Poreklo stanovništva sela Latkovac, opština Aleksandrovac – Rasinski okrug. Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo leži u dolini potoka pribrdskog kraja Župe. U ovom selu su povoljni uslovi sa stočarstvo, brdsku zemljoradnju i voćarstvo. Ovakvi uslovi i udaljenost od puteva uticali su da selo bude naseljeno bez prekida. Kažu da je selo za vreme Turaka, pa i docnije, bilo u ogradi.
Zemlje, šume i zanimanje stanovništva.
Izvan ograde su bile utrine i šume. Mali i Veliki Klik i Kličke Osoje. Tamo su se nalazile i seoske bačije, na kojima je svaka kuće držala stoku, stada ovaca, koza i krda svinja. Livade zahvataju Mali Vrh, Ostrike i Borovnjak. Potesi pod njivama su Staro Selo, Jasikovice, Novine, Bačište, Grčka Livada i Preseka. Crni Vrh je obrastao pod šumom. Kada su pale ograde, kroz koje se ulazilo u selo na dve kapije, neke utrine su pretvorene i njive, kao Osoja. Neki stočari su za vreme leta gonili stoku na ispašu i u obližnju planinu Goč. Latkovac je imao i svoje vinograde i poljanu, blizu Kožetinske crkve, gde se i danas vide pet-šest gotovo napuštenih vinogradarskih zgrada. Tu je ranije bilo i stro seosko groblje, koje je docnije pomereno u blizinu današnje škole.
Tip sela.
Latkovac je prilagođen reljefu i privrednim prilikama. Kuće su u njemu su raspoređene po grupama, na rodovskoj osnovi. Jedna grupa kuća je na prisojnoj strani potoka, ispod brda Vetrenjaka, druga u izvorišnoj čelenci reke a treća – u njenoj uskoj ravni.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Latkovac je staro selo, koje se pominje u turskim tefterima iz16. veka kao Vlatkovac. U Latkovcu se tokom vremena stanovništvo smenjivalo, jer su i ovde Turci povremeno upadali i činili nasilja. Preci današnjeg stanovniištva su ovde naseljavani počev od druge polovine 18. veka. Kažu da su ovi došli iz Pipera – Crna Gora, zbog čega ih nazivaju „Piperci“. Dele se u nekoliko grupa i svi slave istu slavu – Sv. Ćirik i Ulik. Ranije se nisu međusobno orođavali. Svi se slažu u tome da su ovde naseljena tri ili četiri brata. Grupišu se po užoj srodnosti. Jednu grupu čine:
-Kneževići, Mihailovići, Nedeljkovići, Ćirići, Pejići. Iz kuće Kneževića bili su knezovi za vreme Turaka, među kojima su bili najistaknutiji Sima i Ćira, čija je knežina, osim Latkovca, obuhvatala i sela Veliku Glavu, Vrbnicu, Vratare, Tržac, Ržanicu i Pupovac.
Druga grupa Piperaca su:
-Rakići;
Treća grupa su:
-Živadinovići, Gajići i Vučkovići. Njih nazivaju i “Dedovci” – po dedi koji se star oženio. Jedan brat njihovog pretka je odseljen u Raklju – Župa, od kojih su Žarkovići a drugi u Jasikovu – okolina Trstenika.
Zanimljivo je da je u rodovima Piperaca očuvana ljubav pema guslama. Milenko Vučković, star 75 godina, je i danas poznati guslar u celoj Župi. Kaže da je guslanje naučio od svoga dede i strica.
Osim Piperaca, čiji je predak, kako je već rečeno, doseljen iz Pipera u Crnoj Gori, u Latkovcu živi još nekoliko rodova, koji su docnije doseljeni iz okolnih sela i krajeva:
-Jovanovići, Aranđelovdan, i;
-Stevići* su iz susednog sela Popovaca;
-Jozići* su se doselili iz sela Grada kod Koznika – Kopaonik;
-Rajići* su iz Pleša;
-Radovanovići* su iz Vratara;
-Filipovići* su iz Velje Glave;
-Petrovići* su iz Leskovice i;
-Vukašinovići* su iz Rogavčine.
Kao i iz svih sela pribrdskog reona Župe, iz Latkovca se stanovništvo naglo kreće prema ravnici, bliže gradu. Gotovo polovina današnjeg stanovništva Kožetina je iz Latkovca. Oni koji ostaju preobražavaju naselja građenjem novih kuća i uvođenjem u njih vodu iz okoline.
*Ne kaže se koju slavu slave.
IZVOR: Prema knjizi Milisava Lutovca „Župa Aleksandrovačka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)