Poreklo prezimena, naselje Ranilug (Kosovska Kamenica)

Poreklo stanovništva sela Ranilug, opština Kosovska Kamenica – Kosovskopomoravski okrug. Prema knjizi Atanasija Uroševića „Gornja Morava i Izmornik“, izdanje Beograd 1935. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je na ivici izmorničke ravnice, u podnožju ogranaka Karadaga.

Zemlje i šume.

Topografski su nazivi za njive: Jezero, Orljak, Vrapčić i Selište;za šumu: Bačevina i Skobaljeva Livada.

Tip sela.

Selo je zbijenog tipa. Nema naročite podele na mahale, već se delovi sela zovu po najjačim rodovima koji u njima žive, kao Govedarovića, Gulića, Potočanska, Tanaskovića i Bocića-Mahala.

Postanak naselja i starine.

U opštem delu kod postanka naselja je izneto, da se ovo selo pominje još oko 1258. god. Na mestu „Selište“ kod sadašnje seoske crkve pri kopanju se nalaze cigle. U raniluškoj planini na mestima „Bačevina“, „Skobaljev“ livadak i „Gornja Kruševica“ ima tragova naselja. Ty je bio stari Ranilug. Pre 150 godina zbog doseljavanja Arbanasa po planinama neki se stanovnici raseljavaju, a Kolanovići, Stojčovići i Krivošijići premeštaju selo na današnje mesto.

Za njima dolaze i drugi rodovi iz starog sela u planini, a vraćaju se i neki koji su se bili raselili iz ranijeg sela.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Lukarci (4 k., sv. Mina), starinci. Pre 160 godina izbegli od Arbanasa u Ovče Polje, pa pošto nisu tu mogli da opstanu, idu u Vranje i odatle se iz istog uzroka, vraćaju na starinu, gde su zatekli selo premešteno u ravnicu.

-Pajkići (5 k., sv. Mina), isto kao i kod Lukaraca. Ovi su u novom selu bili u gornjem kraju, pa kako su bili na krvi s Arbanasima, pređu u donji deo sela, da bi se time bolje zaklonili.

-Govedarovići (22 k., sv. Mina). Starina i kretanje kao kod Lukaraca.

-Apići (4 k., sv. Mina), doselili se posle Govedarovića.

-Bocići (13 k., sv. Mina). Starina i kretanja kao kod prednjih rodova.

-Visići (Z k., sv. Mina). Starina i kretanje kao kod prvih rodova. Od ovih su dve kuće iseljene u Srbiju pre 40 godina.

-Krivošijići (1 k., sv. Nikola), starinci iz planine.

-Gulići (10 k., sv. Arhanđeo). Starinom iz Crne Gore; od krvne osvete izbegnu oko 1680 god. u Miridite, tu prividno prime katoličanstvo, a posle 100 godina se zbog krvi isele u Grajovce (između Podgrađa i Bilinca). U Ranilug su doseljeni pre 120 godina. Ovo je uvek bio popovski rod kao i sada.

-Tanaskovići (23 k., sv. Nikola), srodnici Kovačovih u Kuretištu, pa im je i starina ista (prilepski kraj). Živeli u raniluškoj planini, pa se premestili posle povratka Lukaraca.

-Potočani (13 k., sv. Arhanđeo); preseljeni pre 100 godina iz Mećave (između Podgrađa i Bukovika), jer su im Arbanasi zaklali jednog ukućanina.

-Milačići (4 k., sv. Lazar), doseljeni iz Crne Gore pre 100 godina.

-Natini (1 k., sv. Nikola), doseljeni iz Gornjeg Livoča pre 100 godina.

-Belići (4 k., sv. Andreja), doseljeni pre 120 godina iz Šilova.

-Osmajovići (4 k., sv. Dimitrije), doseljeni iz Toponice (Kriva Reka) pre 80 godina kao čifčije. Pošto je izumro rod Kolanovnća, uzeli su na čuvanje jednu devojčicu iz toga roda, pa je docnije venčali sa jednim svojim ukućaninom i nasledili imanje.

-Krlevići (3 k., sv. Nikola), preseljeni iz Dobrčana pre 30 godina. Dalja starina kao kod Krlevića u Malom Ropotovu.

-Zlatići (2 k., sv. Đorđe), predak preseljen iz Donjeg Korminjana kao pastorak kod Bocića.

-Miličići (1 k., sv. Nikola), preseljeni iz Gornjeg Korminjana pre 35 godina kao čifčije. Dalja starina kao i kod Miličića u Gornjem Korminjanu.

-Mulić (1 k.), nepoznatog porekla, i:

-Tašić (1 k.), čiji je deda bio posinak kod Mulića, starinom iz Tomanca. I jedni i drugi slave sv. Nikolu.

-Žilini (2 k., sv. Nikola), doseljeni pre 70 godina iz Gornje Morave kao čifčije.

IZVOR: Prema knjizi Atanasija Uroševića „Gornja Morava i Izmornik“, izdanje Beograd 1935. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.