Poreklo stanovništva Bijelog Polja. Priredio saradnik portala Poreklo Nebojša Novaković
O stanovništvu starog, srednjevekovnog Bijelog Polja, odnosno Nnkolj-Pazara i Pruške nema nikakvog pomena. Po pričanju starijih ljudi ovde je bilo: Džodića, Pop-Asimovića, Radunovića, Kotlajića, Pržića, Ugrinovića, Bojovića, Bogdanovića, Filipovića, Despotovića, Vidakovića i Kosovića.
Bogdanovića potomaka ima u Kolašinu, a Bojovića, Kosovića, Kotlajića i Ugrinovića u Srbiji.
Iz katastiha sv. Nikole, koji obuhvata vreme od 1719—1771 godine, vidimo da su u toku 18. veka u Bijelom Polju živeli ovi rodovi:Radivojevići, Bogosavljevići, Stefanovići, Milutinovići, Slavnići, Kulizići, Neimari, Ćorovići, Ivanovići, Jagići, Lakšići, Anići, Markovići, Bobančići, Nikići, Karadžule, Georgijevići, Obrenići, Mihatovići, Petkovići, Petrovići, Tomići, Živkovići i Milićevići. Od ovih rodova danas nema potomaka u Bijelom Polju.
Svi su izgledi da su neke od ovih rodova istrebili Turci, dok su potomci drugih pošli na razne strane za radom. Jedino Ćorovića ima u selu Negnjevu, blizu Bijelog Polja.
Najstariji poznati pravoslavni bjelopoljski rod jesu Rakonjci. Oni su se doselili iz Kuča, da bi izbegli krvnu osvetu. Jedno vreme živeli su u selu Rakonju, po kome su docnije nazvani Rakonjci. 1645. godine bili su u Bijelom Polju, jer se te godine pominje neki Paun Rakonjac kao ktitor crkve Sv. Nikole. Rakonjaca u Bijelom Polju danas nema, ali ih ima u obližnjim selima Njegnjevu, Nevini i Koritima, kao i u Šumadiji.
Ali u ovo mesto svet se više doseljavao u 18. i 19. veku. Godine 1776. navodi se u pomenutom katastihu Todor Sarajlija. Todor je kako vidimo po nadimku, bio rodom iz Sarajeva. Njegovih potomaka sada ovde nema.
Gojkovići, Basekići, Pajovići, Matijaševići i Tanaskovići živeli su ranije u obližnjim selima.
Jevtići su doselili iz Crne Gore, da bi izbegli krvnu osvetu.
Popovići vode poreklo od Đokovića, i starinom su iz Drobnjaka.
Goljevići su se ranije zvali Jovanovići i starinom su iz Gornjeg Kolašina.
Lazovići su starinom iz Crmnice. Neko vreme živeli su u Rusiji, gde su naučili da „moluju” ikone. Docnije su sa tim zanatom išli po raznim mestima i tako su neki došli u Bijelo Polje.
Neševići su starinom iz Komorana, blizu Prijepolja.
Obradovići su iz obližnjeg sela Orovice, a Šebekovići iz Mojstira, kod Sjenice.
Đokovići su iz Drobnjaka, Lešperovići iz Komorana, Čopići iz Kuča i Čujovići iz obližnjeg sela Grnčareva.
Početkom 18. veka doselili su se Marići iz Peleva Brijega.
Novkovići su se doselili iz Gornje Morače, da bi izbegli krvnu osvetu. Njihov predak Novkoživeo je oko 50 godina u Pripčićima pre nego što se doselio u Bijelo Polje.
Dunići su iz Kolašina.
Juriševići su poreklom iz Crmnice doselili su se pre 1763. godine, jer se te godine u pomenutom katastihu navodi Jovan Jurišević.
Murgezići su se doselili iz obližnjeg sela Pripčića, i ranije su se zvali Lukovići. Ovde su bili u 18. veku, jer se u katastihu pominje Dmitar Luković.
