Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’
JANJIĆI
(žive u Grabovici i Žabljaku)
Janjići vode porijeklo od Popovića, koji su, s ostalim Novljanima, doselili u Drobnjak iz Banjana prilikom naseljavanja Drobnjaka. Ima nekih tvrdnji da su Janjići, Jankovići i Lasice rod sa Đurđićima, i da su se sa njima doselili u Drobnjak iz Đurđeva Dola i Rudina.
Prezime su dobili po udovici Janji Popović, za koju se ne zna od koga je bila rodom ni za koga je bila udata, odnosno ne zna se ime Janjinu mužu. Priča se da je rano ostala udovica i da joj je muž vjerovatno poginuo u nekom ratnom okršaju.
Janja je imala tri sina: Miloša, Obrena i Simeuna. Njihovi bratstvenici su ih po majci Janji zvali Janjići i oni na osnovu toga uzeše i prezime Janjići, koje datira vjerovatno od vremena dok su još živjeli u Komarnici.
Janjići su se, sa Jankovićima i Lasicama, doselili u Grabovicu na svoje bivše katune. Vrijeme doseljenja se ne zna, ali je to bilo veoma davno. Ima mišljenja da je to bilo negdje početkom 19. vijeka. Neki dokumenti kazuju da je u Grabovici 1851. godine živjelo šest domaćinstava od kojih dva-tri Janjića.
Početkom 20. vijeka, kada su Crnogorci masovno odlazili na rad u Ameriku otišli su i iz bratstva Janjića: Simeun, Mijat, Jovan, Mrdelja, Šćepan, Mlađen i Žarko. Za vrijeme Prvog svjetskog rata, a na poziv kralja Nikole I Petrovića, svi su se vratili osim Mlađena i Žarka, koji su tamo ostali i umrli.
U Komitskom pokretu učestvovali su Milun, Đorđije, Mijailo, Milić, Tomo i Naod.
Milovan Šukov je bio istaknuti borad protiv Turaka. Dugo godina je hajdukovao, a u hajduke se odmetnuo zbog ubistva Neška Lasice, koji je ubio njegovog brata Mijata u nekoj svađi. Milovan je bio vrlo ugledan i cijenjen čovjek.
Mrdelja Milosavljev se vratio iz Amerike da bi se borio kao dobrovoljac u Prvom svjetskom ratu. Brod „Brindizi“ u blizini luke Medove naišao je na minu 6. januara 1916. godine, kada je potonuo u morskim dubinama sa oko 400 dobrovoljaca. Spasio se samo 101 dobrovoljac, među njima i Mrdelja Milosavljev. Mrdelja je bio cijenjen čovjek i uživao je veliki ugled u plemenu. On je sa svojom porodicom aktivno učestvovao u NOR-u 1941-1945. godine. Njegov sin Radosav bio je borac u 7. omladinskoj crnogorskoj brigadi od njenog osnivanja.
Milovan Milanov je jedna od najistaknutijih ličnosti u predratnom naprednom pokretu u šavničkom kraju. Organizator je ustanka 1941. godine i prvi komandant mjesta u tek oslobođenom Šavniku. U jednom jurišu na italijanske bunkere u Pljevljima 1. decembra 1941. godine herojski je poginuo i tako okončao svoj svijetli i časni životni put. Pored Milovana, svoj život je položio i Petar Novakov. Jevrem Jovanov, pripadnik NOP-a od prvih ustaničkih dana, bio je učesnik 13-julskog ustanka 1941. godine, Pljevaljske bitke i borbi na Sinjajevinskom sektoru, gdje junački gine 1942. godine.
Danica Milićeva, kćerka starog i hrabrog ratnika Milića, slijedeći primjer svojih slavnih predaka, od prvih ustaničkih dana stala je u stroj hrabrih. Učestvuje u borbama koje su vođene na Sinjajevinskom sektoru, kao borac Durmitorskog NOP odreda. Formiranjem Četvrte crnogorske proleterske brigade, staje u njen stroj kao borac i četna bolničarka, te zamjenik referenta saniteta u Petom bataljonu. Junački gine u junu 1943. godine na Zelengori.
