Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’
JANJIĆI
(žive u Grabovici i Žabljaku)
Janjići vode porijeklo od Popovića, koji su, s ostalim Novljanima, doselili u Drobnjak iz Banjana prilikom naseljavanja Drobnjaka. Ima nekih tvrdnji da su Janjići, Jankovići i Lasice rod sa Đurđićima, i da su se sa njima doselili u Drobnjak iz Đurđeva Dola i Rudina.
Prezime su dobili po udovici Janji Popović, za koju se ne zna od koga je bila rodom ni za koga je bila udata, odnosno ne zna se ime Janjinu mužu. Priča se da je rano ostala udovica i da joj je muž vjerovatno poginuo u nekom ratnom okršaju.
Janja je imala tri sina: Miloša, Obrena i Simeuna. Njihovi bratstvenici su ih po majci Janji zvali Janjići i oni na osnovu toga uzeše i prezime Janjići, koje datira vjerovatno od vremena dok su još živjeli u Komarnici.
Janjići su se, sa Jankovićima i Lasicama, doselili u Grabovicu na svoje bivše katune. Vrijeme doseljenja se ne zna, ali je to bilo veoma davno. Ima mišljenja da je to bilo negdje početkom 19. vijeka. Neki dokumenti kazuju da je u Grabovici 1851. godine živjelo šest domaćinstava od kojih dva-tri Janjića.
Početkom 20. vijeka, kada su Crnogorci masovno odlazili na rad u Ameriku otišli su i iz bratstva Janjića: Simeun, Mijat, Jovan, Mrdelja, Šćepan, Mlađen i Žarko. Za vrijeme Prvog svjetskog rata, a na poziv kralja Nikole I Petrovića, svi su se vratili osim Mlađena i Žarka, koji su tamo ostali i umrli.
U Komitskom pokretu učestvovali su Milun, Đorđije, Mijailo, Milić, Tomo i Naod.
Milovan Šukov je bio istaknuti borad protiv Turaka. Dugo godina je hajdukovao, a u hajduke se odmetnuo zbog ubistva Neška Lasice, koji je ubio njegovog brata Mijata u nekoj svađi. Milovan je bio vrlo ugledan i cijenjen čovjek.
Mrdelja Milosavljev se vratio iz Amerike da bi se borio kao dobrovoljac u Prvom svjetskom ratu. Brod „Brindizi“ u blizini luke Medove naišao je na minu 6. januara 1916. godine, kada je potonuo u morskim dubinama sa oko 400 dobrovoljaca. Spasio se samo 101 dobrovoljac, među njima i Mrdelja Milosavljev. Mrdelja je bio cijenjen čovjek i uživao je veliki ugled u plemenu. On je sa svojom porodicom aktivno učestvovao u NOR-u 1941-1945. godine. Njegov sin Radosav bio je borac u 7. omladinskoj crnogorskoj brigadi od njenog osnivanja.
Milovan Milanov je jedna od najistaknutijih ličnosti u predratnom naprednom pokretu u šavničkom kraju. Organizator je ustanka 1941. godine i prvi komandant mjesta u tek oslobođenom Šavniku. U jednom jurišu na italijanske bunkere u Pljevljima 1. decembra 1941. godine herojski je poginuo i tako okončao svoj svijetli i časni životni put. Pored Milovana, svoj život je položio i Petar Novakov. Jevrem Jovanov, pripadnik NOP-a od prvih ustaničkih dana, bio je učesnik 13-julskog ustanka 1941. godine, Pljevaljske bitke i borbi na Sinjajevinskom sektoru, gdje junački gine 1942. godine.
Danica Milićeva, kćerka starog i hrabrog ratnika Milića, slijedeći primjer svojih slavnih predaka, od prvih ustaničkih dana stala je u stroj hrabrih. Učestvuje u borbama koje su vođene na Sinjajevinskom sektoru, kao borac Durmitorskog NOP odreda. Formiranjem Četvrte crnogorske proleterske brigade, staje u njen stroj kao borac i četna bolničarka, te zamjenik referenta saniteta u Petom bataljonu. Junački gine u junu 1943. godine na Zelengori.
Vojislav Šćepanov, borac NOR-a od 1941. godine u Durmitorskom omladinskom udarnom bataljonu na sinjajevinskom frontu, poginuo je u proljeće 1942. godine. U toku NOR-a 1941-1944. godine iz ovog bratstva su još, pored pomenutih, svoje živote položili i mladi Gojko, kod Užičke Požege 1944. godine, Danilo Milanov kod Nikšića 1944, Božidar Miladinov kod Danilovgrada i Radojica Živkov u Kučima 1944. godine.
