[toggle title=”TESTIRANI PAUNOVIĆI NA SRPSKOM DNK PROJEKTU”]
Paunović
Haplogrupa: R1a rod A
Poreklo: Svrljig, Srbija
Krsna slava:
Kontakt:
_________________________
Paunović
Haplogrupa: G2a rod A
Poreklo: Toplica, r.Ivanjica, Srbija
Krsna slava: Aranđelovdan
Kontakt:
_________________________
KOMPLETNE REZULTATE POGLEDAJTE OVDE[/toggle]
Poštovani,
pozivamo vas na saradnju.
Pošaljite nam svoj prilog, sve što znate o ovom prezimenu na osnovu usmenog predanja ili citiranjem navoda iz knjiga (navedite kojih) ili onog što je već objavljeno na ostalim internet sajtovima (napomenite kojim).
Obavezno napišite i koju krsnu slavu slavite i područje u kojem se ovo prezime pojavljuje.
Navedite i ime poznate ličnosti (gde je rođen-a, čime se bavi), koja nosi ovo prezime.
Vaš prilog ostavite u komentaru ili pošaljite na i-mejl:
25. april 2012. u 11:11
dragana
odakle je poreklo paunovic
14. mart 2013. u 11:35
Bogdan Paunovic
Paunovići kojima pripada moja familija naselili su se na prostoru opštine Nova Varoš.Najbrojniji su oni iz sela Bukovik.Priča se da su se doselili iz okoline Trebinja u drugoj polovini 19. veka.Krsna slava im je Nikoljdan.
14. mart 2013. u 11:38
Bogdan Paunovic
Želeo bih da nešto više saznam o poreklu ovih Paunovića kojima i ja pripadam.
15. maj 2021. u 20:05
Nemanja
Ja sam iz sela Bukovik opstina Nova Varos
26. april 2013. u 22:40
Draza
http://www.selo-velika.me/?p=1430
” PAUNOVIĆI su u Veliku doselili iz Ceklinske Župe. Odatle su selili u Srbiju (i sada ive u Tularima, Toplica). I Paunovići kod Lipljana u Babušu (u slivu Sitnice, na Kosovu) takođe drže da su porijeklom iz Velike. Prezime Paunović prisutno je u Srbiji (u Šumadiji) i u Crnoj Gori (Zeti, Pješivcima, kod Rožaja i Piperima) ali se ne dovidi u vezu sa Paunovićima iz Velike.
Paunovići su od Pauna, koji je imao sinove: Neda, Krimana i Ljuka.
Od Neda je Ilija, od Ilije Miloš i Milovan. Od Miloša je Andrija a od njega: Jefto i Milić, od Jefta: Radomir, Dimitrije, Ljubo i Ilija. Milošev je i Radoje, od koga je Radojko, njegov Aleksa, a Aleksini: Miloš, Radoje, Dujo i Drago. Od Milovana Ilijinog je Radule, a njegov Radovan.
Ne navodi se otac Pantov, od koga su: Josip, Petar (čiji je Staniša), Milivoje (njegov Miloje) i Pavle (Branko).
Od Krimana: Mileta i Mina. Od Milete: Vule, a od njega Gavro i Savo, a Savovi: Rade, Radisav, Vuko i Vojo. Od Mine: Radun, Mića, Miljo (čiji su Trifun i Miljan); Radunovi su Milenko, Jovan i Jeremija…
Ljuko je imao Kika i Obrada od koga su: Vučić, Ugren, Nikola, Vaso, Pavić i Novo. Pavićevi su Mirko (a njegovi Milorad, Miodrag – Mino i Milutin) i Rade, od koga je Miljan, čiji su Danilo i Vidoje.
Kikovi su: Radoš, Milutin, Milisav i Radosav.
Radoša (Kikovoga) je Janjo, a Janjovi: Radovan (njegov Radoš), Radivoje (od koga su Milić i Drago), Vukašin (čiji su: Milan, Mirko, Ilija i Miloš) i Dobrašin (njegovi Milorad i Ratomir).
Milutin (Kikov): Zdravka (njegovi Milomir, Miloje i Miodrag) i Ljuba, čiji je Momo;
Milisav (Kikov): Rista, Krsta, Janka, Nikodina, Mikaila i Radovana; Ristov je Čedo, Krstovi: Tihomir i Zeko, Nikodinovi: Manojlo i Boro, Mikailev: Veljko, Radosavov Vukman, a njegovi Dragomir, Vlado, Raško i Batrić.
