Poreklo stanovništva sela Mala Biljanica, Grad Leskovac – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Mala Biljanica se nalazi na levoj obali Južne Moravom severno od Manojlovca, skoro sastavljena sa tim selom, tako da se ne može primetiti gde počinje jedno a gde se drugo selo završava, jer ova dva sela razdvaja jedan seoski sokak, kakvi su svi interni sokaci naših sela.
Tip sela.
Dvorišta i kuće sa pomoćnim zgradama unutar dvorišta svakog domaćinstva oba sela su jedni do drugog, što čini bitnu karakterisiku sela zbijenog i gomilastog tipa.
Ime sela.
Na desnoj obali Južne Morave, preko puta male Bialjnice, nalazi se selo Velika Biljanica. Do 1924. godine su čiili jedno seosko naselje, sa jednim kmetom. Legenda o imenu Velike Biljanice vezana je za lekovito bilje kojim je obilovao ovaj kraj na obalama Južne Morave. Iz istog razloga Mala Biljanica je dobila svoje ime, koja se 1924. godine izdvojila u samostalno naselje.
Vode.
Na istoku sela teče Južna Morava koja je, ranije, ugrožavala ovo selo. Sada je selo zaštićeno od naleta vode zemljanim nasipom. Pritisak Južne Morave je takav da su seoski bunari duboki 2-3 metra. Na lokalitetuu Crni Vir postojao je izvor-kladenac, ali ga je reka zasula 1948. godine. Bunare ima svaka kuća u selu.
Zemlje i šume.
Mala Biljaanica ima atar samo 127 hektara, od ove površine njive i bašte zahvataju 96 hektara, voćnjaci 2, pašnjaci 22 dok je nepoldno 7 hektara. Selo nema vinograde, livade i šumu.
Zemlja nosi ove nazive: Jezava, Delnice, Pazarski Put, Crni Vir, Čivl’čište, Zajednica i Golemi Vrbak.
Postanak sela i prošlost.
Turski tefter s početka XVI veka pominje selo Dolnja Biljanica-Šumanj kao timarsko selo, ali nije sigurno da li se ovo odnosi na današnju Malu Biljanicu. Selo je pre oslobođenja od Turaka počitlučeno, ali nije poznati ime poslednjeg gospodara. Pamti se samo da nije bio pismen, pa mu Srbi, predajući njegov „desetak“ u Naumovoj kafani u Manojlovcu podvaljivali, predaju ći mu formalno po tri vreće žita, koje je sipano u kafanskoj prostoriji, a zapravo samo dve.Turčin se čudio, kao je moguće da prema broju vreća bude tako malo žita. Vajkao se da mu meštani podvaljuju zato što je nepismen. Kod prvog popisa sela 1879 godine nema Male Biljanice.
Godine 1917 buknuo je Toplički Ustanak, Bugari su, pod sumnjom da su pripadali komitskom odredu, uhvatili Jovana Kocića, strice Ilije Kocića, iz Male Biljanice, koji je imao samo 18 godina i nešto starijeg Todora Petrovića iz Manojlovca i javno, pred celim selom , streljali na manojlovačkom groblju, pa su Jovana, koji je pokazivao znake života, i Todora gurnuli u raku i zatrpali zemljom.
Poreklo stanovništva.
Mala Biljnica je, prema pipisu, 1953. godine imala 37 domova i 214 stanovnika a 1971. godine u njoj je bilo 49 domaćinstava sa 203 stanovnika.
U Maloj Biljanici žive ovi rodovi:
-Marjanovci su doseljeni iz Togačevca.
-Vranjci su doseljeni iz okoline Vranja.
-Brzaci su iz Brze.
-Repanci su iz Repišta – Grdelička Klisura.
-Adžici su nepoznatog porekla.
-Momčilci su nepoznatog porekla.
-Stupkini su iz Stupnice.
-Kitanovići su iz Ličja – Zaplanje.
-Kostići su iz Velike Biljanice.
-Vunjarci (Đorđevići) su nepoznatog porekla.
Zanimanje stanovništva.
Zemljoradnja je glavno zanimanje stanovnika ovog sela. Seju pšenicu i kukuruz u kojima se pojavljuje tržišni višak. Duvan uzgaja samo jedno domaćinstvo. Dobri su povrtari, proizvode šargarepu, papriku, kupus i krompir. Jedan meštanin se bavi voćarstvom. Voće prodaje na pijaci.
Od stoke čuvaju samo krave dobre pasmine-mlekulje. Proizvode sir iz iznose na leskovačku pijacu.
I pored blizine grada i dobrih saobraćajnih veza omladina se nerado vezuje za selo i zemljoradnju. Oni traže zaposlenje u gradu i okrentua he više drugim zanimanjima.
Škola je u Manojlovcu.
IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Leskovačko Polje i Babička Gora“ nastaloj na osnovu prikupljenih podataka 1977. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)