Poreklo stanovništva sela Donja Brnjica, grad Priština (Kosovo i Metohija). Prema studiji „Kosovo“ Atanasija Uroševića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.
Selo je u podnožju Golaka, na Sićevačkoj reci, u proširenom delu njene doline pri izlazu u kosovsku ravnicu.
Selo je zbijenog tipa. Deli se na Gornju, Srednju i Donju mahalu.
Rodovi:
– Jovići (3 k., Sv. Nikola), starinci.
– Starinci ili Rakićovi (15 k., Sv. Petka). Starinci su iz sela, ali „mrdali” – selili se u Livađe i vraćali natrag.
– Prnzaći (8 k., Sv. Jovan Krstitelj). I oni „mrdali” – bežali u Mazgit za vreme čume, inače takođe starinci.
– Samo su ova tri starinačka roda imala svoju zemlju, inače su svi drugi, kao doseljenici, podvrgavani čifčistvu.
– Džepari (7 k., Đurđic). Doselili se oko 1860. od Peći, odakle su izbegli „od krvi”. Četiri kuće ovog roda se po doseljenju muhadžira iselilo u Toplicu.
– Mitrovići (2 k., Đurđic). Starinom je sa Kosova, iz vučitrnskog kraja, a u D. Brnjicu se preselio iz Raskova.
– Bošić (1 k., Sv. Toma). Preseljen iz roda Menića u Crvenoj Vodici 1914.
– Dimić (1 k., Sv. Toma). Preseljen iz roda Bakšićana u Bresju oko 1905.
– Popović (2 k., Mala Gospođa). Doseljen iz Drenka (Debar) za bugarske okupacije u prvom svetskom ratu kao službenik. Druga kuća doseljena docnije, 1926.
Arbanasi muhadžiri:
– Tmavalija (1 k.), od fisa Krasnića. Kao muhadžir se iz Tmave u Toplici iselio u Sibovac u Labu, odakle je 1904. prešao u D. Brnjicu.
– Prestreš (2 k.), od fisa Gaša. I on doseljen iz Toplice, iz sela Prestreša, u Lab, odakle je 1906. prešao u D. Brnjicu.
Godine 1933. je u selu živelo 5 porodica muslimanskih Cigana, koje su živele od nadničarstva i napoličarstva. Svih pet porodica je stanovalo u tuđim kućama.
IZVOR: SANU, Srpski etnografski zbornik, knjiga LXXVIII, Odeljenje društvenih nauka, Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 39, ATANASIJE UROŠEVIĆ: KOSOVO, IU “Naučno delo“, Beograd, 1965. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić
_________
DODATAK: Podaci prema popisu stanovništva KiM iz 1912. Priredio član foruma Poreklo Gile:
Selo DONJA BRNJICA
Selo je imalo 28 srpskih kuća sa 175 članova. Toliko je bilo i albanskih, svi osim jednog domaćinstva bili su muhadžiri od pre aneksije.
Šest Srba je imalo svoju zemlju: Stanoje Jovanović 5 članova, Mihailo Ćirković 7, Maksim Krstić 14, Toma Dimitrijević 10, i Dena Stojanović 4.
Sa svojom i aginom zemljom bila su sledeća domaćinstva: Milić Marinković 11 čeljadi, Cvetko Miladinović 16, Jovan 10, Stojan 4 i Stojko 2. Nikola Lekić 6, Draga Nikolić 6 i Toma Dimitrijević 10.
Potpunih čifčija bilo je 15 kuća. Agalari potpunih čifčija i oni koji su pored svoje obrađivali i tuđu zemlju bili su većinom iz Prištine, i svi dobrog imovnog stanja. Najviše čifluka je imao Ali-efendija.
Od potpunih čifčija njegove čifluke su obrađivala tri Đorđevića: Senta 3, Simeon 7 i Mirko 3, zatim, Tanasko Mirković 5, Stojan Vitković 6, Zarko Miletić 6, Dana Bojković 10, Mihajlo Jeftić 2, stojko vasić 5, Draga 4, Nikola mirković 5, Stojan 10 i Mladen Perić 7. Adži-bej je imao dve potpune čifčije: Petka Stojanovića 3 i Milivoja Mitrovića 3 i tri koja su imala svoju zemlju: Stojka Miladinovića, Nikolu Lekića, Drraga Nikolića. Iz Prištine su bilii čifluksahibije: Sabit-efendija i Mula Asan Tulbedar, čije čifluke je obrađivao Milić Marinković. Agi Ali-efendiji i Mula Asanu čifčija bio je Jovan Miladinović, koji je imao i svoju zemlju. Imanje Mahmuta Prištine obrađivao je Stojan miladinović i on jeimao svoju zemlju. Svoj čifluk imao je Stanoje Jovanović iz ovog sela. Bio je slabog imovnog stanj. Njegov deo zemlje obrađivao je Cvetko Miladinović. sva Srpska domaćinstva bila su slabog imovnog stanja, i čifčije i vlasnici zemlje. Kuće i dvorišta nisu imala domaćinstva Nikole Lekića, Dane Bojkovića, mihaila Ćirkovića, Nikole Mirkovića, Petka Stojanovića, Milivoja Mitrovića i Maldena Perića. Čifčije koje su radile aginsku zemlju nisu pamtile od koje godine su je obrađivali. U plaćanju pšoreza nije bilo ujednačenosti. Porez su plaćali agalari: sabit-efendija, Mula Asan Tulbedar, Stanoje Jovanović, Ali-efendija Mula Asan i Mamut Priština. Adži-beg je počeo 1879. godine da plaća porez umesto svojih čifčija, a Ali-efendija od 1908. godine.
U ovom selu bilo je 125 dana pluga u svojini čifčija i 210 agalarskih (Izveštaj učitelja Jovana Popovića): Milić Marinković 7 svoje a 8 agine zemlje, Miladinović Cvetko 9, 2, Jovan 7, 10, Stojan 2, 3, Stojko 2,2, Dana Stojanović 15, Nikola Lekić 5,6, Draga Nikolić 3, 4, Jovanović Stanoje 2, Stevan 18, Mihailo Ćirković 8, Maksim Kostić 30, Toma Dimitrijević 12, 2.
Agalarske:Đorđevići: Senta 9, Simeon 6, Marko 16, Tanasko Mirković 10, Stojan Vitković 12, Zarko Miletić 6, Dana Bojković 16, Mihailo Jeftić 10, Vasić Stojko i Draga po 16, Mirković Nikola 12 a Stojan 14 i po 10 Petko Stojanović, Milivoje Mitrović i Mladen Perić.
Za vojsku su bili spremni:Maksim Kostić – Rakić, Veselin Maksimović, Toma i Rista Dimitrijević – Rakić, Tanasko Rakić, Mihajlo Ćirković, Mihajlo Jeftić, Dana Bojković, Draga Vasić, Stojko Vasić, Petko Stojanović, Zarko Miletić Nikola i Stojan Mirković, Marko, Aksentije i Simeon Đorđević, Stojan Vitković, Kosta Dimić, Stanoje Vanić, Nikola Lekić, Tanasko Mirković, Dana Stojanović, Milić Marinković, Jovan, Stojan, Stanoje i Stojko Miladinović, Cvetko Milanović, Denko Perić.
Age nisu imale tapije na zemlju. Srbi su davali četvrtinu a do 1908. petinu, ali su tada plaćali porez. Albanci čifčije radili su tada pod istim uslovima kao i Srbi. Nije bilo ugovora, niti su ih age tražile a ni naročitih uslova. Age su postale “kao i svi Turci”.
Komentari (0)