Poreklo stanovništva sela Ravno Do, Gradska opština Niška Banja, Grad Niš – Nišavski okrug. Prema knjizi Marije Antić „Antropogeografska proučavanja naselja Sićevačke klisure“ na osnovu proučavanja tog područje 2001. i 2002. godine, edicija Koreni – Službeni glasnik, Beograd. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela i glavne geografske odlike.
Ravni Do se nalazi na dnu Ostrovičke kotline, u centralnom delu Sićevačke klisure, na dolinskim stranama (veći deo na levoj) periodičnog Potoka (Ostrovička reka, u Ravnom Dolu Rosulja), leve pritoke Nišave, severno od visoravni Ploča (590 m), 6 km južno od železničke pruge i magistralnog puta Niš–Dimitrovgrad. Lociran je istočno (14 km preko Ploče i 19 km preko Ostrovice) od Niške Banje (opštinski centar) i 20,5 km istočno od Niša.
Prostorno se razvija u visinskom pojasu od 440 (Manići) do 500 m (Tučalci). U ataru se nalazi najveći deo visoravni Ploča (590 m), koja zauzima površinu od oko 3,5 km2 (istočni deo pripada K.O. Kunovica). Predstavlja hidrografski čvor Kunovičke, Ostrovičke i Crvene reke. Poznata je po kraškim, pretežno vrtačastim oblicima reljefa (Ardište, Striškovica, Simonova i Duboka vrtača).222 U ataru se nalazi izvori: Gornji izvor, Donji izvor, Jasen, Banjica, Slanište, Korubica, Pod Vrljak i Beli gabar.
Zemlje i šume.
Obradive površine se nalaze na mestima Banjica, Velimirica, Garinje, Golema livada, Golema njiva, Dedovac, Drenje, Jasen, Kovačevica, Luka, Rosulja, Ružin del i Smrdan. Šume i livade su na mestima Belo gabarje, Buka, Garinje, Dubrava, Korubica, Krtičevica, Nikolino blato, Rosulja, Selska livada i Stanci. Pašnjaci se nalaze na Ploči. Utrine su locirane na mestima Vrh, Medena stena i Lazareva mrtvina. Vinogradi i voćnjaci (uglavnom šljivaci) nalaze se na mestima Golema njiva, Dedovac, Del, Drenje i Jasen.
Tip sela (Oblik i fizionomija).
Ravni Do je nepravilnog geometrijskog oblika. Zbijenog je fizionomskog tipa, koji je pored konfiguracije terena uslovljen i postojanjem čitlučkog sela u periodu turske vladavine. Prostornom kompozicijom objedinjuje fizionomska dela, grupa srodničkih kuća:
Tabaci, Antini, Đorđevići (Mitini, Kačkonji), Perinci, Crvenjinci, Daklemci, Tučalci, Manići, Šunjinci, Nešinci, Živići, Babačovi, Karčinci, Simidžici, Ivkovci, Njaškovi,
Rašinci, Radenkovići – Lecini, Radenkovići – Dušanovi, Mladenovići, Kolarci i Cigan-mala. Navedene fizionomske celine raspoređene su, pravcem sever–jug, duž asfaltnog puta od Ostrovice ka Ploči i lučne seoske ulice koja se sa pomenutim putem spaja na ulasku u selo i kod seoske česme.
Starine u selu.
Na lokalitetu Stara njiva pronađena su kremena oruđa praistorijske starosti. Pored nekadašnje trase Carigradskog druma, na mestu Anište, nalaze se ostaci (građevinski materijal) turskog hana. Na mestu Kulište, gde se danas nalazi školska zgrada, postojala je kula turskog spahije, gospodara sela u vreme kada je Ravni Do bio čitlučko naselje.
Prema narodnom predanju, staro selo se nalazilo 1 km jugoistočno od sadašnjeg, na mestu Golema livada (potes Korubica), gde je i danas seosko groblje. Na mestu Krs je ispod zapisnog drva — „miro“ (hrast) sa uklesanim krstom postavljen kameni krst, oko koga je postavljeno kamenje u dva reda (služilo je za sedenje), gde se održavalo „litije“.
Poreklo stanovnišva.
Starosedelačka familija su:
-Crvenjinci (Ignjatovići, 1 kuća; slavi Sv. Nikolu), čiji su preci (seoski sluga sa svojom decom), po predanju, jedini preživeli turski pokolj u starom selu Rosulja, a potom su se, sa dopuštenjem gospodara sela Kulin-bana, naselili na današnju lokaciju.