Vojislav Šćepanov, borac NOR-a od 1941. godine u Durmitorskom omladinskom udarnom bataljonu na sinjajevinskom frontu, poginuo je u proljeće 1942. godine. U toku NOR-a 1941-1944. godine iz ovog bratstva su još, pored pomenutih, svoje živote položili i mladi Gojko, kod Užičke Požege 1944. godine, Danilo Milanov kod Nikšića 1944, Božidar Miladinov kod Danilovgrada i Radojica Živkov u Kučima 1944. godine.
Todor, sin poznatog komite Mijaila Janjića iz Grabovice, pripadnik je NOV-a od 1941. godine. U Sedmoj omladinskoj crnogorskoj brigadi je od njenog osnivanja, nalazi se na značajnim vojnim funkcijama u JNA. Osim Todora, u stroju Sedme brigade našli su se i njegovi bratstvenici Milisav Đurkov i Radosav Mrdeljin.
Jedan broj Janjića iselio se iz Grabovice u druge krajeve.
Poslije Prvog svjetskog rata u Pljevlja i pljevaljski kraj iselili su se: Ilija u Pljevlja, a braća Čedo i Vlado u Potpeće. Mrdelja Milosavljev je doselio u Tepačko Polje kod Žabljaka.
Poslije Drugog svjetskog rata nastalo je intenzivnije iseljavanje u mnoga mjesta širom naše zemlje, najčešće iz ekonomskih razloga.
Petrašin-Pejo je istaknuti drupgtveno-politički radnik u Šavniku; bio je i predsjednik opštine Šavnik.
Slave Nikoljdan, a prislužuju Đurđevdan.
IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić
_____________________
SA INTERNET FORUMA:
Janjići vode poreklo od Popovića iz donjih Banjana,a od kojih su u Komarnici i Grabovici (Šavnik) stari Janjići,odakle su se dalje raseljavali u svim mogućim pravcima.
Odvajanje od bratstva Popovića dogodilo se u srednjem veku,kao i kod većeg broja ostalih bratstava sa tog područja. Najčešći povod su bile ratne migracije i ekonomski interes. U Grabovici i danas žive stari Janjići.
Izvorna slava svih Janjića je Nikoljdan,ali kako su se raseljavali, neke porodice su uzimale drugu slavu.
Slave su se menjale na sledeći način:
1. Dešavalo se da siromašan mladoženja bude prinuđen da prihvati slavu bogate mlade.
2. U slučaju da u mladinoj kući nema muškog potomstva koje bi nastavilo da slavi porodičnu slavu, zet je preuzimao je ulogu domaćina.
3. Slava se menjala i kada se stvara novo bratstvo, a uzimao se svetac u čijim se danima stvaralo bratstvo. Taj svetac je onda postajao zaštitnik bratstva i svake porodice koja pripada tom bratstvu.
4. Dešavalo se da jedna ili dve porodice tragajući za novim domom, dođu u neko selo i prihvate seosku slavu kao svoju.
Janjići su specifični po ovom pitanju i očigledno su se priklanjali svim varijantama koje je crkva odobravala. Zato danas Janjići slave pored izvornog Nikoljdana još i Đurđevdan, Aranđelovdan, Krstovdan, Jovanjdan, sv.Mihaila, Mratindan, a u Srbiji jedna porodica slavi Blagočasne Verige.
Najveće migracije Janjića su se odigrale tokom 18. i 19. veka, a početna manja kretanja su se dogodila posle poraza Turaka pod Bečom 1689 god. Prateći kretanje ljudi, može se doći do zaključka da su Janjići došli u Dalmaciju i severozapadnu Bosnu negde u 18. veku.
Janjići u Divuši kod Dvora na Uni, doneli su sa sobom staru slavu Nikoljdan iako su se odvojili od Janjića koji slave Jovandan. Nikoljdan slave i Janjići iz Biočića kod Drniša.
Janjići iz okoline Sarajeva (Nišićka visoravan) slave Đurđevdan, kao i Janjići iz okoline Mostara.
Janjići iz okoline Rogatice i Užica slave Aranđelovdan.
Janjići iz Doboja i Kupresa slave Jovanjdan.