Rale je imao Milenka, a on: Mihaila, Miloja i Radivoja. Od Mihaila je Milo, a njegovi su: Milovan, Milorad, Dragoljub, Branko, Momo i Sava; Milojev je Božidar, a Radivojevi: Dobrašin, Vukašin, Vujadin i Tomislav.
PETROVIĆI su iz Vasojevića. Ovdje su došli kada i Živalji. Trajno su počeli da odseljavaju prema Pešteri, kasnije ka Matohiji I širom srbije.
Petrovići potiču od Miloša. Koji je imao sinove: Rada, Vukadina, Vukosava i Đoka.
Radevi su: Dano, Mijajlo, Puniša i Bodo.
Vukadinov Stefan, čiji su: Raka, Ivan, Vešo i Novo.
Vukosavovi: Mileta i Milan. Đokin Miloš… ”
” Paunović, u Vasojevićima (Velika) od njih u Tularima (Toplica), južna Srbija; kod Lipljana (Kosovo), jesu od Adrovića, porijeklom iz Ceklinske Župe (Cetinje); u Muder Babuš (u slivu Sitnice), Kosovo, porijeklom iz Velike (Gornje Polimlje); Pješivci ogranak Dragišića, od kojih si Ilić i Tumić u Velikoj Sukobini; Kragujevac (vidi: Blagojević) i njihovi srodnici u Golubovcima (Zeta) i u Piperima, od njih uz Kolubaru (Šumadija) ogranak Kaljevića iz Uskoka (Žabljak).”
http://www.cgautentik.com/index_crnogorska_imena_prezimena_u_cg_p.php
http://www.montenegro.org.au/P.html
” … u Struganiku vremenom odvojili i Markovići, Paunovići i Matijevići. Svi slave Tomindan (19. oktobar).”
http://revija.kolubara.info/sh/109/30/452/
” Po sedam kuća doseljenih Leskovčana je u Lugavčini (Paunovići)…” http://arhiva.glas-javnosti.rs/arhiva/2001/06/01/srpski/F01053103.shtml
” Bumbarevo Brdo su zasnovali doseljenici od Sjenice, iz Buđeva, od Korita i Bihora. Sjeničaci su Čušajići i Paunovići, …”
http://arhiva.glas-javnosti.rs/arhiva/2001/04/17/srpski/F01041601.shtml
1. maj 2013. u 17:01
Draza
http://www.selo-velika.me/?p=1599
PAUNOVIĆI
” U Veliku su doselili iz Ceklinske Župe. Odatle su selili u Srbiju (neki i sada žive u Tularima, Toplica). I Paunovići kod Lipljana u Babušu (u slivu Sitnice, na Kosovu) takođe drže da su porijeklom iz Velike.
Prezime Paunović prisutno je u Srbiji (u Šumadiji) i u Crnoj Gori (Zeti, Pješivcima, kod Rožaja i Piperima) ali velički Paunovići s njima nijesu u rođačkoj vezi.
Paunovići su od Pauna (Pana) koji je imao sinove: Neda, Krim(v)ana i Ljuka.
Od Neda je Ilija a od Ilije Miloš i Panto.
Od Miloša su Andrija i Radoje. Od Andrije: Jefto i Milić, od Jefta: Radomir (njegovi Panto i Radoslav), Dimitrije (njegovi Momčilo, Vuče, Vlajko, Stanko, Ranko i Ratko), Ljubo i Ilija (čiji je Staniša). Milošev je i Radoje, od koga je Radojko, njegov Aleksa, a Aleksini: Miloš (njegovi su Radmilo, Neđeljko, Radojko i Gojko), Radoje (čiji su Srđan i Svetozar), Miroslav i Dragoslav Drago.
Panto Ilijin imao je: Josifa, Petara, Pavla i Milivoja.
Josifovi su Vuko, Ljubomir i Vukašin.Ljubomir je imao Panta, Vukašin: Rada (čiji su Nenad i Predrag), Radivoja (čiji je Ljubiša), Josifa (čiji je Blaško), Zorana (čiji je Vukašin) i Milovoja (čiji je Milan); Petar: Miraša i Stanišu (čiji su Radomir, Momčilo i Branimir); Pavle: Neda, Branislava, Dobrašina (čiji su Dragan i Vujadin) i Branka (njegovi su Dobrivije i Dobromir).
Od Krim(v)ana su Mileta i Mina. Od Milete: Vule, a od njega Gavro i Savo (Savovi Rade, Radisav, Vuko i Vojo). Od Mine: Radun (čiji su Jovan, Milenko i Jeremija) i Mihajlo (čiji su Trifun i Miljan).
