Poreklo prezimena, selo Koćura (Vranje)

Poreklo stanovništva sela Koćura,  Grad Vranje – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Gornja Pčinja“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih u leto 1949. i 1950. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Koćura je planinsko selo i vezano za prostrano zemljište na levoj strani Koćurske Reke, pritoke Pčinje. Najbliža naselja su: Barelić na severozapadu, Crnovac na jugu i Novi Glog na istoku.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa izvora i česama. Poznatiji su: Pojište (tri izvora), Sipišljiv Izvor, Bogdanska Češma, Dvojanke, Ilijina Košara i drugi izvori.

Zemlje i šume.

Nazivi su potese su: Čukar, Ledinje, Ploštak, Poljana, Zdravči Rid, Koćurska Planina, Sokolac, Borova Čuka, Vrla Strana, Gradište, Zli Dol, Belo Drvo, Javor, Preslop, Bare, Borovac, Gusti Šib (sada njive), Kornovo Pad, Čuka Krs, Ramna Kočina, Straža, Bežanište, Pusta Ornica, Prekop, Memin Dub i Izeirov Grob.

Tip sela.

Selo je podeljeno na mahale, koje su jedna od druge udaljene po 1500 i više metara. Mahale nose ove nazive: Bogdanska, Deda-Stojkovska, Borovačka i Donja Mahala. U mahalama su kuće većinom grupisane u manje grupe, koje leže na odstojanju od po 100 do 300 metara. Te grupe se nastale deljenjem zadruga.

Koćura, prema popisu iz 1949. godine, ima ukupno 8 rodova u 155 domaćinstava. Glavni deo sela predstavlja Bogdanovska Mahala.

Postanak sela, starine i prošlost.

Gradište se nalazi u južnom delu atara. To je manje uzvišenje na kome je bio „grad“. Ranije su meštani nalazili ostatke od zidova („duvarine“), bunar i otkopavali su “pari starovremski“. Na mestu gde je bilo naselje sada su uglavnom njive.

Postoji predanje da su u ovom selu najpre živeli stari srpski stanovnici. Njih je kasnije iselila „neka druga vera“. Od starih stanovnika potiču žrvnji, veliki zemljani ćupovi („kao kace“), ostaci ognjišta i vodenica. Te starine meštani iskopavaju na više mesta. Naziv Radičeva Bara neki navode da je nastao po čoveku, koji je pripadao pomenutim starim stanovnicima.

J. H. Vasiljević slušao je da Koćura ima i crkvinu. Od kako se zna ona je na razvalinama. Hram crkve je bio posvećen Sv. Đorđu.

Postoji predanja da su ranije na ataru Koćure živeli Juruci. Oni su bili malobrojni, pa kada su se preci današnjih doseljenika srpskih rodova „zapatili“, oni su Juruke „so sila“ isterali, a neke su u gonjeenju stigli na potesu Pusta Brezovica i tu ih pobili. Topografski naziv Memin Grob na koćusrkom ataru ostao je po nekom Juruku.

Današnje selo osnovali su doseljeni rodovi pre oko 190 do 200 godina. Najpre je selo brojalo „tri kuće“, pa se priraštajem i doseljavanjem Koćura razvila u jedno od najvećih pčinjskoh naselja. Prvi doseljenici bili su iz sela Koćina kod Kumanova. Oni su, po selu u starini, novom naselju dali naziv Koćura. Najstariji seoski kraj je Donja Mahala, jer su nju osnovali prvi doseljenjnici. Kasnije su se neki meštani odatle razišli i osnovali ostale seoske mahale.

Topografski naziv Izeirov Grob odnosi se na mesto gde je bio ubijen i sahranjen nekadašnji seoski poljak.

Za vreme okupacije u Drugom svetskom ratu bugarska vojska zapalila je u Koćuri 40 srpskih kuća i streljala oko 40 muškaraca. Danas su sve zapaljene kuće obnovljene.

Poreklo stanovništva.

Svi stanovnici potiču od doseljenih predaka. Rodovi su:

-Deda-Stojkovci, Nikoljdan, su prvi doseljenici. Za njih se kaže da su došli iz Koćina kod Kumanova. U Koćuri žive od pre oko 195 godina. Mladen, 75 godina – Stojilko – Stanko – ? – Stojko, osnivač roda koji se doselio. Imaju iseljenike u okolini Leskovca, Bujanovca i Kumanova.