Mora se znati da isto prezime ne znači i isti koren. Zato je važna krsna slava zajednice. Ovde su Janjići specifični po brojnosti uzetih slava, ali nisu usamljeni. Janjići su najčešće uzimali slavu sela u koje su došli i slavu ženine kuće.
Jedan deo Janjića je prešao u katoličku veru, što nije bila retkost, naročito u tursko doba. Znam za slučajeve Janjića koji se izjašnjavaju kao Srbi katoličke veroispovesti. Svi oni uglavnom znaju svoje poreklo, kao što znaju i muslimani. Pitanje je samo ko je od njih spreman da prizna svoje poreklo.
Postoje dve interesantne priče o poreklu prezimena Janjić.
Neki seljak iz Banjana se odvažio i ubio Turčina zbog zuluma, a potom je pobegao u Hercegovinu do Bogodola, gde se oženio ženom po imenu Janja. Posle dosta vremena Turci su uspeli da ga nađu i pogube, a seljani iz sažaljenja prema deci, počeše ih zvati po majci Janji Janjići.
Druga priča glasi da je prezime nastalo od imena Janja. Naime, grčki ovčar (Sarkastan) po imenu Janja, je u vreme turskog carstva sa ostalim ovčarima napustio Grčku i doselio na planinu Goč (Vrnjačka Banja – Kraljevo). Tu žive i danas i slave Jovandan.
Stvarno postoje stočarske zajednice u Grčkoj koje se zovu Sarakastani, kao i u Bugarskoj i istočnoj Srbiji na Staroj Planini,ali ih mi i Bugari zovemo Karakačani.
IZVOR: Internet forumi
4. april 2012. u 18:12
Slobodan Janjić
Janjići iz sela Bijelo Brdo,koje se nalazi na pola puta od Višegrad- Priboj,nemaju nikakve veze sa ostalim Janjićima .Do početka 18. vijeka prezivali su se Pejovići i živjeli su u selu Donji Ravanci kod Rudog (Rodno mjesto Mehmed -paše Sokolovića ).Jedino Janjići iz okoline Užica su naši rođaci, naime 1791.godine jedna porodica Janjića odselila se iz Bijelog Brda u Mokru Goru.Janjići u Višegradskom Starom Vlahu slave Sabor Svetog Jovana Krstitelja 20.januara
8. januar 2017. u 22:15
Branislav janjic
Pozdrav Slobodane, moja familija je iz okolinu uzice. Selo Godivik.
Pradeda dobrivoje, deda Dusan otac Dragan. Krstna slava djudjevdan.
Jel smo mi rod sa vasom porodicom?
4. septembar 2017. u 19:22
Slobodan
Kao što rekoh Janjići( i Milanovići ) iz Višegradskog Starog Vlaha prezivali su se Pejović do 18. veka . A sada evo nešto malo podataka o tim Pejovićima :
Pejovići
Uzeto iz knjige: Dr. Jovan Erdeljanović: Stara Crna Gora; 1910-1911
Cuce, Ržani Do. Nesumnjivo je vrlo staro selo. O tome svedoče mnogobrojni ostaci od vrlo davnašnjeg stanovništva. U ovom selu živi i sad jedno starinačko bratstvo, Pejovići (3 kuće). Pejovići su bratstvo koje pripadaju najstarijem narodnom sloju, koje je zaostalo u plemenu još iz 15. veka, odnosno i iz još starijeg vremena, i koji je bez sumnje staro-zećanskog porekla. Pejoviće zovu i imenom Ovsine po tome što žive u Ovsiskom Dolu, a imaju i nadimak Gulipeste, kome se ne zna postanak. Kao što je to redovan slučaj, da mala i slaba, a vrlo stara brastva zbog toga što se na njihov račun prave razne šale, ne priznaju da su starinci, tako je i sa Pejovićima. Ali se svuda po Cucama pouzdano zna i otvoreno tvrdi, da su Pejovići, jedno od četiri najstarija brastva u Cucama, da su uopšte “od staroga naselja” ili “starosjedilačka famelja”.