Ljuko (Pantov) je imao Kika, Raja i Obrada.
Od Kika su: Radoš, Milutin, Milisav i Radosav. Radoševi su Radovan (njegovi Radoš i Radomir), Radivoje (njegovi Drago, Milutin, Milić, Božidar, Milovan i Miličko), Vukašin (njegovi Milan, Ilija, Mirko i Miloš) i Dobrašin (njegovi Milorad i ratomir); Milutin je imao Ljuba (on Momčila) i Zdravka (čiji su Drago, Miomir i Miloje); Milisavovi su Nikodin (a negovi Vučelja, Manojlo i Božina Boro, a Borovi Milan i Dagan), Vučko, Mihailo (njegovi Veselin i Veljko), Risto, Čedo (njegovi Momo i Danilo), Milo (njegovi Radisav, Miloš i Marko), Vaku, Vujadina (čiji su Miladin i Miutin) i Krsta (čiji su Tihomir (a njegovi Duško i Milisav) i Velimir Zeko (čiji su Miško i Predrag).
Rale Ljukov je imao Obrada i Milenka. Obradovi su Novo, Vučić, Pavić. Pavićevi Mirko, Vukajlo i Rade. Mirkovi su Miodrag (njegovi Dragoslav i Radoslav), Miodag i Milutin; Radev je Miljan, od koga su Vidoje (njegovi su Marinko i Miroslav) i Danilo (čiji su Miljan i Rade); Vućućevi su: Baco, Nikola, Radun i Ugren (koji je imao Stefana).
Milenko Ralev je imao Radivija, Mihaila i Milja. Radivojevi su: Dobrašin (čiji su Čedo i Drago), Vujadin, Vukašin (čiji su Radojica i Nebojša) i Tomislav (iji je Ljubiša); Mihailovi su Milovan (a njegov Zoran), Milorad (njegov Dejan), Dragoljub (njegov Slobodan), Branko (čiji su Marinko i Milo), Momčilo (koji ima Danila i Marka) i Sava (čiji je Mladen); Miljov je Božidar (a njegovi Blagoje, Dragoje, Slavko i Zdravko).
(Napomena: ovaj rodoslov je preuzet iz knjige Milana Paunovića -Paunovići pod Čakorom).
Kao i svi Veličani i Paunovići su se u minulim vremenima isticali patriotizmom, junaštvom i pogibijama.
U borbama na Čakoru, nakon Berlinskog kongresa, poginuli su Vukajlo P. Paunović (poginuo u Bjeluhi idući iz službe, ubio ga sin Fera Šabovića, Plavljanin) i Milisav I. Paunović, vodnik (poginuo na Krljama u našem zemljištu, u odbrani čobana, ubili ga Rugovci i askeri).Na Skadru, u Prvom balknaskim ratu, napoginuli su Jovan i Novica Paunović. Iz zarobljeništva u Neđmeđeru nijesu se vrnuli Nikola (65) i Batrić (32).
Posebno su velike žrtve imali u Durgom svejstkom ratu, odnosno u genocidu 28.jula.1944 giidne. Ubijeni su: S. Rade, Mirko, Marta, Milosava, Stanica (18), Milojka (15),Vidosava (12),(Mihailo), Veselin (12),(Mihailo) Rabija (15, (Mihailo) Kristinja (14),(Aleksina) Mika (38),(Aleksa) Slavka (5),(Aleksa), Miruna (15),(Gavrova) Anđelija, R. Rosa, Danica,(Radovan) Ikonija (20),Todora (60), Jefto, (Dimitrijevova) Dobrica (24), (Dimitrijevova) Slavka (četiri mjeseca), Stanija, Rada, Krsto,Darka,(Miodrag) Strašimir (1);
Inače, u tom ratu na strani partizana borili su se: Vojo, Nedo, Vuko, Dobrašin, Vukota, Milun, Bogdan, Dragutin, Božidar, Milka (rođ. Šoškić), Ljumomir, Branko, Milutin i Ljubo. U četnicima su bili: Božidar, Savo, Mihailo, Milovan i Dimitrije.
U novijim vremenima, Paunovići su se okrenuli školi i sticali visoko obrazovanje.
