Prezimena nastala od toponima (imena naselja) i oronima (imena planina) i imena regiona, preneto iz knjige “Prezimena su čuvari našeg jezika” Zagorke Vavić Gros
Avalić (Avala)
Azanjac (Azanja)
Ašanin (Has u Crnoj Gori)
Banatski (Banat)
Banjalučkić (Banja Luka)
Banjanac, Banjanin (Banjani)
Baranin (Bar)
Bačvanin (Bačka)
Bečejac (Bečej)
Bingulac (Bingula, Vojvodina)
Biočanin (Bioče)
Birčanin (Birač u Semberiji)
Budimac, Budimlija, Budimlić (Budim)
Varadinac, Varadinović (Varadin/Petrovaradin)
Vranjanac (Vranje)
Garašanin (Garaš, selo kod Aranđelovca)
Gardinovački (Gardinovci)
Glamočanin (Glamoč)
Gostuški (Gostuš, selo blizu Vranja)
Gračanin (Gradac)
Doroslovac (Doroslovo, Vojvodina)
Drenjanin (Dren)
Drenovac (Drenova)
Duvnjak (Duvno)
Đakovički (Đakovica)
Erdeljanović (Erdelj, Rumunija)
Žabaljac (Žabalj, Vojvodina)
Žegarac (Žegar, Hrvatska)
Zablaćanski (Zablaće u blizini Čačka. Postoji i Zablaće u Mačvi)
Iričanin (Irig)
Jajčanin (Jajce)
Kozarac (Kozara)
Kolarac (Kolari)
Kolašinac (Kolašin)
Kotarac (Kotar)
Kranjac, Kranjčević (Kranj)
Kukanjac (Kukanj, selo kod Prijedora)
Kuprešanin (Kupres)
Lelićanin (Lelić)
Livnjak (Livno)
Maglajić (Maglaj)
Mostarac (Mostar)
Mošorinski (Mošorin)
Novosel, Novoselac, Novoselović (Novo Selo)
Novogradec, Novigradić, Novogradski (Novigrad)
Oraščanin (Orašac)
Pažin (Pag)
Pećanac (Peć)
Pešterac (Pešter)
Piroćanac (Pirot)
Podkonjak (Podkonj – toponim u Dalmaciji)
Pljevaljčić (Pljevlja)
Pokrajac (Podkraj ili Potkraj; naselje u Dalmaciji)
Prekajski (Prekaja, mesto na uncu)
Pribojac (Priboj)
Prizrenac (Prizren)
Raguž, Raguš (Raguza – Dubrovnik)
Ratajac (Rataje, selo kod Vranja)
Raščanin (Raška)
Rovčanin (Rovci, Crna Gora)
Smederevac (Smederevo)
Solunac (Solun)
Sremac, Sremčević (Srem)
Stambolija, Stambolić (Stambol/Istanbul)
Stublinac, Stublinčević (Stubline)
Trebinjac (Trebinje)
Tuzlak (Tuzla)
Furlan (furlan – stanovnik Furlanije, oblast u Italiji)
Crnjanin, Crnjanski (Crnja)
Čitlučanin (Čitluk)
Čortanovački (Čortanovci)
Šapčanin (Šabac)
Šekularac (Šekular, Polimlje)
Šumadinac (Šumadija)
IZVOR:Prezimena su čuvari našeg jezika, Zagorka Vavić Gros (Prometej, 2011.)
19. avgust 2014. u 23:28
Zoran Jureš
Pogrešno je da su Azanjci iz Azanje.
Jedna grana Vasojevića (bratstvo Dašići) iz Šekulara u Crnoj Gori doselili su se u Azane, staro naselje u Crnoj Gori između Bijelog Polja i Berana.
Prelaskom u Srbiju na samom početku 19. veka, nastanjuju se u selo Vasiljeviće na planini Javor. Od 1851. godine (za vladavine kneza Aleksandra Karađorđevića) ustaljuju prezime AZANAC koje se vek kasnije preobratilo u AZANJAC.
Za sve ove podatke postoje pisani izvori u Arhivu Srbije u Beogradu, Istorijskom arhivu u Čačku i Istorijskom arhivu u Užicu.