Poreklo stanovništva sela Korenica, opština Krivogaštani. Prema knjizi Jovana Trifunoskog „Bitoljsko-prilepska kotlina – antropogeografska proučavanja“. Priredio saradnik portala Poreklo Žarko Milovanović.
Položaj.
Malo selo na dodiru grebena Korija na zapadu i nizije na istoku. Ove površine se mogu koristiti za dve različite privredne grane. Okolna naselja su: Krivogaštane, Godivlje, Vrboec i Aldance.
Voda za piće dobija se sa jedne česme i iz nekoliko bunara. Korenica je selo zbijenog tipa. Grupe srodničkih kuća nisu oštro izdvojene. Selo ima ukupno 27 domaćinstava (1952. g.).
Potesi pod njivama su: Dolgačka, Crna zemja, Visoi, Lozanovec (tamo je iskopao bunar neki seljak Lozan), Orlov dab, Pajkarnica (ranije tamo se „vedele pajki“), Vrtalka, Čuka, Rešetarica (Cigani tamo „pravele rešeta“), Petrovka, Cuculka. Topografski nazivi za neobraćenu zemlju: Čair, Kale ili Gradište, Godivska korija, Grozdanoa mrtvica, Golosabjica, Čavkov dab, Crkva, Petkov kamen i Gorna češma.
Prošlost.
Priča se da je nekada postojalo naselje na potesu Dolgačka. Pomenuti potes nalazio se na kotlinskoj ravni istočno od sela. Na dubini od pola metra, u livadama, nalaze se temelji kuća i parčad crepova. Neki seljaci navode da su ljudi iz tog naselja pobegli usled poplave. Tragovi starina uočavaju se i na mestu Kape ili Gradište zapadno od Korenice. To je uzvišenje (kota 600 m) na čijem se temenu nalaze ostaci zidova, „ćeramidi“ i „grnčinja“. Stariji seljaci navode da je utvrđenje na Gradištu „stara rabota“; možda „elimsko“ ili „od kral Marko“.
Korenica se svrstava u stara sela ovog kraja. To se vidi po očuvanim malobrojnim starincima. Narodna tradicija navodi da se selo u HIH veku povećalo na oko 60 hrišćanskih kuća. U drugoj polovini toga veka njegove stanovnike zadužile su neke „jazadžije“ (vrsta poreznika). Seljaci nisu mogli da plate dug i „država“ je svu zemlju prodala Turčinu zvanom Draskalo, koji je živeo u Prilepu.(Tada su Turci ostavili na svojoj zemlji samo jednu ženu koja je imala šestoro dece. Draskalo je imao čitluk i u Belom Polju.) Mnogi seljaci tada su se iselili iz Korenice. Tako je ovo selo postalo čifčijsko naselje i kao takvo je ostalo do 1920. g. Poslednji vlasnici čitluka zvali su se: Selija, Oloman i Šaćir. Prva dvojica bili su Draskalovi zetovi. Od čifčijstva seljaci su se oslobodili kupovinom i agrarnom reformom.
Nekada je Korenica imala zemlju i u dolini Aldanske rečice na zapadu. Jednom tamo „se ubil čovek“. Krvninu su platili seljaci iz Krivogaštana, koji su posle tu zemlju prisvojili. Isto se desilo pre oko 70 godina i sa potesom Godivljanska korija: njega su pomoću plaćene krvnine prisvojili stanovnici iz susednog Godivlja.
Južno pored sela je crkva posvećena sv. Nikoli, sagrađena 1921. g. Pre toga tu su postojale ruševine starog hrama. Seoska slava je sv. Nikola „leten“. Groblje je oko crkve. Broj domaćinstava u naselju iznosio je: 1921. g. — 11, 1948. g. – 23, 1961. g. – 34 i 1971. g. – 43.
Stanovništvo.
U Korenici žive ovi makedonski rodovi:
– Kostadinovci (6 k., Alimpije Stolpnik), starinci.
– Zulamovci (1 k., Alimpije Stolpnik), starinci. Dugo vremena „bile momci vo Turcite“.
– Šamakovci (1 k., Alimpije Stolpnik), starinci. I oni „živele vo Turcite“.
– Burnevci (11 k., sv. Nikola), došli su za vreme turske vladavine, iz prilepskog sela Lokvena. Tamo su živeli oko 70 godina. Prava starina im je iz sela Velmevca kod Ohrida.
– Zvezdakovci (4 k., Alimpije Stolpnik), došli su pre 60 godina iz Zagorana blizu Topolčana. Tamo imaju istoimenih rođaka.
– Kolevci: (4 k., sv. Nikola), došli su 1905. g. iz susednog Godivlja. Tamo su im rod Filipovci.
Iseljenici.
Ne zna se gde su otišli pomenuti stari makedonski iseljenici iz Korenice. Sada se zna za ove skorašnje iseljenike:
– Naumovci (2 k.) žive u selu Turskom.
Od roda Šamakovci ima iseljenih porodica u selu Sredoreku, Kruševu i Beogradu.
IZVOR: Prema knjizi Jovana Trifunoskog „Bitoljsko-prilepska kotlina – antropogeografska proučavanja“.
Komentari (0)