Poreklo stanovništva varošice Minićevo (do 1945. godine i po ovoj knjizi Andrejevac i Kraljevo Selo), opština Knjaževac – Zaječarski okrug. Prema knjizi Marinka Stanojevića „Timok“. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Položaj naselja.
Varošica Minićevo se nalazi na drumu Zaječar – Knjaževac, na desnoj obali reke Klisure. Kako je obala ove reke visoka, varošica nema nikakve štete ni kada najjače nabuja.
Zemlje.
Kako se varošica Andrejevac do skora sačinjavala sa Kraljevim Selom administrativnu celinu (danas Minićevo), seoski potesi (šume, utrine, ispaše itd) su im zajednički. O tome u opisu Kraljevog Sela.
Klima.
Varošica je izložena sa svih strana vetrovima, i zimi i leti, te je u njoj uvek hladnije nego što je u Kraljevom Selu i okolini. Najčešće duvaju gornjak i istok ili Ošljančanin.
Vode.
U varošici se pije bunarska voda. Skoro svaka kuća ima svoj bunar.
Tip naselja.
Varošica je vrlo zbijenog tipa. Podeljena je drumom u dva dela – istočni (veći) i zapadni (manji). Ušorena je po ugledu na ostale varoši. Najvažnija je drumska ulica u kojoj su dućani, kafane, državne i sreske zgrade, osnovna škola, crkva i ambulanta.
Ime naselju.
Naziv varošice se menjao nekoliko puta u toku njene istorije. Do 1893. godine zvalo se An, Novi-An ili prosto Krčma. Te godine ukazom Kralja Aleksandra Obrenovića preimenovano je u Kraljevo Selo da bi 1939. godine ukazom NJ. V. Kralja Petra drugog varošica dobija ime Andrejevac da bi 1945. godine promenjeno ime u Minićevo.
Starine u naselju.
Varošica je odvojena od Kraljevog Sela Kulištem, nazvanim tako po kuli (adliji) nekog subaše Omera, koja je spaljena 1833. godine a Omer ubijen – ubio ga Petar Arnautin iz Selačke. Prilikom oslobađanja Timočke Krajine, 1833. godine, na mestu današnje varošice bili su samo hanovi, drumske mehane.
Poreklo stanovništva.
Stanovništvo varošice i Kraljevog Sela razlikuje se po svom poreklu. Varošica je naseljena doseljenicima, po oslobođenju Timočke Krajine, iz novijeg doba, iz najbliže okoline – iz Sreza timočkog. Staroga stanovništva ovde uopšte nema. Njegovo varoško stanovništvo je danas u naglom porastu, doseljavanjem iz okoline.
Rodovi u varošici su ovi:
-Čovrljuginci, Alimpijevdan, su se doselili iz Bugarske – Zagorje.
-Petrovići, Sv. Đorđe, su iz Drenovca.
-Maksimovići, Alimpijevdan, su iz Marinovca.
-Đurkini, Nikoljdan, su iz Ošljana.
-Baje, Nikoljdan, su iz Malog Izvora.
-Jovanovići, Nikoljdan, su iz okoline.
-Jankovići, Sv. Đorđe, su iz Jakovca.
-Filipovići, Nikoljdan, su doseljeni iz pirotske Kalne.
-Rančići, Nikoljdan, su iz pirotskog okruga.
-Krstići, Aranđelovdan, su iz Knjaževca.
-Kalemče, Alimpijevdan, su iz Marinovca.
-Videnovići, Nikoljdan, su iz Kraljevog Sela.
-Milosavljevići, Sv. Petka, su iz Trnovca.
-Nanići, Nikoljdan, su iz Rejenovca Bugarska.
-Cincari su iz Bitolja. Ne slave.
-Đergovići, Nikoljdan, su iz Kraljevog Sela. Starinom su iz Rakovice iz Bugarske.
-Ćurčijinci, Sv. Đorđe, su iz Kraljevog Sela.
-Dojčinovci, Sv. Đorđe, su iz Kraljevog Sela.
-Marjanovići, Jovanjdan, su iz Petruša.
-Prvulovići, Sv. Đorđe, su se doselili iz Jakovca.
-Bonići, Nikoljdan, su iz Kraljevog Sela.
-Ivanovići, Nikoljdan, su iz Selačke.
-Nikolići, Sv. Đorđe, su iz Donje Kamenice – u Zaglavku.
-Droljanci, Tomindan, si iz Štrbaca – Zaglavak.
-Koričanci, Savindan, su iz Novog Korita.
-Ilići, Sv. Đorđe, su iz Jakovca.
Minićevo ima zasebno groblje odpre 50-60 godina. Zavetina je Ranopoljija.
Minićevo je početkom 1937. godine imalo 128 kuća.
Kraljevo Selo – danas u sastavu Minićeva.
Položaj naselja.
Kraljevo Selo je istočno od varošice Andrijevca-Minićeva , udaljeno oko 500 metara. Ono je gotovo sve na desnoj, prisojnoj obali reke Klisure. Pruža se od sela Petruše, sa obe strane puta Kraljevo Selo – Kadibogaz. Na južnoj strani je kosa Ljubava, koja ga odvaja od Jakovca.
Vode.
Pije se poglavito bunarska voda. Gotovo svaka kuća ima svoj bunar. Postoje i četiri kladenca, koji nose imena porodica, koje se njima služe – Mrmljanski, Ćercunski, Jerinski i Džudžinski. Bunarska voda s vrlo lako dobija, na 2-3 metra dubine iz peskovitog nanosa.