Todor, sin poznatog komite Mijaila Janjića iz Grabovice, pripadnik je NOV-a od 1941. godine. U Sedmoj omladinskoj crnogorskoj brigadi je od njenog osnivanja, nalazi se na značajnim vojnim funkcijama u JNA. Osim Todora, u stroju Sedme brigade našli su se i njegovi bratstvenici Milisav Đurkov i Radosav Mrdeljin.
Jedan broj Janjića iselio se iz Grabovice u druge krajeve.
Poslije Prvog svjetskog rata u Pljevlja i pljevaljski kraj iselili su se: Ilija u Pljevlja, a braća Čedo i Vlado u Potpeće. Mrdelja Milosavljev je doselio u Tepačko Polje kod Žabljaka.
Poslije Drugog svjetskog rata nastalo je intenzivnije iseljavanje u mnoga mjesta širom naše zemlje, najčešće iz ekonomskih razloga.
Petrašin-Pejo je istaknuti drupgtveno-politički radnik u Šavniku; bio je i predsjednik opštine Šavnik.
Slave Nikoljdan, a prislužuju Đurđevdan.
IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić
_____________________
SA INTERNET FORUMA:
Janjići vode poreklo od Popovića iz donjih Banjana,a od kojih su u Komarnici i Grabovici (Šavnik) stari Janjići,odakle su se dalje raseljavali u svim mogućim pravcima.
Odvajanje od bratstva Popovića dogodilo se u srednjem veku,kao i kod većeg broja ostalih bratstava sa tog područja. Najčešći povod su bile ratne migracije i ekonomski interes. U Grabovici i danas žive stari Janjići.
Izvorna slava svih Janjića je Nikoljdan,ali kako su se raseljavali, neke porodice su uzimale drugu slavu.
Slave su se menjale na sledeći način:
1. Dešavalo se da siromašan mladoženja bude prinuđen da prihvati slavu bogate mlade.
2. U slučaju da u mladinoj kući nema muškog potomstva koje bi nastavilo da slavi porodičnu slavu, zet je preuzimao je ulogu domaćina.
3. Slava se menjala i kada se stvara novo bratstvo, a uzimao se svetac u čijim se danima stvaralo bratstvo. Taj svetac je onda postajao zaštitnik bratstva i svake porodice koja pripada tom bratstvu.
4. Dešavalo se da jedna ili dve porodice tragajući za novim domom, dođu u neko selo i prihvate seosku slavu kao svoju.
Janjići su specifični po ovom pitanju i očigledno su se priklanjali svim varijantama koje je crkva odobravala. Zato danas Janjići slave pored izvornog Nikoljdana još i Đurđevdan, Aranđelovdan, Krstovdan, Jovanjdan, sv.Mihaila, Mratindan, a u Srbiji jedna porodica slavi Blagočasne Verige.
Najveće migracije Janjića su se odigrale tokom 18. i 19. veka, a početna manja kretanja su se dogodila posle poraza Turaka pod Bečom 1689 god. Prateći kretanje ljudi, može se doći do zaključka da su Janjići došli u Dalmaciju i severozapadnu Bosnu negde u 18. veku.
Janjići u Divuši kod Dvora na Uni, doneli su sa sobom staru slavu Nikoljdan iako su se odvojili od Janjića koji slave Jovandan. Nikoljdan slave i Janjići iz Biočića kod Drniša.
Janjići iz okoline Sarajeva (Nišićka visoravan) slave Đurđevdan, kao i Janjići iz okoline Mostara.
Janjići iz okoline Rogatice i Užica slave Aranđelovdan.
Janjići iz Doboja i Kupresa slave Jovanjdan.
Mora se znati da isto prezime ne znači i isti koren. Zato je važna krsna slava zajednice. Ovde su Janjići specifični po brojnosti uzetih slava, ali nisu usamljeni. Janjići su najčešće uzimali slavu sela u koje su došli i slavu ženine kuće.
Jedan deo Janjića je prešao u katoličku veru, što nije bila retkost, naročito u tursko doba. Znam za slučajeve Janjića koji se izjašnjavaju kao Srbi katoličke veroispovesti. Svi oni uglavnom znaju svoje poreklo, kao što znaju i muslimani. Pitanje je samo ko je od njih spreman da prizna svoje poreklo.
