Poreklo stanovništva selo Kostići (po knjizi Kostiće), opština Bijelo Polje – Crna Gora. Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Pod ovim nazivom su obuhvaćena dva glavna kraja sela: Kostiće i Raklja. Kostići su u gornjem, a Raklja u donjem delu prisojne strane koja postepeno pada prema koritu Dubovičke rijeke.
Kostiće je dobilo ime po bratstvu koje je tu živelo. Pre toga ovo selo je imalo drugi naziv. Verovatno je ovde bilo Zamčanje, koje se pominje u Žičkoj povelji.
Tip sela, zemlje i šume.
I ova dva dela sela dele se na krajeve. U Raklji su: Raklja u užem smislu reči, Beličnik i Dolić, a u ovima potesi: Počivala, Prisoje, Obradovica, Bašte Polje, Ćaranske divade.
U Kostiću, ili Kostića mahali, glavni potesi su: Dubovica, Prisivišta, Jastrebik, Beličnik, Osredine, Martinoviće, Kratine, Krutovi, Jagnjilo, Lakuša, Dufine i šuma Mataridža.
Vode.
U svim krajevima sela ima izvorska vode. U Kostićima glavni izvori su Krš i Jastrebine, a u Raklji Dolić i Gornja voda.
Starine u selu.
Kao svako mesto koje je bilo od davnina naseljeno, i ovo selo ima ostataka iz prošlosgi. U Kostiću postoje tri stara groblja: ,Latinsko groblje” u Ulici ispod puta, „Latinsko groblje” na Brdu i „Grčko groblje”, na Viljem kolu (prostrano oko 10 ari). Grobovi su zarasli u trnje, ali se jasno vide velike ploče položene na grobovima. I u Raklji se vide tragovi groblja i crkvine kod kuće Avra Vukotića. Nedaleko odavde je i takozvano „Svatovsko groblje”.
Poreklo stanovništva.
Kao što se vidi iz topografskih naziva (Kostiće, Obradovice, Martinoviće), ovde su ranije živeli pravoslavni Srbi, koji su se delom iselili, a delom primili islam.
Najstariji stanovnici su:
-Šukurice (17 k.), koje smatraju za starosedeoce, dok oni kažu da su doseljeni sa Hajdar-pašom iz nekog sela Šukurova.
-Mujanovići (30 k.). rod su sa pravoslavnim Petrićima u Rujištima i Nedovićima u Prijelozima. Kao rođaci su se „pazili“ i za vreme Turaka. Ističu, kako je Filip iz Rujišta, kada je k njima u goste dolazio, oslovljavao njihove žene sa „snaho“.
-Veskovići (10 k.), rod su sa pravoslavnim Božovićima u Zagradu. Vaso je pobegao od nečega u Loznu kod Ćorovića, koji su ga preveli u islam i dali mu zemlju u Kostićima.
Novi doseljenici su:
-Ćorovići (4 k.), iz Štitara,
-Vukovići – Ćorci (1 k.), doseljeni iz Dapsića,
-Šćekići (1 k.) i:
-Nedovići (2 k.), iz Prijeloga,
-Hoti (1 k.). iz Trebaljeva (Kolašin) i.
-Šabovići (1 k.), iz Bresgovika (Pišanja).
IZVOR: Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)