Pušetići su se doselili iz Drobnjaka, da bi izbegli krvnu osvetu.
Lilići su starinom iz Podgorice. Pre nego što su došli u Bijelo Polje živeli su oko 50 godina u Grnčarevu a ovde su došli početkom 18 veka.
Marinkovići su došli krajem 18. veka iz Rasova.
Početkom 19. veka doselili su se Vojinovići iz okoline Prijepolja.
Đubabići su se takođe doselili početkom 19 veka iz Skadra, da bi izbegli krvnu osvetu.
Grebovići doselili su se iz obližnjeg sela Grgaja, ovde su bili 1838. godine, jer se te godine pominje neki Grerbović na ikonostasu crkve Sv. Nikole.
I Drobnjakovići su se doselili početkom 19. veka iz Drobnjaka.
Bracanovići su starinom iz Vasojevića, a Jovančevići iz Crne Gore.
Vukojičići su se doselili iz Kuča, da bi izbegli krvnu osvetu.
Šabovići su iz Kolašina, a Karličići su starinom sa Oboda, kod Crnojevića Rijeke, gde su živeli neko vreme. Ranije su se zvali Karlice.
Pravoslavni Stanići su starinom iz Kuča. Neko vreme su stanovali u Zeti i Podgorici, gde imaju i danas svojih srodnika. Iz Podgorice su došli u Bijelo Polje oko 1830. godine, da bi izbegli krvnu osvetu.
Tauovići su se doselili početkom 19. veka iz Gornjeg Kolašina.
U prvoj polovini 19. veka doselili su se i Kneževići iz obližnjeg sela Orovice.
Sredinom 19. veka doselili su se Tičevići iz obližnjeg sela Grnčareva.
Boškovići su došli u isto vreme iz Kolašina.
Ratkovići su doselili sredinom 19. veka takođe iz Kolašina.
Grnčarevići su iz Grnčareva.
Lešnjaci su starinom iz Lješanske Nahije; pre nego što su došli u Bijelo Polje živeli su u Crvskom. Iz Lješanske Nahije doselili su se sredinom 18. veka, a iz Crvskog oko 1880. godine.
Sretkovići su došli sredinom 19. veka iz Komorana.
Nišavići su starinom iz Crne Gore.
Spasojevići su došli iz Bihora, a Karišici takođe sredinom 19. veka iz Trijebine, blizu Sjenice.
I Morakovci su došli u isto doba iz Morakova u Nikšićkoj Župi. da bi izbegli krvnu osvetu.
* * *
Pravih turskih porodica ima u Bijelom Polju 24. Ali izgleda da među ovim porodicama ima nekih koje su srpskog porekla. Njihovi preci smatrani su da su pravi Turci nešto više od poturčenjaka, pa su se rado izdavali za Turke.
Zajimovići vode poreklo od nekog Zajima. Smatraju se za najstarije turske stanovnike ovog mesta i doselili su se iz Konje.
Kajabegovići vode poreklo od Kajahanume, carske rođake. Ovde su došli sa Hajdar-pašom, koji je u 16. veku pokorio ovaj kraj. Neko vreme živeli su u Bihoru, gde su imali svoje „saraje”. Bili su iajbogatiji Bjelopoljci i imali 70 čifluka.
Nuhodžići su starinom iz Smirne.
Mulabegovići su iz Čevlika. sela kod Smirne. Ranije su ih zvali Čevlik, po mestu iz koga su se doselili. U Bijelo Polje došli su sa turskom vojskom 1809. godine, kad je Karaćorđe udario na Sjenicu.
Hajdaragići su došli u početku 19. veka.
Hadžajlići su došli sa Hajdar-pašom.
Dobarčići su iz Bruse, a Mušovići su iz Konje. Ovi poslednji najpre su se naselili u selu Vranešu odakle su jedni pošli u Nikšić, a drugi u Kolašin. Kad su Crnogorci 1878. godine osvojili Nnkšić i Kolašin, jedni Mušovići doselili su se u Bijelo Polje.