Postoje dve interesantne priče o poreklu prezimena Janjić.
Neki seljak iz Banjana se odvažio i ubio Turčina zbog zuluma, a potom je pobegao u Hercegovinu do Bogodola, gde se oženio ženom po imenu Janja. Posle dosta vremena Turci su uspeli da ga nađu i pogube, a seljani iz sažaljenja prema deci, počeše ih zvati po majci Janji Janjići.
Druga priča glasi da je prezime nastalo od imena Janja. Naime, grčki ovčar (Sarkastan) po imenu Janja, je u vreme turskog carstva sa ostalim ovčarima napustio Grčku i doselio na planinu Goč (Vrnjačka Banja – Kraljevo). Tu žive i danas i slave Jovandan.
Stvarno postoje stočarske zajednice u Grčkoj koje se zovu Sarakastani, kao i u Bugarskoj i istočnoj Srbiji na Staroj Planini,ali ih mi i Bugari zovemo Karakačani.
IZVOR: Internet forumi
23. april 2016. u 20:37
Milan Janjić
Pozdrav Janjićima!
Ja kao neko ko je Janjić i po dedi i po babi mogu da objasnim , barem za Janjiće iz doline Neretve (nemaju veze sa Janjićima iz Nevesinja, ni jedni sa drugima ).
Janjići sa Raške Gore – moja familija po dedi – je staro pleme došlo u Hercegovinu iz Banjana od bratstva Popovića ili Koprivica negde krajem XV veka jer je tada prostor Banjana pao pod Tursku vlast i raseljeni su na svaku stranu.
Oni su ( pojedini ) na Raškoj Gori živeli sve do ovih ratova 90’tih, mada je dosta Janjića ”šljeglo” i ranije u Mostar. Bratstvo je bilo toliko veliko dasu se između sebe odvajali – moji su po Borozanu bili ” Borozančići ” , bilo je još 5-6 ”familija ” …a sve Janjići… Naravno, slava je sv. Nikola .
Janjići iz Bogodola , porodica moje babe su ustvari Danilovići iz Crne Gore i oni su na prostor Bogodola na Čabulji došli pre maksimalno 200 godina . Dva brata – ”runjavi” Đuro ,Janko i sestra Janja Danilović,najstarija, neudata, ružna i sa kraćom nogom ( tako kaže predanje ) . Braća su u Crnoj Gori ubili nekog Turčina i utekli za Hercegovinu. Posle par godina lutanja stigli su do Mostara , gde su živeli u pećinama na Neretvi kod Tepe (pijace u Mostaru).
Bio je to sunovrat turskog carstva i age i begovi su već decenijama prodajom zemlje izdržavali sebe … prvo se prodavala najlošija zemlja , a oni uhvatiše priliku da beg prodaje jako dobru zemlju u Bogodolu . Imali su para – da li od trgovine ili od pljačke ili od rada niko ne zna, uglavnom kupiše zemlju i naseliše se u Bogodolu. Tu zasnovaše porodice , ali je uvek bilo problema sa ”latinima’ iz Goranaca. Jednom prilikom je ”runjavi Đuro” – bio je crn i jako maljav – poveo konja da proda i ustavi ga Raič – hajduk i razbojnik , Hrvat iz Goranaca . Raič da otme, Đuro ne da i po predanje ga je Raič gonio oko velike drače (trnja) da ga poseče a Đuro bežao. Drača je bila 5-6 m u prečniku i Raič je je skoro čitavu isekao i Đuro kad vide nema kud, okrenu se i ubi ga. Digoše se Latini i goniše ga uz Čabulju na konjima a on bos i peške …Zađoše gore i u snegu vidiše korake kolike Đuro pravi i reče im Raičev otac – od ovoga nema ništa…. Đuro se vratio posle 4-5 godina živ i zdrav, niko ne zna gde je bio. Njegov brat Janko (ovo uzmite sa rezervom , nisam siguran za ime ) je za to vreme stekao veliko bogatstvo u stoci i čeljadi i sve su izdelili kad se Đuro vratio. Janko je bio plavih očiju, nižeg rasta i svetle puti. Zato Janjići iz Bogodola su ili izrazito crni ili izrazito plavi , a ista su familija – jedni su Đurini a drugi Jankovi.
I sad ima Đurina slika u Bačkoj Topoli kod jednog mog rođaka, doneta je iz Bogodola.
Ovi Janjići (Danilovići) slave Đurđevdan. Nadam se da su sad stvari malo jasnije.
