Poreklo stanovništva sela Gornje Trnjane, Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Donja Jablanica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Gornje Trnjane ili Trnjane pod Rid, kako ga još zovu, je malo selo koje se nalazi u podnožju brežuljaka. Ovo selo, kao i sva okolne sela su u ravni ispod brežuljaka i nalaze se na važnim saobraćajnicama koje od Goljaka i drugih Gornjojablaničkih prostora vode u centar Kotline gde su raskrsnice puteva te se za ovo – i okolna – selo može reći da imaju drumski karakter. U svakom od njih postojao je han, mehana za svratište putnika, koji su na ovom putu mogli prenoćiti na bezbednom mestu za sebe, stoku i svoju robu koju su prevozili. Selo je udaljeno oko 7 kilometara zapadno od Leskovca i u njega se dolazi makadamskim putem, koji se kod sela Donjeg Trnjana odvaja od puta Leskovac – Lebane i ide na jug do Gornjeg Trnjana. Taj put se čini kao seoski sokak pored koga su nanizane kuće idvorišta pojedinih domaćinstava.
Tip sela.
Po svome obliku selo je zbijenog tipa i gomilasto.Čini se da d naselje zbijenije od Vlasa i Gornjeg Sinkovca, dvaju susednih sela.
Ime sela.
Nema sumnje da je ime sela Trnjane došlo od florisitičke karakteristike kraja na kome je nastalo. Među Srbima i Bugarima ima mnogo imena sela i gradova čiju bazu čini „trn“, kao što su Trnova, Trnovica, Trnovac i dr.
Vode.
Kroz atar sela Gornjeg Trnjana ne teče ni jedna znatna tekućica. Mala i Golema Bara su jedine tekućice. To su mali potoci na čijem sastavu žene peru rublje , pa se to mesto zove Peraljište. U vreme kada se u ovom kraju gajila konoplja bio je jako razvijen užarski zanat u svakom selu, pa i u ovom.
Zbog što je selo podignuto na najnižoj terasi, što je korito Jablanice daleko od njega a vode Male i Goleme Bare su mali potoci, pa nema pritiska podzemnih voda pa je izdan duboka i bunari se teško kopaju. Meštani Gornjeg Trnjana služili su se vodom za piće iz kladenaca: U Ceru, Čukaru, Golemoj Strani i na Jasiki.
Zemlje i šume.
Od svih sela u oblasti Donje Jablanice, Donje Trnjane ima najmanji atar od svega 199 hektara, od kojih oranice i bašte zahvataju 139 hektara,
Zemlja nosi ove nazive: Cer, Čuljkovo, Trseno, Čukar, Rupčine, Jasika, Stari Put, Jankov Put, Karaula, Golema Strana, Selište, Gornje Njive, Asanovo, Red Bresje, Zapisanke, Trećarke, Golema Konopoljišta, Jazbine, Trševine, Valoge i Selište drugo.
Postanak sela i prošlost.
Za malo selo Gornje Trnjane nije vezan nijedan značajan događaj u istoriji Oblasti. Dva Selišta govore da je ovaj kraj oduvek bio naseljen i da su se naselja premeštala i gasila. Sumarni popis sela nahije Dubočica iz 1516. godine pominje i Gornje Trnjane kao timarsko selo Prokuplje. Znači da se radi o starom srpskom selu nastalom pre dolaska Turaka. Najpre timarsko selo, kada je došlo do reforme Turskog Carstva, Gornje Trnjane je potčinio neki Turčin Asan Muliman. Vrlo je moguće da je on bio poslednji gospodar posle Bulhanskog hatišerifa.
Poreklo stanovništva.
Gornje Trnjane je 1948. godine imalo 245 stanovnika i 41 domaćinstvo. Prema popisu iz 1981. godine u selu je živelo 257 stanovnika u 56 dimaćinstava.
U Gornjem Trnjanu žive ovi rodovi:
-Conini (Biberci) su doseljeni iz Vlasa.
-Karalejci (Tomini) su starosedeoci.
-Vranjanci su iz Vranjskog Pomoravlja.
-Filipovi su starosedeoci.
-Pešini su starosedeoci.
-Jaričkini su starosedeoci.
-Nakalamci su starosedeoci. Nakalamaca ima u Velikom Trnjanu. Gde se smatraju starosedeocima. Moguće je da postoje rodbinske veze između ova dva istoimena roda.
-Kukarčiki su starosedeoci i najstariji rod u selu.
-Mijini (Smrčanci) naselili su se iz Smrčaja.
-Conini (Nikoličini) su starosedeoci.
-Kostini su starosedeoci.
Zanimanje stanovništva.
Osnovno zanimanje je zemljoradnja. Seju pšenicu i kukuruz. Sade krompir. Veoma razvijenu kulture uzgoja konoplje zamenili su povrtarstvom. Gaje papriku, paradajz, luk, kupus i drugo povrće.
Stočarstvo je stajsko. Imaju po dve krave.. Mnogi rade u Leskovcu uraznim privrednim organizacijama.
Mladi se školuju i usmeravaju na razne zanate i društvene smerove.
Poljoprivreda je mehanizovana. Poljski rad je sada lakši i ne zahteva veliki broj radnika, ali zbog toga, oni koji ostaju na zemlji, rade bez predaha. Naturalna privreda koja se održava u našim selima tera ljude na danonoćni rad bez prekida i zastoja. Zimi malo predahnu.
IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Donja Jablanica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)