Zemlje i šume.
Opština kraljevoselska ima zajedničku šumu u Radičevcu – Srezu zaglavskom, udaljenu 17 kilometara i šumu na Rasovatom Kamenu, udaljenom 20 kilometara. Zajedničke utrine ima u petruškkom ataru, u planini Smilovici. Ziratna zemlja j u dolini Timoka i Klisure, vrlo je rodna. Osobito dobro rađa kukuruz i pšenica. Osim toga ima je i na ovim mestima: Gornjoj i Donjoj Ljubavi, Tlči Kolenu, Glavičici, Saravskom Potoku, Slogu, Konjaru, Tuskoj Livadi, Klisuri, Smrdanu, Starom Livađu, Virovima, Obrežu, Vasiljevu Polju, Suvoj Reci, Padini, Ravništu, Golči, Martinici, Drenjaku, Čuki, Vlaškom Delu, Karlovu, Drmolju, Dubravi, Osretku, Samaru, Vranjanci, Baćovcima, Maznoj Livadi, Lipaku, Kučištu, Melu, Slivinom Potoku, Muđinici i Kulištu.
Tip naselja.
Kraljevo Selo je zbijenog tipa. Deli se na Gornji i Donji Kraj. Kuće su pravilno poređane i gusto zbijene oko puta, od Petruše do same varošice Minićeva. Selo ima svoje ulice sa nazivima. Od njega se izdvajaju dva kraja ili „male“ – Padina i Ostrovo. „Ostrovo“ se zove što ga Klisura, kada nadođe, okruži vodom sa svih strana, te izgleda kao pravo ostrvo. Padina se zove i Ognjanovska Padina, jer u njoj živi poglavito porodica Ognjanovska.
Postanak naselja i poreklo stanovništva.
Pre više od 200 godina pojavili su se neki stranci iz Zagorja u Bugarskoj, više sadašnjeg manastira Suvodola, u Bačama, mestu gde se sastaju Bazovski Potok, Bambe, Ciganski Potok i Mala Reka. Bilo je tu, u početku, 15 kuća. Odatle se iz nepoznatih razloga, spuste u Dubravu, koja se danas zove Staro Selo odakle se kasnije spuste na levu obalu Selačke Reke, ispod samog druma. Tu je bio neki stari han, pa se stoga mesto nazove Stari Han. Zbog turskog nasilja selo se odavde iseli u Suvu Reku ili Suvi Potok, dobije novo ime Suhi Dol ili Suvodol. S proleća, nakon oslobođenja, 1834. godine, selo se preseli na današnje mesto.
Stanovnici Kraljevog Sela se razlikuje od varošice Minićeva-Andrejevca. Ono je najvećim delom, kao što je već rečeno, iz vidinskog Zagorja krajem 17. veka.
Stariji doseljenici.
-Nedovarinci, Sv.Đorđe;
-Bogoslovci, Nikoljdan;
-Dževarci, Nikoljdan;
-Krivudaci, Sv. Đorđe;
-Klašnjarci, Alimpijevdan;
-Čovrljuganci, Alimpijevdan;
-Čitaci, Sv. Đorđe.
-Tabaci, Nikoljdan:
-Kokošarci, Sv. Nikola;
-Ćurčinci, Alimpijevdan;
-Kercunovci, Alimpijevdan;
-Ognjanovci, Nikoljdan;
-Veselinovci, Nikoljdan;
-Džoninci, Sv. Đorđe;
-Džurdžinci, Mitrovdan;
-Ćerbabinci, Nikoljdan;
-Štrapulovci, Sv. Đorđe;
-Digutarci, Sv. Đorđe;
-Civudlarci, Nikoljdan;
-Purčinci, Nikoljdan;
-Balamarci, Nikoljdan i;
-Čolaci, Sv. Đorđe.
Noviji doseljenici:
-Šurbinci, Ignjatijevdan, su se doselili početkom 19. veka iz vidinskog Zagorja.
-Bonkinci, Sv. Đorđe, su iz okolini Salaša u Bugarskoj.
-Zoljinci, Aranđelovdan, su iz Zagorja u Bugarskoj.
-Mrminci, Alimpijevdan, su se doselili pred oslobođenje iz okoline Vidina.
-Đergovci, Aranđelovdan, su iz Rakovice u Bugarskoj.
-Živanovci, Alimpijevan, su iz okoline Belogračika.
-Gagovci, Alimpijevdan, su iz Bugarske.
-Vodeničarci, Nikoljdan, su iz Ošljana u Srezu timočkom.
-Erinci, Ignjatijevdan, su se doselili u vreme oslobođenja iz Užica.
-Ćirinci, Alimpjevdan, su iz Bugarske.
-Lulinci, Aranđelovdan, su iz Zaglavka.
-Kričanci, Sv. Đorđe, su iz Zagorja u Bugarskoj.
-Došljinci, Jovanjdan, su iz Marinovca, doseljeni sredinom 19. veka.
-Mustavići, Sv. Vasilije-Nova Godina, su Cigani-Romi kovači. Ne kaže se ništa o njihovom poreklu.
Seoska slava j Sv. Trojica, a zavetine Vaskrs, Sabor 12 apostola i Ilindan.
Groblje je na kosi, iznad sela, udaljeno 200 metara.
IZVOR: Prema knjizi Marinka Stanojevića „Timok“. Pripremio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)