Sve najbolje vam želim.
Milan Laze Janjić
23. april 2016. u 20:46
Milan Janjić
Evo još malo detalja :
Janjići sa Raške Gore imaju ovakva imena već generacijama – Stojan , Milan , Mijo , Jovo , Lazo (Lazar) , Šćepan , Živko , Milorad …..
A iz Bogodola – Đuro, Janko , Obren, Markan , Zdravko ….. Danilovići su iz Zubaca iz Crne Gore, to nisam naveo …
Sve najbolje vam želim.
Milan Laze Janjić
18. jul 2016. u 16:49
Nikola Janjić
Nosim prezime Janjić, živim u Beogradu, od oca sam Dragana, dede Božidara, koji je imao još dvojicu braće: starijeg Blagoja i mlađeg Vojislava. Njihov otac, a moj pradeda se zvao Dragi (po kojem je moj otac dobio ime). Krsna slava nam je Đurđic. Znam da smo poreklom Hercegovci, iz okoline Nevesinja, i to je sve. Tu informaciju mi je dala moja tetka (ćerka mog dede Blagoja), trenutno igumanija u Manastiru Ćelije kod Valjeva. Čitajući komentare shvatio sam da nisu u srodstvu svi oni koji nose ovo prezime i da je presudan kriterijum slava koja se praznuje.Voleo bih da stupim u kontakt sa svima koji istražuju poreklo ovog prezimena i da utvrdim eventualna krvna srodstva. Poštovanje svima koji nose prezime Janjić.
27. septembar 2016. u 18:16
Lazar Janjić
Nikola, pitaj tvog oca Dragana, kako sam razumeo babu tvoj pradeda Dragi je iz Saranova, selo između Rače i Topole, iz kuće odakle sam ja. Od oca sam Slavka, dede Mihaila, pradede Vojislava, džukundede Ljubodraga (od njega nam potiče nadimak Džezvar) koji je imao još tri brata, on i brat mu Miker koji nije ostavio potomstvo poginuli u Prvom Svetskom Ratu, pa kako sam razumeo jedan od druga dva brata su tvoja linija, Draganova, druga su sestre monahinje iz manastira Ćelije sa kojima imam kontakt. 0642925468 ovo je moj broj telefona pa možemo da stupimo u kontakt. Naravno slavimo Đurđic, daljih podataka nemam osim da su još dva kolena od mog pradede takođe bili Saranovci. Pozdrav svim Janjićima.
23. jun 2017. u 09:33
Strahinja Janjić
Poštovani Nikola, ja sam Janjić iz okoline Nevesinja i interesantna mi je ova tvoja priča. Naime, svi nevesinjski Janjići, koliko je meni poznato, slave Aranđelovdan. Ostali hercegovački Janjići slave ili Nikoljdan ili Đurđevdan. U to sam siguran, jer pošto sam sveštenik dobro mi je poznata ova materija. Nego da te upitam, reče da ti je tetka igumanija Manastira Ćelije, kod Valjeva. To bi onda trebala biti mati Glikerija. Susreo sam se sa njom više puta, ali ne dođosmo na tu temu. deder potvrdi mi ovo, ako sam dobro shvatio, pa se javi na moj imejl za više detalja o prezimenu. Veliki pozdrav od prote Strahinje iz Australije.
6. avgust 2018. u 15:11
Zoran Janjić
Dragi Nikola, Pozivam te da pročitaš moj prilog na ovoj stranici i da mi se javiš.
Srdačan pozdrav,
Zoran Janjić
7. avgust 2018. u 11:27
Marina Gavrilovic
Postovani Nikola,
od istih smo Janjica, ako zelite, javite mi se na [email protected]
15. novembar 2023. u 13:06
M Janjic
Pozdrav, interesantno mi je da vidim da slavite Djurdjic. To je i nasa slava, a nisam je nalazila nju na forumima, obicno spominju Nikoljdan ili Djurdjevdan. Mi smo iz Valjeva, a pre toga iz Crne gore, a jos pre toga iz Hercegovine, tacno odakle ne znam. Znam da su dvojica brace dosli iz Crne gore u Srbiju i stali u Kolubarskom okrugu. U mojoj familiji su se smenjivala imena Novica, Marko i Miodrag.
25. oktobar 2016. u 15:00
Danijela
Moja baka je bila Janjić, živela je u Beogradu. U ratu su joj umrli roditelji i tada je u potpunosti izgubila kontakt sa bratom koji je otisao u inostranstvo a nju je odgajila njena baka u Miokusu.