Od Srba muslimana iz okoline Bijelog Polja su:
Muzurovići i Kanazovići iz Kukulja, Mahmutovići i Zoranići iz Bistrice i Klapije iz Crnče. Ašani su iz okoline Berana, Crnovršani iz Crnog Vrha (kod Berana). Adžimuhovići, Džafići n Džafovići iz Drobnjaka. Kalići i Kolići iz Kolašina. Kajovići iz Polja, Maslakovići iz okoline Sjenice, i Radoglavci iz Bihora.
Muslimani Stanići zvali su se tako po majci Stani.
Delevići, Resulovići i Tidževići su iz Skoplja. Delevići se dele na manje rodove: Nejseloviće, Lameževiće, Mulaliće i Rohoviće.
Bišići su došli iz Bosne da bi izbegli krvnu osvetu, a daljom starinom su iz Hercegovine; ranije su se zvali Glunčevići.
Kučevići, Međedovići i Kasumovići su iz Kuča. Došli su da bi izbegli krvnu osvetu.
Burdžovići su iz Pipera, a Mekići iz Zatrijepča. Pre nego su došli u Bijelo Polje stanovali su u obližnjem selu Jabučinu.
Martinovići su iz Bajica. Odatle su se iselili 1709. godine, prnlnkom istrage poturica.
Idrizovići i Hadrovići su od Đuraškovića iz Ceklina. Ovi poslednji su došli da bi izbegli krvnu osvetu, a neko vreme živeli su u Starom Bihoru.
Kadići su od pravoslavnih Kadića u Bjelopavlićima. Prebegli su iz Crne Gore, kad je njihov rođak Todor Kadić ubio kneza Danila 1861. godine.
Gušmirovići su starinom iz Crne Gore. Neko vreme živeli su u Smailagića Polju, kod Kolašina. Ovo je polje bilo njihovo, i po njima se ranije zvalo Gušmirsko. Sredinom 18. veka ubili su dva Smailagića, te su zbog toga morali napustiti svoje domove i pobeći u Bijelo Polje.
Krivošići su došli iz Krivošija, da bi izbegli krvnu osvetu.
Arbanaškog su porekla:Ljucovići, Pećani i Hoti.
Ljucovići su neko vreme živeli u Crnom Vrhu.
Pećani su starinom iz Arbanije, ali pre nego što su došli u Bijelo Polje, živeli su u Peći. Ranije su bili katolici, ali su za vreme stanovanja u Peći prešli na islam.
Hoti su iz Hota.
Cincarskog su porekla:Hadžijankovići, koji su sada posrbljeni. Doselili su se sredinom 19. veka iz Prizrena.
Bjelopoljsko stanovništvo deli se po veri na pravoslavne (1143) i muslimane (1940). U prvo vreme turske vlade pravoslavni su činili većinu. Docnije je muslimana bilo više i oni su činili glavni deo bjelopoljskog stanovništva, jer su i mnogi Srbi primali islam, da bi sačuvali imanja i zaštitili se od Turaka. Ali se broj muslimana povećavao ne samo prelaženjem Srba u islam, već i njihovim doseljavanjem iz obližnjih sela i iz daljih krajeva: age i drugi bogatiji muslimani napuštali su sela n dolazili u varoš. Tako se broj muslimana povećavao, a broj hrišćana smanjivao. To je trajalo sve do oslobođenja Bijelog Polja. Posle oslobođenja priličan broj muslimana naselio se u Tursku, jer nisu mogli shvatiti drukčiji red stvari nego da oni gospodare. Broj iseljenih muslimana nadoknadili su Srbi iz Crne Gore i iz obližnjih sela.