-Bogdanci, Nikoljdan, su – neki za njih kažu – doseljeni iz sada sela Končulja kod Gnjilanaa. Pomenuto selo pre doseljenja Arbanasa, pre oko 180 godina, bilo srpsko naselje. Bogdanci u Koćuri žive od kraja XVIII veka. Imaju iseljenih porodica u okolini Leskovca, Bujanovca, Gnjilana, Kumanova, Pančeva i Vršca.

-Čoklinci, Deda-Mladenovci i Trendafilovi – slave Nikoljdan – čine jedna rod. Za njih se priča da potiču od pretka koji je bio iz Orahovca kod Preševa .Ovde su se doselili pre oko 170 godina. Od ovog roda danas postoje rodovski ogranci, koji su 1878. godine prešli u susednu Novu Brezovicu.

-Dininci, Krstinci i Baba-Janinci – slave Nikoljdan – su „jedna krv“. Doselili su se iz Lučana u Preševskoj Crnoj Gori. Lučane je 1912. godine zatečeno kao arbanaško naselje. U Koćuri žive od pre oko 160 godina. Genealogija roda Dininci po jednoj liniji je: Serafim, 43 godine – Stojan – Zlatan – Stanimir – ? – ?, koji se doselio. Od pomenutih rodovskih ogranaka ima iseljenih porodica u sva pomenuta mesta gde su se iseljavali i pripadnici roda Bogdanci.

-Stepanci su dobili po selu Stepancu u okolini Kumanova odakle su se doselili. Neki „buljubaša“ ovde je doveo dete od koga su se namnožile današnje porodice. Ne kaže se koju slavu slave.

-Doninci, Nikoljdan. Osnivača ovog roda u Koćuri je doslio Turčin, koji je imao čiflik u susednoj Novoj Brezovici; on je bio „seiz kod Turčina“. Doninci imaju jednu iseljenu porodicu u Slavujevcu kod Preševa i Leskovcu.

-Kanarevčani ili Karnici, Aranđelovdan, su doseljeni iz Kanareva kod Kumanova.

Za verske potrebe meštani Koćure posećuju crkve u Pupuševcu i Donjoj Trnici.

Seosko groblje leži desno od Koćurske Reke nedaleko od Punoševca.

Seoska slava je Svi Sveti – prva nedelja posle Duhova

Iseljeni rodovi:

-Ivčinci i Pavunci danas žive u Kruša Glavi u Poljanici. Tamo su došli iz Koćure.

-Novoselci žive u Tumbi u Poljanici – gde su se doselili iz Koćure pre 50-60 godina.

-A. Kazaković živi u poljaničkom selu Barju, gde se doselio iz Koćure.

-Čarapinci su u selu Vlasu u Poljanici. Neki navode da su takođe poreklom iz Koćure u Pčinji.

-Juginci žive u Donjem Žapskom kod Vranja. Njihovi preci su prešli pre 100 godina kao čifčije iz Koćure. Kada su se doselili u Donje Žapsko bilo ih je šestoro braće. Jedan od njih prešao je u vranjsko selo Vrtogoš, drugi u Sobino, treći u Gornje Žapsko dok su ostali ostali u Donjem Žapskom.

-Petriševci ili Ljubini žive u Gornjem Ristovcu kod Vranja. Njihov predak se doselio iz Koćure.

-Prtenjaci ili Koćurci žive u susednom Crnovcu. Tamo su došli iz Koćure dok im je dalje poreklo negde izvan Gornje Pčinje.

-Prizetkovi sada žive u pčinjskom selu Goločevcu. Tamo su nedavno došli iz Koćure.

-Koćurci žive u Vranju. Tamo su se doselili iz Koćure sredinom XIX veka.

Iseljeni stanovnici iz Koćure:

-Ivkovci, Spasići i Dujanovići žive u Letovici ko Preševa.

-Stamenkovići žive u Samoljici kod Preševa.

-Stojanovići žive u Orahovcu kod Preševa.

Kako se priča, od 1878. do 1912. godine iz Koćure je izbeglo oko 40 srpskih porodica. Većinom su se iselili u okolinu Lebana.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Gornja Pčinja“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih u leto 1949. i 1950. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.