EKONOMSKI FAKULTET završili su: Radisava Radoš Baćko, Branka Stanislav, Stanka Zvonko, Milovana Zoran, Tomislava Ljubiša, Miška Bojan;
INŽENJERI raznih struka su: Mila Milovan, šum. Radivoja Tomislav, šum. Miljana Vidoje (1936–2002) šum, Veljka Zoran, šum. Milana Sanja, arh. Miljana Danilo, maš. Dobrašina Čedo, metalurg, Panta Danijela, saob. Ljuba Vesna, polj. Slavka Aleksandar, elek. Milana Bojan, Božidara Slavko, tehn.;
MEDICINA, FARMACIJA: Branka Marinko, dr med. Radisava Nada, stom. Branka (P) Dobrosavka, dr.med. Veljka Vesna, dr med. Milorada Vesna, dr med. Milovana Bojana, dr med. Dragoljuba Marija, dr med. Save Jelena dr.med. Radivoja Vujadin, dr.med. Ljuba Slavica, stom. Miomira Sanja, dr.med. Dragiše Jelena, mr. Farm.
PRAVNICI: Tomislava Ljiljana, Sava Vojo (1914–1981), Mila Sava, Save Mlađen, Vukašina Miloš, Milovana Zoran, Rajka Željko i Miomira Slavko; PROFESORI: Sava Radisav (1902–1985), Mila Branko, Milorada Lenka, Vuka Mileta, Milete Jelena, Milete Vojkan, Manojla Slavka, Duja Aleksandra;
DRUGE FAKULTETE: Bora Milan voj.akad. Rajka Marija, defektolog, Blagoja Milan, fak, za poslovne studije, Rada Ivana, arheolog;
Na visokim FUNKCIJAMA bili su: B. Milan (načelnik uprave policije Crne Gore, načelnik Centra bezbijednosti Podgorice) i M. Branko (direktor Gimnazije u Prištini.
UMJETNICI: Daćo M. i Čedo D. bave se fotografijom a Stanko Dimtrijev piše pjesme.
SPORT: Fudbalski (internacionalni) sudija je Stanko Dimitirjev, Blažo (?) je vaterpolista(sa mladom reprezentacijom Crne Gore na Omladinskom vaterpolo prvenstvu Evrope u Instabulu 2008 godine osvoio zlatnu, a 2009 godine u Grčkoj srebrenu medalju). Zvonko Stankov igrao je rukomet u podgoričkoj Budućnosti i u Iranu, Turskoj i Tunisu…
TRAGOM PROŠLOSTI
Mileta (Krivanović) se pominje još iz vremena knjaza Danila.Oko 1858.godine, delegacija Veličana otišla je, na njegov poziv, na Cetinje da mu “referiiše” o svojim vezama sa francuskim konzulom u Skadru, koji je izdejstvovao da Velika bude stavljena pod zaštitu te, tada najmoćnije, evropske sile. Kada su mu predai taj dokument, koji je on zadržao, Mileti je dodijelio kapetanstvo, pa je on važio za prvog veličkog kapetana.
Mileta je bio nekoliko godina starješina i sa još tridestak Veličana pomagao je, 1862. godine, Vasojevićima u njihovom ustanku protiv Turaka.U znak odmazde, Turci su ga (1864. godine) sa porodicom protjerali u Bosnu, odakle se vrnuo nakon nekoliko godina.
Savo Vulev (unuk Miletin) je, po nagovoru prijatelja, braće Jefta i Novice Popovića, kao ugledan Veličanin otišao na Podgoričku supštinu, krajem novembra 1918. godine, na kojoj je izglasano prisajedinjenje Crne Gore Srbiji. Nije zapažena nikakva njegova aktivnost (diskusija i sl) u radu tog skupa, ali je imao koristi: osim penzije, koju je uživao kao velički kapetan i unuk Milete Krivanovića, država mu je pomogla i u školovanju sinova, koji su bili prvi velički gimnazijalnci, a potom i studenti.
U predanjima Veličana ostao je upamćen kao dobar i pošten čovjek, u svemu ugladan i cijenjen, a posebno pravičan, pa se za nekog ko je istinit “tačan” govorilo da je “kao kapetan Savo”.