Oni ne znaju da nabroje više od 5-6 svojih pasova, kao na primer:
Stevan (današnji pas) – Mitar – Mašùt – Stojan – Pejo – Marko – . . . Po Peju su dobili današnje prezime.
Priča se, da su svi današnji Pejovići od jednoga deteta što je bilo jedino zaostalo od jednog starog brastva, koje je u doba Ćuprilićeve najezde izginulo. To je dete nekakav “rišćanin”, što je bio u Ćuprilićevoj vojsci, bio bacio na slamu, te ga je posle njegova majka našla. Verovatno je to bio imenovani Marko, najdalji poznati predak Pejovića.
Pejovići slave zimski Jovanjdan (20.januar), a prislužuju Malu Gospojinu .
Najverovatnije je da su starinci Ržanoga Dola, Pejovići pod uticajem jakih doseljeničkih brastava primili Sv. Jovana za krsno ime, a da li su od starina prisluživala Malu Gospojinu , ili su je primili na isti način kao i krsno ime, to se pouzdano ne zna.
Od njih ima iseljenika: u Nikšiću, “u Primorju u Dobrotu”, u Kolašinu, i u Statovcu u srezu Dobričkom..
J. Nakićenović ne pominje u Dobroti Pejoviće, ali imenuje nekoliko drugih brastava za koja kaže da su iz Crne Gore (a slave, kao katolici, Sv. Ivana), te će jedno od njih svakako biti poreklom od ovih Pejovića.
Stjepo Trivković u knjizi „Višegradski Stari Vlah “ pominje Pejoviće koji slave Jovanjdan i od kojih su porodice Janjić i Milanović u tom kraju .
28. oktobar 2022. u 13:36
Nenad
Pejovici o kojima pricate u cuce dolaze iz Dulica kod Gacka sto i oni sami kazu kao i ostatak sela Tresnjeva koje naseljavalju Hercegovci, pocevsi od Nikolica, Bjelica, Pejovica, Perovica, Bajkovica… Martinovici su Stara porodica koja je u Bajice dosla iz Gatackog polja. Prica da su oni Starozecani nema mnogo smisla i ona se vezuje za Stanovnike Trnjina i tog djela cuca
4. april 2012. u 20:20
Jovica Krtinić
Slobodane, hvala mnogo na ovom prilogu. Pozivamo i druge Janjiće da se jave!
13. april 2012. u 21:27
Janjić
Zanimljiv je ovaj sajt, ali ne znam kako se došlo do ovih podataka jer je tekst u reč isti kao i na drugim mestima o ovom prezimenu, a složićemo se da se ne može ovako nešto samo ”kopipejstirati” i verovati interntu u svemu. Inače, čuo sam za podatak da Janjići vode poreklo od Danilovića (a priča je ista- neki seljak ubio agu pa prebegao) tako da ne treba sve uzimati zdravo za gotovo. Janjići iz okoline Mostara slave Nikoljdan.
13. april 2012. u 22:07
Jovica Krtinić
Poštovani, hvala na javljanju i novim informacijama. Kako smo i naveli ispod teksta o poreklu prezimena Janjić, reč je informacijama prenetim sa internet foruma. I daleko od toga da ih uzimamo zdravo za gotovo. Više je to pokušaj da se inicira javljanje ljudi, kao što ste to učinili i vi, kako bi se kroz razmenu informacija na jednom mestu došlo do što preciznije slike o poreklu nekog prezimena. Teško da bilo ko, bez ozbiljnog terenskog istraživanja, može da dođe do konkretnih informacija o svakom pojedinačnom rodu. Zbog toga nam je navažnije da ovaj projekat podstakne ljude, koji su se posvetili istraživanju sopstvenih korena, da informacije do kojih su došli podele sa svim posetiocima sajta, onom nažalost malobrojnom grupom ljudi, koja drži do svojih predaka i nastoji da o njihovom postanju ostavi trag za generacije koje dolaze.
3. septembar 2012. u 06:06
Goran Janjic
Deda Janjic Pero,Otac Janjic Andjelko,stric Janjic Milan,braca od strica Djordja i Jovo.Rodom iz Kupresa Bucevace Vukovska ispod planine Raduse. Srbi Pravoslavne veroispovesti..
