz Šatornje u Gornjoj Jasenici, Aranđelovdan.

–Damnjanovići su iz Brezovca kod Aranđelovca, doselili su se 1870. godine, Nikoljdan.

–Trajkovići su sa Vlasine, Nikoljdan.

–Bogićevići su iz Arnajeva, Nikoljdan.

–Terzići su iz Cvetovca, Aranđelovdan.

–Milovanovići su se doselili 1900. godine iz Mihajlovca kod Smedereva, Aranđelovdan.

–Marinkovići su iz Beljine u Kosmaju, Đurđic.

–Kostići su iz Malih Crljena, Stevanjdan.

–Simići drugi su od Simića u Arnajevu, Đurđic.

–Starčevići su od Starčevića u Junkovcu, Sv. Petka Paraskeva.

–Tomići su iz susednog sela Leskovca, Aranđelovdan.

–Stevanovići drugi su od Stevanovića u Malim Crljenima.

Ciganski rodovi su:

–Radosavljevići, predak „krdžalija“ doselio se odnekud kao čergar, Sv. Petka Paraskeva.

–Živojinovići su gurbeti iz valjevskih Stublina, Sv. Petka Paraskeva.

IZVOR:  Petar Petrović – Šumadiska Kolubara, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.