Vojo Savov (1914-1981) gimnaziju je učio u Peći, Prizrenu i Skoplju. Pravni fakultet u Beogradu završio je uoči Drugog svjetskog rata. Kao student hapšen je zbog revolucionarnog rada. Pred sami rat postavljen je za sudskog pripravnika u Peći. Onda se vrnuo u Veliku i bio jedan od vodećih komunističih aktivista u organizovanju NOBe. U ustanku je bio komandir veličke čete na Čerigradu, a potom se priključio Vasojevičkom bataljonu Čatvrte preterske brigade. Iz rata je izišao u činu majora i postavljen za divizijskog vojnog tužioca u Sarajevu. Uhapšen je zbog prihvatanja rezolucije IB i robijao u Bileći i na Golom otoku. Nakon povrataka bio je pravnik u Opštini Plav, obavljao razne adminstrativno-pravne poslove u Skupštini Crne Gore, bio rukovodilac pravne službe u titogradskom Žitoprometu i sekratar Budvanskog sajma, đe je i penzionisan…
Budući da je bio veoma cijenjen u Velici, te da su njegovi prijatelji i mnogi Veličani misili da mu je oproštena “ljubav prema Rusima”, a po njihovom nagovoru, sredinom 70-tih godina, učestvivao je na predsjedničkim izborima u Plavu. Međutim, pokazalo se da su vlasti dugo pamtile “stare grehve” i odmah su interevenisale, u želji da baš na njegovom primjeru pokažu da “vrijeme ibeovštne nije bilo tako davno” pa je Vojo, iako šire podržan, morao da odustane od kanididature, a velički aktivisti (njegovi prijatelji) koji su ga podržavali bili su (“partijski”) kažnjeni…
Radisav Savov (1902-1987) među prvim je Veličaniima koji je završio studije. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, 1924. godine, studirajući slavistiku kod čuvenog profesora Aleksandra Belića. Dvije godine proveo je na usavršavanjanju u Pragu. Bio je pofesor u Zemunu, Beogradu, Cetinju (na tamošnjoj Višoj pedagoškoj školi, destak godina, do 1964, kada je prestala sa radom, predavao je ruski jezik ) i u titogradskoj gimnaziji đe je penzionisan.
Tokom profesorske karijere, sa podjednakim uspjehom je izvodio nastavu iz više predmeta. Osim srpsko-hrvatskog, izvanredno je poznavao gotovo sve slovenske jezike (naročito ruski i češki), pa i latinski. Užuvao je veliko poštovanje kolega, studenata i učenika pa su ga se dugo i sa velikim poštovanjem sjećale mnoge generacije intelektualaca.
“Milisav Kiko, zvani Cub, velički junak, poznati hajduk, kada je Velici prijetila opasnost od neprijatelja, nije se na svoju kuću okretao, već danonoćno uhodio neprijateljske vojske po Kosovu, Metohiji i sjevernoj Albaniji u interesu crnogorske države, da bi jednom prilikom, na povratku iz Rugove, kada su Rugovci napali veličke čobane na katunu u čakorskim Krljama naišao na zasjedu i poginuo” – zapisao je o ovom Veličaninu Radovan Lekić, prvoborac NORa Radovan Lekić: Zako, 4.jul, Beograd,1976).
Jefto Andrijin je bio veoma ugledan domaćin a posebno, kako se tada zborilo u narodu – “učinjen”. Jedno vrijeme između dva svjetska rata bio je predsjednik Veličke opštine.
Uoči pokolja, 27. jula 1944. godine, komandanti neprijatljeske vojske, uspjeli su da ga na prevaru domame na neke “pregovore” i, uz sve garancije da im se neće ništa dogoditi, dali mu zadatak da ubijedi stanovištvo da ostane kod kuća, dok oni “mirno” prođu Čakor. Jefro je povjerovao, a lukavi neprijatelji su ga, zajedno sa Radosavom Živaljevićem, takođe uglednim Veličaninom, uzeli da ide ispred njih, kako bi im navodno pomogli u opravci porušenih mostova. Kada je narod saznao (a neki i viđeli) da su ova dva uticajna Veličanina pošli sa neprijateljem a navodno dobivši i Jeftovu poruku sa ostanu kućama, većina je tako uradila. Međutm, oni su odmah (na putu prema Kukavici) ubijeni a balisti započeli svoj krvavi pir…
Dimtrije Jeftov upamćen je kao drag čovjek, vispreni, ali i “bodljikavi” šaljivdžija, seratlija i boem. Njega je sasvim dobro opisao sin Stanko, u pjesmi Kavaljer:
“Kad Trošo u kafani časti, / drugog nije moglo zapasti, da društvu plati bar jedno piće… / Inače, nastaje – krvoproliće. // A kada za kuću, štogod, treba / Šećera, kafe, čak i hljeba… / Prodavcu tada „zapiši, kaže / a pare od Rake da se traže.// Znaju to dobro Veličani,/prijatelji im i jarani./ Da čuveni kavaljer Trošo / do – zadnjeg groša. (Stanko Paunović: Trošo, zbirka poezije; nijesu naznačeni datum i mjesto objavjivanja)
Branko Pavlov, čiji se otac ranije iselio u Metohiju, došao je početkom Drugog svjetskog rata u Veliku. Odmah se priključio naprednoj omladini i bio aktivan učesnik rata. Iz njega je izišao sa visokim vojnim činom, a kasnije je bio veoma uspješan u uficirskoj karijeri.