3. jul 2018. u 22:30
Zoran janjic
Pozdrav Goranu i Janjicima iz NS.
Pitaj oca Andjelka za doktora Zorana Janjica vojnika sa Trandzamenta.
Pozz svim Janjicima !
27. maj 2013. u 14:45
Lazar
Moja porodica živi u Posavini negdje od 1885. godine, a moj pradjeda Trifko Janjić se doselio iz Ljubina, selo Bančići. Pradjeda Trifko je bio trgovac, te poslije završene škole u Trebinju je krenuo preko Ilidže (gdje je imao rođake) i došao na Nišićku visoravan-Nišiće. Pričao je mojem djedu Vasiliju da je kratko tamo držao dućan, gdje se negdje između 1885-1890.g. doselio u Brčko, gdjhe je trgovao tri godine, a poslije je kupio zemlju, kuću i otvorio dućan u s. Obudovac kod Šamca. Upoznao je moju prababu Jelku Radovanović iz s. Gornji Žabar, oženio je i preselio se u isto selo, gdje i danas imamo imanje. Moji Trifko i Jelka izrodiše 13 djece, od kojih je petoro ostalo živo: Danica (1901), Zorka (1903), Vasilije (1906), Lazar (1914) i Simo (1916). Pradjeda Trifko je umro 1924.godine, a prababa Jelka 1938.godine. Danica udala u f. Simeunović a Zorka u f. Janković, u Gornji Žabar. Vasilije se oženio 1930. sa Cvijetom Akšamović, takođe iz G.Žabara i s njom izrodio dva sina Dušana (1931) i Milana (1935). Lazar je kao komandnant posavskog odreda JKVUO Đenerala D.D.Mihailovića poginuo poslije završetka rata u s. Žegulje kod Stolca, a Simo 1944.g. u s. Cerik kod Brčkog u borbi protiv partizana. Vasilije umire 1972.godine, a Cvijeta 1977.godine.Dušan se ženi Anicom Kojić (1934) iz s. Vitanovići kod Brčkog i ima dvoje djece, Lazara (1956)i Jelenu (1958), a Milan Petrom Džombić (1938) iz s. Slatina kod Šamca i izrodio troje djece Boro (1959), Simo (1962-1964) i Cvijeta (1965). Dušan je umro 1990.g. a Milan 1989.godine.
27. maj 2013. u 14:46
Lazar
MI Janjići slavimo Sv. Georgija, Krsnu slavu koju je naš pradjeda Trifko donio iz Hercegovine, op. Ljubinje, s. Bančići. z Meki Do.
25. jul 2014. u 14:15
Goran
Hm…Ja sam isto Janjic poreklom iz okoline Bancica…Pradeda mi je bio Lazar al je on imao 3 sina, Spasoja, Milana i Mladena( moj deda) koji su se doselili u vojvodinu sa kosova prilikom kolonizacije, slava je isto Djurdjevdan.
7. decembar 2022. u 23:08
Dragana
Lazare, moji podaci su potpuno isti.
28. maj 2013. u 11:52
Slavko Janjić
Svaka cast za ideju o porijeklu prezimena,ovo je mozda i najdetaljniji pristup istrazivanju prezimena Janjić.Ja sam unuk Čedov koji se pominje u teksttu da je odselio iz Grabovice za Potpeće kod Pljevalja.A evo i moj skromni doprinos sa ovim linkom na youtube o Grabovici i Janjićima http://www.youtube.com/watch?v=kIG7QimJpQY
15. avgust 2013. u 22:37
Milodan
Familije-prezimena Janjić po mestima življenja i Kolubari i Podgorini. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Kolubara i Podgorina“, prvo izdanje 1907. godine, najnovije izdanje 2011. godine – edicija „Koreni“ – JP Službeni glasnik Republike Srbije i SANU.
Ostale podatke porodica Janjić, odakle su i kada doseljeni kao i Krsnu slavu možete saznati u tekstovima pomenutih mesta.
-Babajić
-Donji Lajkovac
-Lukavac
-Pepeljevac
-Suvodanj
25. septembar 2013. u 17:05
aleksandar
a gde sad zivis rode i moji su odatle de si naveo