Poreklo stanovništva sela Crnajka, opština Majdanpek. Prema više izvora priredio saradnik portala Poreklo Žarko Milovanović.
Crnajka je seosko naselje razbijenog tipa, na dolinskim stranama zlatonosne Crnajke i severo-istočnim padinama Deli Jovana. Naziv je, po predanju, fitogeografskog porekla – od crnog bora (crnogorica). Povezuje 10 fizionomskih celina, “kulmja” – vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Gol, Bondok, Leva reka, Selo vrba, Peru, Paljevac, Radovica, Šaška – Cerovana, Durač i Ljubovo). Severno od sela, između sastava Šaške i Crnajke u Porečku reku, nalaze se ostaci tzv. Miloševe kule (po predanju, izgrađena u vreme Miloša Obilića). Smatra se da su rudu bakra kod sela eksploatisali još Mavri, a potom je rudnik ponovo bio aktivan za vreme austrougarske okupacije od 1718. do 1739. god. Na austrijskim kartama od 1718. do 1739. god. označena je nazivom Szernestiza, a u srpskim crkvenim izveštajima kao Crnajšnica. [1] 
Stanovništvo
Stanovništvo je srpsko, doseljeno krajem XVIII i početkom XIX v. iz Plavne (Negotin), Bučja (Bor) i Rudne Glave, a ima i Vlaha. Slavi Sv. Jovana, Cvete, Sv. Nikolu i dr. Seoska slava je Spasovdan. Pravoslavna crkva Uspenja Sv. Bogorodice podignuta je 1896. god. Meštani su uglavnom zaposleni u Majdanpeku i Mosni (Rudarsko-topioničarski basen “Bor”, “Megaplast”, “FEP”, drvna industrija “Poreč” i dr.). [2]
Andrija P. Ivanović [3] navodi da je Crnajka 1853. godine imala 99 kuća (553 duša) u kojima žive Vlasi. Zabeleženo je i da su običaji u crnajskoj parohiji isti kao i u mosnanskoj parohiji. [4]
Na spisku u zagradi je naveden broj domaćinstava prema popisu stanovništva i imovine sreza porečko-rečkog iz 1863. godine. [5] Ukupno je popisano 133 domaćinstva:
Adam (1)
Adamović (3)
Boboj (3)
Bujon (1)
Bučan (4)
Vajagar (1)
Vojvodan (2)
Vražitor (2)
Golubović (1)
Goluja (2)
Dimitrijević (1)
Dragu (1)
Dumitru (3)
Đorđević (3)
Žurkić (1)
Zdravkov (2)
Zdravković (2)
Zlati (1)
Zovanov (1)
Ilijević (1)
Ilijić (2)
Jakob (1)
Janko (1)
Janković (6)
Jova (1)
Jovanović (4)
Jović (1)
Karabaš (1)
Kožoč (1)
Kostić (1)
Kračub (1)
Kračunović (1)
Krsta (1)
Krstić (1)
Lazar (1)
Lazarević (2)
Lurdu (1)
Marin (1)
Marinov (1)
Marinović (1)
Martinović (1)
Muča (1)
Mučan (1)
Muči (1)
Nikoja (1)
Nikola (1)
Nikolić (9)
Novak (1)
Novaković (3)
Njamcu (1)
Pavlović (1)
Pavonji (3)
Pau (2)
Paun (2)
Paunov (1)
Paunović (1)
Petko (1)
Petković (1)
Petrović (1)
Petruc (1)
Pjavijan (1)
Popović (1)
Prvu (3)
Prvulović (1)
Puleća (2)
R ‘ku (2)
Radul (2)
Romunvica (1)
Sotirović (1)
Stepan (2)
Stik(l)i (2)
Stikli (1)
Stiklo (1)
Strpu (1)
Stupar (1)
Surdu (1)
Trifunović (2)
Štefan (1)
Štefanović (1)
Šćefan (1)
Šutu (5)
Iseljenici
Zabeleženi iseljenici iz Crnajke su:
- Crnošonji (slava Sveti Nikola), 2 kuće u Vratni kod Negotina; Mosor (slava Sveti Nikola) i Marinković (Sv. Arhanđeo), po 1 kuća u Plavni kod Negotina [6]
- Jovanović (1 kuća u Petrovom Selu kod Kladova) [7]
- Crnajčanin, Ciganin-kovač, odselio se u Vlaole oko 1900. godine [8]
_______________________________________________
IZVORI:
[1] Srboljub Đ. Stamenković (ured.), Geografska enciklopedija naselja Srbije 3, Beograd, Geografski fakultet / Agena / Stručna knjiga, 2001, str. 6-7 [2] Isto [3] Andrija P. Ivanović, Opisanie okružja krajinskog, Glasnik društva srbske slovesnosti, sv. 5, Beograd, 1853, str. 228, 230 [4] Spomenica Timočke eparhije 1834-1934, Zaječar, 1934, str. 355 [5] Nenad Vojinović (prir.), Popis stanovništva i imovine sreza porečko-rečkog iz 1863. godine, Istorijski arhiv Negotin, 2013 [6] Kosta Jovanović, Negotinska krajina i Ključ, Beograd, 1940, str. 226, 246 [7] Spasoje V. Bogdanović, Petrovo Selo kod Kladova, Beograd, 1998, str. 99, prema popisu stanovništva i imovine sreza ključkog iz 1863. godine [8] Antonije Lazić, Naseljavanje i razvitak naselja u srednjem i gornjem Peku, Glasnik geografskog društva, sveska XXV, Beograd, 1939, str. 33
Komentari (0)