Početom sedamdestih godina penzionisan je u činu pukovnika JNA.Došao je u Veliku i neko vrijeme živio kod rođaka a potom u potkrovlju veličke škole. Bio je pokretač raznih aktivnosti i veoma omiljen, pa su oko njega okupljali mnogi Veličani. Radio je na prikupljanju građe za mnografiju Velike i veoma značajan dio ustupio urednicima knjige Vatre sa Komova (1988. godine). Međutim, oni ga nijesu ni pomenuli kao autora,kao što to nijesu uradili ni drugi koji su sve to prepisivali. Uz to, njegova sobica u školi na čudan način bila je provaljena i iz nje odnesan prikupljeni materijal (u kome je bilo dragocjenih i originalnih dokumenata i starih fotografija). Pretpostavlja se da je, iz nepoznatih razloga, uhođen u vrijeme boravka u Velici te da je nekome (ko se plašio neke kompromitacije) smetalo njegovo “bavljenje istorijom”… Gnjevan, vratio se Beograd, đe je umro.”
(Fragmenti iz rukopisa Branka Jokića)
20. jun 2013. u 14:49
marija paunovic
Pozdrav svima,
ja bih volela da saznam nesto vise o poreklu prezimena Paunovic. Moj otac je iz Beograd, kao i njegov otac, deda i pradeda. Kruzi prica da su dosli iz Brckog u Srbiju. Ako neko zna nesto vise bila bih vrlo zahvalna na odgovoru.
20. jun 2013. u 15:06
Nebojša Novaković
Koji deo Beograda je u pitanju i koju slavu slavite, ako je slavite?
20. jun 2013. u 17:18
Bojan
Zna li neko nesto vise o Paunovicima,slavim DJURDJIC.HVALA UNAPRED
8. januar 2024. u 13:21
Jelena Paunović
Poštovani Bojane, moj otac Selimir Paunović je iz Kotraže, Beli Kamen, i svi Paunovići iz tog zaseoka imaju slavu Đurđic! Pravim porodično stablo.
Pozdrav
Jelena Paunović
1. jul 2013. u 23:23
Ivana
Pozdrav, moji Paunovici su takodje iz Beograda generacijama otac, deda, pradeda… Slavimo Sv. Nikolu. Deda je bio sudija, tako da je sluzbovao po Srbiji. Otac je odrastao na Vračaru.
9. septembar 2013. u 00:41
VESNA
moje devojacko prezime je “ paunovic“ koje veoma volim i cenim i zao mi je sto nista ne znam o njegovom poreklu a zelela bih da saznam. moj otac je iz beogara,a moj deda iz okoline pozarevca. mislim da se selo zvalo tomislavac nekada…a slavimo slavu sv.nikola..ako neko zna nesto o tome,zelea bih odgovore..hvala unapred!! moj otac se zove dusan, a deda vojislav. pozz :d
14. septembar 2013. u 22:43
Milodan
Familije-prezimena Paunović, po mestima življenja u Kolubari i Podgorini. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Kolubara i Podgorina“, prvo izdanje 1907. godine, najnovije izdanje 2011. godine – edicija „Koreni“ – JP Službeni glasnik Republike Srbije i SANU.
Ostale podatke porodica Paunović, odakle su i kada doseljeni kao i Krsnu slavu možete saznati u tekstovima pomenutih mesta.
-Beloševac
-Loznica
-Maljević
-Paležnica
-Popadić
-Sanković
-Struganik
-Cvetanovci
26. oktobar 2020. u 13:18
Mihailo dip.mas.ing u penziji presednik
Moj otac je iz NEGBINE selo ispod planine MURTENICA tu postoji celo selo Paunovica
Takodje u blizini LJubljane nalazi se selo koje nosi naziv PAUNOVICI po stanovnicima koji tu
zive. Oni slave slavu NIKOLJDAN a ovi ispod Murtenice slave JOVANJDAN.
Ja zivim u beogradu. Najvise Paunovica zivi u CACKU oko 2o.000.