Poreklo stanovništva sela Mala Reka, opština Trgovište – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Gornja Pčinja“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih delimično 1940. godine, kao i 1949. i 1950. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo se nalazi oko ušća Male Reke u Pčinju.
Vode.
Meštani koriste vodu za piće iz četiri bunara čija dubina iznosi oko 5 metara. Do pre 20 godina bunari nisu postojali, već su tada meštani upotrebljavali rečnu vodu. Na seoskom ataru dalje od kuća izbijaju izvori:Vrbetine, Aleksin Kladenac i Smrdljan.
Zemlje i šume.
Nazivi pojedinih delova atara su: Kula, Dedevija, Pod Crn Kamen, Ornica, Nad Njive, Rid, Čukar, Solište i Kamen.
Tip sela.
Mala Reka je selo razbijenog tipa, podeljeno u dve mahale. Odstojanje između mahala iznosi oko 800 metara. Između mahala protiče reka Pčinja. Do 1878. godine selo je imalo treću mahalu Čukarlevo. Ona je te godine raseljena usled iseljavanja stanovnika u Srbiju. Mahala Čuklarevo nalazila se sa leve strane Pčinje, kod ušća Male Reke.
Mala Reka je 1949. godine imala pet rodova u devet domaćinstava.
Postanak, ime sela i prošlost.
Današnje selo Malu Reku osnovali su doseljenici.Kao osnivači navode se preci današnjih rodova: Mitrovci, Milenkovci i drugi. Kada su došli, ovde su zatekli su veliku goru koju su krčili i postepeno pretvarali u oranice.
Oranice, koje su meštani iskrčili, nisu ostale njihova svojina, već ih je neki Turčin spahija oteo i načinio čiflik. To otimanje imanja, po kazivanju, izvršeno je u doba Usein-paše vranjskog – vladao od 1826. do 1842. godine. Poslednji vlasnik čiflika Šerif-beg, naslednik nekog Mustafa-bega, živeo je u Kumanovu; a ovde je imao kulu u kojoj je boravio „Turčin subaša“. Subaša je motrio na rad meštana i pribirao za bega ¼ od prihoda. Šerif-beg imao je jednu vodenicu.Od čifčinstva meštani su se oslobodili 1909. godine, kada su otkupili svu seosku zemlju a 1912. godine porušena je begovska kula.
Selo nosi ime po Maloj Reci na čijem se ušću nalazi.
Poreklo stanovništva.
Svi rodovi su doseljeni, i to:
-Mitrovci, Sv. Petka, su doseljeni iz Bajlovca kod Kumanova. Došao je osnivač roda Mitre pre oko 165 godina: Dejko, 75 godina – Cvetan – Tasa – Stojan – Mitre, koji se doselio. Kuće su im u mahali desno od Pčinje. Jedna porodica je iseljena u Toplicu.
-Milenkovci, Nikoljdan, su doseljeni ali starinu ne znaju. Kuće su im sa leve strane Pčinje. Pre Balkanskog rata izbeglo je u Srbiju, Nedelkovi i drugi.
-Karakašanski, Aranđelovdan, su doseljeni iz Donjeg Kozjeg Dola u istoj oblasti. Dalja starina im je u kumanovskoj ili preševskoj okolini. Kuće su im levo od Pčinje. Posle 1878. godine dve njihove porodice prešle su u Srbiju, Trajko i Milenko.
-Cvetkoski, Mitrovdan, potiči od pretka Cvetka, koji se doselio prre oko 110 godina iz susednog Novog Sela: Josif, 50 godina – Anđel – Tasa – Cvetko, osnivač roda. Dalje im jeporeklo iz Leve Reke u Vranjskoj Kotlini. Kuće su im u mahali desno od Pčinje. Dve njihove porodice su pre Balkanskog rata „prebegle“ u Toplicu.
-Jankovci, Nikoljdan, su doseljeni iz susednog sela Barbaca.
Iseljeni rodovi.
-Trajkovci, Jovčeski i Nedeljkovci su posle 1878. godine prešli u okolinu Leskovca.
Računa se da je Mala Reka pomenute godine imala oko 30 domaćinstava.
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Gornja Pčinja“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih delimično 1940. godine, kao i 1949. i 1950. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)