Po popisu od 1. aprila 1931. godine bilo je u Bijelom Polju 696 domova sa 3093 stanovnika. Od ovih je pravoslavnih domova 274 sa 1143 stanovnika, muslimanskih domova 420 sa 1940 stanovnika i katoličkih 2 doma sa 10 stanovnika.
IZVOR: Glasnik Srpskog geografskog društva
PRIREDIO: Saradnik portala Poreklo Nebojša Novaković
8. januar 2018. u 13:58
Daka
Pozdrav. Zoranici iz Ziljaka iz Bijelog Polja. Staro prezime nam je bilo Zoronjic, a u nekim izvorima jos starije Zoronic? Sta znate o tome, unaprijed hvala!
16. januar 2018. u 05:27
Čindrak
Sta je sa prezimenom ČINDRAK.
Hvala.
17. april 2018. u 02:19
Danilo
Pozdrav. Da li znate nešto više o porijeklu prezimena Veličković iz Bijelog Polja? Hvala
14. maj 2018. u 17:36
Aleksandar
Pozdrav,da li neko zna nesto o Biorcima isa Bihora,za vreme prvog srpskog ustanka otisli su u Srbiju,da li neko zna iz kog su plemena?
1. avgust 2018. u 01:43
Alen Agovic
Nešto o poreklu Agovica molim ako neko zna, moji su iz Sarajeva ali poreklom iz Bijelog Polja..srdačno hvala
5. avgust 2018. u 21:55
AS
Agovici su iz Petnjice,na severu Crne Gore
28. septembar 2018. u 02:08
Vasov soko
Većinom se vezuju Agovići za mjesto Selce, koje pripada Klimentama/Keljemndima.
10. novembar 2018. u 17:37
GRO
Zna li neko porijeklo Kneževića i Španjevića iz Bijelog Polja
26. decembar 2018. u 18:19
Sjeverac
Gotovo svi autori do sada objavljenih knjiga o porijeklu plemena i bratstava u Sandžaku i Crnoj Gori, pominju i bratstvo ZORONJIĆ.
Svi oni se slažu da je bratstvo Zoronjić iz Donjeg Bihora, jedno od najstarijih na ovom području, koje je rano prihvatilo islam za svoju religiju.
Pored pisanih tragova, prenošena su i usmena predanja o porijeklu prezimena Zoronjić.
Prema tim predanjima, rodonačelnik bratstva Zoronjić se zvao Smail (rođen oko 1690. godine), koji se školovao u Istanbulu i postao spahija (vojnik-konjanik).
Zbog vojničkih zasluga, dobio je određena imanja u mjestu Ušanovići, pokraj karavanskog puta Novi Pazar-Sjenica-Bijelo Polje, u dolini rijeke Bistrica nadomak Bijelog Polja.
Vjeruje se da je prezime ZORONJIĆ izvedeno od riječi ZOR što znači: jako, silno, snažno, teško, zdravo, a što su najvjerivatnije bile osobine i karakteristike Smaila i njegovih prvih potomaka Paša i Latifa.
27. januar 2019. u 17:09
Zoronjic
Zna li se kako su se preci Zoronjica prezivali pre nego smo prihvatili Islam? Po nekim predanjima smo iz plemena Kuci.
1. jun 2019. u 22:10
branko
molim vas da mi neko pomogne moj pradeda svetislav ivanovic se doselio utoplicku donju josanicu iz loznice bijelo polje slavimo djurdjevdan
5. novembar 2019. u 18:38
Danilo
Molba za administratore,
da dopune, preprave ili jednostavno urade Novi tekst:
,,O gradskom stanovništvu Bijelog Polja”, jer ovaj je nažalost sa netačnim podacima a ima i dosta štamparskih grešaka,što govori o neozbiljnosti prilikom rađenja istog.Da se koriste izvori od ozbiljnih istraživača koji su se dugo bavili porijeklom stanovništva BP kao što je poznati istoričar Jovo Medojević, da se unesu i testirani sa haplogrupama.
Da sve ovo izgleda bolje i sistematično.