3. novembar 2016. u 07:45
Aleksandra
Ja sam od Janica iz G.Velesnje sa Banije.Cukun djed Dusan Janjic se prizenio u Buince i preuzeo slavu zene Andje svJovan te napustio svoju sv.Nikola imao je Dusana Jovana i Nikolu i cerku.U medjuvremenu je jedan od ocevih striceva vratio slavu sv.Nikola a ostali smo nastavili slaviti Jovana.Pritom je greskom pri upisu u maticne knjige upisano Janic i tako da deo familije nosi prezime Janjic a moj otac samo Janic.Zbrka teska,ali se ipak zna sta i kako je zapravo 🙂
3. novembar 2016. u 18:54
vojislav ananić
Janića na Baniji ima najviše u Šegestinu. O Janićima imate tekst Nenada Menićnina i u “Poreklu”.
1. decembar 2016. u 11:19
Dragana (Janjić) Dimitrijević
Poštovani Janjići,
zovem se Dragana Dimitrijević rođena Janjić, moji su poreklom sa Raške Gore iznad Mostara. Potpmci smo deda Todora Janjića, koji je kolonizacijom sa Raške Gore se preselio u Vojvodinu u Staru Gajdobru. Moj otac je bio najmlađe dete Todora i Save Janjić zvao se Ljubomir živeo i radio u Futogu kod Novog Sada. Todor je imao šest sinova i dve kćeri, sinovi su se zvali DUŠAN, BOŠKO, RISTO, NEĐO,moj otac LJUBOMIR i imam još živog strica Savu koji živi u Staroj Gajdobri, a tetke su se zvale VASILIJA I MARICA.Ja sam kćer Ljubomira Janjića i imam još sestru Ljiljanu.Naša familija je velika imam sestre i braću stričeviće i sestru i brata od tetke svi žive u Vojvodini u oklolini Novog Sad osim strika Ristine dece koja žive u Kragijevcu.Naša krsna slava je Sveti Nikola.Otac mi je govori da svi Janjići koji potiču iz jednog plemena slave istu slavu tj. naši Svetog Nikolu.I meni je stric Risto pričao da smo potekli od baba Janje koja je iz Crne Gore sa sinovima prebegla za Hercegovinu jer su ubili Turskog glavešinu. Inače moj stric Risto je napravio naše porodično stablo možda ću naći mogućnosti da skenirano postavim. Srdačan pozdrav Janjići od jedne Janjuše iz Futoga kod Novog Sada.
Ponosna sam što sam poreklom Janjuša.
11. maj 2017. u 01:28
Katarina Janjić
Poštovana Dragana,
ne znam mnogo o svom poreklu, pažnju mi je privukla Raška Gora koju pominjete i Vaš stric Risto. Moj pradeda Rista (Risto) umro je pedesetih godina.Imao je sina Branka,koji je u živeo u Smederevu, pa u Beogradu. Rođen je negde u Hercegovini,trenutno ne znam gde. Znam da su posećivali neku rodbinu u Subotici. Branko je dobio tri sina, Zorana, Prvoslava i Ljubomira, mog oca. Puno pozdrava!