Iz okoline Svrljiga su doseljene familije:
-Tabaci (Milenkovići, 2 kuće; slave Sv. Nikolu),
-Perinci (Pavlovići, 1 kuća; slavi Sv. Nikolu) i njihovi podelci:
-Simidžici (Krstići, 1 kuća; slavi Sv. Nikolu),
-Nešinci (Nešići, 1 kuća; slavi Cv. Ranđela),
-Živići (Živići, 2 kuće; slave Sv. Nikolu) i:
-Karčinci (Rančići i Stankovići, 3 kuće; slave Sv. Ranđela).
Iz Zaplanja su doseljeni:
-Antini (Živići, 1 kuća; slavi CB. Nikolu) i:
-Babačovi (Stojanovići, 1 kuća; slavi Sv. Nikolu), iz sela Duga Poljana (Zaplanje):
-Daklemci (Đurići, 1 kuća; slavi Cv. Nikolu) i:
-Đorđevići ili Mitini —Kačkonji (Đorđevići 1 kuća; slavi Sv. Nikolu), iz sela Klenje (Bela Palanka):
-Šunjinci (Stojanovići, 5 kuća; slave Sv. Nikolu), iz okoline Pirota:
-Ivkovci (Ivkovići, 2 kuće; slave Sv. Ranđela), iz Malče (Niš):
-Rašinci (Markovići, 4 kuće; slave Sv. Nikolu), iz Kunovice:
-Mladenovići (2 kuće; slave Sv. Iliju), iz Bancareva su u drugoj polovini HIH veka doseljeni:
-Tyčalci (Stankovići, 1 kuća; slavi Sv. Nikolu), iz sela Crnče tokom druge polovine XIX veka doseljeni su:
-Manići (Manići, 1 kuća; slavi Sv. Nikolu),
-Radenkovići od kojih su nastale dve familije:
-Radenkovići – Lecini (Radenkovići i Đorići, 2 kuće; slave Sv. Nikolu) i:
-Radenkovići – Dušanovi (Radenkovići, 2 kuće; slave Sv. Nikolu) i pre Prvog svetskog rata:
-Ljaškovi (Milenkovići, 1 kuća; slavi Sv. Đorđa).
Nepoznatog migracionog porekla su:
-Kolarci (Jovanovići, 2 kuće; slave Sv. Nikolu) i romska familija:
-Alići (5 kuća; slave Sv. Vasilija). Iz sela su iseljene familije:
-Ćoraci (slave Cv. Nikolu), poreklom iz okoline Pirota, i:
-Tasići (slave Sv. Nikolu).
Seoska slava — („litije“) je ćurđevdan, preslava Sv. Luka, a sabor se održavao na Sv. Germana.
Novija iseljavanja stanovništva.
U savremenom periodu je iseljeno (uglavnom u Niš i okolna naselja) i „ugašeno“ (smrću domaćina) 40 domaćinstava: 5 kuća familije:
-Ćoraci, po 3 kuće familija:
-Tabaci, Kolarci, Rašinci i Tučalci, po 2 kuće familija:
-Đorđevići (Mitini – Kačkonji), Crvenjinci, Manići, Ivkovci, Tasići i Perinci i po 1 kuća familija:
-Antini, Nešinci, Živići, Babačovi, Karčinci, Simidžici, Njaškovi, Radenkovići – Lecini, Radenkovići – Dušanovi, Mladenovići i Daklemci.
Funkcije naselja.
Ravni Do pripada mešovitim, vinogradarsko-voćarskim i stočarsko-ratarskim selima (ranije stočarsko). Na bazi zastupljenosti osnovnih funkcija pripada grupi primarnih sela. Od osnovnih funkcija u selu postoji jedino autobuska stanica, a radila je i četvororazredna osnovna škola, koja je zatvorena zbog manjka učenika.
Uređenje naselja.
Meštani su se najpre snabdevali vodom sa seoske česme, koju je 1935. Izgradio Đurić Petar. Od 1986. godine vodosnabdevanje je kolektivno, preko seoskog vodovoda za čije potrebe su kaptirani izvori Jasen, Dedovac i Gornji izvor (danas povremeno presušuje). U planu je priključenje na ostrovički vodovod (kod kamenoloma). Jezerce Blato na Ploči meštani koriste za napajanje stoke.
Električno osvetljenje selo dobija 1960/61, a asfaltni put 1974. godine.
IZVOR: Prema knjizi Marije Antić „Antropogeografska proučavanja naselja Sićevačke klisure“ na osnovu proučavanja tog područje 2001. i 2002. godine, edicija Koreni – Službeni glasnik, Beograd. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)