26. januar 2017. u 02:07
Aleksandar
ima li neko informacije za Janjice sa Nisicke visoravni, ja sam sa Krivajevica, otac Vladimir, djed Vlado, pradjed Danilo, dalje ne znam a i nisam se raspitivao, ako neko zna nesto vise ili ima neki clanak neka mi pise na mail [email protected]
3. decembar 2018. u 18:07
Bojan
Pozdrav, ja sam unuk Bogdana Janjica sa Krivajevica, prikupio sam neke podatke o nasim Janjicima I napravio porodicno stablo za nasu porodicu. Najvjerovatnije smo iz Ljubinja dosli ovdje. Javi mi se da podjelimo saznanja. Veliki pozdrav za sve Janjice
3. avgust 2018. u 15:11
Zoran Janjić
Poštovani Janjići,
Evo i ja sam naišao na ovu interesantnu i korisnu stranicu. Rođen sam u nevesinjskom selu koje se zove Slato, zaseok Zajasen. Tu se doselio moj čukunđed Periša. On se odvojio od ostalih Janjića, koji su se nastanili u zaseoku Cernica. Po prilično uvjerljivom predanju, jedan od Janjića se tada odselio u Mostar. Imao je tri sina, od kojih je jedan bio učitelj (imao dvije kćeri), jedan (po imenu Đoko) je imao pekaru, a jedan (po imenu Stanko) nije imao djece. Po manje uvjerljivom predanju jedan od tih starih Janjića je odselio u Sarajevo i nastanio se u naselju Stup. To raseljavanje je vjerovatno bilo oko 1840. godine. U Slato su, po knjizi “Hercegovina” od Jefta Dedijera, doselili iz Bjelica u Crnoj Gori, gdje ih je Ali paša Rizvanbegović, kao dobre junake, naselio na svom čitluku. Po predanju, prije dolaska u Slato jedno vrijeme su živjeli u selu Potkom u Dabarskom polju. Ovo možemo uzeti kao vjerodostojan podatak, jer je Perišina žena bila od tamošnjih Samardžića. Postavlja se pitanje gdje su Bjelice iz kojih su se pokrenuli moji preci: da li je to kraj i pleme sjeverozapadno od Cetinja, gdje nisam naišao na podatak da je bilo ili da sada ima porodica sa prezimenom Janjić (ali je bilo sa prezimenom Jančić), ili je to selo Bjelice u plemenu Piperi, gdje ima porodica sa prezimenom Janić (većina Pipera slave svetog Arhanđela Mihaila, a tamo ima i istoimena stara crkva), ili je podatak o porijeklu iz Bjelica netačan, a može biti da su se doselili iz sela Grabovica u Drobnjaku, gdje i sada ima Janjića i slave Aranđelovdan… Po saznanjima mog sinovca, jereja Strahinje (njegov komentar je objavljen na ovoj stranici), naši stari su iz Pipera odselili na Mokrine iznad Herceg Novog, odakle su se pokrenuli i jedni došli do Slata, a jedni se nastanili u Loparama, mjestu u sjeveroistočnom dijelu Republike Srpske. Dakle, o Periši i njegovoj braći i rođacima koji su ostali u Slatu uglavnom imam sve podatke. Nemam vjerodostojne podatke o njihovoj starini, nastanku prezimena, onima koji su otišli u Mostar i onima koji su eventualno otišli u Sarajevo. Inače, u Nevesinjskom kraju Janjića nije bilo nigdje nego u Slatu i svi slave Aranđelovdan. Molim sve koji mogu pomoći da odgovorim na nepoznanice da mi se jave. Svaki podatak koji bi upotpunio moje saznanje biće mi dragocjen.
Bratski pozdrav!
26. oktobar 2018. u 04:31
Vojislav Ananić
JANJIĆ (p), u Slatu i Zasjenu (Nevesinje), Domanovićima i Klepcima (Čapljlna), Bančićima, Ubosku i Vodenima (Ljubinje), Bijeloj (Konjic). Bogodolu (Mostar) i Hotnju (Neum). U Slato su došli iz Bjelica u Crnoj Gori “na poziv Ali-paše Rizvanbegovića koji ih je kao dobre junake naselio na svome čitluku”. U Zasjen su doselili iz Slata oko 1855, godine. Slave Aranđelovdan. U Domanoviće su preselili sa Pješivca (Stolac), gdje su jedno vrijeme stanovali. U Bančiće im je, prema predanju predak došao iz Lješanjske nahije u Crnoj Gori. U Klepce je neki Janjić došao s Bančića „kao dunđer u ženin rod”. U Ubosko i Vođene su, takođe, došli iz Bančića. Slave Đurđevdan. U Bijeloj su starinom Vojinovići iz Vojnog kod Mostara. Doselili su iz Raške Gore (Mostar) oko 1850. godine. Ima ih na Raškoj Gori, Bjelimićima i u “više sela uz Neretvu”. Slave Nikoljdan. U Bogodolu su među najstarijtm porodicama. “Vele da su odnekuda iz Hercegovine” i tvrde za sebe da su od plemena Brankovića. Slave Đurđevdan (59:229,252.262,276,277.311,315; 155:200). U Hotanj su Janjići došli iz Prapratnice (Neum), gdje su ranije živjeli. Prezime su dobili po nekoj Janji. Promijenili su ga i sada se zovu Lazarevići. (84:190,191) Janjići su stara mostarska porodica. Bili su pomagači i izvršni članovi društva “Gusle“ (214/5:171). Jedna porodica Janjića iz Bančića doselila je u Gacko krajem 19. vijeka. “gdje se bavila trgovinom (147:579).
Izvor: Risto Milićević – Hercegovačka prezimena, Beograd, 2005.